Ronald McDonald Kinderfonds

De Elfstedentocht in de zomer? Geerten gaat het doen. Op de fiets. Om zo geld in te zamelen voor Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam. Hij vertelt: "30 december werd onze lieve zoon Ole geboren. Helaas werd Ole gediagnosticeerd met ACD, een zeer zeldzame en ernstige longziekte. Ondanks de ongelofelijke strijd die Ole heeft geleverd en de grote inzet van de artsen en verplegers, moesten we begin dit jaar afscheid nemen van onze kleine jongen. Het was een periode vol zorgen, angst en onzekerheid. Het Huis was een lichtpunt in deze donkere tijd. Dankzij hen konden we samen zijn en Ole elke dag steunen in zijn strijd. We hoefden ons geen zorgen te maken over de reis van en naar huis, wat ons de kracht gaf om al onze energie te richten op Ole."

"Nu wil ik iets terugdoen voor dit geweldige Huis. Daarom heb ik besloten om op 10 augustus de Elfstedentocht af te leggen op de racefiets. Deze tocht van 235 kilometer door het prachtige Friese landschap wordt een uitdagende onderneming, maar het is belangrijk dat het Ronald McDonald Kinderfonds haar belangrijke werk kan voortzetten en andere gezinnen kunnen helpen, zoals zij ons hebben geholpen." Wil jij Geerten een symbolisch duwtje in de rug geven? 👉🏾 Doneer aan zijn mooie actie via: www.starteenactie.nl/acties/de-friesche-elfstedentocht

De drieling Mae, Ivy en Nova werd na ruim 32 weken zwangerschap gehaald omdat moeder Nicole zwangerschapsvergiftiging kreeg. “We dachten dat ik me na de bevalling snel beter zou voelen, maar dat verliep anders”, vertelt ze. In de loop van tijd ging het steeds slechter met Nicole. Ze viel steeds flauw, kreeg allerlei medicijnen en vocht toegediend, maar knapte niet op. Later bleek dat Nicole aan HELLP en HUS leed. Ze werd opgenomen op de IC. Kevin nam intrek in Ronald McDonald Huis Leiden. "Overdag was ik bij de meisjes en bij Nicole, ik moest me in vieren splitsen. Ik verschoonde luiers, gaf voedingen en ging bij Nicole langs. Alles deed ik op de overlevingsstand, want ik moest sterk en positief blijven. De hoop dat het goed zou komen, hield me op de been. Maar er was geen ruimte om te genieten, zoals je verwacht na de geboorte van je kinderen.” ’s Avonds en ’s nachts kon Kevin bijkomen in het Huis. “Dat was fijn, ik kon wat afstand nemen, terwijl ik tegelijkertijd dichtbij was. Slapen in het Huis zorgde ervoor dat ik overdag weer energie had om er voor mijn meiden te zijn.” ❤️ Verder lezen? Ga naar: https://www.kinderfonds.nl/alleen-terug-naar-een-leeg-huis

Lize is nog maar 1 jaar oud, maar heeft al veel tijd doorgebracht in het UMCG - Universitair Medisch Centrum Groningen. Ze onderging daar een levertransplantatie, waarbij Lize's tante een stukje van haar lever doneerde. Lize's ouders Rick en Anna, broer Jort en zus Nore logeerden tijdens deze spannende tijd in Ronald McDonald Huis Groningen. Zo konden ze als gezin dicht bij Lize zijn. Vandaag wordt Lize officieel ontslagen en zwaait het hele gezin uit na 36 nachten in het Huis. We wensen deze familie alle goeds toe voor de toekomst. ❤️

