Kracht In Zorg

👇

Update: Dank jullie wel allemaal voor het delen en de enthousiaste reacties. De tent is inmiddels voor beide weken weer verhuurd.

27/07 - 10/08 TENT BESCHIKBAAR WEGENS ANNULERING

In onze kleinschalige agriturismo met glamping in Zuid-Piemonte, is er, wegens een annulering, een mooie safaritent vrijgekomen voor week 31 (za. 27-7-2024 t/m za. 3-8-2024) en week 32 (za. 3-8-2024 t/m za. 10-8-2024).

Deze week schreef een podcastmaker dat de ouderenzorg vooral door 'liefde' is gedreven. Het is dat gevoel dat me is bijgebleven na het bezoek aan Nieuw Eendracht in Zwartebroek.
Later meer over dit bezoek.

Afgelopen week was Karin Willemsen van Kracht In Zorg te gast op Nieuw Eendracht en was zij 24uur maatje met de bewoners. Wat was het bijzonder om te zien hoe Karin gemakkelijk "eigen" was op Nieuw Eendracht en meeging in het ritme van de dag. Mee met een wandeling, bewoners die herinneringen delen, contact zoeken met bewoners in een vergevorderd stadium van Dementie en aanschuiven bij het ontbijt wanneer een nieuwe dag begint.

Karin heeft ons meegegeven wat het betekend om 'Maatje' te zijn met een bewoner, want maatjes doen de dingen sámen!

Karin, bedankt voor jouw aanwezigheid, interesse, delen van kennis en jouw boek " Ontwarren".

4 OKTOBER STUDIEDAG
JONGE MENSEN MET DEMENTIE

Graag nodig ik jullie uit voor deze dag van Congressen MetZorg. Voor de 3e keer mag ik mijn bijdrage voor hen leveren. Ik geef die dag workshops. Het centrale thema daarvan is natuurlijk het perspectief van de mens met dementie.

Samen met meerdere interessante sprekers:

– Welke impact heeft dementie op jonge leeftijd op naasten?
– Wat zijn nieuwe ontwikkelingen rondom de behandeling?
– Hoe herken je rode vlaggen waardoor je snel tot een juiste diagnose kunt komen?
– Meer weten van focussen, methode om probleemgedrag hanteerbaar te maken?
– Inzicht krijgen waarin FTD, DLB, PPA en PCA verschillen van de ziekte van Alzheimer.
– Wat vraagt het van de casemanager in begeleiding van jonge mensen met dementie?

Meer info en aanmelden:
https://www.congressenmetzorg.nl/congressen/jongemensenmetdementie/

DEMENTIE EN OVERGAVE
DE BIJBEL

‘We hebben jullie en jullie naasten gevraagd om iets dierbaars van thuis mee te nemen’, zegt de eigenaresse van de dagbeleving voor mensen met dementie. Voor het eerst die ochtend, denk ik spanning te zien verschijnen in het gezicht van een vrouw tegenover me. Tot dan toe maakte ze een blijmoedige indruk. Wat gaat er nu in haar om? Denkt ze dat zij is vergeten iets mee te nemen? Zegt de vraag haar nog iets?

De ronde begint bij Henk. Foto’s van een parachutesprong gaan rond. Fladderende wangen van een jongere maar zeer herkenbare man. ‘Dat je dat durft’ en ‘Oh nee, mij niet gezien’ klinkt er. Henk kijkt trots.

Vanaf de start van deze dag zie en ervaar ik hoe de eigenaresse aanvoelt wat mensen met dementie nodig hebben. Hoe je gelijkwaardig kan zijn en onopgemerkt kan faciliteren.

Mevrouw is als vierde aan de b***t. Van achter wordt een bijbel in haar handen gegeven. Haar mond en ogen gaan wijd open. O ja dat. Voorwerpen die uit het niets verschijnen als je leeft met geheugenverlies. Als de eigenaresse toelicht dat mevrouw thuis regelmatig uit de bijbel voorleest ontspant haar gezicht. Ze strijkt met haar vingers over het boek. Weer die serene glimlach.

Als we later wandelen wijst ze me de gehele route op details die ik anders over het hoofd had gezien. Een blad, in de vorm van een hart, achter een muurtje.

Terug in het buurthuis rust ze uit in de zon op het terras. Met de ogen dicht lijkt ze de zon op te zu**en. Wanneer het te warm wordt maakte ze met een medebezoeker een kruiswoordpuzzel. Hun egoloos samenwerken blijft mijn aandacht trekken.

Na de lunch verplaatst ze naar de luie stoel. Met de beige bootschoenen nog aan liggen haar voeten op de salontafel. Ze is volledig in een bloemendeken gewenteld. De mooie glimlach is ook in haar slaap aanwezig.

