Doopsgezinden Groningen

Praten over Palestina: ongemak en pijn op 30 juni 2024

Zondag 30 juni organiseren we een bijeenkomst in het Grand Theatre om een open en respectvol gesprek te voeren over de situatie in Palestina en om samen te zoeken naar manieren om bij te dragen aan vrede en begrip. De middag wordt ingeleid door Saraab Al Far (initiatiefneemster van benefietavonden voor Gaza) en Max Wieselmann (medeoprichter Een Ander Joods geluid). Na de inleidingen gaan we over tot een (begeleid) onderling gesprek in drie rondes. Deelnemers gaan aan kleine tafels in gesprek met elkaar aan de hand van drie op elkaar doorbouwende vragen: hoe raakt dit mij, waar blokkeert het en wat kan ik doen? De gespreksbegeleiding is in handen van Jantine Wijnja.

Deze bijeenkomst wordt georganiseerd door Platform religie en levensbeschouwing Groningen, Humanistisch Verbond Groningen, Stichting Grondwerk, Diaconie in Stad en Doopsgezinden Groningen.

30 juni 2024 | Grand Theatre, Grote Markt 35 | 15:00-17:00 uur | € 2,50 | Kaartjes op grandtheatregroningen.nl

Op 22 juni is het Roze Zaterdag Groningen . Dit begint met een Roze Viering in de A-kerk om 10.00. Ook onze predikant Nick Everts werkt hieraan mee. Het belooft een mooie opening te worden van een feestelijke dag. Wees erbij!

Roze Viering - Groningen - Groningen Op 22 juni heeft Groningen de eer om de landelijke Roze Zaterdag te mogen verzorgen. Een dag dat in het...

Fijne Paasdagen. Dit jaar twee diensten. Eén vanmorgen in de kerk en één vooraf opgenomen dienst vanuit de Algemene Doopsgezinde Sociëteit. Zie die laatste hier:

ADS Internetviering Pasen 31 maart 2024 De Paasviering komt uit de Doopsgezinde Gemeente Groningen.Voorganger is Nick Everts, regiopredikant voor Groningen en Drenthe. Organist is eeuwe Zijlstra. M...

Het meel voor het Mennobrood uit Witmarsum ligt al te rijzen. Om 19.30 is er in de Doopsgezinde Kerk een speciale Witte Donderdagviering met gedachtenismaaltijd, waarbij we zullen proeven van dit brood (als het bakken lukt). Een mooie manier om toe te leven naar Pasen. Wees welkom!

Witte donderdag - Groningen Gezamenlijke dienst met de Remonstranten en Lutheranen in het teken van Witte Donderdag; de voetwassing, maaltijd met de leerlingen en...

Twee jaar geleden: Rusland valt Oekraïne binnen. Twee jaar vol oorlog en geweld. Twee jaar waarin zoveel Oekraïners én zoveel Russen slachtoffer zijn van [aangewakkerde] oorlogszucht. Hoelang nog?

Bij de inval en na het eerste jaar hielden we een vredeswake. Dit jaar lukt het ons niet en helaas lijkt er geen kerk in Groningen te zijn die het dit jaar oppakt.

Zijn we moe? Willen we niet meer waken voor vrede? Geloven we daar niet meer in? Of dringen beelden van andere conflicten – zoals in Israël/Palestina, Soedan, etc. – aan op het waken voor vrede op andere dagen?

Eigenlijk zouden we elke dag voor vrede moeten waken. Maar ik het te vaak. Het ontbreekt of wordt overschreeuwd met de roep om meer en meer wapens. Eerlijk, het maakt me bezorgd. Ik weet niet of dat komt door mijn gebrek aan geloof in wapens als oplossing of door het steeds minder horen van andere wegen naar vrede. Een vredeswake is een moment waar die zorg gedeeld mag worden en in het delen ervaren kan worden dat meer mensen bezorgd zijn. Dat meer mensen vrede willen.

Vandaag deel ik daarom hier dit bericht. Lees het als een oproep om te waken voor vrede en een bemoediging dat je niet de enige bent die bezorgd is. PAX

Op verzoek de tekst van het In Memoriam van Trouw van gisteren.

