Advertência Final - Cabo Verde

📢📢📢

Tsunami: O aviso de Deus para o litoral Seja bem vindo ao Canal TVAdvertênciaFinal.Neste canal você verá estudos sobre as revelações da Bíblia e do Apocalipse para o tempo do fim. Publicamos vídeos...

📢📢📢

1136 - A igreja da profecia - Transmissão acampamento 2024 - 03

📢📢📢

Pregações acampamento - 1 (parte 1)

📢📢📢

Pregações acampamento - 1 (parte 2)

1146 - Mantendo-se na graça de Deus Acompanhe-nos ao vivo: www.advertenciafinal.com . Encontre estudos, meditações diárias, folhetos e e-books: www.advertenciafinal.com

📢📢📢

1157 - Paralelismo profético: o futuro da igreja e do mundo Acompanhe-nos ao vivo: www.advertenciafinal.com . Encontre estudos, meditações diárias, folhetos e e-books: www.advertenciafinal.com

📢📢📢

Os 4 cavaleiros do apocalipse Ministerio quarto anjo advertencia final

🙌👂Este ultimo Anjo de Apocalise 18 não vem para passar a mão na cabeça de nimguém, A mesagem dele é forte mas é a verdade, ele trouxe a msg da queda da grande Babilônia, que já estudamos quem ela é, é a igreja Católica Apostolíca Romana, e das mais igrejas caídas que bebeu do vinho da sua prostituição, (doutrinas falsas) um dentro destas igrejas é a igreja Adventista do setimo dia, que hoje aroga tanto que tem a verdade, vocês já não tem a verdade, vocês desprezaram a verdade e de andar na luz progressiva , e escolheram andar antes nas trevas, a messagem deste Anjo é que nas vossas igrejas estão cheios de demónios e abrigo de todo espirítos imundo e refugio de toda ave imunda e aborrecivel, quem está a comandar a vossa igreja é o próprio diabo.

E depois do anjo tem dado a sua msg, ouviu -se outra voz, a voz de Jesus , que dizia Sai dela povo meu, para que não sejas participante dos seus pecados e para que não incorras nas suas pragas.

Estas igrejas estão cheios de demónios, e você que diz ser sincero o quê que você estão ainda fazendo aí? É pra sair destas igrejas caídas, Sai dela povo meu é a voz de Jesus para o individuo que quer salvar a sua alma, ...

Atenta para revelação deste estudo, quem são os 4 cavaleiros do Apocalipse, e entende mais sobre estas igrejas caídas... e Quem está no comando delas... A verdade dóe mas não é por isso que deixa de ser a verdade👂👇

624 - Quem são os 4 cavaleiros do Apocalipse? Estudo verso a verso de Apocalipse 6 Há muita especulação sobre quem são os 4 cavaleiros. Neste estudo sistemático, verso a verso, você descobrirá, pela Bíblia, qual é o verdadeiro significado d...

Este mensaje decidirá el destino del mundo

El profeta John declaró:
“Y vi a otro ángel volar por el cielo, y tuve el Evangelio eterno para proclamarlo a los que viven en la tierra, a toda la nación, tribu, lenguaje y personas (y este evangelio del reino será predicado en todo el mundo, en testimonio de todas las naciones, y luego llegará el fin); Decir con voz fuerte: temía a Dios y le daba gloria; Porque se acerca el momento de tu juicio. Y adorar al que hizo el cielo, la tierra, y el mar, y las fuentes de las aguas ". Apoc. 14: 6; Estera 24:14; Apoc. 14: 7.

