Sigrid van Iersel

Patsss.... je laat een schotel met eten uit je handen vallen en de hele keukenvloer ligt onder.😫

In een Italiaans driesterrenrestaurant gebeurde ooit iets soortgelijks. De souschef liet een prachtig opgemaakt citroentaartje uit zijn handen vallen, net voordat het aan de gasten geserveerd zou worden. De hele ruimte was bespat met gele klodders citroenzabaglione.

De Japanse souschef stond te zweten van frustratie. Hij eiste altijd de uiterste perfectie en had nu zelf geblunderd. Zijn baas zou later zelfs vertellen dat de arme man bijna op het punt stond om zichzelf van kant te maken.😣

Zijn baas, dat is Massimo Bottura, eigenaar van Osteria Francescana in het Italiaanse stadje Modena. Het restaurant is wereldberoemd. De eigenaar trouwens ook: op Netflix zie je hem aan het werk in de bekende serie Chef's Table.

Bottura bracht zijn arme souschef tot bedaren. Met zijn vingers maakte hij een vierkant kader en liet zijn souschef even meekijken.

"Kijk eens, er ligt werkelijk een prachtig plaatje op de grond. Die spetters en de gebroken taartbodem zijn een compositie van een ongelooflijke schoonheid."🖼️

Hij stelde voor om op een tweede bord het gecrashte dessert exact na te bouwen, inclusief de citroenspetters en de gebroken stukken van de taartbodem.

Dat gerecht werd vervolgens wereldberoemd onder de naam 'Oops I dropped the lemon tart'. Overal proberen mensen het precies na te maken.

Iets kapot maken en daarin weer nieuwe mogelijkheden zien, dat is creativiteit. Je haalt iets naar boven wat anderen (nog) niet zien. In de woorden van Bottura: je maakt het onzichtbare zichtbaar.

Daarvoor moet je de randen durven opzoeken, want dit soort magische momenten vinden vaak plaats als je je houvast kwijt bent.

Of dit keukendrama zich echt zo voltrokken heeft, waag ik te betwijfelen. Bottura is een culinaire ondernemer, die drommels goed weet hoe je mensen raakt met een verhalende verpakking.

Toch houd ik van dit verhaal. Het laat me met nieuwe ogen kijken: als je ruimte geeft aan speelsheid en verbeeldingskracht, is alles mogelijk.

Deze mogelijkheden zie ik ook bij het verhaal dat mensen met een missie over zichzelf vertellen. En over hun missie natuurlijk.

Als je onder woorden kunt brengen wie je bent en waar je het precies voor doet, sta je ineens een stuk steviger in je schoenen. Dit maakt het ineens stukken makkelijker om jezelf te presenteren op social media en daarmee jouw gewenste deelnemers, sponsors of klanten aan te trekken.

Wil jij dat ook?

Hier vind je mijn online training voor een Over-Mij-pagina, zodat jij eruit springt met je verhaal: https://sigridvaniersel.nl/knallen-met-je-over-mij-pagina/

Gaaf als je meedoet!

🗓 Stel je eens voor dat het 31 december 2023 is en je terugkijkt op het afgelopen jaar.

Wat is er in 2023 gebeurd waar je trots op bent? Welke stappen heb jij dan gezet met jouw missie? Waar kijk je met een voldaan gevoel op terug?

Droom je van meer? 💭 Of droom jij van beter?

Maak het gerust groots. Zoom uit en zie het in een breed perspectief.
✅ Heb je besloten dat je niet langer onder een systeemplafond je tijd uit wil zitten?
✅ Heb je je eigen keuzes gemaakt, waar je hart een sprongetje van maakt?
✅ Heb jij helderheid gekregen over je focus (zonder gepieker over je next step)?
✅ Leid jij een leven waarin jij je creatieve bubbelende binnenkant volop tot uiting laat komen?
✅ Geef jij gehoor aan jouw Grote Missie in deze wereld?

Dat geeft aanwijzingen voor de richting die je in wil slaan. En dat geeft houvast voor een koers.
Een koers in de vorm van een verhaal…

Dat verhaal creëer je zelf.

Allereerst door er in te geloven. Want als jij er zelf niet in gelooft, hoe kun je het dan delen met anderen?