Beno was de Indiana Jones van Groningen
Beno Hofman (1954-2023)

Het duurde even voordat Beno in zijn geliefde Groningen terechtkwam, maar al snel maakte hij hele generaties op onconventionele wijze vertrouwd met de stad.
MARLIES KIEFT

Moi Beno'. De vriendelijke stadshistoricus in aftands spijkerjack met een gebroken geweertje om zijn nek werd voortdurend gegroet als hij door zijn stad Groningen wandelde. Door schilders op een steiger, de groenteboer en studenten voor het café.��Beno kende de stad als zijn broekzak, maar de stad kende hem ook. Generaties groeiden op met het lokale televisieprogramma Beno's stad, waarin Beno in uiteindelijk vierhonderd afleveringen vertelde over de geschiedenis van Groningen. Voor de camera's stond geen stoffige geleerde met een traktaat vol jaartallen, maar een speelse verhalenverteller. Met het lange lijf voorovergebogen fluisterend of met luide stem bracht hij de stad uit het verleden tot leven - het liefst verkleed als historisch personage. En hoewel er zowel theatermakers als historici waren die wantrouwend keken naar zijn onconventionele kennisoverdracht, wist Beno een groot publiek te bereiken.��Voor nieuwkomers in de stad waren zijn televisieprogramma's een officieuze inburgering. Een vrouw die dertig jaar geleden als Congolees vluchteling in de stad terechtkwam vertelde later hoe zij door Beno's stad vertrouwd was geraakt met haar nieuwe woonplek. Voor jongeren werd hij een soort cultheld en er waren zelfs Groningers die hun huisdier naar hem vernoemden.��De stad Groningen zat in Beno's ziel. Hier was hij thuis en geworteld, al kwam hij er pas terecht als twintiger. Zeven generaties Hofmannen waren er wel opgegroeid, in de Hortusbuurt, een wijk vlak bij het Noorderplantsoen. Als oorspronkelijke Zwitsers werden zij als doopsgezinden om hun geloof vervolgd, vluchtten naar Nederland en settelden zich in Groningen. Het was een familie van arbeiders die vanuit hun geloofsovertuiging ijverden om de wereld beter te maken en overtuigd pacifist waren.��Beno's vader doorbrak de familietraditie van het generaties lang nestelen in Groningen. Hij was de eerste die studeerde en werd doopsgezind predikant. Voor Beno en zijn twee broers betekende dat een jeugd met vele verhuizingen. Zo werd Beno geboren in het Friese Workum waarna het gezin verkaste naar Heerenveen, daarna volgde Edam en als tiener woonde hij in Bussum. Beno die de middelste was vond dat lastig; net als hij zich ergens begon thuis te voelen moest hij weer weg. Het gevoel van ontheemd zijn leerde hij als kind goed kennen. Niet alleen door de verhuizingen, maar ook omdat hij zich in het strenge ouderlijk nest als creatieve vrijbuiter een buitenbeentje voelde. Vriendjes kwamen ook nooit bij hem thuis, Beno was meestal bij anderen waar het warmer en opener voelde. Maar met opa Hofman in Groningen-stad was hij dikke vrienden. Deze man die wars was van autoriteiten en prachtig kon vertellen, nam Beno en zijn broers mee door de straten en stegen van Groningen en vertelde over de geschiedenis van de stad.��Op de HBS in Bussum maakte Beno vrienden voor het leven. Dat hij net even anders was dan anderen, vonden ze juist leuk aan hem. Zo moesten de leerlingen tijdens een les Nederlands een verhaal vertellen naar aanleiding van een door de docent opgegeven zin. Iedereen begon het verhaal met de zin, maar Beno eindigde er mee. Thuis schreef hij boekjes met titels als 'Het zij nu eenmaal zo', tekende erbij en ontwierp met zorg een omslag. Zich verkleden en toneelspelen vond hij geweldig, als het even kon trad hij op school op.
Afgewezen bij de toneelschool