Este es el significado del mensaje: "Dios traerá todo el trabajo al juicio, e incluso todo lo que está cubierto, ya sea bueno o malo". Por lo tanto, “miedo a Dios, y mantenga sus mandamientos; Porque este es el deber de cada hombre "Ecl. 12:13. Especialmente dos mandamientos son la huella hoy, y esta transgresión Dios requiere arrepentimiento y cambio, el primero y el cuarto.
El primero, dice: "No tendrás otros dioses delante de mí". Ex. 20: 3. Dios es una sola persona, y como tal espera ser adorado. "Hay un Dios, el Padre" I Cor. 8: 6. No aceptará una adoración referida a una trinidad (padre santo espíritoso). “Llega el momento, y ahora es, donde los verdaderos adoradores adorarán al Padre en espíritu y en verdad; porque el padre busca tal que lo adoren ”Juan 4:24. Los hombres y los ángeles fieles adoran a Jesús como Salvador e Hijo de Dios: “Y escuché a toda la criatura que está en el cielo, en la tierra, y debajo de la tierra, y que están en el mar, y a todas las cosas en ellas allí. son, digamos, a lo que se basa en el trono, y el cordero, recibir el Día de Acción de Gracias, el Honor, la Gloria, el poder para siempre y siempre "Apoc. 5:13. Pero la adoración y la adoración suprema deben ser dadas al Padre. Jesús le dijo a Satanás: "El Señor tu Dios adorará, y solo adorarás" Mat. 4: 10.
El cuarto mandamiento establece el día del resto del trabajo y la adoración de Dios: “Recuerda el día de reposo para santificarlo. Seis días trabajará y hará todo su trabajo. Pero el séptimo día es el sábado del Señor tu Dios; No harás ningún trabajo, ni tú, ni tu hijo, ni tu hija, ni tu sirviente, ni tu sirviente, ni tu animal, ni tu extraño, que está dentro de tus puertas. Porque en seis días el Señor hizo los cielos y la tierra, el mar y todo lo que hay, y el séptimo día descansó; Por lo tanto, el Señor bendijo el día del sábado y lo santificó "Ej. 20: 8-11.
Después de la proclamación del Evangelio eterno, "otro ángel siguió, diciendo, cayó, cayó Babilonia, esa gran ciudad, que para todas las naciones le dio el vino de la ira de su fornicación" Apoc. 14: 8. Babilonia proviene del término (raíz de la palabra) Babel, que en la Biblia significa confusión: "Entonces su nombre se llamó a Babel, porque allí confundió al Señor la lengua de toda la tierra" Gen. 11: 9. Esta "confusión" es la desviación de la doctrina de Dios, la enseñanza de la Biblia: "Porque Dios no es Dios de la confusión, sino de la paz, como en todas las iglesias de los santos" I Cor. 14:33. "Babilonia" representa la institución que difunde la falsa doctrina en toda la tierra: "Babilonia era un vaso de oro en la mano del Señor, que borró por toda la tierra; de su vino bebió a las naciones; Por eso las naciones se volvieron locas ”Jer. 51: 7. La acción de difundir el error se ilustra en la expresión "a todas las naciones le dio al vino" APOC. 14: 8. "Babilonia" se presenta como una mujer: "Y la mujer estaba vestida con púrpura y escarlata ... y en su frente se escribió el nombre: Misterio, la Gran Babilonia, la madre de la prostitución y las abominaciones de la tierra". Apoc. 17: 4, 5. En lenguaje bíblico, la mujer representa la iglesia: "Porque el esposo es el jefe de la mujer, como Cristo es el jefe de la iglesia". Ef. 5:23. "Babilonia" es, por lo tanto, la (s) iglesia (s) que enseña (m) doctrinas contrarias a los mandamientos de Dios, especialmente el primero y el cuarto.
Concluyendo la presentación del Evangelio eterno, “El tercer ángel los siguió, diciendo con voz grande: si alguien adora a la bestia, y su imagen, y recibe el letrero en la frente, o en su mano, también beberá del vino de la ira de Dios, que se acostó, no mezclada, en el cáliz de su ira; y será atormentado con fuego y azufre ante los Santos Ángeles y antes del Cordero. Y el humo de su tormento se eleva por siempre y para siempre; Y no tienen descanso de un día o de noche que ame a la bestia y su imagen, y el que recibe el signo de su nombre "Apoc. 14: 9-11. Esta es la amenaza más terrible anunciada a los hombres. Se aplicarán dos castigos a quienes adoran a la bestia. Primero, beberán del "vino de la ira de Dios" - recibirán las siete plagas, los juicios divinos más terribles jamás enviados a la tierra: "Y vi otra gran y admirable señal en el cielo: siete ángeles, que tenían los Últimas siete plagas; Porque en ellos la ira de Dios se consume "Apoc. 15: 1. Luego recibirán la pena de muerte, quemada en el lago de fuego: “Por este día se está quemando como un horno; Todos orgullosos, y todos los que cometan maldad serán como paja; Y el día que vendrá, diga el Señor de los anfitriones, para que no los dejarás ni la rama ... y sacudes a los malvados, porque serán grises debajo de las plantas de tus pies, ese día estoy preparando, dice el Señor de los anfitriones ". Evil. 4: 1, 3. Entonces el malvado "será como si nunca hubieran sido" Oba. 1:16.
Para evitar el doble castigo, los hombres deben saber quién es la bestia y cuál es su marca. John la vio y dijo: “Y amaban a la bestia ... y se le permitió hacer la guerra contra los santos y vencerlos; Y el poder se ha dado a toda la tribu, la lengua y la nación ". Apoc. 13: 4, 7. La bestia es un líder religioso con poder político, que solía perseguir y matar a los santos en el pasado. Esta revelación describe el papado, que tenía influencia política en reyes y condenó a las personas hasta la muerte, a veces solo distribuyendo roles que contienen pequeños extractos con copias de la Biblia. La Iglesia anuncia la marca de la autoridad papal: "El domingo es nuestra marca de autoridad ... la iglesia (de Roma) está por encima de la Biblia; y esta transferencia de la observancia de sábado a domingo es una prueba de este hecho". Registro católico, 1 de septiembre de 1923. Por lo tanto, la observancia del domingo como un día de descanso, en lugar del sábado del Cuarto Mandamiento, es el signo, o marca de la Bestia. Los hombres, que, una vez aclarados por la naturaleza real de esta controversia, insisten en el error, decidirán recibir la marca de la bestia. Eligirán conscientemente el domingo en lugar del sábado. La elección se hace en la mente, en el cerebro, que está protegida por el cráneo (cabeza), cuyo exterior es la frente. Los hombres recibirán el letrero "en la frente" (Apocalipsis 14: 9) por elegir mantener el domingo, dejar de trabajar en este día y verlo como un día de descanso. El trabajo se realiza con la mano. Por lo tanto, la Biblia dice que los hombres recibirán el signo "en la mano" (Apocalipsis 14: 9).
Cuando Dios le dio la ley a la gente, les enseñó a obedecer por decisión firme y por trabajo, empleando las pruebas y la mano de los símbolos: “Estas palabras, que hoy te ordenarán ... las acertarás por el camino en tu mano, y será para ti frontal entre tus ojos ”Deut. 6: 5, 6. Hoy, depende de usted elegir: ¿Qué signo espiritual estará en la frente y las manos? ¿El signo de la bestia o las palabras de Dios? El tercer ángel concluye el mensaje del Evangelio eterno diciendo: “Aquí está la paciencia de los santos; Aquí están los que mantienen los mandamientos de Dios y la fe de Jesús "Apoc. 14: 9-12. Con la ayuda de Jesús es posible obedecer los mandamientos. Y "¿Quién es el que supera al mundo, pero el que cree que Jesús es el Hijo de Dios?" I Juan 5: 5. “Todos los que creen en él no perecerán, pero tendrán vida eterna (Juan 3:16).
¿Quieres creer en Jesucristo, el Hijo de Dios, y por su poder vencido al mundo y obedecer, heredar la vida eterna? Elige la vida, es el deseo de Dios y el nuestro.
Dios te bendiga,
Ministerio Quarto Angel - Advertencia final