Geef jezelf de tijd om het idee te laten groeien en door te bouwen. Daardoor groeit ook je zelfvertrouwen. Hoe sterker jij er in gelooft, hoe meer anderen er ook in geloven. Want jouw enthousiasme is aanstekelijk.

Grote doelen zijn exiting. Maar ook behoorlijk eng.

Wat ik altijd doe is het formuleren van eerste stapjes die makkelijk te nemen zijn. Zo klein dat het eigenlijk niet meer spannend is.🚶‍♀️

Zo'n super goede eerste stap is de deelname aan de VrijheidsOndernemers Summit. Laat je bijpraten over websites bouwen, Instagram, communicatiestijlen en nog veel meer.

Ik ben een van de sprekers op deze online Summit. Dan vertel ik je graag meer over de drie geheime (en noodzakelijke) ingrediënten om een Over Mij-Pagina te schrijven die klanten absoluut willen lezen. In jouw stijl, waarbij je als een vrolijke 🐬 in je eigen water zwemt.

Als je een online sessie met mij wil meemaken, dan is dit je kans! Aanmelden voor deze (gratis toegankelijke) Virtual Summit doe je via de link in de comments.

🙋‍♀️Ik zie je daar!

SCHRIJFTIPS ✍🏻Heb jij mijn tips voor verhalend schrijven al ontvangen?

Werken met storytelling is lezersgericht schrijven. Het helpt je om lezers echt te raken. Zodat ze je hele tekst uitlezen. En iets doen met wat jij aan hen vertelt.

Daarom 43 tips. Verzameld voor jou. Om te schrijven met plakkracht.

Ontvang de download direct in je mailbox! 📫

Kijk in de reactie voor de link!

Stel, je hebt een plan om iets buitengewoons te doen: in 72 marathons van Gennep naar Palermo lopen.

Een waanzinnig plan, onmenselijk bijna. Maar maar Coen Cuijpers deed het.

Het reisverslag over zijn spectaculaire tocht is recent verschenen als boek: Hardloopreis van Geluk. Daarin beschrijft hij hoe hij in 2019 binnen 112 dagen van Nederland naar Sicilië rende om onderweg de kracht van positiviteit te verspreiden.

Het is een fascinerend verhaal, dat leest als een trein.

Het is ook het klassieke verhaal van de held, die een onbevredigend leven leidt en dan ineens de oproep krijgt om iets buitengewoons te doen.

Vol goede moed start hin aan zijn meg*tocht, slechts voorzien van een bescheiden rugzak. Onderweg geeft hij zich over aan het toeval om een slaapplaats of eten te bemachtigen, want de overnachtingsadressen zijn nauwelijks van te voren geregeld. Regelmatig vergaat hij van de honger en dorst of raakt hij verdwaald. Meerdere keren valt hij zijn knieën kapot of krijgt hij te maken met andere tegenslag.

Toch houdt hij vast aan zijn wilskracht en vertrouwen op de goede afloop. Vooral zijn het de positieve gedachten die hem over de heuvels tillen. Keer op keer vindt hij geluk in kleine daden en dankbaarheid om kleine gebaren van de mensen die hij onderweg tegenkomt.

Stel dat jij ook iets groots en wankels van plan bent. Dan laat dit boek je zien dat je ver kunt komen, als je maar je verwondering en nieuwsgierigheid volgt en onzekerheid toestaat. En als je jezelf laat zien, gewoon zoals je bent.

Rennend door het bos krijg je vanzelf vleugels.

🏃‍♂️ Coen Cuijpers (1981) is avonturier, schrijver, dichter en webontwikkelaar. In 2019 rende hij van Gennep naar Palermo, in 72 marathons binnen 112 dagen.

📕 Zijn boek Hardloopreis van Geluk (2021) Is verkrijgbaar via de website https://movetheearth.run

📖 En mijn volledige boekbespreking lees je hier:
https://sigridvaniersel.nl/weblog/2021/07/16/hardloopreis-van-geluk-boekbespreking/

Move The Earth - Hardloopreis van geluk Met Move The Earth ren ik, enkel met rugzak, in 65 marathons van Gennep naar Palermo om de kracht van positiviteit te verspreiden. Voor de mensen die het moeilijk hebben. Met geluksacties geef ik hen de lichtpuntjes die zij zo nodig hebben en vraag ik: welke actie kan ik doen die jou of iemand ander...

