Ορθοπαιδικό ιατρείο -Χριστοφοράτος Νικόλαος

Μεγάλωσε το πόδι ή μίκρυνε το παπούτσι; Τι μας συμβαίνει – Τι να κάνουμε

Τα παπούτσια σας στένεψαν, τα αθλητικά σας «μπήκαν»; Τίποτα από τα δυο δεν συμβαίνει. Αν πατήσατε τα... 40 (ναι!), τότε το πόδι σας αρχίζει να μεγαλώνει - Δείτε τι φταίει και τι να κάνετε

Μπορεί να μικρύνουν τα παπούτσια; Όχι, αλλά μπορεί να μεγαλώσουν τα πόδια! Όσο και αν αυτό δεν αρέσει, η αλήθεια είναι ότι με την πάροδο του χρόνου τα πέλματα μεγαλώνουν και οι λόγοι που τα παπούτσια που φορούσαμε επί έτη πλέον μας στενεύουν, είναι αρκετοί.

Καθώς μπαίνουμε στην τέταρτη δεκαετία της ζωής μας είναι αναμενόμενο να φανούν τα πρώτα σημάδια υπερχρήσης των ποδιών – άλλωστε κάνουμε 5.000-10.000 βήματα την ημέρα. Παράλληλα φθείρονται οι υποστηρικτικοί σύνδεσμοι των ποδιών, όπως και σε ένα παλαιό αυτοκίνητο φθείρονται οι αναρτήσεις – χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι δεν είναι ασφαλές.

Εκτός από το πόδι που «απλώνει», μπορεί να εμφανιστούν και ορισμένα ακόμη προβλήματα όπως κότσι, κάλοι, πελματιαία απονευρωσίτιδα ή άλλα προβλήματα των νεύρων καθώς και τενοντίτιδα.

Σε αναμόρφωση του μήκους και του πλάτους του πέλματος μπορει να οδηγήσει και η πρόσληψη βάρους.

Επιπρόσθετα, με την πάροδο του χρόνου αυξάνεται η καταπόνηση στα μετατάρσια οστά του πέλματος. Η παχυσαρκία, αλλά και τα ψηλοτάκουνα και η πλατυποδία αποτελούν συνθήκες πρόκλησης μεταταρσαλγίας επειδή αυξάνονται τα φορτία που δέχονται τα πόδια κατά την ορθοστασία και το περπάτημα. Η αρχιτεκτονική του ποδός διαταράσσεται και το πέλμα παραμορφώνεται λόγω της χαλάρωσης των συνδέσμων της περιοχής.

Η εγκυμοσύνη, αλλά και η εμμηνόπαυση θεωρούνται δυο ακόμη καταστάσεις που παρατηρείται χαλάρωση των υποστηρικτικών συνδέσμων των ποδιών και αντίστοιχο «μεγάλωμα» της πατούσας. Οι λόγοι είναι ορμονικοί.

Στην περίπτωση της εγκυμοσύνης παρατηρείται αυξημένη ευκαμψία έως και χαλάρωση των συνδέσμων σε όλο το σώμα με σκοπό τη διευκόλυνση του τοκετού. Στην περίπτωση της εμμηνόπαυσης η απώλεια των οιστρογόνων και οι ορμονικές μεταβολές που υφίσταται ο οργανισμός μπορεί να έχουν επιπτώσεις και στο μέγεθος των πελμάτων. Η μειωμένη οστική πυκνότητα αποτελεί έναν ακόμη παράγοντα που μπορεί να αλλάξει το μέγεθος του ποδιού.

Στις ιατρικές παθήσεις που, μεταξύ άλλων, μπορεί να επηρεάσουν το μέγεθος του πέλματος ειναι και η ρευματοειδή αρθρίτιδα, καθώς και διάφορες περιφερικές νευροπάθειες.

Τι να κάνετε

Αν και είναι αναπόφευκτο να δείτε το νούμερο του παπουτσιού σας να μεγαλώνει μαζί σας, μπορείτε να πάρετε τα μέτρα σας ώστε να αποφύγετε πιο σοβαρά προβλήματα που δεν αποτελούν φυσικό κομμάτι της διαδικασίας γήρανσης.

Αρχικά φροντίστε να κάνετε συχνά διατάσεις στα πέλματά σας, αλλά και στον αχίλειο τένοντα. Ο πιο απλός τρόπος να το πράξετε είναι να σταθείτε στα ακροδάκτυλα σε ένα σκαλί και να αφήσετε τη μια φτέρνα να «πέσει» προς τα κάτω νιώθωντας το τράβηγμα στο κάτω μέρος της γάμπας. Επαναλαμβάνετε στο άλλο πόδι

Μπορείτε ακόμη να σταθείτε μπροστά σε ένα τοίχο με τα χέρι σε αυτόν για αντίσταση. Φέρτε το ένα πόδι πίσω με τη φτέρνα να πατάει στο έδαφος και νιώστε το τράβηγμα στο πίσω μέρος του ποδιού, στη γάμπα. Επαναλάβετε στο άλλο πόδι.

Η διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους, αλλά και η επιλογή κατάλληλων ανατομικών υποδημάτων βοηθούν επίσης στη σωστή φροντίδα των ποδιών. Ακόμη και αν στο παρελθόν δεν το κάνατε, ήρθε ο καιρός να επενδύσετε στην επιλογή υποδημάτων με υποστήριξη της καμάρας και του ποδιού, στο κατάλληλο νούμερο που δεν σας «χτυπούν» σε οποιοδήποτε σημείο του ποδιού και να απαλλαγείτε από τα φθαρμένα σας παπούτσια. Τα αθλητικά ειδικότερα καλό είναι να αλλάζονται κάθε χρόνο ή και νωρίτερα αναλόγως τη χρήση.

Στο ιατρειο γινεται εφαρμογη του προιοντος ARTCURE για αντιμετωπιση της δισκοκηλης

Τι είναι το 'ARTCURE'

To 'ARTCURE', είναι ένας φυσικός και ιδιαίτερα αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης της δισκοκήλης, ΑΜΕΣΑ, χωρίς φάρμακα, χωρίς χειρουργείο, χωρίς αναλγητικά και ΠΟΛΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ. Γι'αυτό και ονομάστηκε ‘ART’ – ‘CURE’!

