Op zoek naar de horizon

DNF ; uitgestapt ivm ziek zwak misselijk geworden.
De eerste signalen waren al op de eerste dag, geen moment het gevoel gehad van de afgelopen weken. Iedere trap was zwaar, werken en het lukte maar niet om in “ flow” te komen . Dan duurt 300 km errug lang en is zeer vermoeiend, halverwege voel je dat er geen energie in de tank zit , onverklaarbaar. De voorbereiding was dit jaar bijna optimaal. Nachtje slapen zal me goed doen is nog de gedachte.
Rond 06.00 uur redelijk opgewekt vertrokken vanuit Holten over de Sallandse Heuvelrug .. prachtig. De serene rust een overstekend konijn een paar reflecterende ogen in het groen. Echter na 15 km was de tank alweer leeg voor mijn gevoel .. Het tempo vloog eruit en met maximaal 15 km p u doorgeworsteld. Om de 20 km een stop, met af en toe een opleving.
Zo gaat het niet kwam steeds meer bjj mij op. Hardenberg wordt het doel , Coevorden wordt het doel Emmen wordt het doel en tevens het eindstation. Laatste 30k tweemaal moeten overgeven voel me ziek zwak totaal leeg. in Emmen 1.5 uur gezeten en het besluit om te stoppen steeds verdrongen.
Toch uiteindelijk besloten tot hier.

Vooraankondiging
Zaterdag 30 april ga ik voor de tweede keer de RATN rijden . Een rondje Nederland van ruim 1900 km. Mijn primaire doel is eerder finishen als twee jaar geleden.
Jullie support zal ik hard nodig hebben om deze ambitie met succes te volbrengen
Wil je mijn ”race” volgen?
Dat kan via Dotwatcher, want we rijden met een tracker.
Ook nu weer wil ik geld ophalen voor WARCHILD en in het bijzonder voor de Oekraïense kinderen . Opvang begeleiding en zorg kosten veel geld.
Mijn afzien stelt hier niets bij voor.
Deze keer vraag ik aan iedereen die mij wil volgen een vrijwillige “ entree-donatie te doen . Ik stel geen bedrag vast , geef ruimhartig wat je wil en kan missen.
Ik hoop tijdens de RATN op veel volgers = donaties!
De link van Dotwatcher en een rechtstreeks betaallink volgen komende week.

The road to the RATN 2022

Vandaag gravelritje gereden , in prachtig herfst/ winterweer

We zijn weer thuis!

Eindbestemming bereikt; ROSES
Kustplaatsje ten zuiden van Perpignan
Vandaag toeristische route gereden vanuit Girona naar de kust.
Heerlijk Weer, tropische omstandigheden en voor het eerst meer toeristen dan Spanjaarden.
Maar toch een gemoedelijke na zomerse sfeer.
Na 2450 km te hebben gefietst en ruim 18000 Hm is het genoeg geweest voor deze keer.
Morgen komt Anky en gaan we samen nog een weekje vakantie houden.

Observaties vanuit Spanje over Spanje
* omgeving /infrastructuur
& in alle grote steden is een goed fietsnetwerk
& vaak in combinatie met voetgangers
& automobilisten zijn erg voorzichtig nasr fietsers
& in de regio rij je parallel N en C wegen veelal op de vluchtstrook
& ongelooflijk veel gravelpaden
& aanwijzingen voor de fiets ontbreken
& veel fietspaden in steden lopen in het midden ipv aan beide zijde
* mens en maatschappij
& alle jongere Spanjaarden spreken Engels
& in de regio alleen Spaans
& dresscode voor vrouwen lijkt te zijn zwarte broek en lang haar ( 80% 😎) en loopt op gympjes
& sociaal leven is op straat , op iedere hoek bankjes/ cafe bar tot s avonds laat
& kinderen spelen buiten tot 21.30
& vanaf 13.00 uur tot 18.00 uur alles dicht in de regio
& winkels lijken niet te hebben geleden door covid, in steden bijna geen gesloten winkels itt tot regio daar is veelal alleen nog een bakker en/ of bar
& “ iedereen” heeft een smartphone op terrassen worden zelfs team/ zoom overleggen gevoerd
& veel free city-network
& alle hostels goed wifi
& terrassen covid proof ook veel tafels voor 1 persoon ; afstand en mondkapje dagelijkse routine bij binnengaan