Bydd y neges hon yn penderfynu tynged y byd

Nododd y Proffwyd John:
“A gwelais angel arall yn hedfan drwy’r nefoedd, a chefais yr Efengyl dragwyddol i’w gyhoeddi i’r rhai sy’n trigo ar y ddaear, ac i’r genedl gyfan, a llwyth, a iaith, a phobl (a bydd yr efengyl hon o’r deyrnas yn cael ei phregethu yn yr holl fyd, mewn tystiolaeth i'r holl genhedloedd, ac yna daw'r diwedd); gan ddweud mewn llais uchel: roeddwn yn ofni Duw, ac yn rhoi gogoniant iddo; Oherwydd bod amser eich dyfarniad yn dod. Ac addoli’r sawl a wnaeth nefoedd, a’r ddaear, a’r môr, a ffynonellau’r dyfroedd. ” Apoc. 14: 6; Mat 24:14; Apoc. 14: 7.

Dyma ystyr y neges: "Bydd Duw yn dod â'r holl waith i farn, a hyd yn oed popeth sy'n cael ei gwmpasu, p'un a yw'n dda neu'n ddrwg." Felly, “ofn i Dduw, a chadwch ei orchmynion; oherwydd dyma ddyletswydd pob dyn ”ECL. 12:13. Yn enwedig mae dau orchymyn yn ôl troed heddiw, ac mae'r camwedd hwn yn gofyn am edifeirwch a newid - y cyntaf a'r pedwerydd.

