Kinowspomnienia

It's now easier to send Kinowspomnienia a message.

🎬 - Lwów, Lalka, Pałacyk, Warszawa, Atom…. I jeszcze limitowane wejścia do Klubu Dziennikarza przy Świdnickiej. Kina moich czasów licealnych i studenckich. Nieogrzewane sale, twarde siedzenia, obrażone na cały świat bileterki – nic nie mogło zniechęcić do oglądania międzynarodowych nowości i cyklów dla koneserów - wspomina Pani Ela.

Szczególne miejsce zawsze zajmował Atom, który miał swoją siedzibę w budynku NOT przy ul. Piłsudskiego. - To tutaj odczarowane zostało kino radzieckie, to tutaj zobaczyłam po raz pierwszy film wenezuelski i „Skazanych na Shawshank”.- opowiada.

📽 Więcej na stronie: http://www.kinowspomnienia.pl/ostatnie-kino-studyjne-we-wroclawiu/

📸 fot. www.polska-org.pl

📽 Kino Metropol-Film-Theater znajdowało się przy ulicy Frankfurter Str. 117-119 (obecnie ul. Legnicka, strona południowa pomiędzy Niedźwiedzią i Białowieską).

fot. www.polska-org.pl

🎬 Kina bez drzwi, z krzesełkami dla dwóch tysięcy osób czy z maratonem filmów grozy jeszcze przed erą multipleksów – oto historia filmowego Wrocławia.
– Deli, Capitol, Scala – to największe przedwojenne wrocławskie kina. Każde mieściło ponad tysiąc widzów – opowiada Andrzej Dębski, kierownik projektu „Kino polskie i niemieckie na pograniczu kultur” z Centrum W. Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego.

fot. www.polska-org.pl

https://polska-org.pl/3655430,Na_film_do_zoo_lub_na_dworzec_Poznaj_historie_wroclawskich_kin.html

🎬 Wielką atrakcją na przełomie lat 60-tych i 70-tych XX wieku było kino "GIGANT" w Hali Ludowej, gdzie często wyświetlano nocne maratony filmowe, które odbywały się zawsze w sobotę wieczorem pomiędzy godz. 22.00, a 5.00 rano. Seanse takie składały się zawsze z trzech pełnometrażowych filmów grozy, przeważnie produkcji francuskiej. Zaś bilet kosztował tyle jakby się oglądało dwa filmy.

Ambroży Grzenia
www.polska-org.pl

🎬 Kino Pionier przy ul. Jedności Narodowej 71 było jednym z pierwszych kin we Wrocławiu, które zostało otwarte po zakończeniu II wojny światowej.

To tu przez wiele lat przychodzili mieszkańcy Wrocławia zobaczyć nowy film oraz poprzedzającą go kronikę filmową 📽 Odwiedzaliście?

Fot. www.polska-org.pl

🎬 "Z prywatnych wizyt w kinie pamiętam jak puścili „Amadeusza” Miłosza Formana w kinie „Śląsk” (obecnie siedziba teatru Capitol). Najpierw trzeba było wystać swoje w kolejce i zdobyć bilety – na film waliły takie tłumy, że widownia była wypełniona w 100 proc. plus osoby siedzące na schodkach – byli to „chyba krewni i znajomi Królika”, czyli obsługi kina.

Na Amedeuszu w kinie Śląsk byłam 3 razy, zawsze w innym towarzystwie i zawsze sala kinowa pękała w szwach. Był to rok ‘87 lub ‘88. Przed kinem od strony ul. Świdnickiej/Piłsudskiego sprzedawano tzw. „gruźliczankę” czyli wodę sodową i oranżadę z saturatora. Po seansie pić się chciało, bo było lato, a w kinie gorąc, duchota, więc po wyjściu z kina tłum ustawiał się w kolejce do saturatora."