* algemeen
&Van atlantic coast tot mediterrane kust ervaring van weinig stress, vluchtigheid eerder een sfeer van rust, veel onderlinge connectie tussen mensen
& fiets bijna (!) niet op slot gezet, voelde safe altijd iemand die op wilde letten
& goedkoop
& steden veel moderne trendy voorzieningen bijv 1 persoonskamers in hostals
& 24/7 voetbal op tv en lot s of andere sporten

Enne last but not least; ben fan geworden ( deze reis alvast) van de decathlon; kun je zo naar binnenrijden zonder afspraak om wat af te stellen, alle gereedschap kun je vragen(!) pompje lenen etc zeer behulpzaam en vriendelijk … in een woord TOP
ik weet niet of deze service ook in nederland bestaat maar ga dit wel na ook bjj Mantel ..

Morgen laatste rit naar rendez-vouz plaats met Anky😄 daar kijk ik naar uit!

Eerste dag na 21 dagen fietsen NIET op de fiets vandaag!
Dagje heerlijk de stad Girona verkennen, een schitterende stad qua compactheid, ( fiets) cultuur, terrasjes restaurants en vele kleine specialistische winkeltjes met een haast Italiaans raffinement voor kwaliteit en smaak.
Kortom een stad om verliefd op te worden .
Vandaag naar een echte barbier geweest, m n koppie onderhanden laten nemen, klassiek met scheermes, zeep en warme handdoek begon de dag met dit feestje,
Daarna de TREK gravelbike grondig schoongemaakt in de wax en olie gezet, die ziet er weer als nieuw uit en rijdt weer smooth en soft, heeftie wel verdiend.
Na een cortado , stadje ingeslenterd.
Door de vele steegjes palisades en winkelstraatjes kom je vanzelf in het oude centrum.
Natuurlijk bij La Frabrica een bakkie met gezonde koek gedaan zoals gisteravond gegeten bij cafe Tandem . Kortom met recht een fietsstad te noemen, veel winkels hebben een retro racefiets of tijdritkanon hangen in de etalage,
Goede beslissing om hier enkele dagen te vertoeven.
Foto s spreken voor zich.

Precies drie weken geleden ben ik begonnen aan mijn trip: “ op zoek naar nieuwe horizon” .
21 dagen gefietst door Nederland, Belgie, Frankrijk en Spanje. Vandaag in totaal ook 2230 kilometer gereden en inderdaad vele horizonnen mogen bewonderen.
Het mooist zijn ze toch in de vroege ochtend. Een nieuwe dag tegemoet waarvan je nooit precies weet hoe die zal verlopen . De opgaande zon, het gezang van de vogels inspireren je alvast en geven je energie om open en onbevangen de dag te ontvangen.
Misschien is dat wel weer een van de ervaringen waar je weer bewust van wordt ; “ don t take it for granted” maar wees je iedere dag bewust dat je vooral zelf bepalend bent WAT voor dag het gaat worden.
Het gaat er tenslotte om hoe je alle impulsen van de dag ontvangt en verwerkt.
Heb ik nieuwe horizon(nen) ontdekt? Ja wel maar kan er in dit stadium nog niet concreet over zijn. Komende dagen weken zullen de contouren helder worden, stap voor stap. Als ik ergens weer bewust van ben geworden is dat snelheid en tijd relatieve begrippen zijn.
De dagen op de fiets zijn, in zekere zin, therapeutisch. Afstand en tijd deden er steeds minder toe, het onderweg zijn , werd steeds prominenter in je mindset.
Iedere avond een andere slaapplek veroorzaakt niet meer onrust maar eerder een besef dat je overal tot rust kan komen “ bed-broodregeling en een dak boven je “ zoals we dit kennen voor daklozen past in deze. Het gaat toch vooral om respectvol en open benaderen. Want met weinig kleren en dagen in dezelfde wieleroutfit rijden heeft zo zijn geuren en kleuren . Toch wordt je overal met open armen , vriendelijk en met egards ontvangen, fantastisch!!
Dat neem ik sowieso mee omdat zelf ook met volle overtuiging te doen .
Ik vond het leuk om iedere dag wat te schrijven, en dit te delen met foto’s .
Het is voor zeker niet de laatste trip die ik ga maken op deze wijze, inspiratie genoeg gekregen om een nieuwe horizon te ontdekken .
Proost en neem ook een biertje!
En met een nabrander van een toepasselijke foto in Girona

