Up and Up Coaching

Dit weekend verscheen in het Leidsch Dagblad een artikel waarin ik terug in de tijd ging met journalist Miep Smitsloo. Wat gebeurt er met jezelf en binnen een gezin als je met borstkanker wordt geconfronteerd? Hoe doorsta je zo'n zware tijd met elkaar? Hoe gaat het de jaren daarna en hoe kom je dan tot de beslissing om professioneel vrouwen met borstkanker te gaan begeleiden? En tot slot: hoe voelt het om als ervaringsdeskundige dit werk te doen? Veel dank aan Miep Smitsloo voor het mooie, complete en hopelijk voor anderen inspirerende verhaal, dat ook hier (wat duidelijker) is te lezen: www.upandupcoaching.nl .

De oktobermaand is in aantocht. Die maand brengt veel aandacht met zich mee voor vrouwen die behandeld worden of zijn voor borstkanker. Het voelt voor mannen en vrouwen die geraakt zijn door een andere soort kanker misschien wel eens wrang dat er zoveel aandacht uitgaat naar borstkanker. In het bijzonder dus in oktober. Helaas is het zo dat borstkanker de meest voorkomende kankersoort is bij vrouwen. Bij ruim 30% van de vrouwen die geconfronteerd worden met de diagnose kanker, betreft het borstkanker. Dat zijn 18.000 vrouwen per jaar en de kans dat het jóu treft, is 1 op 7. Tegelijkertijd is juist bij de opsporing en behandeling van borstkanker de afgelopen decennia veel vooruitgang geboekt en zijn de overlevingskansen toegenomen. Toen ik zelf ziek was, vond ik de oktobermaand eerlijk gezegd erg irritant, vooral de goedbedoelde roze feestjes van BN'ers voor het goede doel. Er is op dit gebied gelukkig veel veranderd in de afgelopen 18 jaar. De aandacht is een stuk minder roze en en meer serieus geworden en de doelgroep kan hierdoor profiteren van een groot aanbod van activiteiten dat misschien wel nét het verschil kan maken in het doorleven van hun borstkankertraject.

Het is heel goed dat Adamas in Nieuw-Vennep er is voor alle mensen die geraakt zijn door kanker en daarnaast in oktober óók net wat meer aandacht heeft voor mensen met borstkanker. Ik ben blij een steentje hieraan te mogen bijdragen door het geven van een middagworkshop, geheel in het verlengde van de naam van mijn praktijk UpandUp coaching. Ik help op 17 oktober graag een groep dames na de diagnose borstkanker weer op te staan en hun veerkracht te (her)vinden, zodat ze zich weer wat lichter voelen. Aanmelden kan al via Adamas, Centrum voor leven met en na Kanker.

LAATSTE MONDAY MOTTO💗
Na precies 4,5 jaar is het voor mij het goede moment te stoppen met mijn wekelijkse Monday Motto's. Ik heb in de rust van mijn vakantie onlangs besloten dat ik meer tijd live wil besteden aan mijn dierbaren en aan mijn cliënten dan dat ik dat digitaal doe. Het is mooi geweest. Met veel plezier heb ik vanaf 1 januari 2020 in totaal 233 unieke Monday Motto's gemaakt . Ik heb daarvoor mooie momenten van herkenning en soms ook dankbaarheid van de lezers terug gekregen. Iedereen heel veel dank voor het lezen en voor alle lieve en mooie reacties. Het was fijn dat ik op maandagochtend altijd even bij jullie mocht aankloppen. De Monday Motto's blijven beschikbaar op de facebookpagina van Up and Up Coaching, dus je kunt hier altijd nog eens gluren als je een steuntje kunt gebruiken en hopelijk weet je me ook live te vinden. Lieve groet, Jacqueline💗

