„Centrum Integracji Sensorycznej i Wspomagania Rozwoju Sensoris”

Dziecko denerwuje się, gdy odsuwasz je od ekranu…? Poświęć zaledwie 10 minut dziennie i w ciągu 18 dni pomóż dziecku wykształcić zdrowe nawyki korzystania z urządzeń elektronicznych.

Konsekwentny rodzic, to odpowiedzialne dziecko

💐🌴Niech żyją wakacje!
Niech będzie teraz czas na odkrywanie, zabawę, bycie blisko!
Niech Dzieci - mogły być dziećmi, które odkrywają ten świat!

🌱
Bo takie potrzeby pomagają być i zrozumieć ten świat...

źródło: KLINIKA LOGOPEDYCZNA

źródło: Monika Wach - psycholog

źródło: Emocje na warsztat - Aleksandra Murawska

źródło: www.logatio.pl

źródło: LogoPrzydasie

Dlaczego należy unikać kubków, butelek, bidonów, które posiadają ustnik?

Ponieważ używanie ich może niepotrzebnie utrwalać odruch ssania. A zależy nam, by dziecko stopniowo i samodzielnie przeszło od ssania do dojrzałego połykania. Bez problemu trzymało język na podniebieniu (około 20 godzin na dobę), gdy np. nie mówi, śpiewa, ziewa, kaszle, je czy pije i prawidłowo oddychało przez nos. Posiadało sprawne mięśnie, np. warg, języka, policzków, żwaczy. A tym samym jego rozwój mowy był poprawny i nie wystąpiły wady wymowy, np. międzyzębowość i/lub wady zgryzu.

W czym podawać płyny zamiast użycia naczyń z ustnikiem?
❗ w kubku otwartym, zaczynając od dnia rozszerzania diety.

A czy butelkę lub bidon ze słomką podawać?
Tak, ale po nauce picia z kubka otwartego.

Czy kubek, a następnie butelka, bidon są problemem?
Nie, problem tkwi w ustniku!

Czasem rodzica niepokoi, że jego dziecko nie potrafi zatrzymać się dłużej na jakiejś czynności, zbyt szybko się rozprasza. Koncentracja, czyli umiejętność skupienia uwagi, rozwija się wraz z wiekiem dziecka. Warto o nią zadbać, ponieważ pomaga lepiej zapamiętywać, a tym samym efektywniej się uczyć i pracować.

Jeśli dziecko odbiega od orientacyjnych danych (infografika na podst. A. Forzpańczyk, 2015, „Koncentracja. Skuteczny trening skupiania uwagi”), to należy ćwiczyć jego koncentrację. Przykładem treningu może być układanie puzzli, gry planszowe, nauka wyliczanek, wierszyków, np. wraz z ich pokazywaniem, czy odgadywanie figur geometrycznych, rysowanych na plecach dziecka.

Ćwiczeniom koncentracji dziecka przeszkadza, np. różnorodny hałas. Sprzyja natomiast, np. robienie przerw czy pozytywne nastawienie do wykonywanej czynności.