Na de HBS trok Beno naar Amsterdam, de verlangde zelfstandigheid tegemoet. Voor de toneelschool werd hij tot zijn spijt afgewezen, waarna hij sociale geografie ging studeren aan de Universiteit van Amsterdam. In de jaren zeventig van de vorige eeuw werd hij actief in de linkse strijd tegen onder meer woningnood en voor de emancipatie van studenten. Hij dacht mee over acties en demonstraties, maar gooide nooit een steen en wilde ook geen panden bezetten. Hij bleef zijn doopsgezinde pacifistische wortels trouw, zo bleek ook uit zijn dienstweigering. 'Als iedereen gelukkig is, heb je de hemel op aarde', zou Beno later zeggen. Dit was het hart van zijn geloofsovertuiging, al was hij geen traditionele gelovige of kerkganger. Ook de typisch doopsgezinde waarde van gelijkheid had hij van huis uit meegekregen. Beno had evenveel respect voor de burgemeester als voor een dakloze, hij sprak ze op dezelfde manier aan.��Ondanks zijn Amsterdamse activiteiten buiten de studie haalde Beno steeds zijn tentamens. Hij had het talent om uit een brij van informatie snel de kern te pikken, vaak leerde hij van uittreksels. Ondanks zijn enthousiasme voor de studie en het leven erbuiten bleef hij zich ook in Amsterdam ontheemd voelen. Eigenlijk had hij altijd heimwee naar Groningen, de stad waar hij nooit had gewoond, maar waar wel zijn wortels lagen.��Voor een onderzoek dat hij deed tijdens zijn studie, verbleef Beno al een tijdje in Zeerijp, Noord-Groningen. Daar logeerde hij bij een boerenechtpaar en maakte kennis met de lokale voetbalvereniging De Fivel. Hij ging er voetballen en zou ruim veertig jaar een onverzettelijke verdediger zijn in zijn elftal. Gronings had hij nooit gesproken vanwege zijn jeugd in Noord-Holland, maar hij leerde het zichzelf snel aan.��In 1980 greep Beno zijn kans toen er op de Groningse middelbare school Leon van Gelder een vacature was voor docent maatschappijleer en aardrijkskunde. Het lesgeven lag hem goed. Hij bleek een natuurlijk gezag te hebben waardoor hij met een blik de drukste jongens rustig kreeg. De eerste twintig minuten gaf hij serieus les, maar daarna werd het klaslokaal het toneel van nagespeelde historische gebeurtenissen waarbij de stoelen soms door het lokaal vlogen. Hij was de docent die geen emmer vult, maar het vuur aansteekt, zo werd hij later wel omschreven. Het verlangen naar toneelspelen bleef en ook op het Leon van Gelder wist Beno het podium te vinden. Tot plezier van de leerlingen kon hij een perfecte imitatie van Rolling Stones-zanger Mick Jagger weggeven.��Een vaste baan en later ook een vaste relatie. Huisje, boompje, beestje, dat hadden zijn jeugdvrienden niet achter Beno gezocht, maar hij trouwde en het stel kreeg drie kinderen: Rudo, Elte en Marieke. In de tijd dat hij lesgaf publiceerde Beno al artikelen in tijdschriften en kranten en schreef hij boeken. Hij werd een vaste bezoeker van het Groningse archief en deed niets liever dan het uitpluizen van de geschiedenis van de stad van zijn voorouders. Pacifist bleef hij, zijn kinderen verbood hij zelfs met waterpistooltjes te spelen. Toen ze ouder waren vond hij het heerlijk om met ze te praten. Over het leven, hun Zwitserse voorouders en de ontwikkelingen in de stad. Hij was niet tegen vernieuwing zolang de historische elementen maar op de juiste manier werden verwerkt. Voor hun verjaardag kregen zijn kinderen vaak een boek, van zijn hand.��Het overlijden van een jonge collega op het Leon van Gelder raakte iets in Beno. Het leven kan kort zijn, realiseerde hij zich, en het is goed om in die tijd te doen waar je blij van wordt. En zo werd hij zelfstandige en ontwikkelde hij zich in de jaren die volgden tot stadshistoricus van Groningen.
Rijk werd hij er niet van