MONDAY MOTTO💗
Soms lees je een boek dat zo'n grote indruk op je maakt dat je het altijd met je meedraagt. Het boek 'De Keuze' Edith Eger is er zo een. Het feit dat in welke vreselijke situatie je ook terechtkomt, je nog steeds de keuze blijft houden hoe je ermee omgaat, vind ik zo inspirerend dat ik dit bijna als een leidraad voor mijn leven voel. Het is ook de leidraad voor een van de workshops die ik geef aan vrouwen met kanker bij o.a. het Adamas centrum in Nieuw Vennep. Iedere dag opnieuw kun je weer de keuze maken hoe je omgaat met wat er op je pad komt, hoe vervelend het ook is. Als je je dat realiseert, dan kan zo'n dag er meteen anders uit komen te zien. Het raakt ook aan het terugnemen of het behouden van je eigen regie, zeker in een ziekteperiode. Dit is natuurlijk ook een thema dat regelmatig in mijn praktijk aan de orde komt. Gelukkig bestaan er mooie technieken om dit gevoel je eigen te maken als het niet direct in je zit. Neem gerust contact met mij op als je dit herkent en denkt: "Ja maar, hoe dan????".

MONDAY MOTTO💗
Soms is het enige wat je te doen staat 'go with the flow'. Leef op het moment in de dag, probeer niet achterom te kijken, of je vooruit zorgen te maken. Denk eens wat minder, en laat die gemiddeld 50.000 gedachten per dag (waarvan heel veel negatieve!) voor wat ze zijn. Ga iets doen wat je altijd leuk hebt gevonden en vindt, maar waarvoor je te weinig tijd uittrekt. Als ik dat wel eens bewust doe en b.v. de naaimachine tevoorschijn halen om iets te gaan maken (al is het maar zoiets simpels als kussens of gordijnen voor de kinderen), dan denk ik echt ALTIJD: waarom doe ik dit nu toch niet vaker? Het is altijd zó lekker ontspannend om je alleen bezig te houden met simpele vragen als: moet die speld hier of beter daar? Zal ik die naad een centimeter meer naar links of rechts maken? Doordat je gedachten zich hiermee bezig houden, krijgen ze veel minder kans om van links naar rechts te vliegen. En dat werkt zó ontspannend! Ik krijg er meteen zin in .... Er liggen nog gordijnen om korter te maken voor dochterlief, die ga ik maar eens aanpakken. Muziekje erbij, kop thee erbij, heerlijk!

MONDAY MOTTO💗
Als je midden in een behandeltraject zit en ook vaak daarna, tel je de dagen af naar een volgend moment.
Het moment dat je gaat opknappen van je chemokuur
Het moment dat daarna de volgende kuur weer op de agenda staat
De datum dat je operatie staat gepland
De dagen dat je bestralingen in de agenda staan
Het moment dat je op controle moet gaan
Het moment dat je naar de fysio moet gaan
etc.
etc.
Voor je het weet wordt je agenda en worden je dagen overgenomen door allerlei momenten die bepaald worden door de behandelingen voor je ziekte. De kunst is om nét op die dagen ook iets leuks voor jezelf te plannen, hoe klein ook. Zo had ik mij voorgenomen om de 25 keer dat ik naar het LUMC fietste voor de bestralingen maar als een verplichting te zien, zoals werk en het zo vaak mogelijk te combineren met iets anders, dat heel gewoon of zelfs leuk was. En dat heb ik ook volgehouden. Even bloemen kopen, even een boodschap doen, even bij iemand langs gaan. Zo draaide die dag niet alleen om dat ziekenhuisbezoek. En dat heeft me echt door die weken heen geholpen, hoe vermoeiend ze ook waren.

