Młodzi Tygla

Historia szkoły

W 1944r. po oswobodzeniu Rybnika Wydział Szkolenia Zawodowego przystąpił do organizowania szkoły, która miała przygotować kadry dla dozoru kopalni.

W listopadzie 1945 r., po wielkich trudach podpisano umowę o najem budynku od S.S Urszulanek w Rybniku przy ulicy Zawadzkiego nr 14

Wynajęto budynek stary, podniszczony, ale jedyny jak na ówczesne możliwości. Kierownik Wydziału Szkolenia inż. Franciszek Gorzelany i z-ca kier. mgr Maria Górska ogłosili w kopalniach Rybnickiego Zjednoczenia zapisy do 3-letniej Szkoły Przemysłowo-Górniczej Rybnickiego Zjednoczenia PW. Dnia 5 grudnia 1945 r. rozpoczęto uroczyście rok szkolny 1945/46 na dwóch wydziałach: górniczym (36 uczniów) i mechaniczno-elektrycznym (58 uczniów). Uczniowie to synowie górników z powiatu rybnickiego. Kopalnie: Anna, Ema, Rydułtowy, Rymer, Jankowice, Czerwionka kierowały uczniów do szkoły, sprawując nad nimi opiekę. W pierwszych latach przyjmowano uczniów w różnym wieku. Pierwsi wykładowcy to przeważnie inżynierowie z Dyrekcji Rybnickiego Zjednoczenia posiadający przygotowanie pedagogiczne.

inż. Jan Kropiński Urodził się 4 lutego 1879 roku we Lwowie. Pierwszy dyrektor szkoły, to on właśnie położył przysłowiowy „kamień węgielny” pod przyszłą świetność Technikum Górniczego.


W 1950r. szkoła otrzymuje nowy 3-piętrowy budynek przy ulicy Kościuszki 5. Budynek przeznaczony jest na cele szkoły, a inwestorem jest Dyrekcja R.Z.P.W. Szkoła posiada 10 sal wykładowych, salę gimnastyczną, pokój konferencyjny, pokój dyrektora, sekretariat, rachubę. Trzy pokoje zajmuje Wydział Szkolenia Zawodowego.


Nowy budynek Technikum Górniczego przy ul. Kościuszki 5.
Liceum Górnicze Nr 1 w Rybniku.

Następuje kolejna reorganizacja. Gimnazjum Przemysłowo- Górnicze R.Z.P.W. staje się szkołą 5-letnią. Czynne wydziały:- górniczy, mechaniczno-górniczy.


Feliks Popek

📷

W roku 1952 nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora. Funkcję tę w związku z przejściem inż. Jana Kropińskiego na urlop zdrowotny, przejął Feliks Popek, a jego zastępcą został Józef Ciuła.
📷
4 grudnia 1955 roku szkoła obchodziła jubileusz dziesięciolecia swego istnienia. Odbyło się uroczyste spotkanie z wychowankami.


We wrześniu 1957 roku do uczniów Technikum Górniczego dołączyła młodzież ostatnich klas likwidowanego Technikum Budowy Maszyn Górniczych, zasilając wydział eksploatacji złóż węglowych
W historii szkoły lat pięćdziesiątych na uwagę zasługują powstałe dzięki staraniom dyrekcji pracownie automatyki i chemii. Dzięki nim uczniowie mogli doskonalić swoje umiejętności.


W roku szkolnym 1960/61 zastępcą dyrektora został mgr Jan Bujak; dotychczasowy zastępca – Józef Ciuła – ze względu na zły stan zdrowia zrezygnował z tej funkcji. Zmarł nagle 19 stycznia 1969 roku.