Είναι ανακάλυψη Ιατρού-Νευροχειρουργού, με πατέντα στην Αμερική.
Περιγραφικά, είναι ένα επίθεμα, μέσα στο οποίο εγχύει ο Ιατρός το περιεχόμενο 2 σωληνάριων, το οποίο είναι μια σύνθεση από εξι (-6-) διαφορετικά έλαια βοτάνων.

Ακολούθως, το επίθεμα τοποθετείται στην πλάτη του ασθενούς στην περιοχή της κήλης, και στερεώνεται με την βοήθεια 5 υποαλλεργικών αυτοκόλλητων δεσμών που υπάρχουν στην συσκευασία.

Αφού τοποθετηθεί το επίθεμα στην πλάτη του ασθενούς στο ύψος της σπονδυλικής στήλης που υπάρχει η κήλη, ο ασθενής παραμένει στο κρεβάτι 24 ώρες (πλην φυσικών αναγκών και φαγητού), κατά προτίμηση το δυνατόν περισσότερο ανάσκελα (με χαμηλό μαξιλάρι κάτω από το κεφάλι), αλλά όχι αποκλειστικά.

Κατά το 24ωρο από την τοποθέτηση, δρα το 'ARTCURE' και ο ασθενής νοιώθει τα αποτελέσματα. Το άμεσο και εντός 24 ωρών αποτέλεσμα είναι η πλήρης εξάλειψη του πόνου. Αυτό επιτυγχάνεται ως εξής:

Μετά την τοποθέτηση του επιθέματος, τα στοιχεία που έχουν εισαχθεί εντός του επιθέματος, περνούν διαδερμικά στον ασθενή και φθάνουν (όχι μέσω των αιμοφόρων αγγείων) στην περιοχή της δισκοκήλης. Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, το περιεχόμενο του Ινώδους δακτυλίου τζελ (κήλη), αποτελείται κατά 80% - 85% περίπου, από νερό. Με την βοήθεια ωσμωτικής διαδικασίας, τα στοιχεία που περιέχονται στο επίθεμα (έλαια βοτάνων), αφαιρούν το νερό που περιέχεται στην κήλη (αφυδάτωση κήλης).

Αυτό λοιπόν που ακολουθεί, είναι η μοιραία άμεση συρρίκνωση της κήλης - λόγω της αφυδάτωσης - και ως εκ τούτου ελευθερώνεται η πίεση που ασκούνταν στο νεύρο και εξαλείφεται ο πόνος.

Η διείσδυση δε των βοτάνων του 'ARTCURE' γίνεται μέσω της ρήξης στον Ινώδη Δακτύλιο από την οποία εξέρχεται μέρος του πηκτοειδούς πυρήνα. Ως εκ τούτου δεν είναι δυνατή διείσδυση σε υγιή πυρήνα διότι δεν υπάρχει ρήξη.

Να σημειωθεί ότι, η δράση του διαρκεί έως και …. 4 μήνες μετά την εφαρμογή του!! Το μέγιστο βέβαια μέρος της δράσης είναι το πρώτο 24ωρο, έως τρείς (-3-) ημέρες, αναλόγως της φύσης του προβλήματος, της ηλικίας του ασθενούς και του κάθε οργανισμού.

Το 'ARTCURE' δεν είναι φάρμακο, αποτελεί μια εξαιρετικά αποτελεσματική και ανώδυνη λύση πριν από τις ελάχιστα επεμβατικές πράξεις, ή το χειρουργείο.

🦵Μυϊκές Κράμπες
🗣️ Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

𝚻𝚰 𝚬𝚰𝚴𝚨𝚰 𝚶𝚰 𝚱𝚸𝚨𝚳𝚷𝚬𝚺 ❓
👉Οι κράμπες είναι ακαριαίες συσπάσεις ή σπασμοί ενός ή περισσότερων μυών.
👉Συνήθως πονάνε και διαρκούν από λίγα δευτερόλεπτα έως αρκετά λεπτά.

𝚺𝚬 𝚷𝚶𝚰𝚨 𝚺𝚮𝚳𝚬𝚰𝚨 συμβαίνουν συχνότερα ❓
📍Στο πίσω μέρος της κνήμης (γαστροκνήμιος) και του μηρού (οπίσθιοι μηριαίοι).
📍Στο πρόσθιο μέρος του μηρού (τετρακέφαλος).
📍Στην πλάτη.

𝚷𝚶𝚰𝚨 𝚬𝚰𝚴𝚨𝚰 𝚻𝚨 𝚨𝚰𝚻𝚰𝚨 ❓
🔹Κόπωση ή Υπερκαταπόνηση ενός μυ 🔹Αφυδάτωση 🔹Κακή στάση του σώματος για αρκετή ώρα 🔹Εξάντληση 🔹Χαμηλά επίπεδα ηλεκτρολυτών🔹Ανεπαρκής παροχή αίματος 🔹Κύηση 🔹Ορισμένα φάρμακα.

𝚷𝛀𝚺 𝚨𝚴𝚻𝚰𝚳𝚬𝚻𝛀𝚷𝚰𝚭𝚶𝚴𝚻𝚨𝚰 ❓
🫗 Καλή ενυδάτωση 🧘‍♀Διατάσεις 🧃Αντιμετώπιση ηλεκτρολυτικών διαταραχών 💊 Ρύθμιση της ήδη χορηγούμενης φαρμακευτικής αγωγής

🩻 Οι αλλαγές τύπου Modic (|Modic changes) είναι αλλοιώσεις στο μυελό των σπονδυλικών οστών, εμφανίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε επίπεδα με δισκική εκφύλιση και είναι συχνό απεικονιστικό εύρημα σε ασθενείς με χρόνια οσφυαλγία.

📊 Τα ευρήματα αυτά εμφανίζονται περίπου στο 43% σε ασθενείς με χρόνια οσφυαλγία και περίπου στο 6% σε ασυμπτωματικά άτομα, ενώ η εμφάνιση τους αυξάνεται γενικά με την αύξηση της ηλικίας και κορυφώνεται στη δεκαετία των 60.