MONDAY MOTTO💗
Vaak verbaas ik mij erover hoe hoog vrouwen de lat (blijven) leggen voor zichzelf tijdens of na de behandelingen voor borstkanker. Vaak komt dat door de sterke wil en wens om alles te blijven doen zoals je het altijd deed. Als je nou zo'n type bent dat alles heel graag perfect wilt hebben (Little Miss Perfect, zeg maar), dan heb je het vaak extra moeilijk met het feit dat dat een periode gewoonweg niet gaat. Dan is de erkenning dat het op enig moment goed genoeg is wat je doet, best lastig. Naar perfectie streven is een bekende goede én slechte eigenschap tegelijk. Als je helemaal goed in je vel zit, letterlijk en figuurlijk, houd je dit nog wel een tijdje vol, maar als je gedwongen wordt bewuster met je energie om te gaan, dan kan je dit nogal in de weg gaan zitten. Wees eerder tevreden, zeg eerder tegen jezelf 'het is goed zo, het is goed genoeg' en je zult merken dat het uiteindelijk beter voelt dan het gevoel 'het kan toch nóg beter?!'
PS ik heb het ook moeten leren ... 🤫

MONDAY MOTTO💗
Wat een mooie timing dit reflectiemoment dat me zo maar in de schoot werd geworpen, precies dit weekend. Na een hele drukke week met o.a. Het Boezemcafé en een prachtige workshop die ik mocht geven met een collega bij Adamas in Nieuw-Vennep, was ik even toe aan een rustig weekend. En tegelijk wilde ik van alles doen wat deze week nog was blijven liggen. Deze vraag uit de scheurkalender ''Jij als Bron' die ik kreeg bij Adamas, zette me aan het denken en de lezers van dit Monday Motto hopelijk ook...

Wat zou je vandaag of morgen kunnen doen voor jezelf? Wat is er nu nodig dat jij jezelf kunt geven?

Nou? Wat is dat? Vraag het jezelf eens af. En geef jezelf dan ook het antwoord en handel daarnaar. Dat is een van de belangrijke aspecten van Selfcare waar onze volgende workshop op 6 september over gaat. Dit reflectiemoment neem ik dan zeker mee.
En oh ja, ik ben niet de badkamer gaan schoonmaken zoals ik me had voorgenomen (wéér in die actiemodus) maar heerlijk rustig in de tuin gaan werken waar ik dit prachtige roosje heb geplukt voordat het ging regenen. 🌸

MONDAY MOTTO💗
Het ingewikkelde van ernstig ziek zijn is dat mensen om je heen dat meestal niet zelf hebben meegemaakt. De meeste aspecten aan het hebben van borstkanker zijn helemaal nieuw, er is weinig of geen referentiekader bij je naasten en al helemaal niet bij zichzelf. En juist dat geldt eigenlijk ook voor degene die het overkomt. Sta daar eens regelmatig bij stil. Je kunt niet verwachten dat iemand wéét hoe jij je voelt. Of wéét wat je nodig hebt of net niet nodig hebt. Dan zit er maar een ding op: jij moet dat laten weten. Zeg gerust wat je nodig hebt en hoe je je voelt, dan kan de ander daar ook wat mee en dat komt jou dan weer ten goede en jullie samen ook. Misschien weet je nog wel van vroeger of van je kinderen als ze even verdrietig of sip waren. Dan vroeg je: "Wat is er?" Vaak luidde dan het antwoord: "Niets...". Ik zei dan steevast: "Als je me niet vertelt wat er is, kan ik je ook niet helpen." Heel vaak kwam dan wat naar boven en daar kon ik dan gelukkig vaak wat mee. Ik geef dit zeer herkenbare voorbeeld vaak aan cliënten. Deel hoe het met je gaat; het staat niet op je voorhoofd geschreven...

Boezemcafé voor vrouwen met of na borstkanker Ontmoeten n Op woensdagochtend 22 mei van 10.00 tot 12.00 uur opent het Boezemcafé weer haar deuren. Vrouwen uit de regio die geraakt zijn door borstkanker kunnen elkaar hier ontmoeten in een laagdrempelige en gezellige omgeving. Het pop-up café is gevestigd in Brasserie Hemels in Sassenheim.

