Ewelina Korcala Psychoterapia Gestalt

W najbliższych tygodniach chcielibyśmy Wam na tej stronie opowiedzieć o roli zatrzymania (pauzy) i spowolnienia dla naszego dobrostanu. Napiszemy Wam o tym, jak ważne jest zachowanie pauz w psychoterapii (szczególnie w trakcie rozmowy terapeutycznej), w naszej zajętej codzienności, w trakcie tworzenia czegoś ważnego, jak też i w relacji z naszymi najtrudniejszymi reakcjami (atakami paniki, atakami gniewu itp.). A zatem zróbmy sobie teraz maleńką przerwę na oddech i zacznijmy 💚.

Dlaczego nasz układ nerwowy tak bardzo potrzebuje regularnych przerw?

🌿 Potrzebujemy przerwy - zatrzymania, oddechu, rozejrzenia się po swoim świecie wewnętrznym i zewnętrznym - by układ nerwowy zorientował się, że coś trudnego JUŻ się skończyło. To, że głowa wie, że trudny egzamin, stresująca rozmowa rekrutacyjna, wyczerpująca prezentacja już za nami to nie wszystko. O tym, że koniec jest naprawdę końcem potrzebuje też dowiedzieć się nasze ciało. Zwolnijmy je z trybu działania i pozwólmy wejść w tryb demobilizacji. Bez wyraźnych, wyodrębnionych przerw nasze ciało może żyć w nieustającym wytężeniu się, a taki permanentny stan pobudzenia to szybka droga do wypalenia i chorowania.

🦋 Przerwy pomagają nam przerwać i zdeautomatyzować niesprzyjające nam w tym momencie reakcje. Gdy tylko czujesz, że zbliża się wybuch, rozedrganie, zalanie emocjami, pozwól sobie na maleńką chociaż przerwę. Poczuj grunt pod nogami, rozejrzyj się wokół, powiedz sobie na głos lub w myślach “to jest moment, gdy zatrzymuję reakcję, która mi nie sprzyja”. Najgorsze bowiem, co możemy zrobić w momentach stresu, to podążać w wir rozregulowania wraz z naszym ciałem. Zawsze, gdy czujesz napierający na Ciebie od wewnątrz stres, zrób sobie przerwę, która pozwoli Ci zmienić bieg z mobilizacji na demobilizację.

🦉Przerwy pozwalają nam wracać (lub zbliżać się) do optimum swojego funkcjonowania. Każdy moment dnia może przynieść nam sytuacje, które wyrzucą nas poza nasze optimum. Nagłe szczekniecie psa, mail o alarmującym tytule, zgubienie czapki w mroźny dzień - te i miliony innych sytuacji mogą nas przytłaczać i lawinowo oddalać od bycia w kontakcie ze sobą. Rób sobie częste przerwy, by sprawdzać, jak mocno oddaliłeś się od swojego optimum i równocześnie, by pozwolić sobie do tego optimum powracać.

🧿 Przerwy (nawet bardzo krótkie, tzw. mikro-pauzy) pozwalają nam się pełniej regenerować. Gdy myślimy o odpoczynku, zazwyczaj mamy przed oczami długi sen, 2-tygodniowe wakacje lub po prostu spokojny poranek z filiżanką herbaty, którą możemy w spokoju wypić. Dla naszego układu nerwowego ważne są jednak również maleńkie przerwy, jeden spokojny wdech i wydech, wsparcie na kilka sekund głowy, zamknięcie oczu na dosłownie chwilę, szybki masaż stóp, uważne zjedzenie kanapki. Mikro-przerwy w ciągu dnia pozwalają nam szybciej przechodzić w stan regeneracji, gdy najbardziej będziemy tego potrzebować, a wieczorem szybciej i pełniej zasypiać. (Na ten typ mikro wypoczynku terapeutka Meg Arroll ukuła w książce “Małe traumy” piękny termin “czas confetti”).

📚 Pauzy pozwalają nam bardziej, pełniej i głębiej zapamiętywać to, czego doświadczamy, uczymy się, zauważamy. Idealny rytm nauki to oscylowanie między przyswajaniem nowego, a przerwą na zmetabolizowanie tego nowego. Czytając coś (choćby właśnie to, co teraz czytasz), oglądając webinar, uczestnicząc w szkoleniu, rób sobie regularne przerwy na sprawdzenie, jak nowe doświadczenie/nowa wiedza uaktywniają Twoje ciało, Twoje emocje i Twoje myśli. Ucz się i odpoczywaj i tak na okrągło. Układ nerwowy będzie Ci wdzięczny za każdy moment, gdy pozwolisz mu poznawać coś nowego bez poznawczej zadyszki i przebodźcowania.