Z. Słobudzki, L. Hanzel, J. Bujak, R. Stacha, A. Mura, J. Ciuła, T. Heimroth T. Tomanowski, H. Sierna, F. Popek, J. Ochojska, H. Wilde, S. Warchoł, S. Meca, M. Ziewiec

W roku szkolnym 1961/62 wzrósł nabór do klas pierwszych na wydziale eksploatacji złóż węglowych, został także otwarty wydział budowy kopalń dla uczniów po zasadniczych szkołach górniczych. Uruchomiono punkt konsultacyjny Wydziału dla Pracujących jako filię zaocznego Technikum Górniczego w Katowicach. W roku 1961/62 rozpoczęto kolejne ważne inwestycje konieczne do efektywnego przygotowania uczniów do zawodu – budowę hali maszyn, którą ukończono w roku 1962/63, oraz budowę sztolni. Inwestycje te mogły być zrealizowane dzięki dużej pomocy KWK „Marcel” i KWK „Rymer".


W związku z dynamicznym rozwojem szkoły i znacznym wzrostem liczby uczniów dyrektor Feliks Popek podjął decyzję o przebudowie gmachu i dostosowaniu go do zwiększających się potrzeb. Modernizacja miała uczynić szkołę bardziej funkcjonalną. Internat został przeniesiony do nowo powstałego budynku przy Rybnickiej Fabryce Maszyn. W miejsce zburzonej sali gimnastycznej zbudowano skrzydło północne, aulę zamieniono na salę gimnastyczną, a także podwyższono ostatnie piętro. Wkrótce jednak ilość sal lekcyjnych pozostających w dyspozycji Technikum Górniczego zmniejszyła się na skutek utworzenia w Rybniku w roku 1968 filii Politechniki Śląskiej z siedzibą właśnie w Technikum Górniczym. W tym samym roku w budynku tym rozpoczęła działalność ZSZ „Transgór”. Tu miał także swą siedzibę punkt konsultacyjny Akademii Ekonomicznej w Katowicach.


Znaczącym wydarzeniem w historii Technikum Górniczego było nadanie szkole imienia Bolesława Krupińskiego. 29 stycznia 1973 roku w szkolnej auli odbyła się podniosła uroczystość, podczas której Technikum Górnicze otrzymało imię wybitnego profesora zasłużonego dla polskiego górnictwa i geologii. Tablicę pamiątkową odsłonił ówczesny minister górnictwa i energetyki - Jan Mitręga. Szczególnie serdecznie witanym gościem był brat B. Krupińskiego – dr nauk medycznych Henryk Krupiński


PATRON SZKOŁY - BOLESŁAW KRUPIŃSKI


Wkrótce nastąpiło kolejne istotne wydarzenie w życiu szkoły. Sprawujący od roku 1952 funkcję dyrektora Feliks Popek odszedł na emeryturę, a jego następcą od 1 września 1974 roku został mgr Jan Bujak. Funkcję zastępcy dyrektora do spraw pedagogicznych przejął mgr inż. Mieczysław Ślusarz, a w roku szkolnym 1975/76 stanowisko zastępcy dyrektora w Technikum dla Pracujących objął mgr inż. Henryk Macek.


Jan Bujak
📷
Osiągnięcia Technikum Górniczego, jego rola w kształceniu wysoko kwalifikowanych pracowników kopalń znalazły uznanie władz miasta, czego wyrazem było uhonorowanie szkoły w dniu 11 lipca 1979 roku Złotą Odznaką „Zasłużony dla miasta Rybnika”


1 września 1981 r. powołano dzienne Technikum Zawodowe Przedsiębiorstwa Spedycyjno – Transportowego Przemysłu Węglowego „Transgór” w Rybniku. Zostało otwarte również Policealne Studium Zawodowe oraz Policealne Studium Zawodowe dla Pracujących Ministerstwa Górnictwa i Energetyki

Dnia 30 listopada 1981 r. na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół Zawodowych został powołany mgr inż. Mieczysław Ślusarz. W roku szkolnym 1981/82 funkcję zastępcy objął mgr inż. L**h Wawrzyniak, a od roku 1982/83 drugim zastępcą dyrektora został mgr inż. Paweł Frater, mgr inż. Henryk Macek pozostał na stanowisku dyrektora Wydziału dla Pracujących


Mieczysław Ślusarz

📷

W 1985r. powstało Technikum Energetyczne.