Voor je het weet staan er bananenbomen in je tuin. Mijn nieuwe blog:

Voor je het weet staan er bananenbomen in je tuin - Sigrid Van Iersel | Verhaallijnen Onze schoonmaakster heeft een nieuwe activiteit: bananenbomen verbouwen. Niet bij haar thuis, maar in onze tuin. Dit tropische avontuur begon […]

Veel verhalen gaan over ontzagwekkende prestaties. Over mensen die het roer omgooien. Over ontdekkingen die de wereld veranderen. Of over iets anders dat voortreffelijk, groots en meeslepend is.

Als je zelf met storytelling wilt gaan werken, schrik je makkelijk terug als je niet zo’n verzameling grootse daden beschikbaar hebt. Het voelt alsof je eigen verhalen ‘simpel en klein’ zijn.

Toch kun je dat ook anders zien. Lees hier mijn blog:

Waarom een goed verhaal ook heel klein kan zijn - Sigrid Van Iersel | Verhalenmaker Veel verhalen gaan over ontzagwekkende prestaties. Over mensen die het roer omgooien. Over ontdekkingen die de wereld veranderen. Of over […]

Met de kracht van jouw persoonlijke verhaal raak je mensen in hun hart en creëer jij meer resultaten.

Altijd al willen weten hoe je zo'n signatuurverhaal schrijft? AIn dit e-book lees je de vijf stappen, zodat jij je missie nog beter voor het voetlicht brengt.

Download het gratis e-book hier:
https://sigridvaniersel.nl/signatuurverhaal/

Nogal wat mensen denken dat het iets ingewikkelds is, dat storytellen. Dat ze een verhaal moeten vertellen over de meest kwetsbare momenten uit hun leven.

Of dat het een veelomvattend verhaal moet zijn dat diepe lagen bevat. En dat een verhaal in ieder geval lang moet duren.

Toch kan een memorabel verhaal ook iets zijn dat je in 60 seconden is overkomen. Een moment waarbij je bijvoorbeeld iets hebt geleerd of waarbij het anders ging dan gedacht.

Zelf een verhaal van 60 seconden vinden? Denk aan iets grappigs dat je overkomen is. Een misverstand. Iets dat anders liep dan anders. Als je je publiek kunt laten ervaren ‘ja dat heb ik ook’ is dat eigenlijk al genoeg.

Je herkent zo’n verhaal vaak aan een ommekeer. Er is een VOOR en een NA te onderscheiden, hoe klein ook.

Zo’n miniverhaal is bijvoorbeeld het volgende verhaal uit de veelgelezen rubriek Ik uit NRC:

Twee meisjes met een bezem staan voor mijn deur, ik schat ze 8 en 10 jaar. “Heeft u nog een heitje voor een karweitje?”
Ik verberg mijn verbazing over het gebruik van deze ‘vooroorlogse’ uitdrukking.
“Jullie mogen mijn voortuin wel vegen.”
Terwijl ze daar enthousiast mee bezig zijn, vraagt de jongste aan haar vriendinnetje: “Wat betekent eigenlijk ‘een karweitje’?”
(Hilde Janssen, 13 maart 2021 in NRC)

Je voelt vanzelf wel aan wat je moet vertellen om je lezer mee te nemen. Bij dit verhaal zijn bijvoorbeeld nauwelijks details nodig. We hoeven niet te weten waar en wanneer dit precies plaatsvindt.

De leeftijd van de kinderen is wel relevant om het verhaal te begrijpen. En dat de kinderen de voortuin gaan vegen, geeft precies genoeg kleur aan het verhaal.

Leid je publiek vervolgens met zachte hand naar de climax.
Dat is het moment waarop er iets onverwachts gebeurt of het moment dat de verteller een inzicht krijgt.

Maak je punt, want je lezer analyseert voortdurend waar het verhaal gaat eindigen en wat de betekenis is.

Zoals je aan het bovenstaande verhaal ziet, hoef je die clou er niet duimendik bovenop te leggen.

