Chris Ezerman Tailoring

Al eerder meldde ik in een bericht over het maken van jurken. En dan bedoel ik niet dat zakelijke jurkje maar wat meer feestelijk of voor grootse gelegenheden. Dat ik dat als kleermaker te weinig maak maar als het er van komt vind ik het geweldig om te doen.

Begin dit jaar kwam Nina bij mij omdat ze haar trouwjurk door mij gemaakt wilde hebben. De keuze viel op een zijden crêpe maroccain in licht turquoise, omdat het prachtig staat bij haar haarkleur en lichte huid. Een stof die fantastisch valt om mee te draperen over een basislijfje met baleinen.

Het is een ensemble geworden uit drie delen waarvan er twee zichtbaar zijn. De top met draperieën en vlindermouwtjes wordt hier gedragen met de gedrapeerde overslagrok die voor openvalt.

Voor de avond wilde ze feestvieren en salsadansen. Daarvoor was de wissel goed om een kortere cirkelrok te dragen voor alle bewegingsvrijheid. Deze is trouwens hier niet in beeld.

"I feel like a Godess" aldus haar woorden. En nu ik de foto's zie kan ik haar geen ongelijk geven.

Al eerder kreeg ik vragen over masterclasses. Ik ben met teksten en data bezig. Binnenkort een update hierover.

Al enige jaren geleden voor mezelf gemaakt. Een redelijk ingetogen pak in een vrij klassieke ruit.
Maar als je de close-up goed ziet is de hoeveelheid verschillende kleuren zichtbaar.
De g***s verraadt een klein percentage zijde die in het weefsel zit.

Vandaag werd ik even herinnerd aan een outfit welke ik in 2016 heb gemaakt.

Meestal maak ik dagelijkse goed draagbare kleren voor mannen en vrouwen die het fijn vinden om een prettig jasje te dragen, een broek die eindelijk wél goed past. Of die ene jurk die altijd handig wanneer ze voor een groep staat.

Het verschil in tailors en dressmakers is dat de laatsten erg goed zijn in het werken met de dunnere stoffen. Chiffon, satijn, crêpe of vergelijkbaar meer vloeiend materiaal. Vormgeving met dramatiek en opvallend in details of opgewerkt met g***s en transparantie en eventueel veel bloot. De tailors worden gelukkig van wollen stoffen die met de machine en de strijkbout in vorm worden gemaakt. Goed binnenwerk, mooi ingezette mouwen en andere details. Prima uitgevoerd, passend bij de draagbaarheid; kleding als gebruiksvoorwerp die tegen een st***je moet kunnen.

De tailor in mij roept al jaren dat er meer jurken mogen worden gemaakt. De afgelopen maand mocht ik dat inderdaad doen; het één is al gedragen in Wenen, het andere zal de bruid binnenkort nóg meer laten stralen.

De herinnering is hier te zien in de tijd dat ik nog actief was binnen de Branchevereniging Mode Ambachten waar ik zelf onwennig op de foto sta naast een eigen creatie. De twee kleuren zijde is door het gastland beschikbaar gesteld en ik mocht Nederland vertegenwoordigen met deze outfit tijdens een congres in Innsbrück. De dressmaker mocht losgaan, met kant, binnenwerk en meer. Kortom, een strapless jurk die wel op de plek blijft zitten. De detailfoto laat meer zien van hoe ik het bij elkaar gevoegd heb.

Ook al is dit 8 jaar geleden, toch smaakt dit qua maken nog steeds naar meer.......

Ik hou in mijn werk wat ik maak wel van een goede kraag op een jasje. Het is als de omlijsting van het gezicht. Een goede aandachtstrekker en een mooi boven-het-bureau-effect.

Bij zakelijke jasjes voor mannen ziet men nagenoeg altijd een reverskraag.
Al dan niet met een opgesneden punt en variërend in grootte. Van fors met referenties aan de jaren 70 tot supersmal gecreëerd in de looks van Hedi Slimane voor het huis Dior in het begin van deze eeuw.

Zelf kijk ik liever naar de drager en de vorm of grootte passend bij het postuur.
Dit jasje als onderdeel van een broekpak wat ik eerder voor haar gemaakt heb is er een voorbeeld van.

Ze is een grootse vrouw die in een mannenwereld haarzelf meer mocht profileren. Een goede tint blauw, mooie lengtelijnen en een net wat forsere kraag. Niet zomaar een reverskraag, "Voor vrouwen moet er toch echt wel iets anders bedacht worden" aldus haar woorden. Wat resulteerde in een losvallende kraag ten opzichte van de revers. En een bijzondere knoop als sierraad. Puur, strak en simpel; meer was niet nodig.