Vandaag qua fietsen een zeer relaxed dagje van gemaakt. Bij toeval goed gepland om zondag Barcelona aan te doen, mis je het woon-werk verkeer.
Door , voor mij niet onbekende stad , wel een mijlpaal om hier met eigen fiets doorheen te mogen rijden. Ik voel met helemaal thuis en het is heerlijk om na de authentieke Plains een ander Spanje mee te maken. Fantastisch om op diverse hoeken gewoon de sfeer , de mensen , het Barca- gevoel te mogen insnuiven.
Hier zou ik inderdaad kunnen blijven , voel me erg thuis , de gezelligheid, de levendigheid, ik ben het nog niet kwijt de stadse sferen 😎, leuk om hier nu ff de toerist te mogen zijn, afgelopen weken was ik veel meer reiziger dan toerist… en dus wordt je ook meteen anders benaderd in het verkeer, ol terassen maar ach dat hoort erbij.
Uiteraard leidt Garmin mij via het Olympische dorp van 1984.
Na wat gegeten te hebben op een van de vele hoekjes waar bar/terras samenkomen, doorgereden pal langs het strand richting Mataro.
Een , misschien wel meest luxe onderkomen , voor een echte naseizoensprijs, fiets in de overdekte garage en na installatie naar het strand geweest en idd in zee geweest, in een woord heerlijk.
Na een lekker triple biertje ( hoef je op de Plains ook niet mee aan te komen)
Terugkijkend naar een zeer geslaagde dag Barcelona op de fiets.
Nb
Oja .. Barcelona heeft twee channels 24/7 op TV , momenteel de kraker Barca - Real Madrid .. en ze staan achter in iedere bar tranen..

Ik ga de Plains verlaten … maar niet zonder slag of stoot! Stel je een pannenkoek voor in de pan met teveel deeg , dan krijg je een dikke opstaande rand .
Zo iets zijn de Plains naar de kust toe moet je zo n rand over ( 1700hm) vandaag weggetrapt en da s best veul.
Ook geomorfologisch verandert het landschap, van kaal vlak ( maisvelden en varkensschuren naar een ydillisch landschap ( vgl met Ardennen en Vogezen) kortom veel klimmetjes. Ook de dorpjes veranderen in stadjes, beter voorzieningenniveau.
Van coast to coast krijg je niet voor niets. Ruim 600 km afgelegd van de Atlantische kust naar de Middelandse zeekust.
De twee laatste klimmen zijn behoorlijk zwaar na 90km reeds in de benen, de temperatuur is ook veel beter. Vanochtend vertrokken in 6 graden ( langlang) en halverwege reeds 20+.
Met een laatste vette afdaling naar zeeniveau de Middelandse zeekust bereikt!
Na 19 dagen en bijna 2200 km te hebben afgelegd is het einde inzicht.
Morgen en route “ Barcelona - doen” . Voordeel verder van deze toeristische badplaats is dat alles open is en er veel lokale toeristen zijn. Overigens in een heel relaxte sfeer.. maar daar is het dan ook zelfs hier na seizoen voor.

Vandaag richting Cervera, het zal een van de laatste, wellicht zelfs laatste rit op de Plains ( hoogvlakte) zijn. Gisteren besluit genomen om toch nog “ Coast to Coast” af te maken dus met een kleine omweg naar Gerona, via de kustlijn van de Middelandse zee.
Vandaag nog een 90 km op de plains. Er zijn meer plaatsjes en daardoor ook meer zijweggetjes. Dus zodra het kan van de “ hoofdweg” af en verder op de spaanse B-weg.
De plaatsjes ( lees veelal gehuchten) rijgen zich aaneen , waardoor er voldoende afwisseling is.
De eerste foto geeft voldoende weer hoe ik de afgelopen dagen meer dan 350 km heb gereden. Oneindigheid troef .
Wat ik de afgelopen dagdn NIET heb benoemd is het volgende;
1.de Plains staan vol met varkenshouderijen , de meeste vrachtauto s vervoeren dan ook of varkens of varkensvoer.
De lucht is af en toe zeer penetrant en dringt door alles heen .
2.De meeste dorpjes hebben geen voorzieningen anders dan een Bar, goed genoeg voor een cortado.
3. Vooral de oude van dagen zijn geinteresseerd in mij en komen vaak bij mij zitten.