-uwagi

❓ CO SZKODZI MOWIE ❓ 🤭🤭
🔵 nieprawidłowe czynniki anatomiczno-funkcjonalne (deficyty w obrębie twarzoczaszki, np. rozszczepy; zaburzenia słuchu – dziecko nie słyszy / nie dosłyszy, więc nie mówi lub ma nieprawidłowy wzorzec; niefizjologiczny tor oddechowy i oddychanie wyłącznie ustami – ciągle otwarta buzia powoduje, że język „wysycha”, jest niesprawny, czasami obserwuje się nadmiar śliny i jej wyciek, pobrane powietrze jest nieogrzane i nieoczyszczone; zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe / podwargowe, nieprawidłowa pozycja spoczynkowa języka i infantylne połykanie zaburzają artykulację);
🔵 zaburzona motoryka mała i duża (słabsze napięcie mięśniowe; pominięcie lub skrócenie któregoś etapu rozwoju, np. raczkowania);
🔵 opóźniony rozwój poznawczy, intelektualny, fizyczny;
🔵 błędy dietetyczne i wychowawcze (przedłużające się karmienie butelką i wyłączne korzystanie z kubka-niekapka powodują niepotrzebne utrwalanie odruchu ssania; używanie smoczka uspokajacza – ale uwaga! Opiekun musi sobie odpowiedzieć na pytanie, komu bardziej smoczek jest potrzebny;-))); rozdrabnianie wszystkich pokarmów dzieciom powyżej roku powodujące opóźnioną naukę gryzienia, żucia, przemieszczania pokarmu językiem; wzmacnianie wybiórczości pokarmowej dziecka);
🔵 brak stymulacji środowiskowej (problemy komunikacyjne w rodzinie – brak więzi i uzewnętrzniania emocji, monotonna komunikacja i niezadawanie pytań dziecku, brak wspólnego czytania, wskazywania i opowiadania obrazków; brak kontaktu wzrokowego – dziecko nie ma możliwości patrzenia na usta opiekuna, mimikę twarzy, nie uczy się czytać komunikatów niewerbalnych; nadmierne spieszczanie języka – dziecko nie ma dostarczonych prawidłowych wzorców mowy, ale uwaga! Język spieszczony, którym zwracamy się do maluszka, niesie ogromny ładunek emocjonalny i nie rezygnujmy z niego całkowicie! – język rozwija się przez emocje);
🔵 brak motywacji do mówienia (brak „kąpieli słownej”; wyręczanie dziecka i zabieranie „przestrzeni” dla mowy; niestwarzanie sytuacji do mówienia (zamiast: powiedz „mama” mówimy – wołaj mamę); niesłuchanie dziecka i pośpiech; niewspieranie poczucia wartości i kompetencji komunikacyjnych dziecka – nie wyśmiewaj mowy dziecka; brak wspólnej zabawy z dzieckiem);
🔵 nadmierna ilość pobudzeń prawopółkulowych (ciągle włączony telewizor powoduje, że dziecko słyszy szum i trudno mu „wyłapać”, zrozumieć i przyswoić pojedyncze słowa; pobudzana jest półkula odpowiedzialna za emocje, ale układ neurologiczny nie może sobie poradzić ze zbyt dużą ilością bodźców wzrokowych i słuchowych, co może powodować agresję, frustrację, pobudzenie – dotyczy to także tabletu i telefonu);
🔵 brak stymulacji funkcji słuchowych (niedostarczanie różnych bodźców słuchowych powoduje, że dziecko nie interesuje się dźwiękami, w tym także mową);
🔵 przestawianie „ręczności” (może zachwiać naturalną lateralizację).

Małgorzata Kacprzak-Kamińska 🥰🥰

Drogi Rodzicu ❗
Obserwuj Twoje dziecko. Bądź czujny, świadomy.

Konsultacja starszego dziecka, wywiad.... Mama wspomina o młodszym dziecku (2latku) .... Jak to szybko nauczył się liczyć, układać puzzle i pięknie zna alfabet.... Odruchowo pytam czy robi "papa".... Odpowiedź - nie. Pytam więc dalej... Naśladuje odgłosy zwierząt? - nie jest zainteresowany zwierzątkami. Najbardziej lubi cyferki. Mamy na lodówce, w pokoju... /Śmiech..../ A mnie jeszcze bardziej zaczyna niepokoić zachowanie dwulatka. Mama mówi dalej... Jak mały dopadnie alfabet, puzzle to może tak cały dzień.... Najgorzej jak się chce zabrać, to jest taki krzyk.... Pytam czy dziecko mówi. - mało, czasami powtarza coś z bajki. Czego Pani szuka u mojego dziecka? Coś jest nie tak?... Tłumaczę... Umawiamy się na konsultacje...

Rodzicu bądź czujny.

**Dwulatek :
Komunikuje się. Wskazuje palcem. Odwzajemnia uśmiech. Pije z kubka otwartego. Je samodzielnie. Bardzo dużo rozumie. Zachęca do zabawy. Bawi się w udawanie. Naśladuje. Popisuje się. Domaga się pocieszenia. Robi "papa", "ciii" z palcem na ustach... Łączy dwa słowa w proste zdanie... Wchodzi w relację z drugim człowiekiem. Dwulatek potrafi już bardzo dużo...