🔬 Οι ασθενείς με συμπτωματικές αλλαγές τύπου Modic φαίνεται να αναφέρουν μεγαλύτερη συχνότητα και διάρκεια επεισοδίων οσφυαλγίας, να αναζητούν συχνότερα ιατρική βοήθεια, να έχουν φτωχότερη πρόγνωση και να παρουσίαζουν ένα πρότυπο 'φλεγμονώδους πόνου'.

Μια έρευνα του Πανεπιστημίου του Σίδνευ στην Αυστραλία μελέτησε την επίπτωση ενός κατάγματος στο προσδόκιμο της ζωής ανθρώπων άνω των 50 ετών. Έδειξε ότι ανάλογα με το κάταγμα, φύλο, ηλικία, συννοσηρότητες και κληρονομικότητα, ένα κάταγμα μπορεί να μειώσει τη διάρκεια της ζωής μας από 1-7 χρόνια !!!!. Γι' αυτό είναι σημαντικός ο προληπτικός έλεγχος της ευθραυστότητας των οστών σε άνδρες και γυναίκες (έλεγχος οστεοπόρωσης).

Σας ευχόμαστε καλή Ανάσταση, με υγεία και αγάπη!!!

Οστεοπόρωση-Η εκτεταμένη θεραπεία με denosumab(prolia) συνδέεται με τη συνεχή μείωση των ποσοστών μη σπονδυλικού κατάγματος, σύμφωνα με νέα ευρήματα.
"Αυτά τα δεδομένα υποστηρίζουν περαιτέρω τη μακροχρόνια χορήγηση denosumab, μιας ισχυρής αντιοστεοπορωτικής θεραπείας, σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση και T-score BMD ισχίου =

Οστεομυελίτιδα ονυχοφορου φάλαγγας δείκτη μετά από χειρουργείο θλαστικου τραύματος.

Η οστεομυελίτιδα είναι μια φλεγμονή των οστών και του μυελού, η οποία συνήθως οφείλεται σε λοίμωξη από ποικίλους μικροοργανισμούς και προκύπτει συχνότερα σε μακρά οστά ή στη σπονδυλική στήλη.

Εγχονδρωμα μηριαίου οστού.

Το εγχόνδρωμα είναι ένας καλοήθης όγκος που εξορμάται από τον αρθρικό χόνδρο, εντοπίζεται στον αυλό των οστών κοντά στην επίφυση και οφείλεται σε διαταραχή της λειτουργίας των χονδροβλαστών.

Θεραπεία Οστεοαρθρίτιδας γόνατος με PRP

Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα γόνατος (ΟΑ);

Είναι μια εκφυλιστικού τύπου πάθηση του χόνδρου που περιβάλλει τις αρθρικές επιφάνειες των οστών. Προσβάλλει περίπου το 23% των ενηλίκων και είναι η συχνότερη μορφή αρθρίτιδας.

Γιατί είναι δύσκολη η θεραπεία της;

Η θεραπεία της ΟΑ γόνατος είναι δύσκολη λόγω της μειωμένης αιμάτωσης του ενήλικου αρθρικού χόνδρου,κάτι που οδηγεί στην μειωμένη επουλωτική και αναγεννητική ικανότητα.

Ποιά είναι η αρχική θεραπεία της ΟΑ γόνατος;

Οι μη φαρμακολογικές οδηγίες που δίδονται στους ασθενείς στα πρώιμα στάδια της ΟΑ είναι η απώλεια βάρους, η άσκηση, η φυσικοθεραπεία και η χρήση ορθωτικών. Οι φαρμακευτικές θεραπείες περιλαμβάνουν την τοπική εφαρμογή γέλης με αντιφλεγμονώδη ουσία, η από του στόματος λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών, η λήψη υαλουρονικού και θειικής χονδροιτίνης και οι ενέσιμες θεραπείες (υαλουρονικό νάτριο, κορτικοστεορειδή, PRP,έγχυση βλαστοκυττάρων)

Τί είναι το PRP;

Το PRP (platelet rich plasma) είναι προιόν του αίματος του ασθενούς, το οποίο λαμβάνεται έπειτα από απλή φλεβοκέντηση μίας περιφερικής φλέβας και στην συνέχεια φυγοκεντρείται.Το αποτέλεσμα της φυγοκέντρησης είναι ένα συμπυκνωμένο πλάσμα με πολύ μεγάλη συγκέντρωση αιμοπεταλίων, το οποίο εγχύεται στην πάσχουσα άρθρωση.

Ποιά είναι η δράση του PRP;

Τα αιμοπετάλια είναι απύρηνα κύτταρα τα οποία προέρχονται από τα μεγακαρυωκύτταρα. Τα αιμοπετάλια όταν διεγείρονται εκκρίνουν κάποιους αυξητικούς παράγοντες. Η διαδικασία αυτή είναι πολύ γρήγορη και μάλιστα το 70% των αυξητικών παραγόντων έχει εκκριθεί μέσα σε 10 λεπτά.Οι παράγοντες αυτοί είναι κυτταροκίνες , χημοκίνες και άλλες πρωτείνες οι οποίες είναι αποθηκευμένες εντός των αιμοπεταλίων και η δράση τους είναι η καταστολή της φλεγμονής και συνάμα η διέγερση των χονδροκυττάρων και η παραγωγή κολλαγόνου τύπου 2. Το γεγονός αυτό έχει άριστη εφαρμογή στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος , κυρίως στα αρχικά στάδια.
Πως γίνεται η θεραπεία με PRP;
Η θεραπεία με PRP γίνεται στον χώρο του ιατρείου με λήψη αίματος περίπου 10ml, φυγοκέντρηση και έπειτα ενδαρθρική έγχυση του παραγόμενου πλάσματος. Ο ασθενής παραμένει στο ιατρείο 20 λεπτά. Σύμφωνα με διεθνή πρωτόκολλα απαιτούνται 2 εγχύσεις σε διάστημα 20 ημερών.