Kurator Oświaty i Wychowania Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach podjął 9 sierpnia 1985 roku decyzję w sprawie otwarcia Technikum Energetycznego Elektrowni „Rybnik”. Od tego momentu historię szkoły (wówczas Zespołu Szkół Zawodowych Ministerstwa Górnictwa i Energetyki) zapisywali nie tylko absolwenci Technikum Górniczego, ale i Technikum Energetycznego. Zgodnie z potrzebami elektrowni funkcjonowała również zasadnicza szkoła zawodowa, a swoje kwalifikacje podnosili także pracownicy elektrowni uczęszczający do 3-letniego Technikum dla Pracujących.
Elektrownia „Rybnik” sprawując swój patronat nad szkołą przyczyniła się do wzbogacenia bazy dydaktycznej. W efekcie szkoła była pierwszym budynkiem oświatowym Rybnika, na którym zainstalowano talerz anteny satelitarnej. Pracownie komputerowe wraz z na bieżąco unowocześnianymi komputerami, pracownia energetyki cieplnej, wyposażenie siłowni i innych obiektów sportowych szkoły, sprzęt radiowo-telewizyjny, osprzęt oświetleniowy, przyrządy pomiarowe, elementy elektryczne i elektroniczne będące wyposażeniem pracowni elektrotechnicznych, narzędzia i materiały wykorzystywane podczas zajęć warsztatowych, układ automatycznej regulacji CO, to efekt troski władz Elektrowni o stworzenie swoim wychowankom jak najlepszych warunków kształcenia

Lata osiemdziesiąte to początki pracowni informatycznej w naszej szkole.

Jej organizatorem był mgr inż. Paweł Frater. Z jego inicjatywy zakupiono pierwsze komputery – mikrokomputer Meritum, później kilka sztuk ZX – Spectrum oraz sieć komputerów Meritum. W grudniu 1990 r. szkoła wzbogaciła się o pierwszy komputer IBM. Pod koniec roku szkolnego 1986/87 został uruchomiony dzięki ogromnej pracy dyrektora Fratra i uczniów funkcjonalny i nowoczesny ośrodek audiowizualny, wspomagający pracę dydaktyczną nauczycieli..


W latach dziewięćdziesiątych zmieniały się profile kształcenia. Zmieniały się programy nauczania, kierunki kształcenia, ale charakter szkoły silnie tkwiącej w śląskiej tradycji pozostawał ten sam.

W styczniu 1991 roku stanowisko z-cy dyrektora d/s Technikum dla Pracujących objął mgr inż. Andrzej Pałach, nauczyciel przedmiotów zawodowych. Zastąpił on na tym stanowisku mgr inż. Henryka Macka. Nowym dyrektorem został mgr inż. L**h Wawrzyniak, który ze szkołą jest związany od roku 1965, kiedy to jako czternastoletni absolwent szkoły podstawowej przekroczył jej mury, nie przypuszczając, że będzie z nią związany na długie lata.

W 1992 roku powstało Policealne Studium Zawodowe o specjalności - technik informatyk.

Szybko wkraczająca w nasze codzienne życie informatyka musiała znaleźć również swoje miejsce w szkole. Otwarcie w 1992 roku Policealnego Studium Zawodowego o specjalności technik informatyk wymusiło powstanie kolejnych pracowni informatyki z dostępem do internetu.