Vandaag tijdens lunch leuke ontmoeting met een Spaanse jongeman die aangaf twee jaar geleden met de trein naar Parijs is gegaan met fiets en van daaruit naar Santiago is gereden ..altijd leuke gesprekken.
In Cervera een vrij modern hostel met 1 persoonskamers modern ingericht alla F1 hotels.
Omdat morgen alles dicht is al ontbijt gekocht
Grote plaats vergeleken met de dorpjes, veel hoogbouw, levendig centrum .
Morgen pootje baden in de Middelandse zee!

Helemaal uitgerust wakker geworden. Gisteren was ik al om 13.00 uur op bestemming en vandaag pas rond 09.30 vertrek gepland. Kortom ruim 18 uur gelummeld, gemijmerd wat gewandeld in Torralba de Aragon.
Gisteravond een zeer lokale maaltijd ( meeeten wat de pot schaft) om 21.00 uur pas genuttigd ook dat is lokaal.
Vandaag stond er toch een 100k op het programma.
Na een klein ontbijt voelde ik al dat ik er zin in had. Al dat mijmeren gisteren heeft wat emotionele ballast verwijdert, wist niet dat dat zo zwaar kon zijn maar de eerste 30 k vlogen voorbij. Of was het toch de wind in de rug en redelijk goed asfalt? 😉
De schoenen zitten al lekkerder , zonnetje in het gezicht, weinig wind tot wind mee , wat wil een mens nog meer?
Onderweg wat typische geologische verschijnselen die je ook in Arizona tegenkomt , hier zijn dan ook wat “cheap-westerns” opgenomen in lang vervlogen tijden ..
In Tamarit de Litera vond ik zowaar een open restaurant na 12.00 uur! Ja hoor een chinees , die mij een heerlijke bami serveerde, op deze toch zeer warme ( 26 graden) middag.
Daarna richting slaapplek in Alcampell. Een compleet apartement tot mijn beschikking voor 27.50!!!!
Wasje gedaan boodschapje ivm eigen keuken ff zelf wat kokkerelen.. onder het genot van klassieke muziek. Niets meer te wensen😎👍

De bijna oneindige Plains zijn niet alleen droog maar ook nog eens dun bevolkt. Ayer, de Spanjaard die ik enige dagen geleden ontmoette, gaf het al aan “ je rijdt straks ( gisteren en vandaag) door een van de dunstbevolkte gebieden van Spanje dan wel van Europa.
Om nog enigszins wat kleur te geven aan deze rit besluit ik in elk dorpje te gaan kijken en ook mijn stopplaats bij een ontiegelijk klein dorpje te plannen; Torralba de Aragon telt minder dan 100 zielen en een info bord bij de kerk leert mij dat dit gebied slechts 2 inwoners per km2 telt , kortom ruimte zat!
Het fietsen over deze verlate Plains is een mentale aanslag, het lijkt vlak maar is permanent vals plat en de kilometerslange rechte asfaltwegen zu**en de banden gevoelsmatig vast. Het enige verkeer zijn vrachtauto ‘s die relaxed langssuizen . Grootste attractie zijnde paar dorpjes met altijd wel een cantina/bar voor een cortado van 1 euro.
BIj het naderen van een groot kruispunt van snelwegen wordt ik van Garmin geleidt naar een gravelpad omleiding. 5 km verderop kom ik weer op de weg.
Vanwege de nwe schoenen wil ik de eerste keer niet te lang rijden, ze zijn nog niet soepel genoeg , zitten wel lekker en zijn lichter dan de oudjes.
Ik tref het dat ik op tijd bij mijn slaapplek arriveer, want een half uur later meld mevrouw dat ze dicht gaan tot 19.00 uur.
Nig snel een baguette met olie en ham besteld en nu zit ik als enige gast in een verder leeg hotelletje in een bijkans verlaten dorp.
De stilte overvalt je hier , je hoort echt honderden vogels en geen mens te bekennen. Fijne dag om goed uit te rusten en mij wat te bezinnen.
Ben nu 16 dagen onderweg, ruim 1750km gereden en stilaan ben je ook wat verzadigt aan het worden van het fietsen .. ik heb tenslotte nog geen dag niet gefietst.
Wel ontstaan er langzaam nieuwe contouren voor wat betreft mijn nwe horizon. Deze dagen dragen hier wel bij , weinig afleiding, monotoom landschap en telkenmale mijn oprechte verbazing hoe vriendelijk en hartelijk ik overal wordt ontvangen. De rust, de authentieke reacties van lokale bevolking geven je iedere keer weer een fijn gevoel.
Nog 4-5 dagen en dan ben ik op mijn rendez-vous bestemming waar ik later volgende week Anky weer zal treffen met de camper, daar kijk ik ook naar uit, eerlijk gezegd.
Voorlopig geniet ik nog van de ultieme rust die hier heerst.