Σύγχρονες θεραπευτικές εφαρμογές του PRP

Στην σύγχρονη διεθνή βιβλιογραφία προτείνεται η έγχυση του PRP ενδοστικά, στο πάσχον υποχόνδριο οστούν, στο οστό δηλαδή που βρίσκεται κάτω από τον αρθρικό χόνδρο που έχει υποστεί βλάβη. Μάλιστα ο συνδυασμός ενδαρθρικής και ενδοστικής έγχυσης βελτιώνει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Σε καμία περίπτωση η θεραπεία με PRP δεν υποκαθιστά την αντιμετώπιση της βαρύτατης Ο.Α γόνατος με ολική αρθροπλαστική.

Στο ιατρειο μας γίνεται η θεραπεία με prp με πολύ καλά αποτελέσματα!

Τις καλύτερες ευχές μας για καλά Χριστούγεννα, με υγεία, αγάπη και χαρά!

. ⚠️ Το κότσι...!
Της Αμάλ Κλούνεϊ Αλαμουντίν ...
.. φανερώνει ότι και αυτή δεν γλίτωσε το πρόβλημα ,που έχουν όλες οι γυναίκες στον κόσμο που φοράνε τακούνια...
..το παπούτσι Jimmy choo κοστίζει 571 €".

Τι είναι το κότσι;

Ο βλαισός μέγας δάκτυλος είναι μια προοδευτική παραμόρφωση του μεγάλου δακτύλου στην οποία επηρεάζεται η πρώτη μεταταρσοφαλλαγγική άρθρωση και συχνά συνοδεύεται από σημαντική λειτουργική αναπηρία και πόνο στο πόδι. Αυτή η άρθρωση σταδιακά υποχωρεί με αποτέλεσμα το μεγάλο δάκτυλο να στρίβει προς τα άλλα δάκτυλα και να αναπτύσσεται μαλακός ιστός και οστική προεξοχή (εξόγκωμα) στη βάση του μεγάλου δακτύλου, αυτό που συνήθως ονομάζουμε “κότσι”.

Αρχικά μπορεί να εμφανίζεται ως ευαισθησία στην περιοχή λόγω τριβής με τα υποδήματα και το δέρμα πάνω από το κότσι μπορεί να γίνει σκληρό, ζεστό και κόκκινο. Με την πάροδο του χρόνου αυτές οι αλλαγές οδηγούν σε μόνιμο πόνο και λειτουργικό έλλειμμα (όπως μειωμένη ισορροπία του ποδιού κατά τη βάδιση), ενώ συχνά μπορεί να συνοδεύεται από παραμορφώσεις και συμπτώματα και από τα υπόλοιπα δάκτυλα (παραμόρφωση του δευτέρου δακτύλου, μεταταρσαλγία). Τέλος το άλγος στην περιοχή επιδεινώνεται και λόγω της οστεοαρθρίτιδας που μπορεί να αναπτυχθεί.

Που οφείλεται;

Η ακριβής αιτιολογία δεν έχει πλήρως αποσαφηνιστεί. Ωστόσο ορισμένοι παράγοντες παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη του βλαισού μεγάλου δακτύλου. Αυτοί είναι:

Η γενετική προδιάθεση (το 70% των ασθενών με ‘’κότσι’’ έχουν οικογενειακό ιστορικό).
Το φύλο (είναι 10 φορές πιο συχνό στις γυναίκες σε σχέση με τους άντρες).
Τα υποδήματα (σφιχτά μυτερά παπούτσια με ψηλό τακούνι).
Συστηματική ασθένεια (πχ ρευματοειδής αρθρίτιδα).
Διάγνωση
Η διάγνωση του βλαισού μεγάλου δακτύλου τίθεται με την κλινική εξέταση και με απλό ακτινολογικό έλεγχο. Μέσω ακτινογραφιών εκτιμάται κυρίως η γωνία που σχηματίζεται μεταξύ του πρώτου μεταταρσίου και της εγγύς φάλαγγας του μεγάλου δακτύλου. Εάν η γωνία είναι μικρότερη από 15° τότε θεωρείται φυσιολογική. Γωνίες 20° και πάνω είναι παθολογικές, ενώ μια γωνία 45-50° θεωρείται σοβαρή παραμόρφωση.

Πρόληψη
Η χρήση παπουτσιών που ταιριάζουν σωστά (όχι πολύ σφιχτά) και η αποφυγή ψηλών τακουνιών αποτελούν σημαντικά μέτρα πρόληψης του βλαισού μεγάλου δακτύλου. Μελέτες έχουν δείξει ότι το να φοράει κανείς σφιχτά μυτερά παπούτσια ή / και τακούνια στην ηλικία μεταξύ 18 και 39 ετών μπορεί να είναι καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξη του βλαισού μεγάλου δακτύλου στο μέλλον.

Συντηρητική Θεραπεία
Η πρώτη επιλογή θεραπείας, ειδικά στις περιπτώσεις με πολύ μικρή παραμόρφωση είναι η συντηρητική θεραπεία. Γίνεται προσαρμογή των υποδημάτων για να βοηθήσει στην εξάλειψη της τριβής στο κότσι. Συστήνεται η χρήση παπουτσιών με πιο φαρδιά και βαθιά μύτη και η αποφυγή τακουνιών. Σε περίπτωση μεταταρσαλγίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν ειδικοί πάτοι που βελτιώνουν τα συμπτώματα, ενώ επίσης ειδικοί νάρθηκες, που φοριούνται τη νύχτα, μπορούν να διορθώσουν τη θέση του μεγάλου δακτύλου.