Y cyntaf, meddai, "Ni fydd gennych dduwiau eraill o fy mlaen." Ex. 20: 3. Mae Duw yn berson sengl, ac o'r herwydd mae'n disgwyl cael ei addoli. "Mae yna un Duw, y Tad" dwi'n lliwio. 8: 6. Ni fydd yn derbyn addoliad a gyfeiriwyd at Drindod (Tad Sanctaidd-Ysbrydol). “Daw’r amser, ac yn awr y mae, lle bydd gwir addolwyr yn addoli’r Tad mewn Ysbryd ac mewn gwirionedd; Oherwydd mae’r Tad yn ceisio fel eu bod yn ei addoli ”Ioan 4:24. Mae dynion ac angylion ffyddlon yn addoli Iesu fel Gwaredwr a Mab Duw: “A chlywais wrth yr holl greadur sydd yn y nefoedd, ac ar y ddaear, ac o dan y ddaear, ac sydd yn y môr, ac i'r holl bethau ynddynt yno yn, dyweder, i'r hyn sy'n seiliedig ar yr orsedd, a'r oen, gael Diolchgarwch, ac anrhydedd, a gogoniant, a phwer am byth bythoedd ”” Apoc. 5:13. Ond rhaid rhoi'r addoliad a'r addoliad goruchaf i'r Tad. Dywedodd Iesu wrth Satan, "Bydd yr Arglwydd dy Dduw yn addoli, a dim ond addoli" mat ". 4: 10*.
Mae'r pedwerydd gorchymyn yn sefydlu diwrnod gweddill gwaith ac addoliad Duw: “Cofiwch y Diwrnod Saboth i'w sancteiddio. Chwe diwrnod y byddwch chi'n gweithio, a byddwch chi'n gwneud eich gwaith cyfan. Ond y seithfed diwrnod yw Saboth yr Arglwydd eich Duw; Ni fyddwch yn gwneud unrhyw waith, na chi, na'ch mab, na'ch merch, na'ch gwas, na'ch gwas, na'ch anifail, na'ch dieithryn, sydd o fewn eich drysau. Am mewn chwe diwrnod gwnaeth yr Arglwydd y nefoedd a'r ddaear, y môr a phopeth sydd yna, a gorffwysodd y Seithfed diwrnod; Felly, bendithiodd yr Arglwydd y Diwrnod Saboth, a’i sancteiddio ”Ex. 20: 8-11.
Yn dilyn cyhoeddi’r Efengyl dragwyddol, “Dilynodd angel arall, gan ddweud, cwympo, cwympo, syrthio, y ddinas fawr honno, a roddodd i bob gwlad win digofaint ei ffugio” Apoc. 14: 8. Daw Babilon o’r term (gwraidd y gair) Babel, sydd yn y Beibl yn golygu dryswch: “Felly galwyd ei enw Babel, oherwydd bod yr Arglwydd yn drysu tafod yr holl ddaear” Gen. 11: 9. Y "dryswch" hwn yw gwyriad athrawiaeth Duw, dysgeidiaeth y Beibl: "Oherwydd nid Duw dryswch yw Duw, ond heddwch, fel yn holl eglwysi’r seintiau” rwy’n lliwio. 14:33. Mae “Babilon” yn cynrychioli’r sefydliad sy’n lledaenu athrawiaeth ffug ledled y ddaear: “Roedd Babilon yn wydraid o aur yn llaw’r Arglwydd, a yfodd ar hyd a lled y ddaear; o'u gwin yn yfed y cenhedloedd; Dyna pam aeth y cenhedloedd yn wallgof ”Jer. 51: 7. Dangosir y weithred o ledaenu'r gwall yn yr ymadrodd “i'r holl genhedloedd a roddodd y gwin” APOC. 14: 8. Cyflwynir "Babilon" fel menyw: "Ac roedd y ddynes wedi gwisgo mewn porffor ac ysgarlad ... ac yn ei thalcen ysgrifennwyd yr enw: Dirgelwch, y Babilon mawr, mam puteindra a ffieidd -dra'r ddaear." Apoc. 17: 4, 5. Mewn iaith Feiblaidd, mae'r fenyw yn cynrychioli Eglwys: "Oherwydd mai'r gŵr yw pennaeth y fenyw, gan mai Crist yw pennaeth yr eglwys." EF. 5:23. Felly "Babilon" yw'r eglwys (au) sy'n dysgu (M) athrawiaethau yn groes i orchmynion Duw, yn enwedig y cyntaf a'r bedwaredd.
I gloi cyflwyniad yr Efengyl dragwyddol, “Dilynodd y trydydd angel nhw, gan ddweud mewn llais mawr: os bydd rhywun yn addoli'r bwystfil, a'i ddelwedd, ac yn derbyn yr arwydd yn ei dalcen, neu yn ei law, bydd hefyd yn yfed o'r Digofaint gwin Duw, a orweddai, nid yn gymysg, yn Chalice ei ddigofaint; a bydd yn cael ei boenydio â thân a sylffwr o flaen yr angylion sanctaidd a chyn yr oen. Ac mae mwg eich poenydio yn codi am byth ac am byth; Ac nid oes ganddyn nhw weddill dydd neu nos sy'n caru'r bwystfil a'i ddelwedd, a'r un sy'n derbyn yr arwydd o'i enw ”Apoc. 14: 9-11. Dyma'r bygythiad mwyaf