Hij volgde daarbij zijn eigen nieuwsgierigheid en fascinaties. Toen Beno bijvoorbeeld hoorde dat er in Suriname een dorpje was dat Groningen heette, sprong zijn historisch hart op en reisde hij er met een cameraman en journalist naar toe voor een documentaire. De expeditie kreeg trekjes van een Indiana Jones-film toen Beno er leerde over een fort dat daar in de buurt had gestaan. Hij huurde een kleine graafmachine waarmee het team zowaar stuitte op de fundamenten van het bastion.��Het werk ging goed, rijk werd hij er niet van, maar dat hoefde ook niet. Op het gebied van relaties had hij het niet altijd gemakkelijk. Zijn huwelijk mondde uit in een scheiding en ook een langere relatie erna strandde. Toen zijn moeder opperde dat hij misschien geen relatie meer moest aangaan, raakte dat een zere plek. Misschien was hij er inderdaad niet geschikt voor, dacht hij. Zijn eigen idee was dat hij zich te veel aanpaste in de liefde en zichzelf daarmee verloor.��'s Nachts dansen in Groningen was altijd een uitlaatklep geweest voor Beno, zijn lange armen en benen bewegend in eigenzinnige dansmoves. Het was op een dansavond van De Silo dat de inmiddels 60-jarige Beno Antoinette ontmoette. Hij viel voor haar uitstraling en zij voor zijn charme en onbevangen manier van doen. Dat er een leeftijdsverschil was van meer dan twintig jaar merkten ze nooit. Beno had altijd iets leeftijdsloos behouden. Hij had vrienden van alle leeftijden, onder hen ook oud-leerlingen van het Leon van Gelder. Ook zijn collega's waren vaak jonger dan hij. Beno was trouw. Als hij eenmaal prettig met mensen had gewerkt vroeg hij ze er altijd weer bij voor een volgende opdracht. Ook alle drie zijn kinderen betrok hij bij verschillende van zijn historische projecten.��Hij was eveneens trouw aan zijn lichtbruine Volvo stationwagen uit 1981. Die figureerde regelmatig in het beeld tijdens zijn televisieprogramma's. Op weg naar de mooiste verhalen stuurde Beno zijn vehikel over modderige paadjes, raakte vast in die modder, schampte langs doornige struiken en ooit liet het stuur zomaar los, de collega naast hem zag het met verbijstering aan. Beno drukte het stuur terug en reed verder.��In de coronaperiode begon Beno voor de lokale televisieomroep met het wekelijkse programma De Stadswandeling. Zoals hij als jongetje met zijn opa door de stad had gelopen luisterend naar diens historische verhalen, liep hij nu als volwassen man door dezelfde straten en stegen te vertellen aan een kijkerspubliek dat noodgedwongen thuis zat. Kort na die periode ontdekte hij een nieuwe vorm van overdracht, de podcast. Het verhaal van Groningen werd vorig jaar uitgezonden. De laatste jaren zocht hij op theaterfestivals ook steeds vaker het podium op, uiteraard met historische voorstellingen. Zo kwamen zijn verlangen om te acteren en te vertellen over geschiedenis dichter bij elkaar.
Nog veel te ontdekken
Stond hij voor zijn werk vaak voor de camera, de microfoon of op het podium, in zijn privéleven was hij meer op de achtergrond. Als vader en inmiddels ook opa stelde hij zich bescheiden op, beducht als hij was zich op te dringen.��Het was Beno niet aan te zien dat hij tegen de zeventig liep. Er was geen sprake van dat hij zou stoppen met werken. Er was nog zoveel te vertellen en ontdekken. Zoveel geschiedenis door te geven. Om die reden zat hij ook in de Kerkenraad van de doopsgezinde kerk. Die eeuwenoude geloofstraditie van zijn voorouders mocht niet verloren gaan, vond hij. Hij sleepte een rebelse predikant aan boord, die kon de kerk misschien nieuw leven inblazen. Traditie heeft soms vernieuwing nodig om te blijven bestaan, wist de stadshistoricus.��Eind vorig jaar bleek uit onderzoeken dat Beno uitgezaaide alvleesklierkanker had. Het leek alsof er nog een kans was op een levensverlengende behandeling, maar de ziekte haalde hem snel in. Heel graag wilde hij nog trouwen met zijn Antoinette. Dat gebeurde op eerste kerstdag in kleine kring in het Martini ziekenhuis in Groningen. Beno kon haast niet meer praten, maar het ja kwam uit het diepst van zijn hart.��Beno Hofman werd op 16 juli 1954 geboren in Workum en overleed op 28 december 2023 in Groningen