Zo voedt zij mij die dag met haar tevreden aanwezigheid en ik voel dan ook enige weemoed als ze aan het einde van de middag naar de bus loopt. Ze krijgt een papierentas in haar rechter hand gedrukt.
‘Wat is die tas zwaar’ zegt ze terwijl ze me vragend aankijkt. ‘Wat zit er in?’ Ze blijft staan opent de tas en kijkt weer op. ‘Waarom heb ik nou die bijbel meegenomen?’ Even keert haar blik naar binnen om daarna weer mijn ogen te vinden. ‘Nou ja’ zegt ze, haalt haar schouders op en loopt verder richting de bus die haar thuis zal brengen. De papierentas stevig tegen zich aangedrukt. De kans is groot dat de ‘plotseling’ aanwezigheid van de bijbel haar nog een keer zal verwonderen.

Woensdagavond 15 mei geef ik een interactieve lezing voor de medewerkers, verwanten en vrijwilligers van Villa Nieuw Boschoord in Lunteren.

Ze werkt al 25 jaar in de ouderenzorg in verschillende functies. Fysiotherapeut, kwaliteitsdeskundige, intervisor, coach, manager en nu als trainer en adviseur. Zij voelde zich vanaf de kennismaking extra betrokken bij mensen met dementie.
InBeeld bij ZijSpreekt: Karin Willemsen over beter begrip en contact tussen mensen met dementie en hun omgeving.


https://www.zijspreekt.nl/actueel/nieuws/in-beeld/Karin-Willemsen-over-beter-begrip-en-contact-tussen-mensen-met-dementie-en-hun-omgeving/638/4/1/

ONTWARREN EN ZIJ SPREEKT
IN BEELD

Sinds 2017 ben ik spreker bij Zij Spreekt van Marga Miltenburg Hét sprekersbureau voor vrouwelijke deskundigen. Vandaag ben ik uitgelicht en 'In Beeld'.

'Voor wie een van de vormen van dementie heeft wens ik dat er steeds minder overwaardering voor cognitie is. Dat naasten hen blijven zien en hen kunnen laten zijn. Dat zij naast de achteruitgang ...'
Meer lezen? Zie hieronder het interview.

Een lezing boeken voor een symposium, conferentie of evenement? Neem contact op met Zij Spreekt.

Mijn boek 'Ontwarren' lezen? Zie https://ontwarren.nu/



https://www.zijspreekt.nl/actueel/nieuws/in-beeld/Karin-Willemsen-over-beter-begrip-en-contact-tussen-mensen-met-dementie-en-hun-omgeving/638/4/1/

ZijSpreekt Nieuwsbericht - Karin Willemsen over beter begrip en contact tussen mensen met dementie en hun omgeving Ze werkt al 25 jaar in de ouderenzorg in verschillende functies. Fysiotherapeut, kwaliteitsdeskundige, intervisor, coach, manager en nu als trainer en adviseur. Zij voelde zich vanaf de kennismaking extra betrokken bij mensen met dementie. InBeeld bij ZijSpreekt: Karin Willemsen over beter begrip en...

WEEKEND EN VRIJ

Na 2 minuten stilte op 4 mei begon ik bevrijdingsdag met een stiltewandeling met mooie Vamos. Midden in een kleine kudde deelnemers in de glooiende heuvels achter de Flierenberg.

Een mooi thema passend bij de maand mei om onderweg op te kauwen: Wanneer je zichtbaar bent en laat zien wie je bent roep je reacties op. Durf je ongeacht de reacties van anderen te bloeien?

Wat onkruid is en wat niet beslis je zelf. Wat ongewenst is in je leven mag weg.

Ja die twee samen is vrijheid voor mij...

Kustaw Bessems vandaag in de de Volkskrant

ONTWARREN ON TOUR
WZU Veluwe: dagbesteding in Elburg

Maandag 29 april heb ik mijn tour vervolgd. Ik werd warm en hartelijke ontvangen bij de dagbesteding van het WZU Veluwe in Elburg. De locatie ligt net buiten de gracht van het stadje.

Het moment wat het meeste bijbleef was het moment dat Ria Strijker me vroeg mezelf voor te stellen. Ik vertelde kort over mijn eigen geheugenverlies. We zagen en voelden het binnenkomen bij bijna alle bezoekers. Toen was onze band beklonken. Een vrouw liet weten: 'Ik wil het hier niet in de groep bespreken maar ik wil vandaag graag even met je praten.'

Dat deden we later op de dag. Toen ik haar liet weten dat ze van betekenis was geweest voor mij schoten de tranen in haar ogen.