Vandaag enigszins weg uit de Pyreneeën, ik ga de beroemde dan wel beruchte Plains op. Wat mij betreft zou het een herstelritje worden .
Nou dat viel dus tegen, met twee beklimmingen nog in de eerste 15k kwam ik op de Plains. Met een stevige Zuid-Oostenwind tegen voelde je goed hoe de voortassen de wind opvingen 🥶. Gortdroog , veel aangelegde irrigatiekanalen deed me al snel denken aan Engelse Les middelbare school waar de leraar hamerde op de volgende zin “ the rain in Spain fell on the Plain” nou 40 jaar geleden dan maar nu niet meer!
De wind trok nog verder aan zodat ik zelfs met vals plat naar beneden niet harder vooruit kwam dan 21km/u.
Zo op en neer ging het de gehele route. Nieuwe horizonnen niet ontdekt in dit oersaaie landschap.
Van armoede maar verkeersborden gefotografeerd.
Ejea de los Caballeros is een welvarend plaatsje, gelet op de vele winkels aangelegde promenades en trotoirs, hier gelukkig een fietswinkel waar ik nwe schoenen heb gekocht want bij mijn oude ( waren al bijna op toen ik vertrok) lagen inmiddels de zolen open en het klittenband zat vast met ducktape,
Spanje blijft ook anders als Frankrijk, bij de vele hostals etc in Frankrijk is de waterdruk laag en hoe goedkoper hoe minder comfoor, In Spanje is de waterdruk altijd hoog en goedkoop of nog goedkoper ( want duur kennen ze niet in Soanje) ze maken er altijd wst van met tegeltjes etc .
Ook de schoenen ( ff gegoogled) zijn in Ned toch masr 50 euro duurder.
Ga proberen vanavond ern paella te scoren

De tweede rit in de Pyreneeën is nog zwaarder dan de eerste rit! Ik kom er zo op terug…..
Gisteravond nadat ik reeds verslag had gedaan ontmoette ik Volker, een positief ingestelde Duitser uit Hamburg. Reed vanuit huis de kustroute van Europa, kortom was ook in Vlissingen geweest.
Leuke aardige man, net met pensioen na 35 jaar Marine dus pas 55 jaar en moest nu deze trip van 3 maanden doen om (!) te bezinnen wat NU!?
Gezellige avond doorgebracht en zelfs gegevens uitgewisseld ( altijd welkom in Hamburg)
Vanochtend vertrokken zonder idee hoe de route zou lopen .nou dat heb ik geweten , begon al na 10 k met een zware gravelklim, zo zwaar en steil dat ik zelfs stukjes heb gelopen , na 6 km klim kon ik niet verder, een houten bruggetje was weggevaagd en het riviertje lag wel 6 mtr dieper, zelfs downhill was het een hachelijke onderneming . Voor het eerst de schijfremmen goed getest.
Door deze miskleun was mijn energielevel al flink gedaald ( 12 km in 1.5 uur zegt genoeg)
Vervolgens een 7 km lange klim van 6-8 % , benen liepen vol en voor het eerst sinds 14 dagen kwamen gedachten bij mij boven “ waar ben ik mee bezig , wat ben ik aan het doen”? Maarten Ducrot zou zeggen “ de fase van zelfmedelijden is aangebroken”
Maar goed aan alles komt een eind fus eindelijk boven genoten van een magniefiek uitzicht … o ja hier doe je het voor dacht ik 😎
Na de afdaling meteen weer een soortgelijke klim , deze liep iets makkelijker dacht ik ….
Enfin met ruim 1300 hm binnen 50 km was zowel het lijf als de geest moe. Geluk bij een ongeluk .. in deze streken zijn weinig slaapplekken, voor relatief weinig euries een schitterend hotel geboekt gewoon chique voor 45 euro een zeer ruime kamer met aoarte badkamer , vergelejen met de veke andere slaapplekken een hemel op aarde, na vandaag ook wel verdient vind ik zelf.
Morgen laat ik mij weer verrassen