De eerste zomervakanties zijn begonnen! ☀️ Ook deze zomer worden er in de vakantiehuizen van het Ronald McDonald Kinderfonds weer veel mooie zomerherinneringen gemaakt. Door families zoals die van Ingrid en Natascha. Zij vierden vakantie in het Boshuus. Hun kinderen Evan (4) en Lena (2) hebben een lage weerstand, slaapproblemen en een motorische achterstand. Ook worstelen ze met prikkelverwerking. “Op andere vakanties moesten we een vracht aan hulpmiddelen meenemen. Bovendien zijn daar zoveel prikkels. Toen we zagen hoe fijn Lena hier sliep met haar nieuwe Kinderfonds-knuffelkonijn beseften we ons dat ze behoefte had aan een kleine, voorspelbare plek. In de ochtend kan Evan meteen de ballenbak in. Een aangepaste vakantie geeft écht rust. Genoeg hulpmiddelen en aan de lieve vrijwilligers kunnen we alles vragen.” 🫶🏼

Jasmijn, het tweede kindje van Karlijn en Stan, wordt geheel onverwacht negen weken te vroeg geboren. Ze is zo’n 40 centimeter en 1.790 gram. Veel te klein, maar gelukkig zijn er geen complicaties. Drie dagen na de bevalling wordt Karlijn uit het ziekenhuis ontslagen. Samen met Stan neemt ze haar intrek in het nabijgelegen Ronald McDonald Huis. “Het was zo fijn om daar te zijn. We haalden veel steun uit het uitwisselen van ervaringen met andere ouders in het Huis. Door alle goede zorg die we in het ziekenhuis en in het Huis kregen, zagen we licht aan het eind van de tunnel.” Het gaat zó goed met Jasmijn, dat zij een kleine week na haar geboorte al naar het ziekenhuis in Enschede mag. Heel fijn, want dat is een stuk dichter bij hun huis. Stan en Karlijn zijn elke dag van 9.00 uur tot 16.00 uur bij Jasmijn. Tussendoor drinkt het stel regelmatig even een kopje koffie in de Ronald McDonald Huiskamer, om even te ontspannen in een huiselijke sfeer. ❤️

Midden in de nacht gaat de telefoon. Joyce schrikt op uit haar slaap en is direct klaarwakker. Het is het ziekenhuis. Haar zoon Milan ligt op de IC, hij is te vroeg geboren en liep daarbij een bacteriële infectie op. De arts vertelt dat hij zojuist ook een herseninfarct heeft gehad. “Ik stormde meteen het Ronald McDonald Huis uit, het ziekenhuis in. Elke seconde telt op dat moment. Hij moest het overleven, want ik wist niet wat ik zonder hem moest.” Die donkere nacht gaat gelukkig voorbij, maar in de weken die volgen stapelen de complicaties zich op.

In die zware tijd is het Ronald McDonald Huis de plek voor Joyce om tot rust te komen. “Daar kon ik mij terugtrekken en uitrusten. Ondanks alle zorgen kon ik er goed slapen. Die rust was ook hard nodig om de lange dagen aan het ziekenhuisbed van Milan vol te houden. Het Huis zorgde ervoor dat ik niet omviel." Inmiddels is Milan drie jaar. Hij heeft cerebrale parese overgehouden aan het herseninfarct en zal altijd intensieve zorg nodig hebben. 💛 Doneer nu via https://www.kinderfonds.nl/ik-help-graag-mee?utm_campaign=coververhaal-2-2024&utm_source=facebook&utm_medium=social&utm_content= en zorg ervoor dat kinderen zoals Milan hun familie altijd dicht bij kunnen hebben, ook wanneer elke seconde telt.

"We realiseerden ons al snel dat dicht bij Herman zijn het allerbelangrijkste was." Herman, de zoon van Ewout en Ingrid, heeft tracheamalacie: een aandoening waarbij de luchtpijp niet stevig genoeg is. Nadat hij als baby voor de vierde keer ziek en benauwd terugkomt van de kinderdagopvang, wordt hij opgenomen. Ewout en Ingrid verblijven in Huis Emma Amsterdam. "We waakten aan zijn bed, sliepen om de b***t naast hem, terwijl de ander in het Huis sliep. Door in het Huis te verblijven, kun je er echt helemaal zijn voor je kind.” 💙

