AB Het Spectrum

In de gemeente Nijkerk start de ontmoetingsgroep: Hoe(zo) Sociaal! Een groep voor jongeren met ASS (autisme).

Het doel is om andere jongeren met ASS op een ontspannen manier te leren kennen. Ook praat je onder begeleiding van twee begeleiders van AB het Spectrum met elkaar over waar je tegenaan kan lopen op het sociale vlak. Dit gebeurt aan de hand van bijvoorbeeld een spel, gespreksvragen of een filmpje.

De introductieavond is op dinsdagavond 30 november. De andere 7 bijeenkomsten starten vanaf 11 januari. Deze ontmoetingsgroep is gratis voor inwoners van de gemeente Nijkerk.
Aanmelden kan via: https://pitnijkerk.nl/aanbod/twaalf-jaar-en-ouder/ontmoetingsgroep-voor-jongeren-met-ass/

Ontmoetingsgroep voor jongeren met ASS | PIT Nijkerk Ontmoetingsgroep voor jongeren met ASS PUBERS & JONGVOLWASSENEN (12 +) Contactgegevens  Website www.pitnijkerk.nl  Telefoon 14 033  E-mail [email protected] Hoe(zo) sociaal? Ontmoetingsgroep voor jongeren met ASS (autisme) In deze ontmoetingsgroep leren jongeren met ASS elkaar op een ont...

Zoek je werk én een plek waar je je kunt ontwikkelen?
Zoek je een omgeving waarin je mag zijn wie je bent?
Krijg jij er energie van om iets te kunnen betekenen voor een ander?
Wil je je talenten verder ontwikkelen?

Dan ben jij onze ontbrekende puzzelstuk en zoeken we jou!

Om ons groeiend aantal cliënten zo goed mogelijk te begeleiden, zijn we op zoek naar een gedreven ambulant begeleider in de regio Utrecht (stad) e.o.

Mijn ervaring als casemanager bij AB Het Spectrum.
Door Marlies (team Gooi & Vechtstreek).

In de zomer van 2020 werd mij gevraagd of ik een puber jongen van 17 jaar wilde begeleiden, met ASS, een schoolverlater, en nogal eigenwijs volgens zijn omgeving. Deze jongen woonde sinds een half jaar weer thuis, na uit huis plaatsing, en had geen zin in begeleiding. Terwijl de omgeving, vorige begeleider, moeder en school, zagen dat er begeleiding nodig/wenselijk was voor hem. Iemand waarmee hij in eerste instantie schoolwerk mee zou gaan plannen.
Met een gevoel van ‘dit wordt een uitdaging’ maakte ik een eerst afspraak, via zijn moeder, want de jongen reageerde niet.
Tijdens het eerste gesprek zat de jongen boven op zijn kamer en kwam met veel tegenzin beneden zitten, met zijn capuchon over zijn hoofd. Hij keek mij niet aan en gaf op alles mompelend antwoord, ‘weet ik niet’, ‘weet ik veel’, ‘interesseert me niet’. We maakte concrete afspraken over het schoolwerk. Ik beloofde hem dat als we klaar waren met schoolwerk, we niet de tijd uit hoefde te zitten, klaar is klaar. Ik zag een soort van opluchting in zijn ogen.
Een volgende afspraak bleef uit, want de jongen reageerde niet op belletjes, appjes en mailtjes van mij om zijn rooster door te geven. Via zijn moeder maakte ik een nieuwe tweede afspraak. We spraken vanaf toen een vaste dag en tijd in de week af. Ik zou er altijd zijn op dat tijdstip, altijd, ook als er volgens de jongens geen schoolwerk te doen was. Deze structuur hielp, de jongen werd meer open. Ook omdat hij het gevoel had dat ik hem begreep, we kwam van oorsprong uit dezelfde omgeving, het Westland, ‘een best land’, zoals we dat noemen daar.
De jongen zei na 3 maanden: ‘ik loop voor met schoolwerk en het is jouw schuld!’ (wijzend naar mij als begeleider). Fantastisch vond ik dit om te horen, stiekem moest ik een beetje lachen, we hebben het bereikt! Wat precies? Vertrouwen, een jongen die voor mij werkt, een externe prikkel. Nu alleen nog maar de interne prikkel aanwakkeren…
Nu, een half jaar later, loopt zijn beschikking af. Hij wordt 18. Hij vroeg mij vorige maand of ik kon blijven, omdat hij ook andere dingen met mij wilt bespreken. Hij wil dat ik blijf, terwijl hij eerst niets van mij wilde weten! Ook weer fantastisch. Hij heeft iemand om te vertrouwen en ik heb iemand die wil leren en steeds verder komt, en nog belangrijker, weer vertrouwd in zichzelf! Daar doen we het voor 😊