Rodzicu! Jeśli coś niepokoi Cię w rozwoju Twojego maluszka, zgłoś się do specjalisty na konsultacje ✅ Wcześnie rozpoczęte działania to ogromna szansa dla dziecka.

Proszę. Bądź świadomy.
❤️..z miłości do dzieci 🥰


Fot. Neurologopeda
Udostępnij. Nie kopiuj. Dziękuję. EP.

⭐️ PEWNOŚĆ SIEBIE ⭐️ to postawa którą budujemy i o który, uczymy się dbać, każdego dnia!

Nabieramy wprawy w swoich talentach i mierzymy się z niepowodzeniami.
To niekiedy trudne chwile, ale i bardzo ważne.

Uczymy się siebie

A...
Zdrowe poczucie pewności siebie, może być niczym ochronna tarcza, która w najtrudniejszej sytuacji, ochroni to co czuję i myślę na swój temat...bo w końcu nie ważne, jacy są inni, nie porównuje się zawsze i wszędzie, ale pozostaje sobą.

Codzienne sytuacje mogą być szansą na budowanie zdrowej pewności siebie i można je skutecznie wykorzystać.
Zacznij już dziś!
Pomagaj!
Wspieraj!

Ściskam ❤
dr Kamila Olga-psycholog

Dlaczego tak bardzo zwracam uwagę w rozwoju psychomotorycznym na ewolucję kontaktu wzrokowego i na kręgosłup?

Na zdjęciu widzisz dziecko, jeżeli maluch stale siedzi tak jak na obrazku i nie jest w stanie wykorzystywać innych pozycji - to warto przyjrzeć się dlaczego tak się dzieje.

W powszechnym myśleniu taka stała pozycja to nasilenie koślawosći kolan... Ja jednak chciałabym zwórcic uwagę na inny aspekt. Ważniejsze jest znalezienie przyczyny - czasami dziecko nie jest w stanie w innych pozycjach wykorzystać funkcji kręgosłupa razem z orientacja optyczną. Dlatego właśnie wybiera siad W.

Jeżeli dziecko w wieku przedszkolnym wybiera tylko taka pozycje to warto wybrać się do fizjoterapeuty, który zbada kręgosłup i oceni zależności z tym związane.

⚠️Ważna rada: Drodzy rodzice, czasami czekacie długo na wizytę - rekomenduje, aby do tego czasu wykorzystywać jak najwięcej zabaw - czworakujcie, bawcie się w taczki. Wykorzystajcie naturalne zasoby dziecka kształtujące postawę.

Na wizycie ocenimy czy taka pozycja jest dla waszego dziecka problemem czy nie.

Warto zrozumieć, że to nie pozycja jest problemem!!!

Najczęściej dziecko nie jest w stanie utrzymać swobodnie innej postawy do zabawy- a za to odpowiadają oczy i kręgosłup.

Dlatego zawsze łączę te dwa aspekty ze sobą. Dlatego współpracuję ze specjalistami od oczu. I dlatego czasem ktoś przyjdzie na wizytę z powodu krzywych nóżek, ale one są czasem tylko objawem…

Tego uczę moich kolegów fizjoterapeutów i na to zwracam uwagę w badaniu.

Taka pozycja jest OBJAWEM, a nie sama pozycja jest przyczyną… Poprawianie stale tej pozycji nie pomoże jeżeli nie zmieni się warunków funkcjonowania kręgosłupa i oczu. A rodzic cały dzień poprawiający dziecko z komendami: popraw nogi, usiądź prosto - to nie jest optimum dla relacji i zabawy 🙂

Jeżeli 100 razy dziennie poprawiasz swoje dziecko, a ono i tak stale przyjmuje taka pozycje jak na zdjęciu to daj szansę nam specjalistom. My wpłyniemy na kręgosłup, a ty nie bedziesz stale poprawiać swojego dziecka… co czasami jest kluczowe dla rozwoju relacji dzieci- rodzice.

I tak łączy się czasem zupełnie na pierwszy rzut oka nie połączone ze sobą tematy...