Życzę nam spokojnych przerw i większej energii, którą uda nam się dzięki nim uwolnić. I do przeczytania niebawem!

Do przeczytania!

Autorką tekstu jest Sabina Sadecka - terapia traumy, wiedza i miłość .

Chwalę się, bo powstała piękna strona, dobrego i wspierającego miejsca, którego wyjątkowy zespół mam okazję współtworzyć!!! 🥰🤩💜

Strona główna - Trzeci Biegun Psycholog Wrocław Psychoterapia Depresja Psychoterapeuta Gestalt Zaufany psychoterapeutai psycholog we Wrocławiu Psychoterapeuta, psycholog, pomagający w problemach z obszaru zdrowia psychicznego Sprawdź +48 660 741 241 Zadbamyo Twoje zdrowie psychiczne Konsultacjepsychoterapeutyczne Konsultacje terapeuytyczne są bardzo ważnym elementem całego procesu terap...

Miałam ostatnio okazję uczestniczyć w warsztatcie pt. Praca z osobami z zaburzoną relacją z jedzeniem w ujęciu Gestalt, prowadzonym przez Martę Wołowską-Ciaś w Dom Psychoterapii Gestalt.

Warsztat był ukierunkowany na merytoryczne zgłębienie wiedzy w temacie tego, czym właściwie jest relacja z jedzeniem. Na to jak ona się tworzy, od czego jest zależna, co ma na nią duży wpływ oraz jakie są skutki i przyczyny tworzenia się egzystencji anorektycznej, bulimicznej i komuplsywno objadającej się.
Nie brakowało głębokich i wspierających doświadczeń opartych na kontakcie z ciałem i drugim, zachęcających i prowadzących do refleksji na temat swojej własnej relacji z jedzeniem i ciałem.
Jednym z ważniejszych wglądów, z jakim pozostaję jest na pewno znak równości pomiędzy relacją z drugim, relacją z jedzeniem i z własnym ciałem.

Poszerzenie, pogłębienie oraz niekiedy samo nazwanie kwestii związanych ze wspieraniem osób i ich własnej relacji z jedzeniem daje mi duże wsparcie oraz energię w pracy gabinetowej. Wspiera to dodatkowo mnie i moje osobiste doświadczenia z tym związane, ponieważ temat warsztatu jest mi znany również z własnej historii.

Przed paroma minutami zakończyliśmy warsztat Praca z osobami z zaburzoną relacją z jedzeniem w ujęciu Gestalt
Dziękuję Ci za zaangażowanie, otwartość, współtworzenie gestaltowskiego pola. W atmosferze szacunku i autentycznego Spotkania podróżowaliśmy pod powierzchnię tafli jeziora. Bardzo dziękuję za ten czas i wzbogacenie mojego warsztatu pracy. Marta.

Cel niby prosty, ale sami wiecie, że prosto się go nie realizuje😆 I wcale nie szybko.
Jednak warto! 😍W każdym momencie swojego życia!

😊

Voilà ! Zespół Ośrodek Psychoterapii Trzeci Biegun prawie w komplecie, uczy bawiąc, bawiąc uczy :)

Wspominamy jeszcze żywy w nas piątkowy wieczór, pełen śmiechu, zabawy i tańców. Po intensywnym i twórczym zebraniu. Najlepiej:)

Mamy przyjemność ogłosić, że w maju, z naszym Ośrodkiem, rozpoczęła współpracę nowa Psychoterapeutka! Ewelina Korcala Psychoterapia Gestalt 🙂 Ewelina z pasją, zaanagażowaniem i sporą dawką pozytywnych wibracji wspiera naszych Klientów swoją pracą.
Bardzo się cieszymy Ewelina. Witaj w Zespole❤️

Więcej informacji na temat Eweliny znajdziecie poniżej:

Jestem psychoterapeutką Gestalt, w trakcie szkolenia. Swoją wiedzę i doświadczenie zdobywam w Szkole Psychoterapeutów w Instytucie Gestalt, akredytowanym przez Europejskie Stowarzyszenie Psychoterapii Gestalt (EAGT) oraz Europejskie Stowarzyszenie Psychoterapii (EAP).

Ukończyłam Staż Kliniczny w Wojewódzkim Szpitalu Psychiatrycznym w Złotoryi. Stale poszerzam swoje kompetencje, poprzez udział w warsztatach oraz intensywnych treningach terapeutycznych.