Je lezer trekt zijn eigen conclusie wel. Scheelt weer verteltijd.

Veel plezier!

Vanochtend kreeg ik een bericht van een lezeres dat ze een wandeling gaat uitstippelen in de vorm van een tulp. Benieuwd hoe ze op dit idee kwam?

Lees dit blogartikel!

Zeven manieren om je wandelingen een creatieve oppepper te geven - Sigrid Van Iersel | Verhalenmaker Op een zonnige dag zijn overal wandelfiles en zie je vaak meer mensen dan ander natuurlijk leven. Coronawandelingen zijn dé […]

Mensen hebben de aandoenlijke neiging om elke keer weer super originele ideeën te willen bedenken. Maar hoe vernieuwend zijn die ideeën nou echt?

Het is in ieder geval typerend voor dit tijdperk om die vraag te stellen. We willen allemaal oorspronkelijk, uniek en puur zijn en dat ook in onze bedenksels naar voren brengen.

William Shakespeare had geen last van dit romantische levensgevoel.

Hij bedacht nauwelijks eigen plots, maar gebruikte vaak bestaande verhalen.
‘Romeo en Julia’ bijvoorbeeld was een beproefd format, waar diverse voorgangers al mee hadden gescoord. Door diverse elementen samen te voegen en er nieuwe woorden aan te geven, creëerde hij er een echt Shakespeariaans drama mee. Knap werk, want de meester-navolger wordt ook nog eens als geniaal beschouwd.

Eeuwenlang bestudeerden kunstenaars uitvoerig het werk van andere kunstenaars en gaven daar hun eigen draai aan. Het was een gangbare methode om een eigen beeldtaal, muzikaal idioom of werkwijze te ontwikkelen.

Al willen we nu zo origineel mogelijk zijn, eigenlijk werkt het nog steeds zo. Schrijven en andere vaardigheden kun je alleen maar op een hoger niveau krijgen door eindeloos veel te oefenen.

Daarvoor heb je voorbeelden nodig. Niet om klakkeloos te kopiëren, maar om je te laten inspireren en je eigen stem te vinden. Als je dat eenmaal in de vingers hebt, kun je je best doen om het origineel op verpletterende wijze te overtreffen.

Hoe doe je dat dan?

Kijk ongegeneerd af bij kunstenaars, schrijvers, ontwerpers of andere creatievelingen die je bewondert. Bestudeer hun werk en ontrafel hoe zij te werk gaan.

📌Wat zijn hun vaste formules?
📌Welke opbouw werkt er?
📌Valt daaruit een template te destilleren die jij ook kunt toepassen?

Kortom: is er een code te kraken om tot een geniaal werk te komen?🔖

Probeer uit wat werkt en wat niet werkt. Combineer en voeg samen. Geef met verbale vernieuwing een nieuwe draai aan bestaande ontwerpen.

Er is niets mis mee om op de schouders van reuzen te gaan staan. Neem over wat bij je past en geef er je eigen draai aan. En hoor mensen jubelen over jouw meesterwerk 😉

Ken je die zwart-wit-foto’s uit de jaren zestig? Van die kleine vierkantjes met kartelrandjes? Je ziet er eigenlijk nauwelijks wat op. Op de berg die ik voor me had liggen, ging het ook nog eens om foto’s die vanuit de verte waren genomen.

Na de dood van mijn beide ouders, bijna 15 jaar geleden, wist ik niet goed wat ik met hun nagelaten foto’s moest doen. Uiteindelijk besloten we om de meest interessante exemplaren in te scannen en bij elkaar te zetten in een herinneringsboek.

Ik had niet in de g*ten dat ik een groot cadeau voor mijn neus had liggen.

Bij dat inscannen gebeurde iets wonderlijks.

Toen de foto’s schermvullend op de computer verschenen, zag ik ineens bijzondere details die nooit opgemerkt waren. Deze plaatjes bleken ragscherp te zijn. De fototoestellen van toen waren blijkbaar van een verrassend goede kwaliteit.

Wat me het meest trof waren de blije gezichten van mijn ouders. Vooral op die ene dierbare foto waarop ze heel erg verliefd naar elkaar kijken. Ik kon zelfs de twinkeling in hun ogen zien.