Rok 1993 przyniósł zmianę nazwy szkoły. W miejsce Zespołu Szkół Państwowej Agencji Węgla Kamiennego utworzono Zespół Szkół Technicznych, w skład którego weszły następujące szkoły: Technikum Górnicze im. B. Krupińskiego o 5-letnim cyklu kształcenia, Technikum Górnicze o 3-letnim cyklu kształcenia na podbudowie ZSZ, Technikum Zawodowe „Transgór” o 3-letnim cyklu kształcenia, Zasadnicza Szkoła Zawodowa „Transgór”, Policealne Studium Zawodowe, Technikum Energetyczne Elektrowni „Rybnik” o 5-letnim cyklu kształcenia, Zasadnicza Szkoła Zawodowa Elektrowni „Rybnik” /szkoła zakładowa/, Technikum Górnicze dla Pracujących na podbudowie ZSZ, Technikum Zawodowe dla Pracujących na podbudowie ZSZ, Policealne Studium Zawodowe dla Pracujących, Technikum Energetyczne Elektrowni „Rybnik” dla Pracujących na podbudowie ZSZ.

Dzięki otwarciu w 1994 roku Technikum Ochrony Środowiska możliwa była rekrutacja dziewcząt. Technikum kształciło w specjalności gospodarka odpadami. Niestety, nabór prowadzono jedynie przez dwa kolejne lata i w roku 2000 szkołę opuszczają ostatni absolwenci. Uczniowie tych klas wyróżniali się wysokimi notami w nauce, a także stanowili podporę życia kulturalnego i sportowego szkoły.

10 czerwca 2000r. odbyły się uroczystości związane z obchodami "Złotego Jubileuszu" szkoły czyli 50-lecia Technikum Górniczego oraz 15-lecia Technikum Energetycznego Elektrowni "Rybnik".

Uroczystości rozpoczęły się od mszy św. w intencji nauczycieli i absolwentów w Bazylice św. Antoniego w Rybniku której przewodniczył arcybiskup Damian Zimoń a towarzyszyli mu księża - absolwenci szkoły

Potem nastąpił przemarsz gości i jubilatów do szkoły na obiad do specjalnie na tą okazję postawionego namiotu

Rok szkolny 2000/2001 rozpoczął się od dość istotnych zmian. Technikum Energetyczne, które do tej pory było szkołą Elektrowni "Rybnik" zostało przejęte przez Urząd Miejski w Rybniku. W ten sposób szkoła straciła znaczącego sponsora, dzięki któremu udało się wiele dobrego zrobić. W związku z nową sytuacją społeczno-gospodarczą ulega również zmianie system kształcenia, likwidowane są kierunki górnicze pozostaną natomiast kierunki elektroniczne i samochodowe realizowane w liceum profilowanym.

21 czerwca po mszy kończącej rok szkolny, grono pedagogiczne i wszyscy pracownicy szkoły spotkali się z dyr. mgr inż. L. Wawrzyniakiem. Dyrektor nie bez wzruszenia podziękował wszystkim za 10- letnią współpracę i przekazał władzę w ręce dotychczasowego zastępcy mgr inż. Andrzeja Pałacha. Wszyscy życzymy Mu powodzenia i liczymy na owocną, pozbawioną konfliktów współpracę. W wyniku głosowania Rady Pedagogicznej nowym zastępcą dyrektora została mgr inż. Grażyna Kohut.


ZST przeżywało szereg zmian strukturalnych związanych z reformą oświaty oraz decyzjami podejmowanymi przez władze miasta. W roku szkolnym 2001/2002 nie przeprowadzono naboru do klas technikum. W 2002 roku pierwsi absolwenci gimnazjów rozpoczęli naukę w utworzonym I Liceum Profilowanym, które kształci w następujących kierunkach : zarządzanie informacją, elektronika, elektrotechnika, transport i spedycja, mechatronika, kształtowanie środowiska. Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 1 nadal kształci w kierunku elektromechanik pojazdów samochodowych.

