Well_being.lab

🗻Ο θυμός είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου

Ο θυμός θεωρείται δευτερογενές συναίσθημα.
Ως συναίσθημα μπορούμε να ορίσουμε την αντίδραση του οργανισμού στην κάλυψη των αναγκών του: ευχάριστα συναισθήματα δοκιμάζουμε όταν οι ανάγκες μας καλύπτονται και δυσάρεστα όταν δεν καλύπτονται.

🔎Κάτω από την κορυφή του παγόβουνου συνήθως κρύβεται ένα από τα πρωταρχικά συναισθήματα, όπως ο φόβος ή η θλίψη.
🔅Ο φόβος περιλαμβάνει πράγματα όπως το άγχος και η ανησυχία
🔅Η θλίψη προέρχεται από την εμπειρία απώλειας, απογοήτευσης ή αποθάρρυνσης.

Έτσι, νιώθουμε ευάλωτοι και πολλές φορές χάνουμε τον έλεγχο. Οι άνθρωποι, λοιπόν, τείνουν να αποφεύγουν αυτά τα συναισθήματα με οποιονδήποτε τρόπο μπορούν.

Παρομοιάζουμε το θυμό με παγόβουνο, γιατί αποκαλύπτει μόνο τα κύρια συναισθήματα, αποκρύπτοντας όσα βρίσκονται κάτω από την επιφάνειά του.

❓Τι κρύβει ο δικός σου θυμός;
❔Τι έχει να σου διδάξει;

🔴Ο Γιώργος κάθεται σιωπηλός στην τάξη. Η παρουσία του σαν απουσία. «Ο Γιώργος είναι ήσυχο, καλό παιδί. Παιδιά σαν τον Γιώργο «να έχεις εκατό».
🔴Ο Βασίλης «δεν διαβάζει», λέει συχνά ο δάσκαλος στους γονείς του και εκείνοι ντρέπονται που δεν τα καταφέρνει.
🔴Η Μαρία είναι «στα χαμένα». Ακόμα συλλαβίζει και ας πάει Δ’ τάξη. Άσε που αργεί να αντιγράψει και δεν μπορεί να ακολουθήσει την τάξη της, «με τίποτα».
🔴Ο Μάνος και ο Βαγγέλης «σκοτώνονται συνεχώς». Το γραφείο του διευθυντή τους βλέπει κάθε μέρα. Οι γονείς εκεί να προσπαθούν να καταλάβουν τι τρέχει. Θέλουν να είναι πρώτοι … πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στις παρέες, πρώτοι στην γυμναστική, πρώτοι και «στις σκαναταλιές». Μόνο που τα πειράγματά τους τελευταία είναι λίγο επικίνδυνα.

⚪️ Τον Γιώργο δεν τον σηκώνει ο δάσκαλος να πει μάθημα μετά από τόσες φορές που προσπάθησε. Μια μέρα θύμωσε και του φώναξε πως ήρθε «πάλι αδιάβαστος». Στενοχωρηθηκε, προσπάθησε αλλά και ο Γιώργος εδώ και καιρό δεν τολμάει να σηκώσει το χέρι του. Αν το κάνει οι άλλοι θα τον κοροϊδέψουν.
⚪️Ο Βασίλης προέρχεται από οικογένεια που τα παιδιά τη χαρακτηρίζουν «φτωχή». Οι γονείς του λείπουν όλη μέρα προσπαθώντας να βγάλουν τα προς το ζην.
⚪️Η Μαρία αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες. Άργησε να παραπεμφθεί με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται όλοι να την βοηθήσουν. Δεν χαμογελάει τελευταία, μα κανείς δεν το βλέπει αυτό.
⚪️Ο Μάνος πάλι με τον Βαγγέλη ζουν σε ένα «πρότυπο περιβάλλον» και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει.

➡️Υπάρχουν παιδιά που χρειάζονται συναισθηματική υποστήριξη.
➡️Υπάρχουν παιδιά που μεγαλώνουν μοναχικά.
➡️Υπάρχουν παιδιά που στερούνται βασικών αγαθών.
➡️Υπάρχουν παιδιά που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες.
➡️Υπάρχουν παιδιά που απαιτούμε ακούσια πολλές φορές να είναι τέλεια.
➡️Υπάρχουν παιδιά που…

🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈
Ένα βασικό χαρακτηριστικό του δασκάλου είναι η προσωπική δέσμευση για την ανάπτυξη κάθε μαθητή. Ο δάσκαλος έχει την δυνατότητα να δώσει φτερά σε ένα παιδί μόλις αντιληφθεί τον ψυχικό του κόσμο. Ο Καζαντζάκης, είπε: «Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του κι όταν πια του έχει διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας το μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες».

Μια δημιουργική χρονιά σε παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς.

Νίκη Χρυσικού
Συνθετική Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Ειδική Παιδαγωγός, BSc, MA, MSc