Een weefsel opgebouwd uit lintjes en effect garens.
Een iets te donker gekleurde fluweelpiping voor wat kleuraccenten bij de hals de zakjes en mouwsplitten.
Verder een vorm in het jasje welke vrij recht valt met een iets hogere kopmouw en een goede rechte rok eronder.
Meer heeft het niet nodig voor een goed werkzaam zomers pak.

Soms krijg je een opdracht die best ongebruikelijk is.
Een bruidegom die een outfit wil hebben geïnspireerd op een uniformjasje gedragen door een artiest.
Dat het uitgerekend bij mij terecht komt.
Omdat ik jaren geleden in de uniformwereld heb gewerkt.
Het spel met details, verhoudingen, kleuraccenten.
Voor hem zoeken naar de juiste kleur blauw, de details in rood, welke gouden knoop zonder dat het te goedkoop eruit komt te zien.
En hij straalde net wat meer.
Zo hoort dat ook.

Dat vandaag mijn 'uniformverleden' nog van pas kwam. Met een aantal meters piping. En ik gelijk denk aan die donkerrode fluweelpiping die ook vast voor mezelf een keer gebruikt gaat worden.

De etalage po**en staan tijdelijk weer in mijn eigen ruimte. Met iets moois aan, dat wel.

Een dag met studenten die een jaarcursus volgen.
Met het maken van een jasje met alle technische details. Van geplakt tot los binnenwerk. Het tekenen van patronen en inzicht in pasvorm. En daarna met deze informatie verder aan het werk.

Afgelopen week zat ik aan tafel voor een interview met Thera Kokx van Omroep Wetering. Het ging om een kennismaking met mij als vakman en hoe ik met dat vak mensen blij maak voor de spiegel. Het werden 2 korte gesprekken.
Vanavond werd dit uitgezonden bij Omroep Delft, Omroep Hoekse Waard, Streekomroep TWEE en in De Late Avond.
Voor degenen die dat nog niet gehoord hebben zijn beide interviews ook via mijn website te horen.
Al is mijn innerlijke ballotagecommissie best wel streng, en had ik eigenlijknog veel meer willen vertellen, toch wil ik deze korte kennismaking graag met jullie delen.
Luister en oordeel zelf.

https://chrisezerman.com/over/radio-interview/

Al enige tijd geleden voor haar gemaakt.
Jasje in een grof geweven materiaal wat doet denken aan een Chanel-tweed. Ze heeft ook een rok in hetzelfde materiaal.
Hier wordt het jasje met een jurkje in een rood-witte structuurstof gedragen. Niet zichtbaar is het kleine mouwtje en de royale halslijn.
Mooi om de lente mee te beginnen.

Al is het zondagavond, toch ben ik met mijn gedachten bezig de voorbereidingen voor de komende week.
Een voorproefje van details van haar pak wat ze zeer binnenkort wil gaan dragen.
De mouwen waarvan de zoom omgeslagen kan worden. En het spel met de diagonale verwerking van het ruitmotief - net als de rok.
Gewoon klassiek, passend voor veel gelegenheden.
De ruitstof komt overigens uit het huis van Scabal. Stevig qua prijs, maar fantastisch om te verwerken.

Omdat er wel de nodige vragen zijn om meer inhoudelijke trainingen ben ik bezig met meer masterclasses.
Eerder via de Meester opleiding Coupeur maar nu in kleine groepen in eigen atelier.

Workshops - CHRIS EZERMAN - HIGH-END TAILORED OUTFITS FOR WOMEN AND MEN SINCE 2007 1. Masterclass Herencolbert maken Het maken van een mannenjasje vraagt oefening en ervaring. De beste manier is om eerst uitgebreid kennis te maken met alle technieken. Daarna met de complete werkvolgorde voordat er verdieping kan plaatsvinden: in pasvorm, in het verwerken van ruiten en dessins, een...

Soms is het een verademing om wat eenvoudiger kledingstukken te maken.
Althans, zo lijkt het.

Deze twee blouses zijn daar een voorbeeld van. En ook deze exemplaren zijn toch weer uitdagend om te maken.

De eerste is van een katoenen fine twill en kwam al eerder in mijn 'story' voorbij. Hier is voor een stevige kraag gekozen met een losse hardere tussenvoering en dubbele stiksels.
De kunst is om dat mooi strak te verwerken.

De andere blouse is een katoen met polyamide. De transparante blokjes zijn ontstaan door een opdruk met chemicaliën die een deel van het katoen oplost. Materialen die er zo uitzien worden ausbrenner genoemd. Of - in het Frans - devorant.
Prachtig om te zien, maar het vergt denkwerk voor de schaar erin gaat. Want die sluiting en kraag, extra stevigheid voor de knoopsgaten. Daar moet een extra laag stof achter.
Het spel met tere transparantie en functionaliteit. Want uiteindelijk gaat het er om dat beide klanten hun blouses met veel plezier gaan dragen.