Dat is wat ik meenam uit deze groep. De wens erbij te horen, mee te doen, van betekenis zijn en het gevecht wat daarvoor geleverd moet worden.

Met maar liefs 10 gidsen wandelde ik in de middag door het mooie stadje Elburg. De bezoekers deelden vele verhalen. Meerderen van hen waren in het stadje geboren en lieten trots hun geboortehuis zien. Zoveel trots over een eigen woonplek ervaar ik zelden. Ria maakte nog een kiekje door het raam terwijl ik een binnentuin bewonderde.

Een dikke pluim voor .strijkert zoals zij steeds weer opnieuw nieuwsgierig naar en aandachtig blijft voor de mensen. Dat maakt haar laagdrempelig en veilig. Voor ieder op een eigen wijze. Zo wens je dat iedere zorgverlener is.

Het volgende bezoek volgt snel. Op vrijdag 10 mei ben ik bij Dagbeleving 't Buurthuis in Pannerden.

DEMENTIE EN BELEVING
DE VIRTUALREALITYBRIL
EEN GEMISTE KANS

'Annet en haar man Luc met dementie willen laten zien dat je met een ongeneeslijke ziekte een waardevol leven kunt hebben. Dat het niet meteen klaar is'

Wat een mooi doel van dit echtpaar. Binnenkort ga ik Annet ontmoeten. We wonen bij elkaar in de buurt.
In de De Gelderlander van 13 april.

Toch is de kop van het artikel: 'Dementiebril laat je paniek, argwaan en verwarring ervaren' Jammer De Gelderlander

De virtualrealitybril heb ik in de zomer van 2022 zelf kunnen testen. Ik was natuurlijk benieuwd of het werkelijk nabootst wat ik een jaar lang aan den lijve en van binnen heb ervaren.
Mijn conclusie: een deel geeft weer wat je overkomt, een deel is toch ingegeven door een intact ratio van de ontwerper en er ontbreekt een belangrijk deel.
= de bril geeft alleen de negatieve en afhankelijke kant van de beleving weer.

Het deel wat nabootst: ja met de bril op klungel je zelf, je ervaart wat reacties van anderen met je doen, en ook de verwarring die ontstaat als er iets anders is dan je had verwacht. Zeker zinvol om dit te kunnen ervaren.

Annet benadrukt prachtig in het artikel dat ruimte om te 'klungelen' belangrijk is.

Het intacte ratio: als je de bril op hebt hoor je gedachten van de mens met dementie. Daar hoorde ik vooral een intact denkend brein. Veel te veel woorden en strategieën en bewustzijn. Daar ben je met een haperend denkend brein helemaal niet toe in staat. Zeker niet in situaties waar verwarring ontstaat. Je bent door dementie al emotioneler en bij stress neemt het functioneren vanuit het emotionele brein nog meer toe waardoor woorden en gedachten minder worden. Gevoelens overheersen. Deze sterk hebben en meteen bewust zijn en beschrijven in je gedachten is vrijwel onmogelijk.

Het deel wat ontbreekt. Als we anderen willen laten inleven in mensen met dementie vind ik het complete beeld van belang. Want er is meer dan dit 'klungelen'.

Een rijk innerlijke gevoelsleven, mensen feilloos aanvoelen (meer dan gezonde mensen dat kunnen) , intens kunnen genieten van kleine dingen, leven in het hier en nu.

Bovendien komen mensen met dementie niet acuut in dit 'klungelen', wat ik graag 'hannesen' noem, terecht. Een geleidelijk achteruitgang of in meerdere acute stapjes geeft je de kans om stapje voor stapje te wennen aan verlies van cognitie en grip op je dagelijks leven. De mens die de bril opzet ervaart daardoor mogelijk een grotere schok.

Dementie en beleving. Er gaat ook iets vooruit kunnen we dat ook laten ervaren via de bril? Het zou een completer beeld van de beleving schetsen.

Omdat mensen met dementie een stem verdienen.

'Dementiebril' laat je paniek, argwaan en verwarring ervaren Hoe voelt dementie? Dat wil niemand weten, totdat het je naaste overkomt. Luc, echtgenoot van Annet de Bont uit Beek, is 63 en heeft jongdementie. Annet geeft nu workshops met een speciale bril waarmee je dementie beleeft: niet meer weten van wie dat lieve kaartje op de eettafel is...

Vanavond ben ik met mijn boek 'Ontwarren' in een woonhuis van Wonen bij September in Apeldoorn (Kelvinstraat) en donderdagavond 18 april in het woonhuis in Nijverdal.
In gesprek met naasten, medewerkers en vrijwilligers. Ik zie uit naar nieuwe ontmoetingen.