ofnadwy a gyhoeddwyd i ddynion. Bydd dau gosb yn cael eu cymhwyso i'r rhai sy'n addoli'r bwystfil. Yn gyntaf, byddant yn yfed o “win digofaint Duw” - ​​yn derbyn y saith pla, y dyfarniadau dwyfol mwyaf ofnadwy a anfonwyd i’r ddaear erioed: “A gwelais arwydd mawr a chlodwiw arall yn y nefoedd: saith angel, a gafodd y saith plâu olaf; oherwydd ynddynt mae digofaint Duw yn consummated ”Apoc. 15: 1. Yna byddant yn derbyn y gosb eithaf, yn cael ei llosgi yn y llyn tân: “Am y diwrnod hwn mae'n llosgi fel ffwrnais; Bydd pob un yn falch, a phawb sy'n cyflawni drygioni fel gwellt; A'r diwrnod sydd i ddod, dywedwch arglwydd y gwesteion, fel na fyddwch chi'n eu gadael nac yn gangen ... ac rydych chi'n ysgwyd yr annuwiol, oherwydd byddan nhw'n llwyd o dan blanhigion eich traed, y diwrnod hwnnw rydw i'n paratoi, meddai arglwydd y gwesteion. ”Drygioni. 4: 1, 3. Yna bydd y drygionus “fel pe na baent erioed wedi bod” Oba. 1:16.
Er mwyn osgoi cosb ddwbl, rhaid i ddynion wybod pwy yw'r bwystfil a beth yw eu harwydd. Gwelodd John hi, a dywedodd, “Ac roeddent wrth eu bodd â'r bwystfil ... a chaniatawyd iddo ryfel yn erbyn y Seintiau, a'u curo; Ac mae pŵer wedi’i roi i’r llwyth cyfan, a’r tafod, a’r genedl. ” Apoc. 13: 4, 7. Mae'r Bwystfil yn arweinydd crefyddol sydd â phwer gwleidyddol, a arferai erlid a lladd y Seintiau yn y gorffennol. Mae'r datguddiad hwn yn disgrifio'r babaeth, a oedd â dylanwad gwleidyddol ar frenhinoedd ac yn condemnio pobl i farwolaeth, weithiau dim ond trwy ddosbarthu rolau sy'n cynnwys dyfyniadau bach o'r Beibl. Cyhoeddir Marc yr Awdurdod Pabaidd gan yr Eglwys ei hun: "Dydd Sul yw ein marc awdurdod ... Mae'r Eglwys (o Rufain) uwchlaw'r Beibl; ac mae'r trosglwyddiad hwn o'r Cadw o ddydd Sadwrn i ddydd Sul yn brawf o'r ffaith hon." Cofnod Catholig, Medi 1, 1923. Felly, cadw dydd Sul fel diwrnod o orffwys, yn lle Saboth y pedwerydd gorchymyn, yw arwydd, neu frand, y bwystfil. Dynion, a oedd, unwaith yr eglurodd yn llawn ynghylch gwir natur y ddadl hon gan fynnu'r gwall fydd yn penderfynu derbyn marc y bwystfil. Byddant yn dewis dydd Sul yn ymwybodol yn lle dydd Sadwrn. Gwneir y dewis yn y meddwl, yn yr ymennydd, sy'n cael ei warchod gan y benglog (pen), y tu allan yw'r talcen. Bydd dynion yn derbyn yr arwydd "ar y talcen" (Dat. 14: 9) am ddewis cadw dydd Sul, stopio gweithio ar y diwrnod hwn a'i wylio fel diwrnod o orffwys. Gwneir y gwaith gyda'r llaw. Felly mae'r Beibl yn dweud y bydd dynion yn derbyn yr arwydd "mewn llaw" (Dat. 14: 9).
Pan roddodd Duw y gyfraith i'r bobl, dysgodd iddynt ufuddhau trwy benderfyniad cadarn a thrwy waith, gan ddefnyddio'r profion symbolau a llaw: “Mae'r geiriau hyn, pwy heddiw yn eich gorchymyn chi ... byddwch chi'n eu durio gyda llaw yn eich llaw, a bydd ar eich cyfer chi ar y blaen rhwng eich llygaid ”Deut. 6: 5, 6. Heddiw, chi sydd i ddewis: Pa arwydd ysbrydol fydd ar eich talcen a'ch dwylo? Arwydd y bwystfil neu eiriau Duw? Mae’r trydydd angel yn dod â neges yr Efengyl dragwyddol i ben trwy ddweud, “Dyma amynedd y Seintiau; Dyma’r rhai sy’n cadw gorchmynion Duw a ffydd Iesu ”Apoc. 14: 9-12. Gyda chymorth Iesu mae'n bosibl ufuddhau i'r gorchmynion. A "Pwy yw'r un sy'n goresgyn y byd, ond yr un sy'n credu bod Iesu yn Fab Duw?" I Ioan 5: 5. “Ni fydd pawb sy’n credu ynddo yn difetha, ond a fydd yn cael bywyd tragwyddol (Ioan 3:16).
Ydych chi am gredu yn Iesu Grist, Mab Duw, a thrwy ei allu yn goresgyn y byd ac ufuddhau, i etifeddu bywyd tragwyddol? Dewiswch fywyd, awydd Duw a'n un ni ydyw.
Bendith Duw chi,