Χειρουργική Θεραπεία
Εάν αποτύχει η συντηρητική θεραπεία και δημιουργηθεί μεγάλη παραμόρφωση με έντονα ενοχλήματα, τότε καταφεύγουμε στη λύση της χειρουργικής θεραπείας. Έχει περιγραφεί μέχρι σήμερα μεγάλος αριθμός χειρουργικών μεθόδων για την αντιμετώπιση του βλαισού μεγάλου δακτύλου. Η επιλογή της μεθόδου εξατομικεύεται κάθε φορά αναλόγως του βαθμού παραμόρφωσης του μεγάλου δακτύλου και τις συνοδές παθήσεις. Σήμερα είναι πλέον δυνατή η εφαρμογή ελάχιστα επεμβατικών χειρουργικών μεθόδων με τη χρήση ειδικών μικρών εργαλείων και τη διενέργεια μικρών τομών στο δέρμα που έχουν σαν αποτέλεσμα την ταχύτερη αποκατάσταση του ασθενούς και το ιδανικότερο αισθητικό αποτέλεσμα. Η διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης κυμαίνεται από μισή έως 2 ώρες, αναλόγως της βαρύτητας της παραμόρφωσης καθώς και αν συνοδεύεται με προσβολή και των υπόλοιπων δακτύλων.

Τέλος, καλό είναι να τονιστεί ότι η χειρουργική θεραπεία επιλέγεται πάντα με γνώμονα την απαλλαγή του ασθενούς από τα συμπτώματα και όχι για κοσμητικούς λόγους, καθώς και ότι οι τεχνικές με ‘’laser’’ χωρίς καθόλου τομές ελέγχονται για την αποτελεσματικότητα τους, ιδίως σε περιπτώσεις με μεγάλη παραμόρφωση.

Μετεγχειρητική πορεία – Αποκατάσταση

Δεν απαιτείται νοσηλεία του ασθενούς στο νοσοκομείο και ο ασθενής εξέρχεται την ίδια ημέρα. Σε περιπτώσεις που έχει γίνει διόρθωση μεγάλης παραμόρφωσης του μεγάλου δακτύλου σε συνδυασμό με διορθωτικές επεμβάσεις και στα υπόλοιπα δάκτυλα είναι πιθανή η παραμονή για μια ημέρα στο νοσοκομείο.

Η μετεγχειρητική αποκατάσταση του ασθενούς περιλαμβάνει την άμεση φόρτιση του ποδιού συνήθως με τη χρήση βακτηριών για τις πρώτες 2 εβδομάδες και ειδικού υποδήματος για συνολικά 4-6 εβδομάδες, αναλόγως του μεγέθους της παραμόρφωσης που διορθώθηκε και αν χρειάστηκε να γίνει κάποια συμπληρωματική επέμβαση στα άλλα δάκτυλα του ποδιού.

Συχνές ερωτήσεις ασθενών:

Θα πονέσω πολύ μετά το χειρουργείο;
Όχι. Οι σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας σε συνδυασμό με τα σύγχρονα πρωτόκολλα fast track αναισθησίας προσφέρουν πλέον ένα ανώδυνο και αναίμακτο αποτέλεσμα με ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, ο οποίος διαρκεί μόνο τα πρώτα 24ωρα και είναι πολύ εύκολα διαχειρίσιμος στο σπίτι με απλά παυσίπονα.

Το “κότσι” μπορεί να ξαναδημιουργηθεί;
Όχι. Εφόσον γίνει η σωστή επιλογή του είδους της χειρουργικής επέμβασης που απαιτείται, η παραμόρφωση δεν πρόκειται να υποτροπιάσει.

Μπορώ να χειρουργήσω και τα δύο πόδια μου ταυτόχρονα;
Ναι. Είναι προτιμότερο όταν το πρόβλημα υπάρχει και στα δύο πόδια, να το αντιμετωπίζουμε μαζί σε μια χειρουργική επέμβαση.

Θα φορέσω ποτέ ξανά τακούνια;
Ναι. Μετά τη διόρθωση της παραμόρφωσης και αφού έχει ολοκληρωθεί η μετεγχειρητική αποκατάσταση είναι δυνατή η χρήση όλων των υποδημάτων της

Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος

Η Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 17 Οκτωβρίου. Αυτή η ημέρα τονίζει το αυξανόμενο ποσοστό ατυχημάτων και τραυματισμών που προκαλούν θάνατο και αναπηρία σε όλο τον κόσμο, καθώς και την ανάγκη πρόληψης αυτών των ατυχημάτων. Η Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος στοχεύει στη διάδοση της ευαισθητοποίησης σχετικά με τους διαφορετικούς τρόπους πρόληψης ατυχημάτων και τις προφυλάξεις που μπορεί κανείς να λάβει για να παραμείνει ασφαλής.
Η Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος εορτάζεται στο πλαίσιο της «Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις». Η Εβδομάδα Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις ξεκινά στις 12 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας, συνεχίζεται με την Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης στις 16 Οκτωβρίου, με την Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος στις 17 Οκτωβρίου και ολοκληρώνεται με την Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης στις 20 Οκτωβρίου. Η Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος επικεντρώνεται στη σημασία της σωτηρίας και της προστασίας ζωών σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Είναι επίσης μια ημέρα παροχής εκπαίδευσης σχετικά με το πώς να αποφεύγονται τραυματισμοί και θάνατοι.
Η Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος καθιερώθηκε στο Νέο Δελχί της Ινδίας το 2011. Αυτό ήταν αποτέλεσμα του υψηλού αριθμού θανάτων που προκαλούνταν από τροχαία δυστυχήματα στη χώρα — υπολογίζεται ότι πάνω από 400 άνθρωποι έχαναν τη ζωή τους κάθε μέρα από αυτή την αιτία. Η ημέρα καθιερώθηκε ως μία προσπάθεια να μειωθούν οι τραυματισμοί και οι θάνατοι, καθώς και οι επακόλουθες συνέπειες των περιστατικών τραυμάτων στη χώρα και στον κόσμο γενικότερα. Όσο πιο γρήγορα δίνεται η ιατρική φροντίδα, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να βοηθηθεί ο ασθενής. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλές χώρες με περιορισμένα μέσα μεταφοράς ασθενών γρήγορα σε νοσοκομείο. Σε ορισμένες χώρες, μπορεί να χρειαστεί έως και μία ώρα για να φτάσουν στο νοσοκομείο μετά από τροχαίο ατύχημα. Στις αναπτυσσόμενες χώρες, πολλά νοσοκομεία δεν διαθέτουν τον κατάλληλο ιατρικό εξοπλισμό για επείγουσα περίθαλψη. Υπάρχει επίσης έλλειψη επαρκώς εκπαιδευμένου προσωπικού . Εάν υπήρχαν όλα αυτά , το 50% των θανάτων από τροχαία ατυχήματα στις αναπτυσσόμενες χώρες θα μπορούσε να αποφευχθεί.
Στην Ιατρική Τραύμα ονομάζεται "κάθε βίαιη καταστροφή ιστών, εσωτερική ή εξωτερική, ανεξάρτητα από το αίτιο που την προκάλεσε", σύμφωνα τον ορισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.Μπορεί να υπάρχουν πολλές αιτίες του τραυματισμού, όπως τροχαία ατυχήματα, πτώσεις, βία και κακοποίηση που προκλήθηκε από άλλο άτομο, εγκαύματα που προκαλούνται από εκρήξεις ,πυρκαγιές και άλλα. Ωστόσο, μεταξύ των πολλών αιτιών που αναφέρθηκαν παραπάνω, τα τροχαία ατυχήματα (RTA) είναι η κύρια αιτία τραύματος σε όλο τον κόσμο. Περίπου 5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από τραύματα σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο και πολλοί τραυματισμοί προκαλούν ακόμη και μόνιμη αναπηρία . Η συμμετοχή σε τροχαίο ή άλλο σοβαρό ατύχημα μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη ζωή κάποιου και να επιφέρει μια δραστική αλλαγή στη στάση και τη συμπεριφορά του.
Πώς ένα ατύχημα επηρεάζει και αλλάζει τη ζωή κάποιου;
Ένα ατύχημα μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη ζωή ενός ατόμου που ξεπερνούν τον προφανή εξωτερικό τραυματισμό.
Θέματα ψυχικής υγείας:
Πολλά θύματα ατυχημάτων παλεύουν με προβλήματα ψυχικής υγείας μετά από ένα ατύχημα. Τα περισσότερα θύματα περνούν από μια κατάσταση γνωστή ως Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (PTSD). Αυτό συμβαίνει όταν το θύμα αποτυγχάνει να συνέλθει μετά από ένα τραυματικό γεγονός. Εκτός από το PTSD, μπορεί να αντιμετωπίσουν και άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας. Αυτά τα θέματα μπορεί να ποικίλλουν από έντονο στρες, αϋπνία έως άγχος. Τα θύματα που είχαν μόνιμη αναπηρία από το ατύχημα μπορεί επίσης να αντιμετωπίσουν την κατάθλιψη.
Είναι προφανείς οι αρνητικές συνέπειες των παραπάνω στην προσωπική και επαγγελματική ζωή των θυμάτων.
Μακράς διάρκειας φυσική επίδραση:
Αυτός είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους παράγοντες που επηρεάζουν το θύμα. Τα σοβαρά ατυχήματα μπορούν να αφήσουν πίσω τους μια μόνιμη σωματική επίδραση που μπορεί να επιμείνει για χρόνια μετά την πραγματοποίηση των ατυχημάτων. Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει τραυματικές βλάβες στον εγκέφαλο, κατάγματα που μπορεί να απαιτούν χειρουργικές επεμβάσεις, τραυματισμούς στη σπονδυλική στήλη, μόνιμες αναπηρίες και σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις, ακρωτηριασμό.
Πώς μπορεί κανείς να συνέλθει από ένα ατύχημα;
Μετά από τραυματισμό κατά τη διάρκεια ενός ατυχήματος, η πλήρης αποκατάσταση απαιτεί πολύ χρόνο, υπομονή και φροντίδα. Ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού, η αποκατάσταση μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες ή και χρόνια. Αν και δεν μπορείτε να έχετε έναν οριστικό χρόνο ανάρρωσης, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να διευκολύνετε τη διαδικασία.
Ζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια:
Σε αρκετές περιπτώσεις ατυχημάτων, αν και οι τραυματισμοί μπορεί να μην είναι ορατοί αμέσως, είναι σημαντικό να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια. Σημάδια διάσεισης, πόνου και βλάβης στη σπονδυλική στήλη ή στα άκρα μπορεί να χρειαστούν ώρες για να εμφανιστούν. Όσο περισσότερο περιμένετε, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος επιδείνωσης του τραυματισμού.
Ακολουθήστε προσεκτικά το σχέδιο θεραπείας:
Ανάλογα με τη σοβαρότητα και τη θέση του τραυματισμού, το σχέδιο θεραπείας θα διαφέρει. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να διασφαλιστεί η πλήρης ανάρρωση είναι να ακολουθήσετε το πρόγραμμα θεραπείας που έχει σχεδιάσει ο γιατρός, με τη μέγιστη προσοχή. Σε περιπτώσεις που αφορούν κατάγματα, ο γιατρός θα προτείνει την ενδεδειγμένη χειρουργική επέμβαση.
Τελική αποκατάσταση:
Το να δίνετε στο σώμα σας την ξεκούραση που χρειάζεται παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία αποκατάστασης. Μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό, είναι σημαντικό το σώμα σας να επιβραδύνει και να έχει το χρόνο να επουλωθεί. Ο καλός βραδινός ύπνος θα επηρεάσει θετικά το σώμα σας και θα διατηρήσει ανέπαφα τα επίπεδα ενέργειάς σας. Το επίπεδο των ορμονών του στρες στο σώμα πέφτει επίσης ενώ κοιμάστε και η ροή του αίματος αυξάνεται επίσης, επιτρέποντας στους μύες και στους ιστούς σας να επανέλθουν.
ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΡΗΣΕΤΕ την
Την Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος, το προσωπικό έκτακτης ανάγκης σε όλο τον κόσμο παρέχει εκπαίδευση σχετικά με το πώς μπορεί να βοηθήσει κάποιος κατά τη διάρκεια ενός τραυματικού συμβάντος.
Ορισμένες χώρες, όπως η Ινδία, έχουν αναπτύξει Νόμους για την Καλή Σαμαρείτιδα, έτσι ώστε οι παρευρισκόμενοι να μπορούν να προσφέρουν βοήθεια χωρίς το φόβο νομικής ταλαιπωρίας.
Γνωρίζετε ΚΑΡΠΑ; Αν όχι, η Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος είναι μια εξαιρετική στιγμή για να το μάθετε.
Άλλες σωτήριες δεξιότητες που πρέπει να αποκτήσετε περιλαμβάνουν:
Πρόληψη υποθερμίας
Χρήση Αυτοματοποιημένου Εξωτερικού Απινιδωτή (AED)
Έλεγχος απώλειας αίματος
Διαφυγή από αυτοκίνητο που βυθίζεται
Έξοδος από φλεγόμενο κτίριο
Αντίδραση στα δαγκώματα φιδιών
Βοήθεια σε αλλεργικές αντιδράσεις
Έχοντας αυτές τις δεξιότητες αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης, μπορεί μια μέρα να σώσετε τη ζωή ενός αγαπημένου προσώπου ή ενός αγνώστου.
Τέλος μην ξεχάσετε να διαδώσετε την ευαισθητοποίηση κοινοποιώντας την στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Τι είναι η κύφωση πλάτης;