Een vastkokend aardappelras ...

EEN JAAR ONTWARREN
EEN JAAR MET EEN FORS GEHEUGENVERLIES
EEN EIGEN REFLECTIE

'Een enkeling kon in die tijd met mij mee vertragen en naast me blijven. Vrienden die de kunst verstonden nog trager te zijn dan ik en zo ruimte creëerden voor mijn initiatief.'

Zij waren dichtbij, zaten naast me en boden me zo stabiliteit. Zij ontvingen mijn toegenomen spontaniteit of het nu een intense knuffel of een vloek was.

Met hen op pad zijn stond gelijk aan samenvallen. Zij waren geruisloos mijn kompas. Weldadige dagen bracht ik met hen door waarin ik alleen maar dankbaarheid voelde.
Overgave aan een ander mens in de overtreffende trap. Zo mooi!'

Karin Willemsen

VERHALEN VAN MENSEN MET DEMENTIE
'EVEN LANDEN.'

'Als ik het niet zelf heb gedaan onthoud ik het niet' zegt een ranke en stijlvol geklede vrouw.

Een ontmoetingscentrum voor mensen met dementie en hun naasten. De bezoekers van die dag zijn zojuist gearriveerd. In kleine groepjes zijn ze met de aanwezige vrijwilligers in gesprek. Een levendig geheel. Ik kom een dag meebeleven en kijk belangstellend de groep rond. Een vrouw doet niet mee aan de gesprekken en kijkt zoekend in het rond. Ik ga naast haar zitten.

'Als ik het niet zelf heb gedaan onthoud ik het niet' zegt de vrouw, terwijl ze naar me toedraait. 'Ik ben vanochtend door iemand hier gebracht. Nu weet ik niet hoe ik hier ben gekomen en ook niet met wie. Ik moet even landen.'

'Ik moet ook even landen', zeg ik, 'Ik ben hier voor het eerst. Zullen we dat dan samen doen?' Haar gezicht verzacht.

Ja, denk ik, overgangsmomenten, waarin je wordt geleid, zijn een uitdaging voor een brein wat trager en haperend functioneert. En waar zij nog landt zijn anderen al volop begonnen.

We zitten even stil naast elkaar. Het contact is er.

Dan vertelt ze. Verhalen die me bij zullen blijven. Ze is als kind met haar ouders uit Oost-Duitsland gevlucht.
'Ik realiseerde me later pas hoe risicovol het was. In die tijd was het een spannend spel voor mij.'
Ze heeft in West Duitsland gewoond en is later naar Nederland verhuisd. Ze heeft samen met haar man de hele wereld over gereisd. Haar man is in de zomer overleden. Nu woont ze alleen, heeft twee kinderen waarvan er een in het buitenland woont.

Haar kleurrijke, wijze verhalen, ook over 'vergeten van wat je deed' verbinden ons. Later bij de lunch, na meerdere contacten met andere bezoekers, klopt ze met een stralende lach op de lege stoel naast haar. 'Kom maar hier.'

Aan het einde van de dag wordt ze opgehaald door een medewerker van een organisatie die begeleiding biedt. De medewerker komt gehaast over en er ontstaat wat wrevel tussen beiden. Al kibbelend gaan ze op pad. De tas wordt opengeritst, doorzocht en weer dichtgeritst.

Straks is ze thuis. Ze zal zich mogelijk opnieuw afvragen hoe ze thuis kwam en met wie. Ze zal mogelijk weer moeten landen. Deze keer is er niemand om dat met haar te doen.

Een lang weekend om op te laden. Heerlijk.

Vandaag reden we naar het meest zuidelijke puntje van de Maashorst: de Bedafse bergen.Een rit van zo'n 10 km enkel. Ondanks dat ik de regio goed ken wist ik niet van dit stukje Stuifduinen.

We zagen Taurussen en Exmoors in de verte en twee paashazen heel dichtbij (inclusief een lange sliert kinderen en ouders).

DEMENTIE EN BELEVING
EEN HARTEKREET

Twee jaar later. Een repost.
Wat zou ik gelukkig zijn als mensen die de ervaring nooit hadden de beleving van mensen met dementie zelf niet toe-eigenen.

Er is taal een verhaal ontstaan dat niet of gedeeltelijk van mensen met dementie zelf is. Als een mantra wordt het dagelijks herhaald in het publieke debat. Want hoe verplaats je je met een goed functionerend ratio (wat vaak moeilijk te temmen is) in het tegenovergestelde. Er wordt uit gesproken woorden vooral onthouden en gedeeld wat men zelf kent.