Om iets terug te doen voor de Ronald McDonald Huizen stappen Ingrid en Ewout volgende week op de fiets met team De Superhelden. “Herman is onze inspiratie.” Bovendien startte Ewout samen met teamcaptain Youp de podcast ‘Door weer en wind’, waarin ze hun voorbereiding op HomeSport Events bespreken samen met inspirerende verhalen van gasten. Beluister de podcast via Spotify of https://www.homesportevents.nl/podcast

"Charlotte was een ondernemend en spontaan meisje. En een tikkeltje ondeugend. Alles wat ze dacht, flapte ze eruit”, vertellen haar ouders Gerard en Ingrid. ❤️ Begin 1995 bleek Charlotte acute lymfatische leukemie te hebben. Na een strijd van anderhalf jaar overlijdt Charlotte. Ze werd acht jaar. Bijna dertig jaar later besluiten Gerard en Ingrid het Ronald McDonald Kinderfonds via een legaat in hun testament op te nemen. “We dachten terug aan die tijd dat Charlotte in het ziekenhuis lag en we de ouders ontmoetten die in het Ronald McDonald Huis verbleven. Ook al verbleven wij er zelf niet, het Huis in Leiden heeft altijd een plekje in ons hart gehad. Als je kind in het ziekenhuis ligt, is dat het fijnste thuis om te hebben: dicht bij je kind.” Meer weten over nalaten aan het Ronald McDonald Kinderfonds? Vraag vrijblijvend een gratis brochure aan via: https://www.kinderfonds.nl/schenk-via-nalaten

Morgen is het Vaderdag. 🫶🏼 Jan Versteegh, ambassadeur van het Ronald McDonald Kinderfonds, is trotse vader van twee dochters. Hij vertelt: "Mijn oudste dochter Lulu en ik delen het talent niet al te best te slapen. Als ik de slaap niet meer kan vatten, en zij ook al wakker is hoor ik haar soms hardop lezen. Ik kan het dan niet laten; ik schuif naast haar onder de deken en luister naar haar slaperige stem. Magisch, zo’n start van de dag. ’s Avonds draaien we de rollen om. Ik lees Lulu en onze andere dochter Bella voor uit hun favoriete boek van dat moment. Wetend dat ze misschien vannacht weer opduiken naast ons bed. Voor je nachtrust niet optimaal. Maar het geeft niets, want als ouder weet je: onze nabijheid, het samenzijn, geeft hun rust. Juist daarom zijn de Ronald McDonald Huizen zo belangrijk. ’s Avonds wandelen ouders nog even heen en weer voor die nachtzoen en het verhaaltje voor het slapengaan. Om vervolgens terug te keren naar een fijne kamer en de rust te pakken die ze dan zo hard nodig hebben. Dag én nacht dicht bij je kind kunnen zijn: dat is goud waard." 💛

"Het thuis dat wij al weken missen, krijgen wij hier terug." Het zoontje van Stef en Kim werd al na 28 weken zwangerschap geboren. Hun verhaal hoorde je vanavond in 'Dicht bij elkaar, tussen ziek en thuis' op RTL 4. Stef: "We willen elk moment van de dag dicht bij hem kunnen zijn. Zonder het Huis zouden we vier uur van de dag moeten inleveren aan reistijd. Dat wil je niet." Kim: "Ik heb mij de eerste weken heel erg druk gemaakt. We weken niet van zijn zijde. Gelukkig waren we altijd op twee minuten loopafstand van hem." Wil jij het verschil maken voor families zoals Stef en Kim? Sms 'Nacht' naar 7171 of doneer via kinderfonds.nl. Dankjewel 💛

Bas (12) is heel ernstig ziek. Ouders Evelien en René vertellen: "We weten niet hoelang zijn hartje het nog vol gaat houden. Laatst belde het ziekenhuis midden in de nacht dat het niet goed ging met hem. Gelukkig kunnen we vanuit Ronald McDonald Huis Groningen binnen 10 minuten aan zijn bed staan. Dat had vanuit ons huis nooit gekund." Bas is nu voor de vierde keer opgenomen in tien maanden tijd. "We hadden echt het idee dat we hem aan het verliezen waren. Maar hij knapt toch weer op. Blijkbaar is het zijn tijd nog niet. En wij kunnen hem ook nog helemaal niet missen." ❤️ Evelien en René vertelden vanavond in 'Dicht bij elkaar, tussen ziek en thuis' op RTL 4 hun verhaal. Wil jij het verschil maken voor families zoals die van Bas? Sms 'Nacht' naar 7171 of doneer via kinderfonds.nl.