MONDAY MOTTO💗
Het kan vaak lastig zijn als je een poosje uit de running bent geweest om weer op gang te komen. Na de behandelingen voor borstkanker moet je als het ware weer reïntegreren in je eigen leven. Alle ballen die je voorheen als vanzelfsprekend in de lucht hield, lijken een stuk zwaarder te wegen. Het kost wellicht ook meer moeite deze in de lucht te houden. Gun jezelf kleine stapjes in het herstelproces. Wees een beetje lief voor jezelf, je lichaam en je geest en realiseer je dat je er niet in één klap weer hoeft te zijn. En als anderen dat wel van jou verwachten, probeer die verwachtingen dan bij te stellen.
Kijk wat je goed aankunt en als dat lukt, voeg er weer wat bij. Dat geldt zowel voor werk als voor privé en de combinatie daarvan, die opeens een heel nieuwe uitdaging kan blijken te zijn. Belangrijk is letterlijk en figuurlijk in beweging te blijven en die kleine stapjes ook te zetten, zodat je met voldoening kunt kijken naar de dingen die die dag wél (weer) gelukt zijn. En als het een keer niet lukt, dan hoort dat ook erbij. Dat hoort nou eenmaal bij herstellen en reïntegreren ...

MONDAY MOTTO💗
"Waar haal je toch iedere week de inspiratie vandaan?", hoor ik regelmatig. Overal en nergens antwoord ik dan vaak, want het komt gewoon op mijn pad. Deze week komt mijn inspiratie uit Limburg. Het zal geen nieuws zijn, ik heb een Limburgs hart en kom er graag en vaak. Dan ben ik ook regelmatig toerist in eigen provincie omdat er zoveel is dat ik nog niet heb gezien of graag aan vrienden wil laten zien. Zo brachten we heel recent een bezoek aan Klooster Wittem, Pleisterplaats voor de ziel. Nog nooit eerder geweest en mooie verhalen over gehoord, niet allee over het klooster met de prachtige bibliotheek, tuin en kapel, maar ook over de (wandel)omgeving. Dus terug naar mijn katholieke roots en met vrienden een rondleiding gedaan door het klooster. De gids zei in de mooie kloostertuin (waar deze foto is genomen): waarom komen de mensen nog steeds naar het Klooster Wittem? Toen volgde er geen volzin maar slechts vier woorden: Troost, Stilte, Bemoediging en Hoop. Meteen dacht ik: is dat niet waar iedereen regelmatig behoefte aan heeft en zeker in een periode waarin het niet zo goed met je gaat en je veel op je bordje krijgt? Daar hoef je niet gelovig voor te zijn, dat is voor iedereen van toepassing. Dus vandaar dit Monday Motto, vanuit het mooie Limburg. Geef het aan iemand die het nodig heeft of zoek het op als je er behoefte aan hebt. Troost, Stilte, Bemoediging en Hoop.

MONDAY MOTTO💗
Lastig blijf het natuurlijk wel, als je moet inleveren na een ziekte. Zeker als, nadat je borstkanker hebt gehad, er opmerkingen om je oren vliegen als 'meid, ben blij dat je nog leeft' of 'gelukkig heb jij geen uitzaaiingen, want de buurvrouw van mijn nichtje..." etc, Maar intussen zit jij in dat lijf dat veel te verduren heeft gehad op allerlei gebied, operatie(s), chemokuren, bestralingen, hormoonkuren of immunotherapie. Dat laat natuurlijk wel zijn sporen na. Natuurlijk ben je heel dankbaar dat je dankzij al deze behandelingen nog leeft, maar het mag ook wel erkenning hebben dat jij een modus moet vinden om verder te gaan met de restverschijnselen van de behandelingen. Dan is dit een hele goede uitspraak. Hecht waarde aan wat je hebt, niet aan wat je verlangt. Zeker in de begintijd is het confronterend om te ervaren wat je niet meer hebt, maar vertrouw erop dat dat allengs onderdeel wordt van je nieuwe versie 2.0. Dat je dat gaat verweven in je 'nieuwe' leven, zonder dat je steeds bezig bent met wat er niet meer is. Soms loopt je brein en je zelfbeeld nog niet synchroon met de recente gebeurtenissen en dat is heel gewoon. Het kan ook zomaar zijn dat er nieuwe aspecten in het leven zijn gekomen die ook van waarde voor je zijn. Geef daar ook aandacht aan. En probeer zoveel mogelijk in het hier en nu te blijven en te focussen op wat er wél (weer) is.