Angel Ystafell Weinyddiaeth - Rhybudd Terfynol

https://youtu.be/euiy8X7HlMU

The 3 Angelic Messages The 3 angelic messages are the ultimate warning for those who want to be saved. they come straight from the Revelation book of the bible and are of utmost im...

Tämä viesti päättää maailman kohtalosta

Profeetta John totesi:
”Ja näin toisen enkelin lentävän taivaan läpi, ja minulla oli iankaikkinen evankeliumi julistaa hänet niille, jotka asuvat maan päällä, koko kansakunnalle, heimolle sekä kielelle ja ihmisille (ja tämän valtakunnan evankeliumia saarnataan Kaikessa maailmassa, todistuksessa kaikille kansakunnille, ja sitten loppu tulee); Sanomalla kovalla äänellä: pelkäsin Jumalaa ja annan hänelle kunniaa; Koska tuomiosi aika on tulossa. Ja palvoa sitä, joka teki taivaan, maan ja meren ja vesien lähteet. " Apoc. 14: 6; Matto 24:14; Apoc. 14: 7.

Tämä on viestin merkitys: "Jumala tuo kaiken työn tuomioon ja jopa kaiken, mikä on katettu, onko se hyvä vai huono." Siksi ”pelko Jumalalle ja pidä hänen käskynsä; Koska tämä on jokaisen ihmisen velvollisuus ”ECL. 12:13. Erityisesti kaksi käskyä ovat tänään jalanjälki, ja tämä rikkomusjumala vaatii parannuksen ja muutoksen - ensimmäisen ja neljännen.
Ensimmäinen, hän sanoo: "Sinulla ei ole muita jumalia edessäni." Esim. 20: 3. Jumala on yksi henkilö, ja sellaisenaan odottaa palvoa. "On yksi Jumala, Isä" Värin. 8: 6. Hän ei hyväksy kolminaisuutta (pyhä-henkinen isä) viitattu palvonta. ”Aika tulee, ja nyt se on, missä tosi palvojat palvovat Isää hengessä ja totuudessa; Isä etsii niin, että he palvovat häntä ”Joh. 4:24. Uskolliset ihmiset ja enkelit palvovat Jeesusta pelastajana ja Jumalan Pojana: ”Ja kuulin kaikille taivaassa, maan päällä ja maan alla oleville olentoille ja kaikille siellä oleville asioille ovat sanoen, mitä valtaistuimelle perustuu, ja karitsalle annetaan kiitospäivä ja kunnia sekä kunnia sekä voima ikuisesti ja ikuisesti ”Apoc. 5:13. M***a ylin palvonta ja palvonta on annettava isälle. Jeesus sanoi Saatanalle: "Herra sinun Jumalasi palvoa, ja vain sinä palvot" matto ". 4: 10*.
Neljäs käsky vahvistaa muun työn ja Jumalan palvonnan päivän: ”Muista sapatin päivä sen pyhittämiseksi. Kuusi päivää työskentelet, ja teet koko työn. M***a seitsemäs päivä on Herran sinun Jumalasi sapatti; Et tee mitään työtä, et sinä, poikasi, tyttäresi, palvelijasi, palvelijasi, eläimen tai muukalaisen, joka on ovien sisällä. Sillä kuudessa päivässä Herra teki taivaat ja maan, meren ja kaiken, mitä siellä on, ja seitsemäs päivä lepäsi; Siksi Herra siunasi sapatin päivää ja pyhitti hänet ”Ex. 20: 8-11.
Ikuisen evankeliumin julistamisen jälkeen ”toinen enkeli seurasi sanomalla, putosi, putosi Babylon, tuo suuri kaupunki, joka kaikille kansakunnille antoi sen haureuden vihan viinin” Apoc. 14: 8. Babylon tulee termistä (sanan juuri) Babel, joka Raamatussa tarkoittaa sekaannusta: ”Joten hänen nimeään Babelia kutsuttiin, koska siellä hämmensi Herraa koko maan kielen” Gen. 11: 9. Tämä "sekavuus" on Jumalan opin, Raamatun opetuksen poikkeama: "Sillä Jumala ei ole sekaannuksen Jumala, vaan rauhan, kuten kaikissa pyhien kirkoissa" I Color. 14:33. ”Babylon” edustaa instituutiota, joka leviää väärän opin koko maan päälle: ”Babylon oli lasi kultaa Herran kädessä, joka humalassa ympäri maata; heidän viinistään joi kansakuntia; Siksi kansakunnat menivät hulluksi ”Jer. 51: 7. Virheen leviämisen vaikutus on havainnollistettu ilmaisulla ”kaikille kansakunnille viinille” APOC. 14: 8. "Babylon" esitetään naisena: "Ja nainen oli pukeutunut violetiksi ja scarlet -laitteeseen ... ja otsassaan oli nimi: Mystery, Suuri Babylon, prostituution äiti ja maan kauhistukset." Apoc. 17: 4, 5. Raamatun kielellä nainen edustaa kirkkoa: "Koska aviomies on naisen pää, koska Kristus on kirkon pää." EF. 5:23. "Babylon" on siksi kirkko (t), joka opettaa (M) oppeja Jumalan käskyjen, etenkin ensimmäisen ja neljännen, vastaisesti.
Päättäessään iankaikkisen evankeliumin esityksen: ”Kolmas enkeli seurasi heitä sanomalla suurella äänellä: Jos joku palvoo petoa ja hänen imagoaan ja vastaanottaa merkin otsaansa tai kädessään, hän juo myös Jumalan viini, joka makasi, ei sekoitettu, vihan kalkki; ja kiusataan tulessa ja rikkiä pyhien enkelien edessä ja karitsan edessä. Ja kidutuksesi savu nousee ikuisesti ja ikuisesti; Ja heillä ei ole muuta päivää tai yötä, jotka rakastavat petoa ja hänen imagoaan, ja se, joka saa hänen nimensä merkin ”Apoc. 14: 9-11. Tämä on miehille ilmoitettu kauhea uhka. Kaksi rangaistusta sovelletaan niille, jotka palvovat petoa. Ensinnäkin he juovat ”Jumalan vihan viinistä” - saavat seitsemän vitsausta, kaikkein kauheimpia jumalallisia tuomioita, jotka on koskaan lähetetty maan päälle: ”Ja minä näin toisen suuren ja ihailtavan kyltin taivaassa: seitsemän enkeliä, joilla oli Viimeiset seitsemän tuholaista; Koska heissä Jumalan viha on toteutettu ”Apoc. 15: 1. Sitten he saavat kuolemanrangaistuksen, joka poltetaan tulijärvessä: ”Sillä tänä päivänä se palaa uunina; Kaikki ylpeät, ja kaikki jumalattomuus ovat kuin olki; Ja tulevana päivänä, sano, sano isäntien herra, jotta et jätä niitä tai haara ... ja ravistat jumalattomia, koska ne ovat harmaita jalkojen kasvien alla, sinä päivänä valmistelen, valmistelen, valmistelen, sanoo isäntien herra. ”Paha. 4: 1, 3. Sitten jumalattomat "tulee olemaan kuin he eivät olisi koskaan olleet" Oba. 1:16
Kaksinkertaisen rangaistuksen välttämiseksi miesten on tiedettävä kuka peto on ja mikä on heidän merkki. John näki hänet ja sanoi: ”Ja he rakastivat petoa ... ja sen annettiin sotaa pyhiä ja lyödä heitä; Ja koko heimolle, kielelle ja kansakunnalle on annettu valta. ” Apoc. 13: 4, 7. Peto on uskonnollinen johtaja, jolla on poliittinen valta, jota hän tapasi vainota ja tappaa pyhät aiemmin. Tämä ilmoitus kuvaa pappeutta, jolla oli poliittinen vaikutus kuninkaisiin ja tuomitsi ihmiset kuolemaan, joskus vain jakamalla rooleja, jotka sisältävät pieniä Raamatun kopioituja otteita. Itse kirkko ilmoittaa paavin auktoriteetin merkinnästä: "Sunnuntai on meidän auktoriteettimme ... Kirkko (Roomasta) on Raamatun yläpuolella; ja tämä siirto lauantaista sunnuntaihin on todiste tästä tosiasiasta." Katolinen ennätys, 1. syyskuuta 1923. Siksi sunnuntain seuraaminen lepopäivänä neljännen käskyn sapatin sijasta on pedon merkki tai tuotemerkki. Miehet, jotka ovat täysin selkeytettyjä tämän virheen vaativan kiistan todellista luonnetta, päättävät saada pedon merkinnän. He valitsevat tietoisesti sunnuntain lauantaina. Valinta tehdään mielessä aivoissa, jota suojaa kallo (pää), jonka ulkopinta on otsaa. Miehet saavat kyltin "otsaan" (Ilm. 14: 9) päättäessään pitää sunnuntaina, lopettaa työskentelyn tänä päivänä ja katsella sitä lepopäivänä. Työ tehdään kädellä. Siksi Raamattu sanoo, että miehet saavat kyltin "kädessä" (Ilm. 14: 9).
Kun Jumala antoi lain ihmisille, hän opetti heitä noudattamaan vakaa päätöksentekoa ja työstä käyttämällä symbolitestejä ja kättä: ”Nämä sanat, jotka tänään käskevät ... terästät niitä muuten kädessäsi, ja tulee olemaan etusija silmäsi välissä ”Deut. 6: 5, 6. Tänään sinun on valittava: mikä henkinen merkki on otsassa ja käsissäsi? Pedon merkki tai Jumalan sanat? Kolmas enkeli päättää iankaikkisen evankeliumin viestin sanomalla: ”Tässä on pyhien kärsivällisyys; Tässä on niitä, jotka pitävät Jumalan käskyjä ja Jeesuksen uskoa ”APOC. 14: 9-12. Jeesuksen avulla on mahdollista noudattaa käskyjä. Ja "Kuka on se, joka voittaa maailman, m***a joka uskoo, että Jeesus on Jumalan Poika?" I John 5: 5. ”Jokainen, joka uskoo häneen, ei mene, vaan on iankaikkinen elämä (Joh. 3:16).
Haluatko uskoa Jeesukseen Kristukseen, Jumalan Popaan ja hänen voimansa kautta voittaa maailman ja toteaa, periä iankaikkinen elämä? Valitse elämä, se on Jumalan ja meidän halu.
Jumala siunatkoon sinua,