Więcej na stronie: http://www.kinowspomnienia.pl/kino-slask-bylo-wypelnione-po-brzegi/

fot. www.polska-org.pl

kino Śląsk, ul. Piłsudskiego, dawna Świerczewskiego, foto: Tomasz Mniamos, 1984

🎬 Nikt z żyjących już tego wydarzenia nie pamięta. Stało się to 28 grudnia 1895 roku o godz. 18.00 w Paryżu.

- Bracia Lumiere pokazali światu po raz pierwszy swoje filmy. A moje wspomnienia dotyczą stulecia tego wydarzenia. Dokładnie w tym dniu i o tej godzinie (28.12.1995 r. o 18.00) zakończyłem dwuletni kurs historii kina i rozpocząłem uroczyste jubileuszowe spotkanie - opowiada Jacek Szymański, legenda DKF-ów.

Więcej na stronie: http://www.kinowspomnienia.pl/125-lat-kina-swiat-zobaczyl-filmy-braci-lumiere/

125 lat kina – świat zobaczył filmy braci Lumiere – DCF Sty 4, 2021Jacek Szymański Nikt z żyjących już tego wydarzenia nie pamięta. Stało się to 28 grudnia 1895 roku o godz. 18.00 w Paryżu. Bracia Lumiere pokazali światu po raz pierwszy swoje filmy. A moje wspomnienia dotyczą stulecia tego wydarzenia. Dokładnie w tym dniu i o tej godzinie (28....

👌 na blogu znajdziecie artykuł o fenomenie Stephena Kinga i słynnej ekranizacji "Lśnienia". Czeka również na Was ciekawa propozycja na obecny czas. Zachęcamy do lektury!

Książka na ekranie: "Lśnienie" Stephen King Ten dorobek literacki powala rozmiarem. Do dziś to: 61 powieści, 11 zbiorów opowiadań, 5 książek reportażowych i jeszcze kilkan...

🎬 "Film zawsze był całym moim życiem. Magią i świętem. Nie było we Wrocławiu kina, którego bym nie znała, nie odwiedziła wiele razy. W pamięci zapadła mi jednak przygoda, która miała miejsce w kinie „Tęcza”, położonym przy ul. Kościuszki, niemal tuż przed Krakowską. To dawniej zwany „Trójkąt Bermudzki”. Określenie to jest o tyle ważne, gdyż wspomnienie nie dotyczy samego kina czy filmu, na który się tam wybrałam, ale dosyć traumatycznego zdarzenia.

Otóż udałam się tam z moim przyjacielem, mieliśmy może po 17 lat. Dzielnica trudna, kino kameralne. Seanse odbywały się tylko w momencie, gdy zebrała się grupa dziesięciu osób. Tym razem frekwencja dopisała, bo wyświetlany był film „Jabberwocky” Terry`ego Gilliama, przewrotna średniowieczna baśń w duchu Monty Pythona"....

Historia mrożąca krew w żyłach! Przekonajcie się sami 😉

Więcej na stronie: http://www.kinowspomnienia.pl/potwory-w-teczy/

🎬 Kino dworcowe – kameralne z niezapomnianym klimatem

📽 Drewniane skrzypiące fotele, bilety za 2 zł i przede wszystkim niezapomniane miejsce spotkań, nie tylko wagarowiczów – tak wspominają wrocławianie kino dworcowe. Dla jednych był to mały romantyczny zakątek dla bogatych inaczej, inni spędzali tu nawet Sylwestrową noc!

fot. polska-org.pl

http://www.kinowspomnienia.pl/kino-dworcowe-kameralne-z-niezapomnianym-klimatem/

Trwa 5. edycja ArteKino Festival 🎥

Do końca roku można obejrzeć bezpłatnie, w polskiej wersji językowej, 9 uznanych filmów fabularnych i dokumentalnych, pokazywanych na międzynarodowych festiwalach m.in. na Berlinale, w Wenecji, Rotterdamie, Toronto czy Locarno. 🌏📽