De 450 leerlingen van Kindercampus Hazennest kwamen samen in actie voor Ronald McDonald Huis Middenwest-Brabant. ❤️ Weken hebben de leerlingen toegeleefd naar de sponsorloop van vorige week. Ze oefenden natuurlijk, maar ook vroegen ze ouders, familie, buren en vrienden om hen te sponsoren via starteenactie.nl. En om te komen juichen. En dat deden ze, allebei! Wat een gezellige middag, met een prachtige opbrengst. Die mocht de jarige leerling samen met Juf Nour overhandigen aan Chantal van het Huis. Dank jullie wel, lieve leerlingen! 🙌🏽

Na een snelle thuisbevalling lijkt alles goed te gaan met de pasgeboren Raphaël. Alleen drinken gaat nog niet goed. Een darmobstructie blijkt een paar dagen later de boosdoener te zijn. Kleine Raphaël moet met spoed geopereerd worden. Ouders Stefan en Anne nemen hun intrek in Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam. Anne vertelt: "Ik was natuurlijk nog kraamvrouw, en dus was rust pakken heel belangrijk. Gelukkig vonden we die rust in het Huis. Via de camera boven zijn bedje konden we hem vanuit het Huis in de gaten houden. En we konden dag en nacht naar hem toe, zo fijn. Zeker in de nacht van de operatie is het voor ons onvergetelijk geweest dat we een plek hadden om tot rust te komen en alles te kunnen verwerken maar toch dicht bij onze zoon te zijn." Raphaël is een vrolijke, stoere jongen van inmiddels ruim 3,5 jaar. Hij is grote broer geworden en er is, op zijn litteken na, niks meer te merken van de ingreep die hij destijds heeft gehad. 🫶🏼

Roos heeft een zware vorm van epilepsie. Moeder Iris: “Dit uit zich in blauw aanlopen, ademstops, overstrekken, stuipen of hysterisch lachen." Er zijn daarom altijd zorgen in het gezin. "Ook hebben we altijd hulpmiddelen nodig. Daarom geeft het comfort van de aangepaste vakantiehuizen van het Ronald McDonald Kinderfonds veel rust." ❤️ Want gelukkig zijn er ook genoeg momenten dat Roos kan genieten van haar eigen wereld. Onlangs ontdekte het gezin de Hoeve in Friesland. “Ondanks de korte afstand met thuis, voelde het als vakantie. In de Hoeve kun je echt tot elkaar komen. Hier hoeven we niets uit te leggen, iedereen zit in een zorgenzee. Roos snoezelde graag, terwijl broertje Morris zich in de speelruimtes en inpandige glijbaan vermaakte."

🫶🏼 Woon jij in de omgeving van Beetsterzwaag, Valkenburg of Arnhem? Met de zomervakantie in het vooruitzicht zijn de vakantiehuizen van het Ronald McDonald Kinderfonds nog op zoek naar extra helpende handen. Meld je aan als vrijwilliger en maak zo het verschil voor families zoals die van Roos. https://www.kinderfonds.nl/word-vrijwilliger

Het Boshuus, vakantiehuis van het Ronald McDonald Kinderfonds, Kindervallei, vakantiehuis van het Ronald McDonald Kinderfonds, Ronald McDonald Hoeve