MONDAY MOTTO💗
Opluchting ervaar je als iets wat je niet wilt, ook niet gebeurt. Blijdschap voel je als iets wat je wel wilt ook echt gebeurt. Misschien nooit eerder over nagedacht, maar dat is nogal een verschil. In het traject van borstkanker zijn er naast veel ellende en verdriet hopelijk ook momenten van opluchting. Ook na het behandeltraject word je lange tijd of misschien wel voor de rest van je leven geconfronteerd met gevoelens van spanning als er een controle aankomt, of een extra onderzoek is geweest omdat je ergens toch iets leek te voelen. Bij een goede uitslag voel je dan meteen opluchting, maar blijdschap.... nee. Dat is een andere emotie.
Laatst moest ik een lastige beslissing nemen. Toen kreeg ik ook de vraag: je zult wel blij zijn dat je die knoop nou hebt doorgehakt. Nee, blij was ik niet, ik had die knoop liever niet willen doorhakken. Maar opgelucht voelde ik me wel omdat ik opgeruimder weer verder kon. Toen heb ik duidelijk het verschil ervaren tussen deze twee emoties. Herkenbaar?

Kanker en dan?
Interactieve bijeenkomst voor vrouwen met of na kanker.
Opeens hoor je: “Het is niet goed, het is kanker.” Dan staat in één tel je hele wereld op z’n kop.
De impact van de diagnose kanker is groot, zowel fysiek als mentaal. Je komt plotseling in een nieuwe wereld terecht waar je nog nooit eerder bent geweest. De diagnose slaat een stuk uit het fundament waarop je leven is gebouwd. Hoe ga je om met dat (tijdelijk) wankele fundament? Hoe gaat je omgeving daarmee om? En (hoe) kun je dat fundament weer herstellen? Na de behandelingen denk je misschien wel dat het nu ‘klaar is’ en je omgeving denkt en hoopt dat ook. Hup, weer verder! Maar je ontdekt dat het voor jou nog helemaal niet klaar is.
Hoe ga je de gevolgen van de kanker en de behandelingen een plek in je leven geven?
Hoe kom je van die vermoeidheid of piekergevoelens af?
Waar haal je de energie vandaan om weer te gaan werken?
Hoe leg je uit aan je omgeving dat het eigenlijk allemaal niet zo meevalt?
Op 17 mei a.s. van 14.00 – 16.00 vindt er een bijeenkomst plaats in Het Knooppunt in Voorschoten voor vrouwen die kanker hebben (gehad). Het Knooppunt biedt dan ruimte aan de ontmoeting en het gesprek, waarbij samen met Jacqueline Eenens, gecertificeerd coach bij (borst)kanker én ervaringsdeskundige (www.upandupcoaching.nl)
samen gekeken zal worden naar de impact van kanker op je leven. We gaan in op bovenstaande vragen en wellicht is er iets wat je zelf graag wilt bespreken of delen.
Door (h)erkenning te vinden bij elkaar, ervaringen te delen, tips uit te wisselen bij een groep waarbij iedereen aan een half woord genoeg heeft, ga je na deze bijeenkomst lichter het Pinksterweekend in. Na afloop krijg je nog een handige handout met allerlei tips mee naar huis. Van harte welkom!
Programma:
14.00-14.15 u. ontvangst met koffie en thee en wat lekkers erbij
14.15-15.30 u. in gesprek met elkaar, samen met coach bij kanker Jacqueline Eenens
15.30-16.00 u. nog even met een drankje napraten met elkaar
Kosten: € 7,50 (introductietarief), ter plekke te voldoen
Graag van te voren aanmelden vóór 13 mei a.s. via [email protected]
Minimaal aantal deelnemers 5 personen.