Cyfrowy przegląd kina europejskiego dostępny jest na stronie
➡️ www.artekinofestival.com do 31 grudnia. 💻🌐

Widzowie będą mogli zadecydować, który spośród obrazów młodych europejskich reżyserów i reżyserek zdobędzie nagrodę publiczności - ArteKino Audience Award. 🎬👥🏆

Dzisiaj ruszył ArteKino Festival! 💥

W ramach 5. edycji festiwalu można obejrzeć bezpłatnie, w polskiej wersji językowej, 9 uznanych filmów fabularnych i dokumentalnych, pokazywanych na międzynarodowych festiwalach filmowych m.in. na Berlinale, w Wenecji, Rotterdamie, Toronto czy Locarno. 🌏📽

Cyfrowy przegląd kina europejskiego dostępny jest na stronie
➡️ www.artekinofestival.com do 31 grudnia. 💻🌐

Widzowie będą mogli zadecydować, który spośród obrazów młodych europejskich reżyserów i reżyserek zdobędzie nagrodę publiczności - ArteKino Audience Award. 🎬👥🏆

Warto się przyjrzeć tytułom, bo niewiele okazji może być do obejrzenia ich w normalnej dystrybucji!

🎬 Kino Tęcza było rzut beretem od szkoły - IV LO, które mieściło się w kamienicy przy ul. Świstackiego, w słynnym „trójkącie bermudzkim”. - Pamiętne były wyjścia do kina całą naszą klasą „A”, na seanse w godzinach przedpołudniowych. Czasem szło kilka klas, idąc mijaliśmy panów i panie „mocno wczorajszych”, zresztą w tej okolicy zawsze kręciły się różne osobliwe typki – opowiada Eliza Głowicka, która w drugiej połowie lat 80-tych, wraz z koleżankami odwiedzała często Tęczę przy ul. Kościuszki.

📽- Pamiętam jak byłyśmy na „Potopie”, najbardziej scenę jak Oleńka poznaje Kmicica. Na stole wielkie szynki i mięsiwa. Kmicic kroi wielkie plastry, patrząc na Oleńkę pożądliwie. Ona zachwycona, że on taki... żywotny. A całe kino jęczy głośno: "Jesteśmy głodni! Chcemy szynkę!" Byliśmy przecież dziećmi kryzysu. Nasza polonistka brała nas do Kina Tęcza bo wiedziała, że nie ma szans żebyśmy te cegły czytali – opowiada Dorota, absolwentka IV LO.

Więcej na stronie: http://www.kinowspomnienia.pl/kino-tecza-wspominaja-dziewczyny-z-klasy-iv-a-matura-89/

fot. www.polska-org.pl

Tak to wyglądało kiedyś 📽 😉
Kinooperator Waldemar w jednym z wrocławskich kin...
Lata 1958-1959.

fot. www.polska-org.pl

🎬 Dolnośląskie kina odzyskują swój blask. Zakończyła się właśnie mała modernizacja Kina WAWEL w Lubaniu.

– Nic wielkiego, ale dla mnie ma to spore znaczenie symboliczne, bo to oznacza koniec pewnej wstydliwej dla nas ery – mówi Jarosław Perduta, Dyrektor DCF - Dolnośląskie Centrum Filmowe.

Nie tylko Kino WAWEL Lubań, ale również Kino Apollo Wałbrzych, KINO PIAST Legnica i Kino LOT Jelenia Góra przeszły metamorfozę. Niby XXI wiek, ale jeszcze 3 lata temu prawie wszystkie te kina nie miały nowoczesnej strony www, nie mogły sprzedawać biletów przez internet, nie można było płacić w nich kartą. Przez ostatnie dwa lata dokonała się w nich nie tylko istotna zmiana programowa, ale przede wszystkim mała rewolucja cyfrowa.

🎬 Sukcesywnie realizowane były kolejne etapy spóźnionej cyfryzacji. Przeprowadzone zostały też pierwsze od lat remonty, które zmieniły wizerunek kin i poprawiły standard obsługi widza. To bardzo stare i wysłużone obiekty, funkcjonujące od przynajmniej kilkudziesięciu lat.

