Mya Thin

ငါသေဆုံးသွားတဲ့အခါ
နေ့မကူးဘဲ သဂြိုဟ်ပေးပါ။
သုံးရက် ငါးရက်အယူမသည်းပါနဲ့။

သေပြီးငါ့အား ဓာတ်ပုံထောင်၍
နံနက် ညနေစားစရာတွေမကျွေးပါနဲ့။
ငါ့အားကျွေးမည့် စားကောင်းသောက်ဖွယ်
များအား ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသူများကို
ကျွေးပေးပါ။

အသက်မရှိတော့တဲ့ ငါ့ခန္ဓာအား
ရေချိုးအလှပြင်ဖို့မလုပ်ပါနဲ့ ။
ကမ္ဘာမှာ ရေချိုတွေရှားနေတာသတိရပါ။

မသာကောင်ကိုအလှဆင်ဖို့
ငွေကုန်ခံပြီး ပန်းတွေမဝယ်ပါနဲ့။
ဘုရားကိုလှုလိုက်ခြင်းက
သင်တို့အတွက် ပိုမြတ်ပါတယ်။

ငါ့ခန္ဓာအား အရှက်လုံလောက်သော
အဝတ်အဟောင်းသာ ဝတ်ပေးလိုက်ပါ။
ပြာကျမည့်အစား ချို့တဲ့သူအတွက်
လုံခြုံအောင် လှုလိုက်ပါ။

ငါ့ခြေထောက်မှာ မွေးကတည်းက
ဖိနပ်မပါလာ၍ ဖိနပ်ထည့်ပေးရန်မလိုပါ။
ပြာကျမည့်ဖိနပ်တစ်ရံအား
ဖိနပ်မရှိသူကို လှုလိုက်ပါ။

ရေအိုးခွဲမည့် လွဲမှားသောအယူများနဲ့
ငါ့အားလမ်းမခွဲလိုက်ပါနဲ့ ။
အိုးမခွဲလဲ ငါဖက်တွယ်မထားပါဘူး
ကိုယ့်လမ်းကိုယ် ဆက်လျှောက်မှာပါ။

ကူးတို့ခလည်း ထည့်ပေးစရာမလိုပါ။
လိုအပ်တဲ့နေရာ လှုလိုက်ပါ။
ငါ့မှာကူးတို့ခအဖြစ်
ကုသိုလ် အကုသိုလ်အထုတ်ယူသွားမှာပါ။

ဝမ်းနည်းခြင်း ပန်းခြင်းများအစား
ငါ့အားကြည့်၍ သံဝေဂယူပါ

ခန်းမအလယ်၌ ငါ့အားပြင်ပြီး
လူမြင်ကောင်းအောင် မငိုကြပါနဲ့။
ခန်းမငှားခအား ဘိုးဘွားရိပ်သာကို
လှူလိုက်ပါ။

သေပြီးခန္ဓာ ငါ့မသာအား
အခေါင်းလှလှ ထဲ့ဖို့အကြံဉာဏ်မပေးပါနဲ့။
ခေါင်းပျဉ်ပြာကျ ဆုံးရှုံးရမဲ့အစား
အခင်းအကာမဲ့သူတွေ အများကြီးကို
မြင်တတ်စာနာတတ်ပါစေ။

ငါ့ဝိညာဉ်အား ပုတ်ကာခေါ်၍
သင်တို့အိမ်ကို ခေါ်ဆောင်ခြင်းအမှု
အယူလွဲစွာမပြုပါနှင့်။
ငါသင်တို့နှင့် အပြီးတိုင်လမ်းခွဲသွားသူပါ။

ငါ့ခန္ဓာကိုယ်ကို မြေ၌ရှိသော
ဆာလောင်မွတ်သိပ် သတ္တဝါတို့အား
ငါ့အသွေးသား စားသောက်စေရန်
မီးသဂြိုဟ်ခြင်း ပြုမည့်အစား
မြေ၌မြုပ်နှံပေးကျပါ။

ငါ့အားမြုပ်နှံသည့်အခါ
အုတ်ဂူမလုပ်ဘဲ မြေတူးကာမြုပ်၍
သစ်ပင်ငယ်တစ်ပင်သာ စိုက်ပေးခဲ့ပါ။
ငါ၏ယိုယွင်းပျက်စီးသော ခန္ဓာအား
ငါ့မြေငါ့ရေအတွက် မြေဆီမြေနှစ်အဖြစ်
အသုံးပြုခွင့်ပြန်ရပါစေ....