Όταν βλέπουμε από το πλάι την σπονδυλική στήλη, αναγνωρίζουμε 3 καμπύλες. Στον αυχένα υπάρχει λόρδωση, στην θωρακική μοίρα της σπονδυλική στήλης υπάρχει κύφωση και στην οσφυϊκή μοίρα υπάρχει λόρδωση. Είναι φυσιολογικό η σπονδυλική στήλη να έχει καμπύλες και να έχει το σχήμα S από το πλάι. Σε μερικές περιπτώσεις αυτές οι καμπύλες είναι πιο έντονες και όταν η κύφωση στην θωρακική μοίρα γίνεται υπερβολική, δηλαδή ξεπερνάει τις 50° την θεωρούμε παθολογική.

Ποιοι οι τύποι της κύφωσης και τα συμπτώματα;

Η πιο συνηθισμένη κύφωση είναι η κύφωση της στάσης (postural kyphosis ή roundback) η οποία είναι εύπλαστη και μπορεί να διορθωθεί αν ο ασθενής το προσπαθήσει.

Η δεύτερη και πιο σπάνια κύφωση είναι η πρωτογενής κύφωση ή νόσος του Scheuermann, που είναι το αποτέλεσμα της εκφύλισης των μεσοσπονδύλιων δίσκων σε νεαρή ηλικία, και ξεχωρίζει από την κύφωση στάσης γιατί φαίνεται πολύ πιο έντονη όταν ο ασθενής σκύβει μπροστά και βλέπουμε την πλάτη του από το πλάι. Ο λόγος της Scheuermann δεν είναι γνωστός, αλλά μάλλον υπάρχει κάποια κληρονομικότητα γιατί εμφανίζεται σε πολλά άτομα στην ίδια οικογένεια. Εμφανίζεται κυρίως στην ηλικία των 12 με 14ων ετών.

Τέλος υπάρχει και η κύφωση από κατάγματα (από τραυματισμό ή καρκίνο) ή και φλεγμονές.

Πως γίνεται η διάγνωση;

Η κύφωση μπορεί να διαγνωστεί αν ο ασθενής σκύψει μπροστά και ο γιατρός τον παρατηρεί από το πλάι. Σε περίπτωση που υπάρχει οξεία κύφωση (όπως σε κατάγματα και φλεγμονές) αυτή φαίνεται ακόμα περισσότερο (Gibbus deformity). Ο γιατρός επίσης εξετάζει την βράχυνση των οπισθίων μηριαίων καθώς και τον πιθανό πόνο στην σπονδυλική στήλη. Ακτινολογικός έλεγχος είναι οι απλές ακτινογραφίες στις οποίες μπορεί να υπολογιστεί το μέγεθος της κύφωσης.

Ποιες οι εναλλακτικές για θεραπεία και αντιμετώπιση;

Συντηρητική αντιμετώπιση

Η φυσική άσκηση είναι η προτεινόμενη θεραπεία για την κύφωση στάσης. Η αγωγή στην κύφωση τύπου Scheuermann είναι ο κηδεμόνας για να αποφευχθεί η χειροτέρευσή της, με την προϋπόθεση ότι δεν έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του παιδιού. Ο κηδεμόνας πρέπει να συνδυάζεται με φυσικοθεραπεία και φυσική άσκηση ούτως ώστε να διατηρείται η ευκινησία της σπονδυλικής στήλης και η μυϊκή ισχύς.

Θεραπεία με χειρουργείο

Αν η κύφωση εξακολουθεί να προχωράει, παρά την συντηρητική αγωγή ή αν η κύφωση είναι πολύ σοβαρή εξ αρχής, τότε το χειρουργείο είναι απαραίτητο. Το όριο μετάβασης από τον κηδεμόνα στην χειρουργική αντιμετώπιση, τοποθετείται γύρω στις 80 με 90° προκειμένου για θωρακική κύφωση (η φυσιολογική κύφωση είναι 20° με 40° στον θώρακα). Πολύ συχνά χρειάζονται κατά την διάρκεια της σπονδυλοδεσίας χρειάζονται οστεοτομίες της σπονδυλικής στήλης.

https://www.newsit.gr/ygeia/o-velonismos-mporei-na-meiosei-tous-xronious-ponokefalous/3554703/

Ο βελονισμός μπορεί να μειώσει τους χρόνιους πονοκεφάλους Μια νέα, μικρή, κινεζική μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα πως ο βελονισμός μπορεί να ανακουφίσει τους ανθρώπους με έντονους χρόνιους πονοκεφάλους. Οι

Καλο Πάσχα και Καλη Ανάσταση με υγεία πανω από ολα!

Η σύγχρονη νόσος των κινητών

Μια εικόνα - Χίλιες λέξεις... Προσπαθήστε να έχετε το αντικείμενο ενασχόλησης σας όσο κοντύτερα στο ύψος των ματιών. Η παρατεταμένη επίκυψη του αυχένα δημιουργεί αυξανόμενα φορτία στην σπονδυλική στήλη, πυροδοτώντας καταστάσεις μυϊκού σπασμού (πιάσιμο της περιοχής του αυχένα, πονοκεφάλους, ιλίγγους) και δημιουργώντας αθροιζόμενες βλάβες (δισκοπάθειες - κήλες) στους μεσοσπονδυλίους δίσκους της περιοχής.