– Najstarsze z naszych kin w regionie – Kino Apollo Wałbrzych, działa nieprzerwanie od 106 lat. Praca, którą wykonaliśmy w ostatnich latach przynosiła wymierne efekty. Wzrastała frekwencja i przychody w każdym z kin. W Wałbrzychu na przestrzeni 2 lat wzrosła o 100%. O przyszłości naszych kin rozmawialiśmy ostatnio kolejny raz z prezydentami miast, w których działają. Wszyscy widzą potrzebę ich utrzymania, wszyscy też wyrazili gotowość do wspierania podejmowanych przez nas działań merytorycznych. Cieszą te deklaracje w tym trudnym czasie. Mam nadzieję, że w styczniu powrócimy do działalności – zaznacza Jarosław Perduta, Dyrektor DCF.

🎬 Wybrany repertuar filmowy kina ,,Tęcza” i innych kin wrocławskich. Pierwsza szpalta – przed stanem wojennym, druga, trzecia i czwarta w stanie wojennym, piąta po jego zniesieniu.

Źródło: ,,Słowo Polskie” i ,,Gazeta Robotnicza”.
Zdjęcie: Wacław Grabkowski, www.polska-org.pl

🎬 O ostatnim seansie w kinie Atom informowało Polskie Radio Wrocław. Kino, które znajdowało się w budynku Naczelna Organizacja Techniczna we Wrocławiu zostało zamknięte w 2008 r. Takie oto wspomnienie pozostało po nim:

"Przez wiele lat miało repertuar premierowy - tam wrocławianie mogli po raz pierwszy obejrzeć "Skazanych na Shawshank", "Angielskiego pacjenta", a nawet "Showgirls". Później, gdy pojawiły się multipleksy "Atom" miał coraz mniejszą frekwencję - niewygodne fotele odstraszały widzów.

Agata Saraczyńska pisała w "Gazecie Wyborczej", że bywalcy uwielbiali dziesiąty rząd, bo można było wyciągnąć nogi. Ja zawsze siadałem po prawej stronie od budki z projektorem. To znaczy po lewicy miałem projektor, po lewym skosie w dole ekran, a przed sobą ścianę oddzielającą od wspomnianego dziesiątego rzędu, a że siadałem w dwunastym - nogi wyciągałem na siedzenia w zawsze pustym jedenastym. I chociaż w recenzenckie piątki ciężko było czasem wysiedzieć trzy premiery z rzędu, żałuję, że takiej sesji nie uda się już powtórzyć."

http://www.radiowroclaw.pl/articles/view/6895/Ostatni-seans-we-wroclawskim-kinie-Atom

Powspominajmy DCF - Dolnośląskie Centrum Filmowe... 🙂

Nie pozwolimy o sobie zapomnieć w tym ciężkim czasie, dlatego zachęcamy Was do przywołania ciepłych wspomnień z naszego kina i publikacji zdjęć z czasów, kiedy można było nas odwiedzać.

Zachęcamy również do komentarza przy zdjęciu opisującego, na jakim filmie lub wydarzeniu wówczas byliście. Jeżeli nie możemy w realu, to chociaż wróćmy we wspomnieniach.

Najciekawsze zdjęcia zrobione w wraz z opisami nagrodzimy maseczkami.