Niet gek natuurlijk. Het is aan de orde bij alle onzichtbare gevolgen van aandoeningen (verstandelijke beperkingen, psychiatrie bijv).

Een jaar lang heb ik zelf ervaren wat leven vanuit het emotionele brein betekent en hoe je vooral resoneert op de omgeving. Mijn eigen innerlijke beleving kreeg pas echt ruimte als ik alleen was. Wat ben ik blij dat ik dat toen heb vastgelegd. Het bracht me dichtbij mensen met dementie. Zij hebben verhalen in zich die niet of nauwelijks worden gedeeld in het publieke debat.

Het is tijd.

Ik ben een groot uitdagend project gestart om samen met hen deze innerlijke ervaringen te delen. We draaien het om. Een spiegel van mensen met dementie voor hun omgeving.

Nog steeds is de opgenomen quote in mijn boek actueel:

'Het is niet omdat je kijkt naar mensen dat je hen ook echt ziet.'
Manu Keirse

DEMENTIE EN INVULLEN VAN BELEVING

Als ik mensen vertel over mijn fors geheugenverlies van jaren geleden lijken vele reacties op elkaar.
'Oh, je was dus helemaal in de war"

Geheugenverlies en in-de-war-zijn dat wordt dus makkelijk op een hoop gegooid.
Het tegendeel is waar. Alarmbellen gingen af omdat ik leed aan een fors geheugenverlies als ik volledig ontspannen en in goede doen was. Mijn hoofd was dan niet vol maar eerder leeg. Het was geen chaos in mijn hoofd maar er was volledige rust.

Natuurlijk in een haastige wereld is het gevolg van dat geheugenverlies dat je grip kan verliezen en het een chaos wordt. Het overzicht is er vooral in een vertraagde wereld.

Sinds mijn eigen ervaring spreek ik er ook met mensen met dementie over. We hebben dan weinig woorden nodig. Het woord 'leeg' valt zeer regelmatig.

Er is m.i. veel winst te behalen voor mensen met dementie als mensen die het niet kennen niet gaan invullen hoe het van binnen voelt. Aangezien mensen met dementie veelal in het maatschappelijk debat ontbreken vormen buitenstaanders een beeld met elkaar. Hoe vaker het wordt herhaald des te meer het een waarheid lijkt te zijn. Zo zien we niet meer wat er werkelijk is.

Het is de gezonde mens die geheugen kan verliezen door chaos of een vol hoofd. Laten we dat niet vergelijken met het syndroom dementie.

Om die reden is de titel van mijn boek 'Ontwarren'
'Ik ontwar. Ik ontwaar.'

Omdat mensen met dementie een eigen stem verdienen!

DRIE BREINEN EN HUN BAGAGE
ZE MAKEN POSITIVISME SOMS MOEILIJK

Lees hieronder hoe...

Drie breinen met hun eigen bagage Onze drie breinen ‘concurreren’ in feite altijd om onze aandacht. En dus om hoe onze reactie op een geb***tenis of trigger eruitziet.

NIEUW TRAINING: PERSOONLIJKHEIDSSTOORNISSEN
VRIJDAG 19 APRIL IN LEUSDEN
ER ZIJN NOG PLEKKEN VRIJ


Een verdiepende interactieve training ook voor GVP-ers. Voor iedereen toegankelijk die zorg levert aan mensen binnen de Gerontopsychiatrie of Psychogeriatrie.

- Je leert 3 clusters van persoonlijkheidsstoornissen kennen.
- Per stoornis kijken we naar het algemeen zelfbeeld, het beeld wat men van
anderen heeft, uitlokkende geb***tenissen, het gedrag en de kernbehoefte.
- Je leert en oefent met welke benadering je het beste aansluit op mensen met
een persoonlijkheidsstoornis.
- Je krijgt meer inzicht in multidisciplinaire samenwerking. Waar liggen grenzen
van je eigen vak en welke disciplines zijn van belang bij deze doelgroep.
- We bespreken casuïstiek. Daarvoor volgt een voorbereidende opdracht. Je leert daarbij in 5 stappen uitdagend gedrag te verklaren en de belangrijkste behoefte(s) te benoemen.

Voor de training ontvang je een beknopte reader.

Klik hier voor de brochure:https://www.krachtinzorg.nu/images/Brochure.persoonlijkheidsstoornissen.pdf
Klik hier om in te schrijven:
https://www.krachtinzorg.nu/index.php/inschrijven-trainingen

Wees van harte welkom!

Coachsessie met paarden. Vrijdag 15 maart
Thema: eigenwaarde
Wanneer werken niet als werken voelt.