https://www.facebook.com/upandupcoaching.nl/

MONDAY MOTTO💗
Vroeger keek ik wel eens naar dr. Phil, blijkbaar had psychologische ondersteuning toen al mijn interesse. 'Tell it like it is', zei hij heel vaak. Dat heb ik opgeslagen en sindsdien heel vaak gebruikt. Als de kinderen wel eens verdrietig waren en ik vroeg wat er was, dan zeiden ze soms tussen het snikken door "Niks..." Misschien herkenbaar? En dan antwoordde ik tot vervelens toe: "Als er niks is, kan ik je ook niet helpen." Nu zijn zij allang volwassen en ook ik ben alweer een stuk ouder en werk al bijna 7 jaar als coach bij borstkanker. Regelmatig haal ik dit voorbeeld nog aan. Het is gewoon lastig om eerlijk en duidelijk aan te geven hoe je je voelt in een periode dat het niet zo goed met je gaat. De grootste valkuil ligt voor je klaar: als je je stoerder voordoet dan je je in werkelijkheid voelt (b.v. omdat je bang bent dat mensen je een zeur gaan vinden) dan zul je geen begrip ontvangen en zet je mensen om je heen op het verkeerde been. Denk aan dr. Phil en Tell it like it is, daar help je jezelf en de mensen om je heen het meeste mee.

MONDAY MOTTO💗
Je kent het wel, lekker een middagje verstand op nul en bijpraten en winkelen in een mooie stad met een vriendin. En, vooruit, ook wat leuks kopen om het voorjaar te vieren. Toen ik thuis kwam, zag ik pas de tekst op het tasje van een van de winkels waar ik geslaagd was. Zó simpel en zó leuk verwoord. En is het ook eigenlijk niet zo? Zijn de momenten die een geluksgevoel bij je veroorzaken niet vaak ook de onverwachte momenten? Zoals afgelopen weekend toen de kinderen en hun partners het heft uit mijn handen namen en ineens voor het eten gingen zorgen. "Wat is de bedoeling, mam? Oh, prima, ga jij maar lekker de zon in." Of als je grote broer blij is en je een knuffel geeft omdat je voor hem speciaal een kaasloze quiche hebt gemaakt (recept verkrijgbaar!), hetgeen voor mij heel normaal is om te doen.
Het is een utopie om te denken dat je je de hele dag door, iedere dag weer compleet gelukkig kunt voelen, in welke omstandigheid je ook verkeert. Maar het is wel heel goed even bewust stil te staan bij de kleine geluksmomenten die zich ineens aandienen. En je weet wat je er mee kunt doen, hè .... opschrijven.... Voor b.v. zwaardere momenten. Dan kun je die geluksmomentjes weer even herbeleven.

Workshop: Vandaag is een cadeau:
Zelfzorg – tijdens of na kanker.

Vrijdag 17 november
Middagprogramma: 14.00 – 17.00

Deze middag brengt je een mooi programma met 2 workshops; mindfulness en coaching versterken elkaar, oftewel 1 + 1 = 3.

Fanina en Jacqueline wisselen elkaar af in dit speciaal voor jou gemaakte programma.

Tijdens de mindfulness workshop besteden we samen aandacht aan je zithouding. We staan stil bij hoe je mindfulness en selfcare kunt meenemen in je dagelijks leven. In korte oefeningen op het gebied van contact met je lichaam en ademhaling kun je direct al ervaren en dus kleine veranderingen doorvoeren.

In de workshop “Hoe zorg ik goed voor mezelf” gaan we nader in op een aantal veel voorkomende vragen en onderzoeken samen we hoe je in en na deze woelige tijd goed voor jezelf kunt blijven zorgen, zowel fysiek als mentaal. Je krijgt hiervoor een aantal tools aangereikt.