🎬 Płakała tu razem z całą klasą 2A po śmierci Mufasy i po rozstaniu Pocahontas z Johnem Smithem, a także poznała tu jednego z najdziwniejszych bohaterów swojego dzieciństwa – Diabła Piszczałkę. Najważniejsze jednak wspomnienie z kinem Warszawa wiąże się z jej tatą, który zabrał ją na Park Jurajski. To jedno z ulubionych wspomnień Pani Lucyny o tacie i o kinie…

http://www.kinowspomnienia.pl/park-jurajski-zobaczyla-z-tata-wspomnienie-pozostanie-na-zawsze/
DCF - KINOWSPOMNIENIA

Park Jurajski zobaczyła z tatą – wspomnienie pozostanie na zawsze – DCF Lis 23, 2020DCF Chyba najwięcej wspomnień związanych z DCF mam z czasów kiedy mieściło się tam jeszcze kino Warszawa. Może dlatego, że to to tam jeździłam w podstawówce na wszystkie klasowe wyjścia do kina. To tutaj płakałam razem z całą klasą 2A po śmierci Mufasy i rozstaniu Poca...

🎬 "Do mniej więcej połowy lat 70. XX. wieku najpopularniejszą rozrywką dla wielu ludzi, zanim na dobre przyjęła się w naszych domach telewizja, była X muza, czyli kino. Ja podobnie jak moja matka oraz wielu moich przyjaciół też lubiłem oglądać filmy. Była to, obok czytelnictwa, najtańsza masowa rozrywka. Zaraz po drugiej wojnie światowej, kiedy Wrocław leżał w gruzach, pozwalała zapomnieć o szarej rzeczywistości, którą była codzienna bieda wśród morza ruin.

Pamiętam trzy kina, które były reprezentacyjnymi obiektami we Wrocławiu. Mimo że były znacznie oddalone od mojego domu to zabierała mnie czasem do nich mama. (...)"

Mowa o kinach: Capitol, UFA oraz Kristall Palast.

Zapraszamy do przeczytania wspomnień: http://www.kinowspomnienia.pl/eleganckie-kina-wroclawia-zupelnie-inne-od-tych-powojennych/

🎬 Najlepsze te małe kina w rozterce i udręce, z krzesłami wyściełanymi pluszem czerwonym jak serce – tak rozpoczyna się wiersz pt. „Małe kina” Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Takie też wspomnienia o kinach studyjnych pozostały u wielu wrocławian. Nie tylko wspomnienia, ale również tęsknota. Jednym kręci się łza w oku, a innym pojawia się uśmiech na twarzy 😉

http://www.kinowspomnienia.pl/kino-polonia-wspomnien-czar/

fot. Stanisław Wawarczyn, kino Polonia 1968 r.

Kino Letnie przy ul. Prusa 32 we Wrocławiu. Później w tym miejscu działało kino Lalka. Lipiec 1931 r.

Ostatnie w Europie kino dworcowe, bywał w nim m.in. Zbigniew Cybyulski, a przez kilka lat wyświetlano w nim filmy... erotyczne 😉 Kto był w Kinie Dworcowym we Wrocławiu?

W pamięci Marka Zoellnera zostało takie wspomnienie:
- Oglądałem tam „Imperium kontratakuje”. Pamiętam drewniane, rozkładane krzesła dostawiane z braku miejsc. Tato się ze mną wepchał, bo biletów nie było, dał chyba komuś w łapę. Potem czytał mi napisy na głos, bo ja nie umiałem jeszcze i o mało co się o to nie pobił z jednym gościem, któremu przeszkadzało to strasznie. Znalazłem informację, że w 1983 roku była polska premiera tego filmu i to by się zgadzało – wspomina.

http://www.kinowspomnienia.pl/bywal-tu-zbigniew-cybulski/

fot. fotoplska.eu

🎬 Kino Oscar, a dawniej kino Śnieżka, znajdowało się przy pl. Muzealnym 16. Były w nim dwie sale kinowe. Kino zamknięto 17 sierpnia 2003. Pamiętacie? 😉

zdjęcie: fotopolska.eu

– Godzina duchów! 👻 Tak krzyczało się za dzieciaka przed rozpoczęciem seansu, bo zanim rozsunęła się kurtyna, słychać było gong. Jak w horrorze na zamku Drakuli. Najmocniej bije we wspomnieniach ze Studia, obok którego mieszkałem od dziecka – wspomina Marek Zoellner. – Studio zresztą potem się trochę zmodyfikowało i oprócz kina tradycyjnego miało salkę z magnetowidem. Tam to dopiero hity leciały z kaset.