Via deze foto’s – en exemplaren uit hun latere leven – zag ik ineens dat ze samen allerlei mooie dingen hadden beleefd en veel ondernomen hadden. Ik zag dat hun leven voor het overgrote deel heel goed was geweest.

Dat hielp, want ik liep in die periode zwaarmoedig rond met de indringende beelden van hun ziekbed. Beelden die scherp in mijn geheugen gebrand waren.

‘Herinnering is als een hond die gaat liggen waar hij wil’, schreef Cees Nooteboom ooit in zijn roman Rituelen. Toch kun je die herinneringen best een zetje geven, zodat ze een eindje verderop gaan liggen. Voor mij gold dat het grotere geheel ineens waarde kreeg door het inzoomen op de details.

Een herinnering is een verhaal dat we onszelf vertellen.

In the end we all become stories, zei schrijver Margaret Atwood. Welk verhaal, dat is aan jou.

Je hebt een idee en zit startklaar om te beginnen.

En dan ga je toch liever je administratie doen, je kat knuffelen, je lade met troep uitmesten, de planten water geven of een kop koffie halen. En daarna ga je natuurlijk ‘echt aan het werk’, zo beloof je jezelf.

Niet dus.
Keer op keer stel je je werk uit.

Ik heb daar ook een handje van. En als ik er van een afstandje naar kijk is dat best gek. Want ik hou van mijn werk en ben gek op nieuwe dingen bedenken. Ik houd dagdelen in mijn agenda hiervoor zelfs helemaal vrij.
✍️✍️✍️✍️
Maar als ik ervoor ga zitten, lijkt de stroom ideeën voor die klus plotsklaps op te drogen.

Hoewel ik donders goed weet hoeveel energie de uitvoering van dit idee mij oplevert, ga ik op het moment suprême toch liever andere zaken doen.

Vaak gaat het om taken die niet belangrijk zijn of best uitgesteld kunnen worden. Aan het einde van het liedje schiet mijn geplande werk erbij in.

Heb jij ook last van uitstelgedrag?

Dit uitstelgedrag heeft heel vaak te maken met de gedachten die je over jezelf hebt of over je taak. Je vindt het bijvoorbeeld erg lastig om fouten te maken, waardoor je de lat enorm hoog legt.

Tja, als die lat zo hoog ligt, dan is het wel begrijpelijk dat je er liever niet aan begint. Maar frustrerend is het wel. En een spannende stap wordt niet minder spannend als je langer wacht.

Daarom is het handig dat je weet hoe je snel de staat van flow bereikt, zodat je lekker productief je ideeën uitvoert. Want dan ontstaat er eigenlijk een flow-versneller: door het boeken van een kleine vooruitgang geef je jezelf een mentale oppepper. En daardoor heb je weer zin om door te gaan. Met nog meer flow als gevolg.

Dankzij de onderstaande tips kom je sneller en vaker in de flow. Dit bevordert niet alleen je productiviteit, maar je voelt je er uiteindelijk ook veel lekkerder bij. Want flow lijkt heel veel op de mentale staat van verliefdheid.

1. Rek je grenzen een ietsjepietsje op
Maak het jezelf niet te moeilijk. Maar kies ook niet iets dat te simpel is. Je bent het meest in je element wanneer je iets doet waarbij je uitdaging net wat groter is dan wat je tot nu toe deed.

Kies dus een taak waarmee je vertrouwd bent, maar waarmee je wel je grenzen lichtjes oprekt. Dat geeft een kick.

2. Rek ook jezelf op
Schudden voor gebruik, dat staat vaak op een pak vruchtensap. En zo’n handige gebruiksaanwijzing zouden we ook wat vaker op onszelf van toepassing mogen verklaren. Want je mag jezelf ook best even schudden voor gebruik.

Met wat beweging als warming up ga je veel makkelijker aan de slag. Beweging zet namelijk ook je hersenen in de goede stand.
Dat geldt trouwens voor allerlei soorten beweging. Niet voor niets wordt wandelen de hemel in geprezen.