Fanina Luiten is een ervaren mindfulness trainer, gespecialiseerd in Mindfulness Based Cancer Recovery.

Jacqueline Eenens is een ervaren en gecertificeerde coach bij kanker. Zij ondersteunt vrouwen tijdens en na de behandelingen voor kanker de kracht in zichzelf te (her)vinden en het fundament dat zo aan het wankelen is gebracht te herstellen.

Voor dit cadeau voor jezelf vragen we een vergoeding van 15,-.

Ben je hierin geïnteresseerd, meld je dan aan:
- [email protected] of bel 0252-680233 o.v.v. Vandaag is een cadeau.
- Geef ook aan: je woonplaats | je telefoonnummer.
- Locatie: Adamas, Eugenie Prévinaireweg 61, Nieuw-Vennep.

Fijn als je er bij bent.



Up and Up Coaching

Er worden wel vaker boeken over ervaringen met borstkanker geschreven. Het is dan altijd bijzonder om te zien hoe iemand dat vanuit eigen ervaring vormgeeft en welke draai eraan wordt gegeven. Ik denk dat de schrijfster van het boek 'Van leegte naar ruimte', Ans van Reeuwijk , daar niet lang over heeft moeten nadenken. Ans ademt creativiteit en kunst. Het is nl. ook haar werk. Dat zie je terug in haar boek en dat maakt het boek zo bijzonder en persoonlijk. Het zit vol met overpeinzingen, maar ook met tekeningen, foto's, soms rauw en confronterend, maar altijd zo eerlijk en daardoor waardevol. Het geeft een ècht kijkje in haar binnenkant en daarmee in 'De binnenkant van een borstkankertraject.' Nog veel meer dan enkel geschreven tekst. Daarmee is het ook een waardevol document geworden voor professionals in de borstkankerzorg. Hoe beleeft een patiënt nou die onderzoeken, de wachttijd, de onzekerheid, het haar verlies, het verlies van een borst? Ans maakt het inzichtelijk. Het boek werd vorige week gepresenteerd en uitgereikt in het LUMC. Ook dat was een bijzondere gebeurtenis die gericht was op verbinding binnen de zorg voor borstkankerpatiënten. Ans gaf duidelijk aan (ook in het boek): die zorg strekt veel verder dan alleen binnen de muren van het ziekenhuis. Graag deel ik hier mijn enthousiasme over dit bijzondere werk, niet alleen voor mensen die ervaring hebben met borstkanker en op zoek zijn naar herkenning, maar ook voor professionals in de borstkankerzorg die op zoek zijn naar verdieping van hun vak.

PAASMONDAY MOTTO💗
Het is tweede paasdag, een dag waarop mensen elkaar vaak opzoeken en gezellig samen (een deel van) de dag doorbrengen. Met elkaar in verbinding blijven is zó belangrijk, in goede tijden, maar zeker ook in slechtere tijden, zoals ziekte of verlies. Zo'n lieve afbeelding dit, waarbij het ene haasje een wortel aanbiedt en de andere een bloemetje heeft om terug te geven. En zo werkt het met verbinden... je geeft iets en je krijgt iets terug. Fijne Pasen allemaal!

MONDAY MOTTO💗
Zó vaak heb ik het al meegemaakt dat een cliënte zich grote zorgen maakt over pijn, plotseling energieverlies, hoesten etc. De gang naar de (huis)arts is dan vaak het meest logische vervolg als het wat langer aanhoudt. En dan komt die bezorgde blik en opmerking: 'toch maar even een extra onderzoek om iets vervelends uit te sluiten'. Als je borstkanker hebt gehad weet je heus wel wat dat 'iets' is... Dat is nl. al 1000 keer door je hoofd gegaan. In de tussentijd zijn alle scenario's alweer de r***e gepasseerd, maar die éne, nl. dat het niets is en allemaal goed kan zijn wordt helaas vaak overvleugeld door de rampscenario's. Dat is helaas nu eenmaal hoe het vaak werkt, hoezeer je ook je best doet om jezelf te dwingen tot rationele gedachtes (want dat heeft je coach je tenslotte goed geleerd!). Soms vergeet je gewoon even dat je, als je borstkanker hebt gehad, ook net zo goed als iemand anders, héle gewone dingen kunt krijgen. Bij jou gaat echter vanwege je voorgeschiedenis de 'rode vlag' uit. Dan roepen een beurse heup, een gekneusde rib, een langer aandurende hoest hele vervelende gedachtes bij je op. En als je dan hoort dat het niets bijzonders is, dan denk je, oh ja, even vergeten... ik ben ook nog gewoon maar een mens...