fot. polska-org.pl

📷 Widok z ulicy Białowieskiej na kino Studio. Obok sklep spożywczy. Lata 1984-1987.

http://www.kinowspomnienia.pl/gong-najmocniej-bil-w-studio/

🎬 Zaprojektowane przez architekta miejskiego Hansa Poelziga i przez wielu uważane za najnowocześniejsze kino we Wrocławiu. Miało dwupiętrowy balkon i 1100 miejsc. Mowa o kinie Deli (Deli Deutsches Lichtspiel-Theater), które zostało otworzone w styczniu 1927 roku. Znajdowało się na rogu Alte Friedrichstr. 16-18 (obecnie ul. Nasypowa) i Kaiser-Wilhelm- s. 2 (obecnie ul. Powstańców Śląskich).

http://www.kinowspomnienia.pl/kino-deli-z-dwupietrowym-balkonem/

Wspomnienie Pani Pauliny Antczak sięga lat 80-tych XX w. Kino Warszawa, Przodownik, Gigant, Klub Dziennikarza... w pamięci jej pozostały 😉

Wspomnienie Pauliny Antczak – DCF Paź 19, 2020DCF Moje wspomnienia dawnych wrocławskich kin? Kino Warszawa: IV klasa SP 1986 r. (obecność wszystkich klas IV-VIII obowiązkowa) – radziecki czarno-biały film dokumentalny „Defilada zwycięstwa”. Pochody idące ulicami, bez końca. Po kilku godzinach pochody ustawiły się na...

Pani Krystyna Olewińska przepracowała w kinematografii wrocławskiej 46 lat. Jej przepiękne wspomnienie zostało opublikowane w 2012 r. na łamach Gazeta Wrocławska ... ☺️

W październiku w cyklu Dekady – organizowanym w ramach jubileuszu DCF – lata pięćdziesiąte i nieśmiertelne arcydzieło Federica Felliniego „La Strada”.

📅 23 października, godz. 20:00
🎟️ Bilety on-line: https://dcf.wroclaw.pl/repertuar/

„La Strada” została nagrodzona Oscarem dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego w 1956. Film pokażemy w roku setnej rocznicy urodzin Federica Felliniego.

Zapraszamy! 🎬😉

DCF - Dolnośląskie Centrum Filmowe
DCF - KINOWSPOMNIENIA

🎬 "Chodziłem do SP1 i nauczyciele najczęściej zabierali nas na seanse do Polonii. To były świetne wyjścia, bo zamiast siedzieć w szkole na lekcjach zdarzała się taka atrakcja jak kino. Czekaliśmy na to z niecierpliwością. Niektórzy nawet nie na sam film, ale żeby trochę porozrabiać. Na balkonie zazwyczaj siadali łobuzy. Gdy w kinie robiło się ciemno i wszyscy skupiali się na romantycznym pocałunku czy rewolwerowym pojedynku, na siedzących niżej uczniów z balkonu lały się strumienie wody, które pochodziły z plastikowych sikawek w kształcie jajka. Łatwo można było je przemycić w kieszeni. Wystarczyło nacisnąć, a woda tryskała z nich jak z fontanny. Oczywiście nigdy nie wiadomo było, kto był sprawcą tych żartów. Wszystko ginęło w ciemnościach kinowego budynku..."