Door de flanken van de Pyreneeën! Deze eerste rit als een opwarmertje en test om te zien wat haalbaar is met bagage.
Garmin heeft er wat moois van gemaakt. Naast gravelstukken met klimmetjes van rond de 10 % blijven we draaien en keren, schitterende route overigens, tot ik bij een klim kom die uiteindelijk 12km lang is. Kortom een pittige en zware kennismaking met de flanken van de Pyreneeën.
Met aks kleinste verzet 39x32 lukt het wel zij het op veel klimmetjes met een “snelheid” onder de 10k/u. Voor het eerst heb ik het echt zwaar, mede door het warme Weer drink ik veel en zweet het direct weer uit.
Na 60k vind ik het genoeg en ben beland in Elizondo, waar op de zondag heeelemaaal niets te doen is. Ik slaap in een verbouwde fabriekshal, fiets mag in eetzaal staan.
Met deze kennismaking kan ik nu enigszins inschatten hoe lang en hoe ver ik per dag wil fietsen.
Ik heb nog 12 dagen om ruim 700 km af te leggen.
Vanmiddag fiets schoongemaakt , ketting in de wax, en wandeling gemaakt . de TREK doet het erg goed en blijkt een goede keuze te zijn geweest. Ook met de afdalingen blijft de fiets ondanks de bepakking zeer stabiel en stijf. Technisch doen de ultegra schijfremmen en de GRXdi2 het perfect en hebben mij nog geen moment in de steek gelaten.
Morgen richting Ecay

Vandaag SPANJE als eindbestemming. De mooie route van gisteren zette zich voort, halverwege een lekke voorband, nwe bandje en bij toeval een decathlon tegengekomen, naar binnengereden voor een grote pomp met meter, beide weer op asfaltspanning gezet, achter stond op 2 bar en voor op nog geen 2 bar.
Bij Bayonne liep ik helemaal vast omdat er een jaarlijks festival met zonder overdrijven meer dan 100.000 mensen op afkomen, in alle straten kon je over de hoofden heenlopen/ fietsen . Ik was er helemaal beduusd van na al die dagen van stilte dat ik vergeten ben er een foto van te maken. Gelukkig toonde men begrip voor mij en kon ik relatief gemakkelijk mij door de meute heen worstelen.
Vervolgens ontmoette ik Ayer, een Spanjaard die tochten maakt waar mijn tocht niets bij is , net terug van een tocht naar Zuid Africa ( tocht van 2 jaar!en 28.000km gereden) was nu een weekje op en neer Frankrijk in om af te kicken, tijdens koffiestopje kwam er nog een reiziger bij Joachim, een man uit Israel die via het Oostblok nu hier was belandt op weg naar Portugal…hun verhalen inspireren me voor de naaste toekomst!!😄
Beide stalen fietsen , dikke spaken en full packed , beide jaloers kijkend naar mijn fiets
Samen stukkie opgefietst richting de grens , toen achtergelaten
Nu in Irun , ff wennen iov van Frans nu Spaans, ga nu een meer ongewisse periode in , omdat ik deze route niet vooraf heb verkend oid.
Het is een heerlijke zwoele Spaanse avond, dan merk je meteen het verschil met Frankrijk, hier druk op straat en volle terrasjes iedereen lijkt buiten te zijn meteen een zuiderlijke sfeer en met 20 graden rond 18.30 uur .. niet verkeerd!