3. Leid jezelf om de tuin
Dit vind ik de allerbeste tip. Even simpel als slinks. Zeg gewoon tegen jezelf: “Ik ben niet echt aan het werk aan dit artikel/werkstuk/taak, ik kijk er alleen even naar.”

Natuurlijk houd je jezelf voor de gek met zo’n opmerking. Maar het eigenaardige is dat je voor je brein toch de drempel verlaagt. Je raakt in een meer ontspannen stemming, omdat de druk eraf is. En dat werkt als een tierelier (en jij ook).

Dwing jezelf daarom om een beginnetje te maken. Al weet je nog niet precies wat je wilt gaan doen, er zijn ook enkele dingen die je wél weet. Zie het als opwarmer. Gaandeweg kom je vanzelf tot concretere ideeën.

Voor je het weet ben je volop bezig met de uitvoering van je idee. Als de flow-stemming jou eenmaal te pakken heeft, maak je meters en ga je vliegen.

Nog een extra tip: als je deze activiteiten hebt uitgevoerd, beloon jezelf dan zo snel mogelijk. Even ontspannen, een lekker drankje of iets anders dat jij fijn vindt.

Deze beloning is prettig, maar heeft nog een ander doel: je beleeft onmiddellijk een positieve ervaring en legt de link met je nieuwe creatieve gewoonte. Doe dat daarom echt meteen na de afronding: uitgestelde beloningen hebben hierbij geen nut voor je hersenen.

In de flow raken betekent je (angst)gedachten afleiding bezorgen. Dat werkt.

Succes!✍️

“De Winter School voor Verwondering wakkert niet alleen je creativiteit aan, maar ook het innerlijk vuurtje gaat weer branden.”

Dat was een van de enthousiaste reacties van deelnemers van de Winter School voor Verwondering.

De tweede editie van dit online coachingsprogramma start komende week. En dat is ook meteen de laatste mogelijkheid dit jaar om mee te doen.

🪄 VOOR WIE: Dit programma is voor avontuurlijke types die willen leren hoe ze weer dat gevoel van blijdschap in zichzelf aanwakkeren, hun plannen helder krijgen en nieuwe stappen zetten.

🪄 WAT GAAN WE DOEN: Het programma bestaat uit een online gedeelte met speelse opdrachten, verkenningen en schrijfoefeningen. Ook zijn er drie online inspiratiesessies waarin je interactief met elkaar in de slag gaat. Zo kun je volop oefenen en elkaar inspireren!

🪄 AANMELDING: alleen nog vandaag!

Meer info over de Winter School voor Verwondering:
https://verhalenhuis.online/winterschool

Een verhaal vertellen is ongeveer het liefste dat je kunt doen, zei schrijfster Mischa de Vreede ooit. Een mooie gedachte op deze Valentijnsdag.

En dat geldt ook voor het verhaal dat je aan jezelf vertelt.

Hoe liefdevoller, hoe meer je jezelf daarmee voedt.

Stel jij doelen voor jezelf? Of probeer je juist zo min mogelijk om ergens naar te streven? Zie jij wel wat er gebeurt?

Doelen zijn er in soorten en maten. Een diploma halen of een halve marathon lopen. Uit de financiële penarie komen. Zelfvertrouwen opbouwen om handjeklap de zaal door te gaan.

Of je hebt het doel om jezelf opnieuw uit te vinden. Dat is niet een helder eindresultaat, maar een ontwikkeling. En daar wil ik het hier over hebben.

Want vaak hebben we dan een gedachtekronkel.

Op een een of andere manier denken we dit te bereiken door keiharde resultaten als einddoel te formuleren. Hoe SMART-er, hoe beter.

Volgens wetenschapsjournalist (en breinspecialist) Mark Mieras is een einddoel vaak niet bevredigend. Na het behalen van zo’n prestatiedoel vallen mensen in een g*t.

Onze hersenen zijn gemaakt om onderweg te zijn en niet om ergens aan te komen en te blijven, zegt Mieras.

Juist onderweg zijn, dat schept geluk.
Ergens onderweg ben ik ook tot die conclusie gekomen. De reis is een stuk interessanter dan de bestemming. En het volgen van je nieuwsgierigheid is in mijn ogen daarom veel belangrijker dan telkens prestatiedoelen aan elkaar te rijgen.