Całe wspomnienie Michała K. na stronie:
http://www.kinowspomnienia.pl/kinowe-przygody-na-wroclawskim-srodmiesciu/

Zdjęcie: fotopolska.eu

🎬 "Rok 1989, a może już 1990. Mam 13 lat i razem z koleżanką postanowiłyśmy iść do kina PAFAWAG na kontrowersyjnie brzmiący film "Wirujący seks", czyli słynny Dirty Dancing. Kaśka poszła pierwsza do kasy, bo jak na swój wiek była wyrośnięta. Bilet kupiła bez problemu. Ja niestety byłam malutka, a kasjerka widziała jedynie czubek mojej głowy, może jeszcze oczy. Powiedziała, że jestem za młoda i mi nie sprzeda. No cóż… Zrobiłam awanturę, że koleżance z klasy sprzedała, a w moim przypadku sugeruje się moim niskim wzrostem. Otrzymałam upragniony bilet. Film zrobił na mnie niesamowite wrażenie..."

A wy jakie filmy oglądaliście w dawnych wrocławskich kinach? 😉

http://www.kinowspomnienia.pl/dirty-dancing-w-kinie-pafawag/

Dirty Dancing w kinie Pafawag – DCF Paź 5, 2020DCF Rok 1989, a może już 1990. Mam 13 lat i razem z koleżanką postanowiłyśmy iść do kina PAFAWAG na kontrowersyjnie brzmiący film ” Wirujący seks „, czyli słynny Dirty Dancing. Kaśka poszła pierwsza do kasy, bo jak na swój wiek była wyrośnięta. Bilet kupiła bez prob...

🎬 Mamy coś dla miłośników kina. Pogoda dziś nas nie rozpieszcza, więc to idealny czas na lekturę. W 2012 roku w publikacji "Wrocław i film" ukazał się artykuł Pana Piotra Lisa pt. "Kina wrocławskie w latach 1945-1960".
Publikacja dostępna poniżej, artykuł od strony 159:
http://otworzksiazke.pl/images/ksiazki/wroclaw_i_film/wroclaw_i_film.pdf

Jakie wspomnienia z kinem Warszawa ma reżyser Konrad Aksinowicz? Zobaczcie sami! 😉 Przesyła je z samego planu filmowego🎥 Dziękujemy, że znalazł chwilę podczas kręcenia we Wrocławiu filmu „Powrót do Legolandu”, który jest koprodukcją Dolnośląskiego Centrum Filmowego.

Wspomnienia Konrada Aksinowicza

🎬Wspomnienia Pani Marzeny związane z kinem sięgają lat 80-tych. To tzw.„Poranki” w DK Pafawag na Nowym Dworze. Było to kilka filmów animowanych puszczanych jeden po drugim: „Bolek i Lolek”, „Miś Koralgol”, „Reksio”... Mnóstwo bajek! Wtedy dobranocka trwała max. 10 minut, a w kinie o wiele dłużej.

-Lubiłam zapach kina, ten zaduch… Strasznie bałam się kinowych foteli. Kiedyś krzesło mi się złożyło i od tego czasu miałam traumę…- wspomina.

Zapraszamy do wspólnego pisania historii 😊

http://www.kinowspomnienia.pl

DCF – Podziel się wspomnieniami 110 lat dobrego kina Od Palast-Restaurant i Palast-Theater przez kino „Warszawa” do Dolnośląskiego Centrum Filmowego Dolnośląskie Centrum Filmowe to trzeci – po Palast-Theater i kinie „Warszawa” – obiekt kinowy mieszczący się w podwórzu u zbiegu ulic Piłsudskiego i Świdnickiej....

„Już nigdy nie cieszono się tak z przyjazdu kina, jak wówczas” – wspominał Michał Zawalnicki, kierownik pierwszego na Dolnym Śląsku kina objazdowego, które w pierwszą trasę wyruszyło na otrzymanym z demobilu starym Chevrolecie.

👉 O kinach objazdowych na Dolnym Śląsku pisał Pan Piotr Lis: http://e-karkonosze.eu/polityka/objazdowki-i-ruchomiacy/

Objazdówki i ruchomiacy | Karkonosze "Już nigdy nie cieszono się tak z przyjazdu kina, jak wówczas" – wspominał Michał Zawalnicki, kierownik pierwszego na Dolnym Śląsku kina objazdowego, które w