Ινομυαλγία: Όταν το σώμα πονάει

Πολύ συχνό είναι το φαινόμενο του «ιατρικού τουρισμού» όπου ο ασθενής χωρίς εμφανή ασθένεια να περιπλανάται από ιατρό σε ιατρό για πόνους σ’ όλο το σώμα χωρίς να υπάρχει σαφής παθολογική αιτία. Συνήθως όλες του οι εξετάσεις είναι φυσιολογικές αλλά όχι όμως και ο «πάσχων». Αναφέρει ότι και οι άλλοι ιατροί δεν του βρήκαν κάτι, άλλα αυτός συνεχιζει να υποφέρει ενώ αναρωτιέται αν έχει κάτι «κακό» και δεν το βρίσκουμε ή είναι τελικά «τρελός».

Παραπονείται ότι:

Πονάει σ’ όλο το σώμα
Κουρασμένος κοιμάται, κουρασμένος ξυπνάει.
Χρειάζεται πολύ ώρα για να ξεκινήσει τις καθημερινές του δραστηριότητες.
Έχει γίνει ευέξαπτος με πολύ άγχος.
Δεν μπορεί να αποδώσει στη δουλειά του γιατί αδυνατεί να συγκεντρωθεί και συχνά χάνει το λεξιλόγιό του από επίμονες κεφαλαλγίες, ημικρανίες ή αυχεναλγίες και όχι σπάνια έχει ζάλη ή εμβοές.
Παραπονείται για διαταραχές πέψης και έξαρση κολίτιδος με προβλήματα στις κενώσεις.
Κάνει χρήση έως και κατάχρηση αναλγητικών χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια, ενώ ταυτόχρονα παίρνει βιταμίνες ή συμπληρώματα διατροφής χωρίς βελτίωση των συμπτωμάτων.
Ως χρόνιος πόνος θεωρείται ο πόνος που διαρκεί πάνω από 3 μήνες έως και χρόνια και στα δυο ημιμόρια του σώματος (πάνω και κάτω από τη μέση), συμπεριλαμβανομένης της σπονδυλικής στήλης, της ωμοπλάτης και του αυχένα.

Η λεπτομερής λήψη του ιστορικού των συμπτωμάτων βάζει κατ’ αρχάς την υποψία του συνδρόμου της ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑΣ και η αντικειμενική ανεύρεση των σημείων την επιβεβαιώνουν. Στην εικόνα αναδεικνύονται τα σημεία πόνου.

Το σύνδρομο της ινομυαλγίας μπορεί να το μιμηθούν άλλες καταστάσεις όπως:

Υποθυρεοειδισμός
Υπνική άπνοια
Ρευματική πολυμυαλγία
Ηπατίτιδα C
Λοίμωξη από παρβοϊούς
Φάρμακα (υπολιπιδαιμικοί ή αντιϊικοί παράγοντες) ή
Αρχόμενο αυτοάνοσο ρευματικό νόσημα, αλλά αυτά έχουν εργαστηριακή επιβεβαίωση
Στην ινομυαλγία δεν υπάρχει εργαστηριακή επιβεβαίωση και οι εξετάσεις πρέπει να γίνονται με σύνεση για τον αποκλεισμό άλλου υποκείμενου νοσήματος.

Ο πόνος της ινομυαλγίας μπορεί να έχει διακυμάνσεις, άλλοτε να είναι ηπιότερος και άλλοτε εντονότερος. Όταν τα συμπτώματα της ινομυαλγίας αυξάνουν σε αριθμό ή/και ένταση τότε αναφερόμαστε σε έξαρση, η οποία μπορεί να συμβεί απροειδοποίητα ή μετά από έκθεση του ατόμου σε διάφορα στρεσσογόνα ερεθίσματα.

Ασθενείς επίσης με ινομυαλγία αναφέρουν πολλά συμπτώματα λειτουργικών διαταραχών, σπλαχνικών οργάνων, όπως επεισόδια θωρακικού πόνου μη καρδιακής αιτιολογίας, που εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα, όπως επιγαστραλγία, αίσθημα παλμών και άλλων διαταραχών τα οποία καταδεικνύονται στην εικόνα.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑΣ

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία για την ινομυαλγία. Η αντιμετώπιση είναι πολύπλευρη και εξαρτάται από το είδος των συμπτωμάτων που παρουσιάζει κάθε ασθενής ξεχωριστά. Σύμφωνα με τις πρόσφατες συστάσεις του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τα Ρευματικά Νοσήματα EULAR πρέπει να ακολουθούνται τα παρακάτω βήματα.

Αρχικά με την διάγνωση της ινομυαλγίας πρέπει ο ασθενής να εκπαιδεύεται και να ενημερώνεται έτσι ώστε να κατανοήσει τι ακριβώς πάθηση είναι η ινομυαλγία και να διαμορφώσει ανάλογα τον τρόπο ζωής του ενδεχομένως κάνοντας ριζικές αλλαγές.
Να συστήνεται εξατομικευμένο πρόγραμμα άσκησης που θα μπορούσε να περιλαμβάνει υδροθεραπεία και βελονισμό. Φαίνεται από τις μελέτες ότι η αερόβια άσκηση ίσως βοηθάει περισσότερο.
Φαρμακευτική θεραπεία όταν υπάρχει σοβαρός πόνος και διαταραχές ύπνου, χρησιμοποιούνται

η duloxetine (αντικαταθλιπτικό)
η pregabaline(αντιεπιληπτικό)

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και η κορτιζόνη δεν βοηθούν τον πόνο στην ινομυαλγία και θα πρέπει να αποφεύγονται.

Επί αποτυχίας των ανωτέρω συστήνονται ψυχολογικές θεραπείες, όπως η γνωσιακή ή συμπεριφορική ψυχοθεραπεία.