Prowadzę terapię indywidualną dla osób dorosłych oraz młodych dorosłych.
Towarzyszę osobom, podczas ich własnej drogi rozwoju i tym samym, staram się wspierać ten proces.
Fascynuję się tym, co mówi ciało, a co trudno jest powiedzieć słowami. Pomagam poznawać oraz nazywać emocje, uczyć się je przyjmować i rozumieć. Jestem obok, w momencie nawiązywania głębszej i silniejszej relacji z samym sobą oraz wspieram budowanie relacji z innymi.
Wspólnie z drugą osobą tworzę w gabinecie przestrzeń do pojawienia się tego, co chce się pojawić. Wspieram samoakceptację. W zamian za nacisk na zmianę, wspólnie przyglądam się innym możliwościom, z których można, lecz nie trzeba skorzystać.
Dużą uwagę skupiam na chwili obecnej i tym co dzieje się w tu i teraz.

Swoją pracę poddaję regularnej superwizji.

CZEGO BOI SIĘ MÓJ UKŁAD NERWOWY W KONTAKCIE Z DRUGIM CZŁOWIEKIEM?
🌿
To jak nasze ciało, nasz układ nerwowy czuje się w relacji z drugim człowiekiem w dużej mierze zależy od tego, czego doświadczyliśmy w naszym życiu i co zapisało się jako wzorzec, który aktywuje się w kontakcie z innymi osobami.
🌿
Jeśli nasz układ nerwowy „pamięta” kontakt jako trudny, zbyt intensywny, za duży, za szybki, lub wręcz przeciwnie jako niewystarczający, to idziemy w świat z przekonaniem, że drugi człowiek jest zagrażający, nie jest bezpieczny, budzi w nas lęk. Budzi lęk w układzie nerwowym.
🌿
We współczesnej teorii przywiązania mówimy o dwóch zasadniczych kierunkach przywiązania: bezpiecznym i pozabezpiecznym.
⚡
Bezpieczny wzorzec przywiązania występuje wtedy kiedy nasi pierwsi opiekunowie dawali nam troskliwą opiekę w dzieciństwie, adekwatnie odpowiadali na nasze potrzeby, szanowali naszą indywidualność i nasze zdanie. W związku z tym wytworzył się w nas wzorzec mówiący, że drugi człowiek jest bezpieczny, dobry, możemy na niego liczyć, a my sami jesteśmy godni miłości. W kontakcie z drugim człowiekiem będziemy czuli się bezpiecznie, będziemy mieli wysoki poziom zaufania. W sytuacjach trudnych będziemy sięgali po wsparcie i pomoc partnera, bo życie nauczyło nas, że możemy ufać, bez lęku….Nasze ciało i układ nerwowy będą się skutecznie koregulować w kontakcie z bliskim człowiekiem.
⚡
Dla odmiany, pozabezpieczne wzorce przywiązania utrudniają zbudowanie ufności do świata i do innych ludzi. Jeśli jako dzieci nie zaznaliśmy stabilnego poczucia bezpieczeństwa od opiekunów, nasze potrzeby nie był zaspakajane, a nasza indywidualność nie była szanowana, to drugi człowiek może jawić nam się jako zagrażający, a my nie czujemy, że zasługujemy na miłość. W zależności od otrzymanej opieki/lub jej braku mogły rozwinąć się u nas następujące pozabezpieczne wzorce:
🧠AMBIWALENTNO-LĘKOWY - wzorzec, w którym dziecko nie otrzymywało regularnej, adekwatnej opieki i/lub otrzymywało ją w sposób kapryśny, przypadkowy, nieprzewidywalny. Jako konsekwencje, dziecko zaczęło odczuwać lęk przed utratą bliskości, LĘK PRZED ODRZUCENIEM. Na podstawie swojego doświadczenia wykształciło pewne strategie eskalujące, które miały chronić je przed odczuwaniem lęku. Te strategie sprawiają, że dziecko jest wysoko pobudzone, domaga się uwagi, nauczyło się, że okazując emocje lub (później) manipulując może zyskać uwagę i ukoić swój lęk przed odrzuceniem. Układ nerwowy jest wysokopobudzony. Może często i szybko się aktywować, bo pod powierzchnią cały czas jest lęk, że zostanę odrzucony. Cały czas w gotowości. Tutaj warto zwolnić, zauważyć, poczuć gdzie pojawia się impuls, dać sobie prawo do odczucia lęku przed odrzuceniem zanim automatycznie zareagujemy.
🧠LĘKOWO-UNIKAJĄCY - wzorzec, w którym dziecko nie otrzymywało adekwatnej opieki. Rodzic był wycofany, nie zwracał uwagi na dziecko, nie zaspakajał podstawowych potrzeb dziecka. Mógł też w sposób nachalny opiekować się dzieckiem, w ogóle nie biorąc pod uwagę prawdziwych potrzeb. W konsekwencji takiego kontaktu, w dziecku pojawił się podstawowy LĘK PRZED BLISKOŚCIĄ, która jawiła mu się jako nieprzyjemna, lub której w ogóle nie było. Na podstawie tego wzorca dziecko wykształciło strategie unikające, czyli takie, w których wycofuje się z kontaktu, odcina się od emocji i uczuć. Tutaj nasz układ nerwowy nauczył się wstrzymywania emocji, zamrażania ich, odcinania się od nich, bo kontakt z nimi jest trudny, wręcz niebezpieczny. W przypadku tego wzorca cennym będzie powolne odmrażanie emocji, odczuć, uczuć poprzez uważne przyglądanie się im.
🧠ZDEZORGANIZOWANY - wzorzec, w którym dziecko nie dość, że nie dostało adekwatnej opieki, to figura przywiązania kojarzy się z zagrożeniem, w wyniku nadużyć ze strony opiekuna np. doświadczenie przemocy fizycznej, czy seksualnej. W konsekwencji takiego kontaktu w dziecku pojawił się wewnętrzny chaos, nie wytworzyło sobie spójnej strategii, ponieważ opiekun z jednej strony był źródłem zaspakajania potrzeb, z drugiej lęku. W kontaktach z ludźmi i światem, albo nie mają żadnej spójnej strategii, albo kierują się chaotycznie wieloma i różnymi, często stojącymi ze sobą w sprzeczności strategiami. Tutaj przyda się uspokojenie, świadome zauważanie swoich granic i granic innych osób, zadbanie o zatrzymanie.
🌿
Wszystkie te wzorce zachowały się w naszym układzie nerwowym i automatycznie się aktywują w wyniku poczucia zagrożenia, lęku, stresu, czy subiektywnie odczuwanych trudności. Często to sam kontakt z drugim człowiekiem lub zaangażowanie emocjonalnie będzie aktywować konkretne strategie. Zauważenie tego jest najważniejszym krokiem, początkiem drogi.
🌿
Spotkanie z drugim człowiekiem zawsze jest dla nas okazją do zobaczenia jakie lęki rządzą naszym układem nerwowym, albo jakie lęki się w nim chowają. Niezależnie od tego jaki wzorzec niesiemy z dzieciństwa zawsze możemy go zmienić. A z tej zmiany wyrastają piękne, trwałe związki, oparte na wspólnym doświadczeniu uwalniania się od ograniczeń i otwieraniu się na miłość, bliskość i intymność.
🌿