Vandaag langs de Atlantische kust rijden! Na een goed ontbijt vertrokken uit Bordeaux, midden in de spits rijden is een belevenis, maar gaat goed. Ruim 25 km duurt het voordat ik de voorsteden achter mij laat.
De rit van vandaag heeft twee gezichten; de eerste 80k zijn druk, saai en chaotisch, eenmaal bij Mimizan aangekomen begint een prachtige route langs de Atlantische kust, vergelijkbaar enigszins met de duinen bij Schoorl, maar dan breder en langer. Goed aangelegd fietspad ! Onderweg diverse fietstrekkers ontmoet, o a een Engels stel , waren al 25 dgn onderweg reden max 75km per dag met tussenstops en hadden nu bjjna 1000 km erop zitten .
Hoorden mijn specs en vonden me “Dutch Crazy guy” 😄 ( 12 dgn en ruim 1300km)
Ik slaap vanavond bjj een sort of leefgemeenschap, ben de enige gast en mag van alles gebruik maken dus ook van het eten. Heerlijk rustig hier, geen stress … misschien blijf ik hier wel een dagje overom daarna de Pyreneen in te duiken richting Irun.

Vandaag koers gezet naar Bordeaux , als 1 van de 2 tussenstops voordat we Spanje intrekken. De dag begon koud met rijp op het gras maar wel strak blauw met een prachtige zonsopgang.
Het zou omlaag moeten gaan maar met ruim 800hm valt dat toch tegen.
De eerste 80k zijn bijzonder stil zowel op de weg als qua bebouwing. Ik ben nu van de Pelgrimsroute afgeweken en volg vlgs mij nu een EuroVelo-route .
De verschillen zijn best wel, de pelgrimsroute stuurt je bewust via alle plaatsjes die er zijn, de Euro veloroute heeft kennelijk een gruwelijke hekel aan dorpjes want heel vaak vlak voordat je een dorpje inrijdt sla je af… gelukkig in een plaats niet zodat ik eindelijk wat brood kan kopen. Qua brood eet ik met een 100+ al snel een halve baguette, 4 croissants en drink 1.5 bidon weg.
Nabij Bordeaux beginnen de rafels van een grote stad, de stilte maakt plaats voor ( volgens mij) 24/7 stadsgeweld.
Gelukkig weet garmin mij hier te leiden zodat het geen lijden wordt, maar voor het eerste af en toe stress, “ mag ik hier rijden?” .. nou rij maar door.. denk ik dan , de brug over de Dordogne neem ik op de verkeerde kant waardoor ik de brug over ga op een smal stuk beton van 75 cm met een hoogteverschil drempel tussen het rijwegdek en mijn betonstrook van 40 cm! terwijl links van mij de (vracht) auto s voorbij razen ,
In Bordeaux aan de buitenkant budgethotel gevonden met wifi want dat was vandaag belangrijk.
Met Een heuse livestream kon ik toch diplomauitreiking meemaken van Max.
Heel apart en leuk.
Met fiets naast mijn bed ( leek het meest veilig vlgs dd receptioniste ) gaan we morgen langs de Atlantic rijden.

Vandaag een tweede “ sort of rustdag” gepland . Slechts 74 km gereden , maar bijna evenveel Hm als gisteren en toen reed ik 170km!
Toch betrekkelijk snel op nwe slaaplocatie terecht gekomen; een eigen optrekje met alles erop en eraan gelegen in een pittoresk dorpje Villabois a la lavalette.
Met nu bijna al 1200km te hebben weggetrapt in 8 dagen is het lekker om al om 14.00 aan te komen, voelt toch heel anders dan om 17.30 aankomen .
Wat rondgeslenterd en boodschapje gedaan. Hoofddoel vandaag is dat ik een beslissing moet nemen
Of dwars door de Pyreneen, of naar het Oosten afbuigen of richting Bordeaux
Optie 1 laat ik afvallen, wordt al koud in de ochtend en namiddag op hoogte en ook vroeg donker.
Optie 2 betekent dwars door Frankrijkten zuiden vd Ventoux richting Perpignan
Optie 3 is via Bordeaux, Biaritz naar Spanje door te trekken
Paniek bij de eigenaar, ketel werkt niet, kookplaat doet het niet 😎 binnen uurtje gefixed door handyman. Heb wasje gedraaid tussen wandelen , wasje en boodschappen door besluit genomen het wordt optie 3 : richting Bordeaux. T is daar ook nog eens fraai Weer.