Joanna Surowińska
Manus Medica

O tym, dlaczego warto pozwalać dzieciom na chodzenie boso. 👇

🤝Zasady i Granice.
Dziś zaczynamy nowy cykl -
- Jak ustalać zasady, jak dbać o granice dobre dla dziecka?-

Czasem trzeba powiedzieć NIE-
Nie dlatego, że nie kochamy swojego dziecka, ale właśnie z tego powodu, bo kochamy je tak mocno.
Bo nam zależy na jego rozwoju.
Bo jest dla nas, tak ważny.

Bezstresowe wychowanie, chociaż było ideą bardzo popularną, zrobiło więcej złego...niż dobrego, bo założyło, że kto kocha dziecko, ten ufa, swojej miłości, wiec nie ma co zabraniać.
Nakazy i zakazy - faktycznie nie działają. To formy przymusu.
To w takim wspiera i rodziców i dzieci.
Zasady i Granice.

J👉ak wyrażać, ustalać swoje Granice?
Oto kilka wskazówek!

✅- SPOKOJNIE

Głos dorosłego jest dla dziecka sygnałem, który może wzmacniać pewne zachowania. Nie daj się ponieść emocją. To Ty- tak TY, musisz zachować spokój, kiedy dziecko, go traci. I nie ważne, czy dziecko ma lat 5, czy 15 w relacji dziecko- rodzic, to rodzic musi pozostać dorosłym.

✅- CIERPLIWIE

Nie oczekuj efektów po 1 zastosowaniu granicy. Nic tak szybko nie działa. Oczekuj postepów- będą! Nagradzaj każdy wysiłek dziecka. To ważne, aby mały człowiek wiedział, kiedy postępuje właściwie.

✅- KONSEKWENTNIE

Kiedy dziecko, zaczyna nas bić - nie reagujemy słowami aprobaty:- " o jaki mały wojownik, jak Rocky Balboa,prawie"
a kolejny raz mówimy sprzeczny komunikat w słowach "nie wolno tak!"
Tego typu niespójność w słowach dorosłych budzi w dziecku dezorientację. Poza tym, dziecko może chcieć być uważane za Rockiego, aby spełnić oczekiwania rodzica. Taki mechanizm samospełniającego się proroctwa, może być dość silny.

Ustalanie granic, jest tak samo ważne jak ich przestrzeganie. Warto także podkreślić, że rozwojowo, dzieci potrzebują wytyczenia granic . Określone normy, zasady i granice stwarzają bezpieczną sferę rozwoju.
Granice nie są przejawem władzy NAD dzieckiem.
Granice sprzyjają ROZWOJOWI dziecka.

Czy łatwo jest określić granice - tak!
Każda nasza "ostra" reakcja, jest najlepszym przykładem, jak bardzo potrafią być wrażliwe
Czy łatwo jest wyrażać granice w szacunku i godności? - tak! Jeśli, tylko chcemy się tego nauczyć.
Bo dbania o swoje granice i granice dziecka- trzeba się nauczyć.
Nie ma drogi na skróty.
Ale jest warto.

To co, uczymy się razem ❤?
Dla siebie.
Dla dzieci.

❤

Ściskam od serducha
Dr Kamila Olga-psycholog

Webinar za 0zł! Zastanawiałaś się kiedyś, skąd w Twoim dziecku tyle agresji?

💭"Co za UPARCIUCH"
💭"Co za uparty chłopak!"
🗯"No nie wierzę, ciągle wszystko na NIE"

W sytuacji jednak kiedy dziecko traktuje upór, jako trwałą strategię zachowania to mogą narastać nieporozumienia i trudności. Co wtedy zrobić?

Zerknij na wskazówki 😊⏬️

🤝1.PAMIĘTAJ..że uparte zachowanie dziecka to robienie na złość rodzicom i takie zachowanie należy przezwyciężyć/złamać/szybko pokazać, kto ma rację, bo inaczej dziecko "wejdzie na głowę", nie będzie szanować i słuchać. Każde zachowanie ma swoją potrzebę, ale dziecko nie działa w opozycji do rodziców. To mit.