Ministeriön huoneen enkeli - viimeinen varoitus

Ин паём тақдири ҷаҳонро тасмим мегирад
Пайғамбар Яҳё мегӯяд:
«Ва фариштаи дигаре дидам, ки дар осмон парвоз карда, башорат дошт, то ки тамоми қавм ва тамоми қавм, ва юнон ва забон ва одамонро мавъиза кунад; ва ин Инҷили Малакут мавъиза хоҳад шуд Дар тамоми ҷаҳон, ба ҳамаи халқҳо шаҳодат хоҳад расид; «Ман бо овози баланд мегуфтам: Ман аз Худо метарсидам ва Ӯро ҷалол деҳ; Зеро вақти доварии шумо меояд. Ва ба он кӣ осмон ва замин ва баҳр ва ба баҳр ва сарчашмаҳои об дод, парастиш кунед ». Apoc. 14: 6; Мат 24:14; Apoc. 14: 7.
Ин маънои паём аст: «Худо тамоми корро ба доварӣ хоҳад овард ва ҳатто ҳамаи он, ки ба назар гирифта шудааст, хоҳ нек бошад ё бад бошад». Пас, аз Худо битарс ва аҳкоми Ӯро риоят кунед; Чунки вазифаи ҳар касест, ки вазифаи ҳар миллат аст. 12:13. Хусусан ду ҳукм имрӯз паҳн шудаанд ва ин ҷинояткорӣ Худо тавба ва тағирёбӣ - аввалин ва чорум.
Якум, гуфт: «Шумо пеши Ман худоёне нахоҳед дошт». Собиқ. 20: 3. Худо ягона шахс аст ва чӣ тавре ки чунин интизоранд, ки бояд ибодат кунанд. "Худои Падар" Ягон Худо ҳаст. 8: 6. Ӯ ибодатест, ки ба Султибофу рӯҳияҳост. «Вақт меояд ва ҳоло он аст, ки ибодати ҳақиқӣ Падарро бо рӯҳ ва ростӣ ибодат хоҳанд кард; зеро ки падар инро меҷӯяд, чунон ки Ӯро мепарастанд: "Юҳанно 4:24". Мардону фариштагон Исоро ҳамчун Наҷотдиҳанда ва Писари Худо мепарастиданд: «Ва ман тамоми махлуқе, ки дар осмон аст, ва дар замин аст, ва дар баҳр ки дар он ҷо ҳастанд, шунидам («Ба арш пардохт» ва барра, ва Барра, миннатдорӣ ва ҷалол ва шарафи абадӣ бахшида шавад. 5:13. Падар ибодат ва ибодат бояд ибодат кунанд. Исо ба Шайтон гуфт: «Худованд Худои Ту нидо нахоҳад дод ва танҳо ту мекоҳӣ». 4: 10 *.
Фармони чорум рӯзи рӯзи истироҳат ва парастиши Худо дар рӯзи истироҳат дар рӯзи қиёмат муқаррар карда мешавад. «Рӯзи шанберо дар хотир нигоҳ дор! Шаш рӯз шумо кор мекунед ва шумо тамоми кори худро мекунед. Рӯзи ҳафтум Худои рӯзи шанбеи Худованд аст; Шумо ягон коре накардед, на шумо, на шумо ва на духтари Ту ва духтаре, ва духтарат, на ҳайвони шумо, на ҳайвони шумо, на ҳайвони шумо, ки дар дарҳои шумо кист. Зеро, дар давоми шаш рӯз, Худованд осмонҳову замин, баҳр ва тамоми ҳостум ва рӯзи ҳафтумро барқарор кард; Пас, Худованд рӯзи шанбе фаршро баракат дод ва ӯро тақдис кард. 20: 8-11.
Пас аз анҷоми Инҷили ҷовидонӣ, фариштае ки гуфт: «Бобил гашт, шаҳри гӯсфанд афтод, ин шаҳри бузургро, ки ба ҳамаи халқҳо ғазаби зинати худро» афкас, ба вуҷуд овард, 14: 8. Бобил аз истилоҳи (решаи калима) Бейкел, ки дар Китоби Муқаддас гуфта мешавад, ки дар Китоби Муқаддас мегӯяд: "Ба воситаи номаш ба забони заминӣ номид" 11: 9. «Фикри таълимоти таълимоти Худо, таълими Китоби Муқаддас,« Зеро ки Худо Худои Библия ва осоиштагиро, балки ба осоиштагӣ нестам ». 14:33. «Бобил» муассисаеро ифода мекунад, ки таълимоти бардурӯғро дар тамоми ҷаҳон паҳн мекунад; «Бобил дар дасти Худованд як шиша тилло буд, ки тамоми замин маст буд; Аз шаробашон миллатҳоро хаста кун; Аз ин рӯ, халқҳо девона "Ирм. 51: 7. Амали паҳн кардани хатогӣ дар ибораи "ба ҳамаи халқҳо шароб" apoc. 14: 8. «Бобил» ҳамчун зан ҳукмронӣ карда мешавад: «Ва зан дар арғувон ва арғувон либос пӯшидаанд ... Ва дар пешакӣ либос пӯшида шуд ... Apoc. 17: 4, 5. Дар забони библӣ, зан «азбаски шавҳар сари зан аст, чун Масеҳ низ сардори калисо аст». Х. 5:23. Аз ин рӯ, «Бобил» ин калисоҳо (ҳо) аст, ки таълимот ба аҳкоми Худо, хусусан аввал ва чорум мухолифанд.