Spokojnego układu nerwowego Ci dziś życzę ❤️

Red. Katarzyna J Malysz
Trenerka, Terapeutka, Coachka
®️ ®️

💚

Cześć, tu złość
Pokrótce
Powiem Ci, co u mnie
(...)
Spróbuj mnie zrozumieć
Odczuwaj mnie aż do kości
I rozłóż mnie całą na części, na części

Złość jest do przyjęcia 😊🙏

PAULA ROMA - Cześć, tu Złość [Official Music Video] PAULA ROMA - Cześć, tu ZłośćPosłuchaj w serwisach streamingowych: https://paularoma.lnk.to/CzescTuZloscTekst: PAULA ROMAMuzyka: PAULA ROMA, Jurek ZagórskiPer...

niech nam się darzy

💗
Tak wiele można dla siebie i sobie.

Chciałam by mnie pokochano, pokochałam siebie [odkryłam siebie]
Chciałam by mnie wysłuchano, wysłuchałam siebie [usłyszałam siebie]
Chciałam by mnie szanowano, uszanowałam siebie [zobaczyłam siebie]
Chciałam by mi zaufano, zaufałam sobie [uwierzyłam sobie]

ShataQS - 04 LUSTRO (Album "WEDA" A=432hz official) Premiera analogowa albumu 20.01.2023. Trasa koncertowa promująca album: 26.01 Wrocław / Stary Klasztor https://fb.me/e/30MMXzHdn27.01 Kraków / Zaścianek. htt...