Vandaag staat in Trouw een prachtig artikel over Beno Hofman. Daarin wordt Nick Everts een rebelse predikant genoemd. Zelf zou ik me niet zo omschrijven, maar een tikkeltje moed en eigenzinnigheid is zeker nodig om onze prachtige traditie te vernieuwen. Citaat uit het artikel:

"Er was nog zoveel te vertellen en ontdekken. Zoveel geschiedenis door te geven. Om die reden zat hij ook in de Kerkenraad van de doopsgezinde kerk. Die eeuwenoude geloofstraditie van zijn voorouders mocht niet verloren gaan, vond hij. Hij sleepte een rebelse predikant aan boord, die kon de kerk misschien nieuw leven inblazen. Traditie heeft soms vernieuwing nodig om te blijven bestaan, wist de stadshistoricus.”"

Beno was de Indiana Jones van Groningen Het duurde even voordat Beno in zijn geliefde stad Groningen terechtkwam, maar al snel maakte hij hele generaties op onconventionele wijze vertrouw...

Met groot verdriet delen we u mee dat onze kerkenraadsvoorzitter Beno Hofman (69) vanmiddag is overleden. Onze gedachten gaan uit naar familie, vrienden en allen die hem nu moeten missen.
Herinneringen kunnen gedeeld worden via: https://herinnering.dela.nl/benohofman1954

Stadshistoricus Beno Hofman (69) overleden Beno Hofman is donderdag 28 december op 69-jarige leeftijd overleden. Met grote verslagenheid is binnen OOG gereageerd op dit verdrietige nieuws. Beno was meer dan twee decennia lang één van de boeg

Morgen om 3 uur is het kerstfeest voor jong en oud. Tot dan!

Kerstfeest! - Groningen Kom je ook kijken en luisteren naar het kerstverhaal? Bekende kerstliedjes zingen, de mooie kerstboom bekijken en warme chocolademelk drinken?...

Kerstgroet vanuit de Doopsgezinden Groningen. De boom is prachtig versierd door een aantal vluchtelingen. Wil je het in het echt bewonderen? Kom dan morgen om 15.00 naar het Kerst voor Jong en Oud of 1e kerstdag om 10.00.

Kerstgroet Doopsgezinden Groningen 2023

Kerstfeest!

Kom je ook kijken en luisteren naar het kerstverhaal?

Bekende kerstliedjes zingen, de mooie kerstboom bekijken en warme chocolademelk drinken?

Kom dan op zondag 24 december 2023 om 15.00 uur naar de Doopsgezinde kerk aan de Oude Boteringestraat 33 in Groningen.

Een kerstfeest voor jong en oud!

Kerstfeest! - Groningen Kom je ook kijken en luisteren naar het kerstverhaal? Bekende kerstliedjes zingen, de mooie kerstboom bekijken en warme chocolademelk drinken?...

Op Stille Zaterdag zingt het Noordelijk Doopsgezind Koor in Roden.

Morgen is het thema van de dienst 'Vertil je niet!'. Je zou ook kunnen zeggen: neem het niet te zwaar op. Maar hoe doe je dat als je uitgedaagd wordt? Het scheelt al de helft als je een ander/Ander naast je vindt die zegt: kom maar, want ik zal je rust/verlichting geven.
Tijdens deze dienst is er ook zondagsschool, dus ook kinderen zijn meer dan welkom! Na afloop is er, voor wie wil, een boeiende lezing over het avondmaal door Iris Speckmann en Yvonne Hiemstra.

Een bijzondere aflevering van het verhaal van Groningen en ook iets over de doopsgezinden hier in de regio. Aanrader!

Het Verhaal van Groningen 4: Protestanten tegen katholieken Hoe leven protestanten en katholieken in onze provincie met elkaar in de 16de eeuw? Om daarachter te komen brengt Beno Hofman onder andere een bezoek aan de oudste kerk van Groningen.

Afgelopen zondag was de World Fellowship Day (wereldwijde verbondenheid mennonieten/doopsgezinden) en de inspiratiedag in Middelstum met de hele regio. Zie hier de dienst onder het thema 'Onze hoop: Jenga VS Jezus' en de inleidingen van het middagprogramma:
https://kerkdienstgemist.nl/stations/2067/events/recording/167437980002067

Doopsgezinde Gemeente Groningen - WFD / Inspiratiemiddag 2023 - GDS Kerkdienst en Inspiratiemiddag met Lezing, onder auspiciën van de GDS (Gronings-Drentse Sociëteit) i.h.k.v. World Fellowship Day (wereldwijde verbondenheid van doopsgezinden) Met de twee regiopredikanten ds. Nick Everts en ds. Saapke van der Meer. Met medewerking van Frans Dukers (lezing) en met a...

Inspirerend artikel van een Groningse Vredesman in Kerk in Stad

VREDESMAN: GEART BOSMA

Alice Henkel sprak met Geart Bosma, die lesgeeft over vrede: een ware vredesman.
https://www.kerkinstad.nl/nl/story/vredesman-geart-bosma

De tafel is gedekt voor de eerste Mennomaaltijd sinds lange tijd. De datum voor de volgende maaltijd wordt nog bepaald. Wees welkom!