Sef werd al na 28 weken zwangerschap geboren. Hij werd opgenomen op de NICU van Isala Zwolle. Ouders Marco en Irene checkten in bij Ronald McDonald Huis Zwolle, zodat ze dag en nacht op vijf minuten lopen van zijn bedje zijn. Irene vertelt: "Wat waren we blij dat we hier terecht konden. Het was echt ons tweede thuis. Met andere gezinnen konden we verhalen uitwisselen en herkenning zoeken bij elkaar. Dat familie bij ons op bezoek mocht komen in het Huis was ook echt een lichtpuntje voor ons. Regelmatig brachten ze maaltijden voor ons mee, zodat wij zoveel mogelijk bij Sef konden zijn. Dat dit mogelijk was betekende zoveel voor ons." Gelukkig gaat het nu goed met de stoere Sef. 💛

Ruim vier jaar geleden logeren Ronald en Sharon in Ronald McDonald Huis Groningen. Hun zoontje Daley (4) was te vroeg geboren en had ernstige darmproblemen. Sharon: “Net als de meeste mensen kenden we de Huizen alleen van de donatiehuisjes bij McDonald’s. Pas toen we er logeerden, leerden we de grote waarde ervan kennen. Dat je een fijne, rustige omgeving hebt buiten het ziekenhuis, maar toch dicht bij je zieke kind bent. Elke kilometer die je moet rijden, is er een te veel. Ook Sharons vader Henri (61) is het Huis niet vergeten. “Als je kleinkind in het ziekenhuis ligt, doet dat echt wat met je. Ik heb Sharon en Ronald een paar keer bezocht in Huis Groningen en was onder de indruk van de prettige plek die het is. Henri sluit het Huis in zijn hart en doneert met zijn bedrijf Duoklus regelmatig aan het Huis. Ook de erfenis van zijn ouders gaat naar het Huis. “Ik had het zelf niet echt nodig. En als je eenmaal bekend bent met het Huis, laat het je niet meer los.” ❤️

Loekie was 24 weken zwanger van de eeneiige tweeling Guus en Mick toen bleek dat ze het tweelingtransfusiesyndroom hadden. Loekie: “Dat was een spannende tijd vol controles en veel afwachten, want ik wist natuurlijk niet wat er in mijn buik gebeurde.” Met 29 weken moest de tweeling gehaald worden. Guus woog 947 gram en Mick 1040 gram. De tweeling lag zeven weken in het ziekenhuis. Loekie, Sven en hun zoontje Jack verbleven dichtbij, in Ronald McDonald Huis Leiden. “Het Huis gaf ons energie om ervoor onze kinderen te zijn. Er werd veel aan ons gedacht en toen een paar dames aan het bakken waren, hing er zo’n heerlijke geur. Echt een huiselijk gevoel kregen we daarvan.” ❤️

Ondanks haar ogenschijnlijk onbezorgde zwangerschap, had moeder Madelijn een onbestemd gevoel. “Alle echo’s waren goed, maar iets klopte er niet. Tijdens de 36e week voelde ik me ineens niet lekker. In het ziekenhuis kreeg ik een groei-echo en meteen kwam alles in een stroomversnelling. Mijn man Bram was net op tijd om Diede via een keizersnede ter wereld te zien komen. Diede bleek Downsyndroom te hebben en was meteen heel kwetsbaar. Ze had twee gaatjes in haar hart, zag gelig en had een bloedtransfusie nodig.” Na vier weken werd Diede overgeplaatst naar het Radboudumc. Haar ouders verbleven in Ronald McDonald Huis Nijmegen. Madelijn: “De verbinding daar voelden we later ook in de vakantiehuizen van het Ronald McDonald Kinderfonds. Zo bijzonder." Na veel heftige jaren gaat het nu goed met Diede.❤️

📸: Wuyts

Binnen één jaar worden de kinderen van Nicole en Erik allebei opgenomen op de (PICU) van het MUMC+ MosaKids Kinderziekenhuis. Zowel Finn als Liv hebben problemen met hun afweersysteem. Beide keren verblijven ze in Ronald McDonald Huis Maastricht Over hun tweede verblijf vertellen ze: "De vrijwilligers en de medewerkers kenden we nog en gek genoeg voelde dat meteen vertrouwd." Livs toestand is lang kritiek. Vanwege de grote ontstekingen in haar hersenkern en hersenstam zijn er zorgen dat haar vitale functies uitvallen. Na bijna drie weken kan Liv weer zelfstandig ademen en maken de artsen haar langzaam wakker. “Vol spanning zaten we aan haar bed. Maar Liv bleef stil liggen, ze had haar ogen open, maar haar blik was leeg. Ze kon niets, niet knipperen met haar ogen, niet praten of bewegen. We waren machteloos en weken geen moment meer van haar zijde. In de kwetsbaarste en angstigste periode van ons leven was het Huis een veilige haven.” ❤️