Soms krijg je te horen “ je moet eens uit je confortzone komen “ . Na deze week kan ik eigenlijk zeggen “ ik ben in mijn comfortzone belandt” 😄
Wat voelt het iedere dag weer top om op de fiets te mogen stappen en telkens maar een nieuwe horizon te rijden!
Gisteravond laat kwam Jan ook nog aan op mijn slaapplek, na een gezellige avond kletsen over de wereldproblematiek en de verschillen tussen Ned en Bel besloten we om vandaag het eerste stuk samen op te rijden ( wat inhield dat ik op kop reed ) na zo n 40 k gingen we uit elkaar ieder in eigen tempo.
In Poitiers boodschappen gedaan want waar ik ging slapen was weinig tot niets, nog ff paniek want de GRX DI2 11 speed schakelde niet meer .. na wat gezoek zat er een stekkertje los .. meteen dan maar ketting schoongemaakt.
Deze rit deed me erg aan de RATN denken , lang steady doorrijden
De chambre is weer van grote klasse en goedkoop
Morgen rustig aan

Gisteren en vandaag ff doorgehaald 2 x 140k gereden , de geestelijk afhankelijkheid van diverse media zit er nog in 🥶 want gisteren deed garmin eerst niks ivm zware miste en vervolgens op het eind wilde strave deze rit maar niet uploaden ( nu nog steeds niet) was daar toch ff van slag
Maar de rit was wederom wonderschoon , eerste deel veel wielrenners die met me ! Op de foto wilden en wat kletsen over en weer. de tweede helft gisteren reed ik meer dan 40 k zonder ook maar iemand te zien, dan ervaar je tich pas hoe groot Frankrijk is ,
Onderweg veel jagers tegengekomen , soms vlakbij met een schot , eerste keer schrok ik me wezenloos.
S avonds ontmoette ik Jan een vlaming die al veel heftige pittige fysieke reizen had ondernomen en zo vertelde hij “ maand geleden bedacht ik dat ik dit wil doenn, ben geen fietser zie wel “
Samen gegeten en wat ervaringen uitgewisseld, hij vertrok vanochtend uurtje eerder dan ik.
Fraai is dat de wandel- en fietsroute nu vaak samenop gaan dat betekent boor de gravelbike werk aan de winkel maar daardoor wel mooie weggetjes.
Ik heb de eerste 100 lekker doorgereden om in Tours de tijd te krijgen, toeval of niet maar de route ging vlak langs de plek waar Anky haar pols brak…zodoende werd dat een hele korte vakantie 8 wkn geleden, 😞aangezien bij mijn slaapplek niets te eten is , in Tours warm gegeten en een salade ingekocht voor vanavond.
Waar ik nu slaap is echt bijzonder,
Warm welkom door de twee eigenaren op een zeer mooi plekje

Vandaag tot nu toe de mooiste rit! Op papier redelijk zwaar maar door het prachtige landschap vergat je de klimmetjes van 9 en 10%
Veel delen van de rit defen me denken aan de AGR, op en af , bossages afgewisseld met pittoreske dorpjes. Ook de fransman vindt het mooi relatief veel dagjesmensen , motorrijders, wielrenners en terrasjes maar alles zo nder stress.
De volgende anekdote wil ik je niet onthouden “ op terras komen drie mensen zitten ( beetje kakkers) blijken Nederlanders te zijn zegt de een hehe al dat gedoe in Holland met de regels nee dan hier lekker ff deruit en-france “ terwijl iedereen op het terras zijn QR code moet laten zien en wanneer je loopt staat mondkapje op .. kortom hier zijn meer regels dan bjj ons .. over beleving gesproken..
De benen voelen goed, mag vlgs sommige onder ons het woord “training” niet meer noemen maar de eerste dagen waren wel goed en nodig na zo “n beetje 8 weken stil te hebben gestaan vanwege de sleutelbeenbreuk.
Momenteel vrij ongecompliceerde dagen , grootste uirdagjng is een lekkere boulanger vinden. Tweede uitdagjng is het fietswegennet, ja dat is er ! …maar is ( gelukkig) niet overgeregekd en gepland a als in Nederland ; dan weer op het trottoir, dan weer ljnks dan weer op de weg heerlijk met de Franse slag, voordeel is dat alle automobilisten dit ook weten dus 100% vergevingsgezind zin wanneer je verkeerd rijdt , Vandaag zorgde zelfs een politieman dat ik ruim baan kreeg.. voorlopig petje af voor alke Fransen in het verkeer richting mij.
De weersvoouitzichten zijn goed , wordt langzaam warmer!