Op die reis doe je allerlei ontdekkingen. Soms voel je je meteen als een vis in het water. Logisch dat je daar wat langer blijft rondspartelen. Op andere plekken vind je het maar niets. Je pakt je rugzak weer en trekt verder.

In het coachingsprogramma Winter School voor Verwondering spreek ik over het uitstippelen van een reisroute, waarbij je vooral lekker onderweg bent.

Het is wel handig om daarbij een richting te kiezen, anders dwaal je rond. Het gaat daarbij om het zetten van stapjes, die soms piepklein zijn.

Juist dat gevoel van voortgang (en het gevoel dat je op de goede weg zit) maakt je intens gelukkig. Je surft mee op een golf van zelfbestelde dopamine.

Wil jij jezelf opnieuw uitvinden, bijvoorbeeld omdat je aan een nieuwe levensfase begint? Of omdat je last hebt van insluimergevaar?

Hoe pakt dat dan voor jou uit als je jouw leven als een avontuurlijke reis ziet?
Een trip die jij onderneemt en waar jij zelf richting en tempo bepaalt?

Ik ben benieuwd!

Dubben over een nieuwe keuze, uitstelgedrag, nare stemmetjes in je hoofd....

Er is van alles dat je tegenhoudt.

Wat dan wel?

Het begint er allemaal mee dat je in beweging komt. Met hele kleine stappen. En met veel bemoediging onderweg.👏🏻

Daarom heb ik dit coachingsprogramma ontworpen: de Winter School voor Verwondering.

Je krijgt mijn geliefde én beproefde opdrachten om te reflecteren, te visualiseren en doelen tot uitvoering te brengen.

Op de Winter School ga je de magie van verwondering ervaren voor jouw eigen leven.
* Je voelt hoe je van waarde bent voor jezelf en deze wereld.
* Je ervaart meteen de eerste successen (want je leert precies hoe je zelf aan de juiste knoppen draait).
* Je weet jezelf te bevrijden van allerlei ‘mitsen’ en ‘maren’ die je jezelf oplegt (veel mensen hebben daar geen idee van).

Door al die positieve ervaringen ga je het echt DOEN en blijf je op koers.

Je ontdekt hoeveel creativiteit er bij jou vrij komt. Je bent de schrijver van je eigen verhaal. En je krijgt natuurlijk al mijn templates waar je vrolijk van wordt.

Kortom, de schatkist gaat voor jou open.

Je ontdekt alle creatieve mogelijkheden om je weg te vervolgen. Manieren waar je trouwens méér dan een winter mee vooruit kunt.

Meer weten over de Winter School?
👉🏻 Neem een kijkje via http://verhalenhuis.online/winterschool

Voor een hartverwarmende reis!

Jarig in coronatijd! Vorige week was het voor mij zover.
Naast heel veel lieve, vrolijke en glunderopwekkende felicitaties kreeg ik ook een verjaardagsbericht waar ik best treurig van werd.

Hoe jammer het voor mij was om juist nu jarig te zijn. Hoe ik nu alle gezelligheid misliep in deze moeilijke tijd. De schrijver wenste me veel sterkte toe.

Goed bedoeld natuurlijk, maar ik kan slecht tegen deze neerslachtige toon. Die verhalen over gederfde levensvreugde. En dan heb ik het natuurlijk niet over mensen die van alles moeten missen en het daar terecht moeilijk mee hebben.

Het gaat me om de blik waarop je naar je leven kijkt.

Want deze tijd brengt ons ook volop gelegenheid voor knetterfijne en onstuimige porties creativiteit. Of juist voor meer rust om ideeën uit te werken of belangrijke innovaties door te voeren.

Zo hebben veel geluksmomenten te maken met het prikkelen van je zintuigen: je huisdieren strelen, kaneelbroodjes opsmikkelen, knuffelen & kussen, frisse lucht opsnuiven, over vers krakende sneeuw lopen, ingetogen zingen & uitbundig dansen, luilekkerlezen…

Allemaal niet aan banden gelegd in deze coronatijd.
Grote verjaardagsfeesten zijn nu niet mogelijk. Dus heb ik gedaan wat nu wel kan. Een minifeestje in een vakantiehuisje met een royale whirlpool bath in de buitenlucht.