Lees het hele verhaal via: https://www.kinderfonds.nl/twee-keer-het-huis-als-thuis

Marcia bracht haar allereerste Moederdag door in Ronald McDonald Huis Leiden. Ze vertelt: “Ik had mij een rustige dag voorgesteld waarop ik thuis nog even in bed mocht blijven liggen en een lekker ontbijtje kreeg. Maar mijn dochtertje Amber lag in het ziekenhuis vanwege een hartafwijking en ging steeds verder achteruit. Ze moest een spannende operatie ondergaan. Het Huis gaf ons rust in deze hectische periode. Hier konden we opladen en het idee dat we binnen een minuut bij Amber konden zijn, was zo fijn. Op Moederdag werden alle moeders in het Huis in het zonnetje gezet met een ontbijtje. Zo bijzonder.” Inmiddels is Amber een vrolijke tiener, en gaat het gelukkig heel goed met haar. ❤️

Alfred en Petra krijgen op vakantie in Tsjechië een telefoontje dat hun leven voor altijd verandert. De politie vertelt dat hun oudste zoon Lars (16) in Nederland een ongeluk heeft gehad. Zo snel mogelijk gaan Alfred en Petra naar huis. Petra: “We waren geschokt toen we Lars voor het eerst zagen op de intensive care in het UMC Groningen, hij lag aan allerlei apparatuur.” Om dicht bij hun zoon te kunnen zijn, checken Alfred en Petra in bij Ronald McDonald Huis Groningen. Na vijf dagen wordt Alfreds en Petra’s grootste angst werkelijkheid: Lars overlijdt aan zijn verwondingen. Een ontzettend moeilijke tijd volgt.

Vier jaar later geeft het gezin voor het eerst sinds Lars’ overlijden weer een feest. Petra: “Alfred was 50 geworden en we waren 25 jaar samen. Hoewel het moeilijk was, hadden we ook de behoefte om iedereen die om ons heen heeft gestaan, bij elkaar te hebben. Ook Lars’ vrienden waren van de partij. We zijn nooit vergeten hoe ongelofelijk waardevol ons plekje in Huis Groningen was, waar we dicht bij Lars konden zijn toen hij op zijn kwetsbaarst was. Daarom hebben we onze gasten gevraagd om een bijdrage voor het Huis.” 💛

Jaïra (11) weet als geen ander hoe belangrijk het is om dicht bij je zieke zusje te kunnen zijn. Haar zusje Noï werd elf weken te vroeg geboren en moest drie weken in het Sophia Kinderziekenhuis blijven. In Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam kon Jaïra dicht bij haar zusje logeren. ❤️ Vorig jaar hield Jaïra haar spreekb***t over het Huis. En dit jaar zamelt ze via starteenactie.nl geld in, zodat andere kinderen ook dicht bij hun zieke broertjes en zusjes kunnen zijn in de toekomst. Een heel jaar lang zamelt Jaïra statiegeldflessen en -blikjes in. Lieve familie en vrienden komen wekelijks flessen en blikjes brengen, en Jaïra blijft die vol enthousiasme inleveren voor het goede doel. Dankjewel, lieve Jaïra! 🫶🏼

“Bij elke uitslag van de onderzoeken kregen we slechter nieuws”, vertelt Marleen. Bij 37 weken zwangerschap blijkt het niet goed te gaan met de baby van Marleen en Hans. “Esmée bleek een ernstige hersenafwijking te hebben en zou gehandicapt ter wereld komen. Later was de boodschap dat Esmées overlevingskansen nihil waren.” Tien dagen later staat een keizersnee gepland. “De hoop was dat ze dan misschien nog ongeveer een uur zou leven, zodat we toch wat tijd samen met haar zouden hebben”, zegt Marleen.