MONDAY MOTTO💗
Onderschat niet de kracht van kleine stapjes...
Had je al eens bedacht dat als je:
- steeds je wandelingen wat groter maakt, je die 6.000 of 10.000 stappen met gemak gaat halen?
- elke dag 20 bladzijdes leest, je aan het eind van het jaar ongeveer 30 boeken hebt gelezen?
- iedere dag een plank of een kast opruimt, je na een aantal weken je hele huis hebt opgeruimd?
- elke dag iets kleins toevoegt aan goed voor jezelf zorgen, dit na een paar weken routine is geworden (en ja, daar hoort ook regelmatig 'nee' zeggen bij)
- iedere week € 20,00 opzij legt, je aan het eind van het jaar meer dan € 1.000,- bij elkaar hebt, waarmee je wat héél leuks kunt doen?

En zo kunnen we nog wel even doorgaan, denk ik. 😀Heb je al eens nagedacht over welke stap voor jou belangrijk is en met welke kleine stapjes je doel bereikt kan worden?

MONDAY MOTTO💗
Moed heb je nodig om iets aan te gaan dat onbekend is, gevaarlijk is, eng is etc. Moed heb je ook nodig om voor de eerste keer die chemokamer in te gaan, of bestralingsafdeling. Van tevoren denk je: Als ik maar niet ...." en dan moet het toch, dan ga je het ook doen en dat vraagt moed. Maar waar haal je die moed dan vandaan? Uit je eigen kracht, want jij moet iets zelf gaan doen of ondergaan. De een noemt het overlevingsdrang, de ander innerlijke kracht, veerkracht of oerkracht. Dat zit gelukkig in iedereen, soms een beetje verstopt, en dat heb je ook nodig als je iets gaat doen dat een grote uitdaging wordt. Bij moed hoort ook motivatie die, als je ziek bent, vaak gehaald wordt uit het perspectief van beter worden, in welk opzicht dan ook.
Kracht kun je vaak ook putten uit een voorbeeld, waaraan je je kunt optrekken.
Dit motto, deze uitspraak, is van oud-president Franklin D. Roosevelt en werd vaker aangehaald ten tijde van het overlijden van Navalny. Over oerkracht gesproken...

Wil jij meer te weten komen over oedeemtherapie en de mogelijkheden voor lymfekliertransplantatie? Over het laatste onderwerp geef ik zelf d.m.v. een filmpje informatie als ervaringsdeskundige. Of ben je op zoek naar info over hormoontherapie, bewegen bij/na kanker, het 'chemobrein' en nog veel meer onderwerpen die te maken hebben met (de gevolgen van) borstkanker? Bezoek dan het landelijke Borstkankersymposium op 16 maart a.s. in Doorn.

Zaterdag 16 maart 2024 organiseert Stichting Jij Speelt de Hoofdrol de negende editie van het Borstkankersymposium. Het thema van dit jaar is ‘Passende Zorg’. Het Borstkankersymposium is bedoeld voor vrouwen en mannen in alle fases van de behandeling. De sprekers zijn net als alle voorgaande jaren weer gevonden onder patiënten, specialisten, fysiotherapeut en partners.

Het programma lees je hier: https://jijspeeltdehoofdrol.nl/borstkankersymposium-2024/
Boek ook meteen je kaarten om erbij te zijn. Er is nog plek!