Het was fantastisch. Misschien wel een van mijn meest memorabele verjaardagen ooit.

Wat ga jij uit je creatieve zelf halen? En wat ga je doen om dat te bereiken?

Wat gaan we dan vanaf volgende week doen op de Winter School voor Verwondering?

Nou, onder meer dit. Werken met speelse spiegeleffecten. En verder verklap ik niet te veel, want ik wil je graag verrassen.

De Winter School is de tegenhanger van de Summer School die in de afgelopen zomermaanden zeer succesvol was en naar meer smaakte. En ook de eerste editie van de Winterschool riep enthousiaste reacties op, dus daarom nog een tweede (en laatste) editie!

School betekent zeker niet dat je van alles moet. Geen verplichte lesjes of opgesloten zitten in bedompte lokalen. Op de Winter School heb je altijd ijsvrij om pirouettes te draaien.

Je krijgt mijn geliefde én beproefde opdrachten om te reflecteren, te visualiseren en doelen tot uitvoering te brengen. Je ontdekt hoeveel creativiteit er bij jou vrij komt als je je natuurlijke flow volgt. Je bent de schrijver van je eigen verhaal.

En je krijgt natuurlijk al mijn templates waar je vrolijk van wordt. Hiermee ontdek je waar jouw leven echt om draait en hoe je stappen zet om richting te geven aan jouw leven.

Kortom, de schatkist gaat voor jou open.

Als je iets in je leven verandert (een nieuwe baan, een ander huis, een opgebroken relatie, een nieuwe opleiding, een nieuwe gewoonte) begin je vaak vol energie. Heel erg prettig...!

Toch is het handig om alvast rekening te houden met ‘the messy middle’. Het lastige middenstuk van dit nieuwe verhaal waar je nu in zit.

Er komt namelijk ook bijna altijd een moment van tegenslag.

Dat moment dat je energie weggelekt is. Of als er ineens andere dingen op je pad komen die om voorrang vragen. Of als het toch allemaal zwaarder blijkt dan gedacht.

Heel normaal, want een nieuw ding in je leven vereist verandering op vele fronten. En daar is ons brein niet zo goed in.

Wat helpt: er alvast rekening meehouden dat dit moment zich vroeg of laat aandient. En er dan een plan voor hebben.

Een tegenslag is niet het einde van het verhaal, het is onderdeel van het verhaal.

Op de Winter School voor Verwondering leer je hoe je de juiste triggers ontwerpt om jezelf op de gewenste koers te houden als het ineens tegenzit. Handig als je ook op het punt staat om een verandering in je leven door te voeren.

De Winter School is het online coachingsprogramma waarbij je op avontuur gaat naar je eigen verlangens. En hoe je die wensen omzet in concrete stappen om je beste verhaal te leven.

Meer weten over de Winter School?

Volgende week maandag (15 februari) start de tweede editie.
Ook meedoen? Check de link: https://verhalenhuis.online/winterschool ❄️

Volgende week start een nieuwe editie van de Winterschool voor Verwondering. Ik kan je er van alles over vertellen, maar het is fijner om te lezen wat anderen over de Winterschool schrijven:

✔️ Het was weer een feestje!

✔️ Wat was ik positief verrast wat ik allemaal noteerde. Bijzonder hoe de luikjes in je brein zich openen door de Winterschool.

✔️ Ik genoot van de stapelopdracht. Eenvoudige opdracht met zo'n mooi krachtig resultaat. Als ik een paar dagen later nog eens kijk welke titels ik heb gepakt ben ik verrast en wordt duidelijk dat mijn onderbewustzijn zijn gang is gegaan.

✨

Ook jezelf verrassen?

Reken op 3 online inspiratiesessies, 5 weken creatieve opdrachten en een creatieve groep mede-avonturiers om samen op te trekken. En bovenal geef je je mindset een enorme boost, zodat je volop energie hebt om je wensen daadwerkelijk te realiseren.

Wil je meedoen met dit persoonlijke coachingsprogramma? Of meer weten? Kijk op: verhalenhuis.online/winterschool

Als je vragen hebt: stuur me dan gerust een persoonlijk bericht.