Yvette Krol schreef voor de ADS een stukje over de eerste week van de opvang van onze gasten in Stadskanaal. Aanmelden om te helpen als vrijwilliger is nog steeds mogelijk. https://doopsgezinden.nl/nieuws/even-raakten-onze-levens/

Even raakten onze levens elkaar - Doopsgezinden Noodopvang in Stadskanaal ‘Zouden jullie in jullie kerkgebouw incidenteel, kortdurend mensen kunnen opvangen?’ De vraag komt van INLIA. Een interkerkelijke...

In samenwerking met Inlia wordt in de doopsgezinde gemeente Noordoost Nederland onderdak geboden aan vluchtelingen. Er zijn dringend extra vrijwilligers nodig om de planning overdag en in de avond rond te kunnen maken, omdat er altijd iemand aanwezig moet zijn in het gebouw. Wilt u meehelpen? Stuur een bericht en we nemen contact met u op!

Er wordt nog gewerkt aan de kwaliteit van de stream in Indonesië, maar broeders en zusters van over de hele wereld ontmoeten elkaar reeds in de chat. Voel je vrij om deze week 's middags aan te sluiten in de diaconie om mee te praten en de vieringen bij te wonen! Het programma is te vinden op de website van MWC en in de nieuwsbrief.

Vanmorgen vierden we de doopjubilea (vijf jaren of een veelvoud daarvan na het jaar waarin iemand gedoopt is). Acht mensen waren aanwezig en nog diverse leden waren elders. Bijzonder om bij stil te staan. Kijk gerust de hele Pinksterdienst terug, zodat duidelijk wordt wat dat hondje op de tafel doet en hoe inspiratie samenhangt met Pinksteren: https://kerkdienstgemist.nl/stations/2067/events/recording/165441600002067

In de middagen van het Wereldcongres (5 tot met 9 juli vanaf 14.00 uur/14.30 uur) zouden we de avondsessies in Indonesië live willen kijken in ons kerkgebouw en deze willen vervolgen met een gezamenlijke maaltijd voordat we deelnemen aan een workshop in de avond, mits hier voldoende belangstelling voor is. Wil je hier een of meerdere keren aan deelnemen? Laat het weten in de reacties zodat we hierop kunnen anticiperen! Zodra er meer duidelijkheid is vanuit het MWC over het programma vullen we deze post aan.

Do you know that your local congregations can host watch parties for the MWC Assembly?

Stay tuned! We will update the information soon.

Get all the information about Assembly here: www.indonesia2022.mwc-cmm.org

Ben jij ergens tussen de 18 en 30/35 jaar? Dan hebben we goed nieuws! Onder andere het GSp, de Doopsgezinde Gemeente Groningen, en de Nieuwe Kerk organiseren samen in de week van 16 tot en met 23 oktober een Taizé-reis! Heb jij altijd al een keer naar het oecumenisch klooster van Taizé gewild? Dan is dit je kans. 8 juni is er een eerste informatieavond. Ben je geïnteresseerd, geef dat even door aan Jesmar ([email protected]).

High Tea concert:

Op zondag 29 mei 2022 zal het Noordelijk doopsgezind koor o.a. Verleih uns Frieden van Felix Mendelssohn en een deel uit de Messe Brève no.5 van Charles Gounod en enkele delen uit Die launige Forelle van Franz Schöggl ten gehore brengen. Het geheel wordt met gedichten omlijst.

Alles onder leiding van onze dirigent Jellie Alkema.

Het concert begint om 15.00 uur in de D.G. Kerk, Padkamp 2b te Roden.

Na het optreden is er aansluitend een High Tea, verzorgd door de koorleden, voor alle bezoekers en koorleden.

Kaarten voor dit evenement zijn voor € 7,50 te verkrijgen bij de koorleden of te reserveren via de mail: [email protected]

Er is plaats voor 40 bezoekers, dus aarzel niet te lang of u erbij wilt zijn, want vol is vol en dan moeten we u misschien teleurstellen.

Zondag 10 april is het Palmpasen. Binnen de Doopsgezinde Gemeenschap hebben we kliederkerk. Een ideaal moment voor jong en oud om te ontdekken, verwonderen en geïnspireerd te worden. We maken palmpaastokken, horen het verhaal, delen het gesprek en iets lekkers, en... Kom vooral langs, ook als je nog niet eerder bij ons bent geweest.