Tegen ieders verwachting in heeft Esmée een heel goede start. Marleen: “Ik was dolgelukkig dat ze was geboren, maar tegelijkertijd ook zo bang dat we haar zouden verliezen terwijl ik niet bij haar was." Esmée wordt opgenomen op de kinderafdeling. “Het liefst wilden we bij Esmée blijven, maar in overleg met de artsen was het beter dat wij in het Ronald McDonald Huis zouden gaan slapen”, vertelt Hans. Marleen: “Toen we eenmaal in het Huis waren, wisten we dat het een goed besluit was. We hadden er meteen een thuisgevoel en voelden ons heel welkom." De toekomst van Esmée is ongewis, maar ze doet iedereen versteld staan met wat ze allemaal kan. Ze is een heel tevreden meisje. 💛

Opening Ronald McDonald Huiskamer Den Haag. 💛 Afgelopen week is de nieuwe Huiskamer op de kinderafdeling in het Juliana Kinderziekenhuis geopend. De Huiskamer is een warme, huiselijke plek midden in het ziekenhuis, waar vrijwilligers klaarstaan voor families met een kop koffie of een luisterend oor. Families van een ziek kind kunnen hier tussen alle behandelingen door even tot rust komen. De Huiskamer werd op feestelijke wijze geopend in het bijzijn van artsen, verpleegkundigen, sponsoren, relaties en iedereen die heeft bijgedragen aan het realiseren van de Huiskamer. 🙌🏼

Wat een bijzondere dag! Onze ambassadeur Yvon Jaspers is vanmiddag verrast met een koninklijke onderscheiding. 🧡 Dit oranje-blauwe lintje dankt zij aan haar werk voor de publieke omroep én haar belangeloze inzet voor het Ronald McDonald Kinderfonds. Met haar creatieve acties en oprechte betrokkenheid bij de gezinnen en vrijwilligers, maakt zij al twintig jaar lang het verschil voor families met een ziek of zorgintensief kind. 🫶 Yvon, van harte gefeliciteerd en dank je wel voor jouw onmisbare inzet!

Laat jij ook een felicitatie achter voor haar?

Pas dertien, en nog geen jaar zonder ziekenhuisopname. Vanaf haar geboorte lag Emma elk jaar maandenlang in het ziekenhuis. Wonder boven wonder is ze nu genezen verklaard. ❤️

Kort na haar geboorte werd Emma opgenomen omdat ze gewicht verloor door onophoudelijk spugen. Al snel maakte die narigheid plaats voor ernstige obstipatie. Het Franciscus Gasthuis verwees Emma door naar het Juliana Kinderziekenhuis in Den Haag, waar maandenlange opnames volgden – jaren achtereen. Moeder Barbara sliep doordeweeks in Ronald McDonald Huis Den Haag, vader Pim en broer Jesse in het weekend. Barbara vertelt “Als ik aankwam in het Huis, was er altijd iemand bij wie ik mijn hart kon luchten. We konden hier ontsnappen aan het ziekenhuis, weer even ouder zijn en geen verzorger."

👉🏼 Lees het hele verhaal van Emma via: https://www.kinderfonds.nl/vanaf-haar-geboorte-lag-emma-elk-jaar-maandenlang-in-het-ziekenhuis

Een bijzonder lieve pilot in Ronald McDonald Huis Nijmegen 🐶 Hulphond Polle kwam met een vrijwilliger van Hulphond Nederland op bezoek in het Huis. Een groot succes! Polle heeft al de nodige fans. Hij werd geknuffeld en geaaid. En Polle zelf voelde zich al helemaal thuis. Dat is fijn, want de komende weken komt Polle nog een paar keer op bezoek, om te kijken of hij in de toekomst vaker kan komen. Om zo families troost te bieden, te knuffelen of gewoon als blije bewoner van het Huis. 💛