မူရင်း....ခရက်ဒစ်

လေးစားစွာဖြင့်ပြန်လည်မျှဝေပါသည်

ပဌာန်းရွတ်လို့ မြန်မာပြည်ကြီး
ဆင်းရဲတာကနေ မချမ်းသာသွားပါဘူး။
ထီလည်းမပေါက်ပါဘူး။
မြတ်စွာဘုရားဟာ ဖန်ဆင်းရှင် မဟုတ်လို့ပါ။

ပရိတ်တွေ ပဋ္ဌာန်းတွေရော ရွတ်နိုင်သေးလား ရွတ်ပါ။ ပုတီးဘဲ စိပ်နိုင်လား စိပ်ပါ။

တရားပါထိုင်နိုင်သေးလား ထိုင်လိုက်ပါဦး အလွန်ကိုကောင်းပါတယ်။ တရားလေးလည်း နာပါဦး သီးသန့် မနာနိုင်ဘူးလား။
မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ချိန် အစာစားချိန် အိမ်အလုပ်လုပ်နေတဲ့အချိန် ဖုန်းလေးနဲ့ ဖွင့်ထားပြီး နာကြည့်ပါ။

နောက်ဆို တရားသံလေးမှ မကြားရရင် မနေနိုင် ဖြစ်လာပါလိမ့်မယ်။
ဘာမှမလုပ်ဘဲနဲ့ နေတာထက်စာရင် ပါးစပ်က ဘုရား တရား သံထွက်နေတာ မကောင်းဘူးလား။

သူများကို ဆဲနေတာ မဟုတ်တဲ့အတွက် အလိုလို ကုသိုလ်ရနေတာပါ။ စိတ်ကတော့ လွင့်နေမှာဘဲ မလွင့်အောင် တဖြေးဖြေး ကျင့်ယူပါ။

ဘုရားစာတွေ ဗရွတ် ဗရွတ် ရွတ်လို့ ထီပေါက်လား ဆိုတော့ မပေါက်ပါဘူး။
မြတ်စွာဘုရားဟာလည်း ဖန်ဆင်းရှင် မဟုတ်ပါဘူး။

ဒါပေမဲ့ ဘာရလဲ ဆိုတော့ စိတ်စွမ်းအင် မြင့်တက်လာတာပါ။ ကောင်းမှုကို ပြုလုပ်နေတယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ကြောင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ယုံကြည်မှု ပိုရှိလာပြီး ဘဝမှာ နေပျော်လာပါတယ်။

မကောင်းတာလုပ်ဖို့ တွန့်ဆုတ်လာလို့ ကုသိုလ် အလိုလိုရလာတယ်။ ဘာလေးလုပ်လုပ် အောင်မြင်လာတဲ့အခါ ငါ့ရဲ့ ကောင်းမှုကြောင့်ဆိုတဲ့ ပီတိရလာသလို မအောင်မြင်သေးရင်လည်း စိတ်မှာ ဖြေသိမ့်လာနိုင်ပြီး ရောင့်ရဲလာတဲ့စိတ်ကြောင့် ဘဝဟာ နေပျော်လာမှာပါ။

အတိတ်ရဲ့ကံကြွေးကို နားလည်နိုင်ပြီး ဘဝရဲ့အေးချမ်းမှုကို ရပါတယ်။ ဘဝရဲ့အေးချမ်းမှုဟာ ဥစ္စာပစ္စည်းထက် တန်ဖိုးရှိပါတယ်။

ဘဝရဲ့အေးချမ်းမှုကိုရဖို့ ကောင်းမှုမှန်သမျှ လုပ်တဲ့နေရာမှာ လူတန်းစားအမျိုးမျိုး ဖြတ်သန်းရတဲ့ ဘဝအဖုံဖုံကြောင့် ပြုလုပ်ပုံ ပြုလုပ်နည်း ပူဇော်ပုံ ပူဇော်နည်းတွေ ကွာတဲ့အခါ ကွာနေမယ်။ အသိတွေ ကွာတန်သလောက် ကွာနေမယ်။ ဒါပေမဲ့ ဦးတည်ချက်က အကုသိုလ်မလုပ်ဖြစ်တော့ပဲ ကုသိုလ်ရနေဖို့ပါပဲ။

ကျေးဇူးတော်ရှင် ပါမောက္ခချုပ်ဆရာတော်ကြီး
ဒေါက်တာအရှင်နန္ဒမာလာဘိဝံသ 🙏🙏🙏
ဓမ္မဒါနမျှဝေသူ