Ва фариштаи Ҷовидон, "Фариштаи ҷовидонӣ аз паи онҳо равона шуда, аз паи онҳо аз паи онҳо ва тасвири Ӯ аст, ва аломати дар дасташ нишонае аз онҳо меҷӯяд, Шароби шароб, ки ғуруби Худоро зад, чун омехта, дар ғазаби Ӯ; Ва дар пеши фариштагони муқаддас ва пеш аз фариштагони муқаддас ва пеш аз барра ба оташ ва каллу кӯчоке гирифтор мешаванд. Ва дуди шумо то абад баланд меоварад. «Ва як рӯз ё шаб, ки ҳайвони ваҳширо ва сурати Худро дӯст медоранд, ва он ки аломати исми Ӯрез қабул кардааст. 14: 9-11. Ин таҳдиди даҳшатноке ба мардон эълон карда мешавад. Барои касоне, ки ҳайвонро ибодат мекунанд, ду ҷазо татбиқ карда мешаванд. Аввалан, онҳо аз «хашми хоби даҳшатнок» нӯшандагон хоҳанд ёфт - ҳукми аз ҳама қавми даҳшатноке, ки ба осмон омадааст, мегирад: Ҳафт фариштае, ки доштанд, пайдо мекунам ҳафт ҳашми охирини Ҳиндустон; Зеро ки дар онҳо ғазаби Худо истеъмол карда мешавад "apod. 15: 1. Сипас онҳо ҷазои қатлро хоҳанд гирифт, ки дар кӯли оташ сӯзондоранд: "Барои он рӯзе ки дар он кӯраи оташ меоянд; Ва ҳама ифтихор мекунанд ва ҳамаи онҳое ки бадронии бадкирдор хоҳанд шуд; Ва он рӯзе ки меояд, Парвардигори лашкарҳо бидиҳед, то шумо нофармонро тарк намекунед, зеро он рӯз дар зери наҳрҳои пойҳо хокистаранг хоҳад буд. мегӯяд Худованди лашкарҳо ». Сипас бадӣ гӯянд, ки гӯё онҳо ҳеҷ гоҳ «Обаҷ» набуданд. 1:16.
Мардон бояд донанд, ки одамон кӣ ҳайвонест, ки ҳайвони ваҳшӣ кист ва аломати онҳо чист. Юҳанно вайро дида, гуфт: «Ҳароҷро дӯст медоштанд ... ... ба муқаддасон ҷангидан мумкин аст; Ва ба тамоми сибти дигаре ва забон ва халқ қудрат дода шудааст ». Apoc. 13: 4, 7. Ва ҳайвони ваҳшӣ бо қудрати сиёсии дорои қувваи таъқибот аст, ки ӯ барои таъқибот буд ва муқаддасонро дар гузашта кушт. Ин Ваҳй ин мавқатро, ки ба подшоҳон таъсир расонд ва мардумро маҳкум карданд, баъзан паҳн кардани ниятҳои ғуруби хурди Навиштаҳо. Худи ибодати калисо нишон дода шудааст: «Калисо як рӯзи якшанбе аст ... Калисо (аз Рум) аз Китоби Муқаддас гузаштааст; ва ин аз риояи ин якшанбе исботи ин далел аст." Сабти катекстӣ, 1 сентябри соли 1923. Пас, қайдҳои якшанбе чун рӯзи шанбе ҳукми чорум аломат ё бренди ҳайвони ваҳшӣ мебошад. Мардон, ки якбора ба табиати воқеии ин ихтисорбуда такя мекарданд, ки исрор кардани аломати ҳайвони ваҳшӣ қарор дорад. Онҳо дар бораи интихоби якшанбе дар ҷои шанбе огоҳ хоҳанд шуд. Интихоб дар тафаккур, дар майна, ки онро косахонаи сар (сар) муҳофизат мекунад, ки дар берун пеш пешонист. Одамон аломати "дар пешони" (Ваҳй 14: 9) барои интихоби рӯзи якшанбе, дар ин рӯз кор карданро бас кунед ва онро дар рӯзи истироҳат тамошо кунед. Кор бо дасти иҷро карда мешавад. Аз ин рӯ, Библия мегӯяд, ки аломати "даризро" қабул хоҳанд кард (Ваҳй 14: 9).
Вақте ки Худо онҳоро ба одамон таълим дод, ки аз рӯи қарори софдилона итоат кунад ва аломатҳоеро иҷро кунанд Ва байни чашмони шумо пеши назари шумо хоҳад буд. Имрӯзҳо шумо интихоб карда метавонед: Кадом аломати рӯҳонӣ дар пешони пешонии шумо бошад? Аломати ҳайвони ваҳшӣ ё суханони Худо? Фариштаи сеюм паёми Инҷили абадиро бо гуфт: «Инҷост сабти муқаддасон; Инҳо касоне ҳастанд, ки аҳкоми Худо ва имони Исоро риоят мекунанд. 14: 9-12. Бо кӯмаки Исо имконпазир аст, ки аҳкомро риоя кардан мумкин аст. «Кист он касе ҷаҳонро мағлуб мекунад, аммо касе ки имон дорад, Писари Худост?» Ман Юҳанно 5: 5. «Ҳар кӣ ба Ӯ имон оварад, талаф нахоҳад шуд, балки ҳаёти ҷовидонӣ дорад (Юҳанно 3:16).
Оё шумо мехоҳед ба Исои Масеҳ, ки ҳамдони Писари Худо ва куввати қуввати Ӯ ба вориси кори абадӣ ғолиб ояд, ба вориси ҳаёти ҷовидонӣ? Зиндаро интихоб кунед, ин хоҳиши Худо ва мо аст.
Худовандам,

Лохаи Вилояти Мухтори - Огоҳии ниҳоӣ