WFM Kuchnie Olsztyn

Historia

Uruchomienie produkcji
Tuż po zakończonych działaniach wojennych w 1945 roku na terenie zniszczonego działaniami wojennymi Wolsztyna zorganizowała się pierwsza, dziewięcioosobowa załoga, która otrzymała zadanie budowy nowego zakładu produkcyjnego: stolarni. Ich praca w początkowym okresie polegała głównie na odgruzowywaniu i przygotowywaniu do uruchomienia produkcji. Pod koniec 1945 roku zakład był już gotowy do rozpoczęcia produkcji. Uruchomiona stolarnia produkowała głównie na potrzeby szkół: krzesła świetlicowe i krzesełka szkolne. Pełny rozruch zakładu nastąpił 13 kwietnia 1946 roku jako pod nazwą: Wolsztyński Zakład Drzewny. Organizacyjnie zakład podlegał Wielkopolskiemu Zjednoczeniu i otrzymał nazwę: Państwowy Zakład Przemysłu Drzewnego nr 13 w Wolsztynie. Produkowano przede wszystkim szkolne meble: krzesła, ławki, szafy, stoliki, taborety, biurka i tablice. Produkcja była ukierunkowana na pokrycie zapotrzebowania po stronie powstających masowo w tamtym okresie szkół. Od grudnia 1946 trwały prace modernizacyjne: zamiast drewnianych zbudowano murowane hale, które wyposażono w nowoczesne maszyny produkcyjne. Dzięki temu rozpoczęła się masowa produkcja mebli kuchennych przy jednoczesnym zwiększeniu zatrudnienia.

Samodzielność organizacyjna
Ze względu na doskonałe wyniki w produkcji od 1 stycznia 1952 roku Zakład nr 13 w Wolsztynie został odłączony od Wielkopolskich Zakładów Przemysłu Drzewnego i uzyskał status samodzielnej jednostki. Tak powstała Wolsztyńska Fabryka Mebli (WFM). Była to forma nagrody za wysoką efektywność pracy. WFM stało się największym zakładem pracy w Wolsztynie - w 1958 roku zatrudniały już ponad 900 pracowników. Również w tym roku uruchomiono przy fabryce Bazę Napraw Urządzeń i Maszyn Meblarskich i zwiększono zatrudnienie do 945 osób. W latach 1961-1965 nastąpił znaczny wzrost produkcji. Wynikało to z unowocześnienia sposobu produkcji. Fabryka przestawiła się z produkcji tradycyjnych mebli kuchennych z litego drewna na produkcję segmentów. Zestawy kuchenne WFM szybko zyskały uznanie nie tylko na krajowym rynku ale również za granicą. W tym okresie wybudowano biurowiec, w którym znajdowały się sale ekspozycyjne. W fabryce wybudowano kotłownię, stację kompresorów, suszarnię do drewna i magazyn. Przebudowano malarnię i częściowo zmechanizowano cykl produkcyjny. 24 listopada 1964 roku WFM otrzymał nagrodę od Prezesa Rady Ministrów za wyniki w produkcji.

Stałe zwiększanie produkcji
Razem z firmą zmieniała się też technologia produkcji. W latach 60-tych fabryka wprowadziła na rynek modułowe meble kuchenne na bazie płyty lakierowanej. Lata 70-te to gwałtowne udoskonalenie technologii linii lakierniczych. Początkowo produkowano kuchnie na bazie płyty lakierowanej – zarówno na korpusach jak i na frontach. W latach osiemdziesiątych zaczęła być wykorzystywana płyta wiórowa laminowana. Od lat 90-tych fabryka oferowała klientom meble na indywidualne zamówienie. Od tego czasu w ofercie pojawiły się fronty z drewna litego i fronty z płyty MDF foliowanej. W latach 70-tych na terenie zakładu powstał Zakładowy Klub Racjonalizatorski, którego członkowie czuwali nad stałym unowocześnianiem technologii produkcji.

W 1975 roku globalna wartość produkcji przekroczyła 104 mln zł. Zestawy kuchenne produkowane przez WFM były bardzo poszukiwanym towarem na rynku krajowym i zagranicznym. W 1980 roku WFM eksportowała za granicę ponad 2.000 zestawów kuchennych do 5 krajów europejskich oraz posiadała salony firmowe między innymi w Poznaniu, Warszawie i Krakowie.

Międzynarodwe doświadczenie
W roku 1998 przedsiębiorstwo zostało sprywatyzowane i weszło w skład koncernu Skanska, a dokładnie należącej do tego koncernu Grupy Poggenpohl, skupiającej znane niemieckie i szwedzkie marki mebli kuchennych. Prywatny właściciel przeprowadził restrukturyzację przedsiębiorstwa i dostosował jego rozmiar do warunków rynkowych.

 ...