Op een late avond de laatste hand aan een driedelig pak leggen. Voor mezelf dit keer.
Ik weet niet eens hoe lang het geleden was dat ik deze heb geknipt. En hoe vaak ik deze al had willen dragen.
Maar ik word hier nog steeds erg blij van.

Herinneringen.
Een kleine presentatie.
Modellen in outfits van mijn hand.
Inmiddels al weer 7 jaar geleden.

De knopen aan een jasje gezet.
En een sneak preview van de binnenkant.
Binnenkort maar eens dragen.
Blauw, maar dan anders.
In bedrukte katoen dit keer.

Stillevens in mijn atelier.

Bij de afsluiting van de tentoonstelling van Christobal Balenciaga heb ik alsnog een eerbetoon geschreven.
https://chrisezerman.com/2023/03/09/balenciaga-en-de-magie-van-zwart/

Mijn blogpen.
Soms doet ie het goed.
Dan hapert het weer.
En opeens komen sommige buitenlandse alarmerende artikelen over kleedgedrag van de laatste paar jaar tot een nieuwe conclusie.
Waar ik zelf met anders kijken naar het blauwe jasje al volop mee bezig was.

Laten we ons kleden voor de baan die we in de wereld willen – CHRIS EZERMAN – HIGH-END TAILORED OUTFITS FOR WOMEN AND MEN SINCE 2007 De laatste paar jaar is er heel wat aan de hand met betrekking tot zakelijk kleedgedrag. De ondersteunende rol van het pak is beduidend veranderd. Recent verschenen diverse artikelen over de teloorgang van het pak, er is verwarring alom. Zelfs The Guardian schreef over glitters: “Een elektrisch bl...

Close-up in mijn atelier.
Omdat combineren is te leren.
Getuige deze match van een grof geweven Chanel-tweed met een gestepte crash-fluweel in het jasje en een jacquard geweven stof voor een ballonrok.
Alles in blauw-rood-tinten.

Ik vergeet meestal foto's te maken van mijn werk.
Maar deze wil ik niet onthouden.
Zijn bedrukte tweed gilet, katoenen fine-twill shirt en cool wool broek zullen zijn mooiste dag nog meer cachet geven.

De entree mag wel weer een andere uitstraling hebben.
Dus dit keer in zomers wit, off-white, beige, grijs en zwart.

Dat de aankleding in de ontvangsthal een beetje veranderen mag.
Jurken, jasjes, avondkleding.

Het verschil zit in de details.
Zijn donkere pak als uitgangspunt.
Maar er mag iets mee aan de hand zijn.
De stof is niet gewoon donkerblauw.
Maar met een vage ingeweven ruit.
Met slecht licht is dat ene blauwe draadje amper zichtbaar.
Oh ja, de afwerking en zakken van de broek maakt het ook anders.
Niemand die het ziet.
Maar leuk is het wel.
De komende dagen verder met het jasje.
Omdat er nog een pasafspraak gepland is.

Het blijft leuk om dingen te maken waarvoor je de handen op elkaar krijgt. Glamour in maat 36 met een portie dramatiek.
Maar vandaag gaat het niet over opvallende kleren.
Ze heeft gewoon een paar nette broeken nodig.
Donkerblauw en zwart.
In een mooie wol, al dan niet met stretch.
Een warm materiaal, geen poespas, 'een simpele broek die alles draagt'. Het podium voor tops, shirts, truien en jasjes die de aandacht mogen trekken.
Maar wel goed passend en waar ze jarenlang plezier van zal hebben.

Dat ik niet zoveel geplaatst heb qua foto's wil niet zeggen dat er niets gebeurt in mijn atelier.
Sommige kleren zijn nog in de maak. Anderen zijn al klaar maar wil ik in het kader van discretie niet delen.
Of er ontstaat een idee wat al zo mooi is dat ik een sneak preview geef.
Zoals dit wollen jurkje in wording.
De lijnen en details zijn veelbelovend.
Wat in ieder geval meer ideeën gaat opleveren.

Mooi hoe verschillende kwaliteiten bij elkaar kunnen komen.
Dat Hats goed weet in te spelen op een dessin en deze vertaalde naar een ontwerp voor een hoed.
Dit ensemble wat ik ooit voor Annemarie gemaakt heb bestaat uit een grofgeweven zijde als jurkje met een kort jasje in een jacquard met grillige driehoeken.
Ter inspiratie voor andere moeders van bruiden. En dit geheel kan ook los van elkaar zonder hoed prima dienst doen.