W tym samym roku zakończyło swą działalność pięcioletnie Technikum Górnicze. Kształcenie w tym kierunku przejęło Technikum dla Dorosłych, w którym po kilku latach przerwy reaktywowano klasę o profilu górniczym.
Nie odbył się również nabór do Policealnego Studium Zawodowego, które zostało włączone do Centrum Edukacji Zawodowej. Jednakże w kolejnym roku wznowiło ono nabór do klasy o profilu technik informatyk.
W roku 2005 szkołę opuścił ostatni rocznik absolwentów pięcioletniego Technikum Energetycznego, zdający maturę według dotychczasowych zasad. W tym samym roku zakończył też naukę pierwszy rocznik uczniów Liceum Profilowanego, który z kolei zdawał Nową Maturę.

Szkoła wciąż rozszerzała swoją ofertę edukacyjną, dostosowując ją do potrzeb i oczekiwań środowiska. W Szkole Policealnej nr 1 powstały klasy o profilu : technik mechanik urządzeń górnictwa podziemnego oraz technik elektryk urządzeń górnictwa podziemnego. W Szkole Policealnej dla Dorosłych nr 1 rozpoczęto kształcenie w kierunkach : technik spedytor, technik bhp, technik mechanik, technik informatyk a w Technikum Uzupełniającym dla Dorosłych - technik mechanik, technik elektryk, technik g górnictwa podziemnego.

Jednocześnie Dyrekcja szkoły czyniła starania o możliwość przywrócenia klas technikum górniczego w szkole dziennej.
Wskutek presji społecznej władze miasta postanowiły reaktywować czteroletnie technika , począwszy od roku szkolnego 2006/2007. Tak więc po kilkuletniej przerwie uczniowie znów będą mogli kształcić się w Technikum Górniczym.

W połowie roku szkolnego 2003/2004 na emeryturę odeszła wieloletnia wicedyrektor mgr Iwona Durdzińska. Decyzją Dyrektora A. Pałacha jej miejsce zajął dotychczasowy nauczyciel historii mgr Waldemar Wollny.

Szkoła stale wzbogacała swą bazę techniczną. Powstały nowe pracownie komputerowe, zwiększono ilość sal przeznaczonych do nauki języków obcych. Dokonywano też niezbędnych remontów, które podniosły estetykę wielu pomieszczeń.

Od listopada 2002 roku w szkole działa punkt gastronomiczny prowadzony przez p. Danutę Małolepszy. Fakt ten spotkał się z ogromną aprobatą uczniów i pracowników. Konsekwencją reformy oświaty jest również ustawiczne podnoszenie kwalifikacji przez nauczycieli, którzy podlegają nowym zasadom awansu zawodowego. Jako pierwszy tytuł nauczyciela dyplomowanego uzyskał w 2002 roku dr inż. Stefan Wyciszczok. Rok później w gronie liczącym 81 nauczycieli było już 8 dyplomowanych, a w następnych latach liczba ta stale będzie wzrastać.

Kadencja Dyrektora Andrzeja Pałacha zakończyła się w 2006 roku i wówczas przeszedł na emeryturę. W wyniku przeprowadzonego konkursu stanowisko Dyrektora ZST objęła dotychczasowa wicedyrektor i absolwentka tejże szkoły mgr inż. Grażyna Kohut. Na swoich zastępców powołała ponownie mgr Mieczysława Smiatka oraz mgr Waldemara Wollnego. Trzecim wicedyrektorem został , pracujący w ZST od 2003 roku, geograf mgr Alojzy Zimończyk.

W roku szkolnym 2018/2019, po odejściu na emeruturę mgr inż. Grażyny Kohut, stanowisko Dyrektora ZST objął ówczesny wicedyrektor mgr inż. Piotr Tokarz. Na zastępców powołał ponownie mgr inż. Małgorzatę Kunkę oraz mgr Sebastiana Cyronia, mgr Gabrielę Smyczek - Jądro oraz mgr inż. Monikę Kordułę.

Życzymy wielu sukcesów.