🤝2. REAGUJ NA ZACHOWANIE nie na dziecko
"Uparty jak osioł jesteś!"
"Ale z Ciebie uparciuch"
"Jasiek jest taki uparty"
Dzieci zachowują się zgodnie ze swoim temperamentem, właściwościami układu nerwowego, zdobytym doświadczeniem, aktualnymi potrzebami...ale ich zachowanie to nie one same. Nie mówmy oceniającym językiem. Zamiast tego opiszmy zachowanie, jakie widzimy i podpowiedzmy, co można w tej sytuacji zrobić np.:
-"oj widzę, że chcesz jeszcze zostać i trudno czasem usłyszeć słowo- Nie- wiem kochanie"-
-"Skarbie słyszę, jak bardzo chcesz zostać. Umawialiśmy się, że już idziemy, bo musimy zdążyć po Adę"

🤝3.SPOKÓJ to TY
Bo... Twoje zachowanie ma znaczenie. Dzieci uczą się najszybciej poprzez modelowanie (czyli uczenie się na przykładzie), dlatego jeśli dziecko zobaczy, że jego upór budzi w rodzicu gniew, złość, czy krzyk to zacznie uczyć się właśnie takich reakcji w coraz to większym repertuarze. Spokój rodzica nie jest pobłażliwością i nie oznacza ugodowości. Nasze reakcje mogą być stanowcze i konsekwentne bez złości. Dostarczajmy dzieciom jak najwięcej pożądanych przykładów. Czytajmy książki, w których bohaterowie radzą sobie w trudnych sytuacjach, opowiadajmy swoje doświadczenia z dzieciństwa. Uczmy przez przykłady :-).

🤝4.DBAJ O FUNDAMENTALNE ZASADY
Są pewne zasady dotyczące bezpieczeństwa, czy codzienności, w której jest Twoja rodzinka, które powinny być jasno określone i niepodlegające negocjacji. Takie zasady, wprowadzone od najmłodszych lat ułatwiają radzenie sobie dziecku w najbardziej wymagających sytuacjach. Warto zastanowić się jakie zasady, mogłyby pomóc w Waszej codzienności, może dotyczyć będą wspólnych zakupów ( co wkładamy do wózka), czy wychodzenia do szkoły (o czym pamiętamy przed wyjściem) i omówić je wspólnie. Upór to czasem forma pokazania "Moje zdanie jest ważne", a może właśnie poprzez zasady, to zdanie zostanie wysłuchane wcześniej...

🤝5.ROZMAWIAJ, OMAWIAJ I...NIE BÓJ SIĘ KOMPROMISU
Dzieci chcą postępować jak najlepiej, ale czasem nie rozumieją, co to znaczy. Doskonale wiem, jak zaskakująco to może brzmieć, ale w bardzo wielu przypadkach, dzieci nie wiedzą, jak zgodzić się na propozycje rodzica i pozostać przy swoich potrzebach, czyli dać im przestrzeń na istnienie, np.: "Jasiek, ja wiem, że chciałbyś zjeść lody teraz, ale za chwilkę będzie obiad. Powiedz mi jakie smaki byś chciał i wiesz co? Ja to bym chciała, aby lody to były na obiad i kolacje, a ty?"
Czasem zwykła rozmowa o tym, co dla dziecka ważne znosi chęć upierania się przy jej zaspokojeniu.
Spróbuj! Wykorzystaj poczucie humoru, wyobraźnię i kreatywność!
Nie starajmy się także, za wszelką cenę postawić na swoim, czasem pozwolenie na jeszcze jeden zjazd, że zjeżdżali, może być nauką dochodzenia do wspólnego porozumienia. Nauka kompromisów to nauka w praktyce.

Warto pamiętać- "bycie upartym" to nie wada, to jedno z przykładów zachowania, które może być wiązane z niezależnością, czy wytrwałym dążeniem do celu. Upór to nie "robienie złości", to jeden z komunikatów- zobacz, co jest dla mnie ważne i pomóż mi zrozumieć, co zrobić, aby tego nie stracić, lub dać sobie z tym radę"

Pozdrawiam od serducha ❤️
Wychowujmy dojrzale.
Wychowujmy pozytywnie.

dr Kamila Olga- psycholog