Krzysztof Suchowierski-SYBERIA

Jadąc na rowerze przez Syberię, można mieć wrażenie, że jest się otoczonym ze wszystkich stron przez rozległą, sięgającą po horyzont przyrodę. 🚴‍♂️ Droga, która przecina ów krajobraz, jest jedynie cienką, krętą nicią, ledwo widoczną na tle surowej, bezkresnej tundry. 🏞️ Droga wydaje się nie mieć końca. Odległości pomiędzy miastami sięgają setek kilometrów. Czasem można zobaczyć znak, który wskazuje dystans np. do Irkucka – 3546 km. Wtedy uświadamiam sobie, gdzie się znajduję i jak ogromna jest Syberia. 🌍

Wieczorem, kiedy zmrok zapada szybko i bez ostrzeżenia, rozkłada się obóz. 🏕️ To nie jest chwila ulgi, raczej obowiązek: przygotowanie posiłku, sprawdzenie sprzętu, szybkie schowanie się do namiotu przed masą brzęczących komarów. 🦟 Rutyną było, że chwytałem za swój pamiętnik i wybijałem je do ostatniego, tak że zostawały czerwone plamy na namiocie. 📓

Ujęcia pochodzą z samotnej podróży Białystok-Białystok 2013r Ponad 9 tys km

Trema? To mało powiedziane! Serce waliło mi jak młotem, a dłonie pociły się jak szalone. Pierwszy LIVE w życiu, i to nie byle jaki!
-- stanąłem oko w oko z samym Jarosławem Kuźniarem dla TVN!

Ten moment, gdy zapaliła się czerwona lampka kamery... Myślałem, że zemdleję! Ale wiecie co? Przeżyłem i to...
PS.Dobrze kolekcjonować i takie wspomnienia.)

Zima już dawno za plecami ❄️, więc chciałbym się podzielić kilkoma prostymi ujęciami z mojej pierwszej rowerowej podróży przez Syberię w 2013 roku🚴‍♂️. Liczyła ona ponad 9 tys. kilometrów i trwała ponad 3 miesiące 🗓️. Nazwałem ją Białystok-Białystok. Chciałem połączyć rowerem te dwie miejscowości – mój rodzinny dom 🏡 z niewielką wioską o tej samej nazwie, założoną przez potomków Polaków, którzy, o dziwo, nie zostali zesłani, ale dobrowolnie jechali za ziemią. Car obiecał: „Co wykarczujecie, jest wasze.” 🌲🌾

Wodę podczas podróży można bez problemu napełnić w okolicznych wioskach u gospodarzy 🧑‍🌾, na stacjach paliw ⛽, w przydrożnych restauracjach 🍽️ albo, jak tu na filmie, obok drogi, gdzie jest ogólnodostępna studnia z czystą, zdatną do picia wodą 🚰. Napełniasz kilka butelek, przemywasz twarz 💦 i jedziesz dalej. Potem już wiesz, że jak będziesz przejeżdżał obok wioski, taką studnię możesz znaleźć 🏞️.

.Koniec Ekspedycji na Kołymie 🚀

Służby ratunkowe w Jakucji (MCZS) . Kiedy spotkałem się z ratownikami osobiście we wsi Kołymskoje 🏞️, udzielili mi cennych wskazówek dotyczących bezpiecznego przekraczania rzeki - wskazywali, którą stroną bądź dorzeczem powinienem iść, aby uniknąć zagrożenia.

Ratownicy zaznaczali na mapie miejsca, gdzie mogłem spotkać ludzi, którzy mogliby mi pomóc w dalszej części podróży, bądź znajdowały się otwarte chaty nieopodal rzeki, które zapewniały schronienie 🏠.
Dali mi na drogę swoje jedzenie oraz czyste paliwo 🍲⛽. Poinformowali również okolicznych rybaków w chatkach, aby mnie odpowiednio ugoszczono i zapewniono schronienie 🎣.

Raz na jakiś czas musiałem kontaktować się z ratownikami za pomocą telefonu satelitarnego, informując ich o mojej kondycji, stanie zdrowia oraz aktualnej pozycji 🛰️. Na koniec podróży przyjechali po mnie, aby mnie zabrać z rzeki 🚤. Nawet przez kilka dni nocowałem u nich w jednostce, czekając na samolot ✈️.

Pomoc MCZS była nieoceniona. Bez ich wsparcia moja ekspedycja na Kołymie mogłaby zakończyć się zupełnie inaczej.

Warto kilka zdań więcej napisać o Rosyjskich służbach ratunkowych.
🔥Posiada specjalistyczne zespoły ratownicze, które są szkolone do pracy w ekstremalnych warunkach. Te zespoły są rozmieszczone na terenie całej Rosji.
🔥 Pracownicy MCZS w Jakucji są znani z przeprowadzania operacji ratunkowych w jednym z najtrudniejszych klimatów na świecie. Ratownicy muszą radzić sobie z długimi zimami, brakiem światła dziennego i ekstremalnie niskimi temperaturami.
🔥Jakucja jest ogromnym terytorium o niskiej gęstości zaludnienia, co oznacza, że ratownicy często muszą pokonywać duże odległości, aby dotrzeć do osób potrzebujących pomocy. Często korzystają z helikopterów i pojazdów terenowych.

Renifery.Ciekawostka

✅Renifery mają zdolność widzenia światła ultrafioletowego (UV) 🌌, co jest niezwykle rzadkie wśród ssaków. To unikalne przystosowanie pomaga im przetrwać w ekstremalnych warunkach arktycznych, gdzie przez dużą część roku jest ciemno. ❄️🌃

✅Widzenie UV pozwala reniferom lepiej dostrzegać kontrasty w śnieżnym krajobrazie, co ułatwia im znajdowanie pożywienia, takiego jak mech i porosty, oraz unikanie drapieżników. 🌿👀🦌 Ta super moc pomaga im także nawigować w warunkach słabej widoczności. 🌌🦌

Wędrując przez zimową tajgę 🌲, , zauważam w oddali kontury drewnianej chaty 🏠. Śnieg skrzypi pod ciężarem moich butów 🥾, Kiedy zbliżam się, widzę, że chata jest stara i zaniedbana, okna pokryte są warstwą lodu ❄️, a drzwi wydają się nieotwierane od wielu miesięcy 🚪.

W środku panuje półmrok 🌑, dostrzegam zarysy prostego stołu, krzesła i zimnego pieca 🔥. Na ścianach wisi sprzęt myśliwski – pułapki, stare karabiny 🔫, a w kącie leży sterta drewna 🪵.

Znaleźć mogę kilka użytecznych rzeczy: zapasowe drewno na opał 🔥, może jakieś konserwy lub suszone mięso z łosia ryby zostawione przez rybaka 🥫.

Po dotarciu do chaty należy najpierw zadbać o ciepło 🔥. Rozpalam więc ogień w piecu, używając znalezionego drewna i nafty. Gdy płomienie zaczynają trzaskać, rozmrażam zamarznięte palce susz ubrania 🤲 Jeśli chata jest bezpieczna, mogę tu przenocować, przygotowując się na kolejny dzień wędrówki przez dzikie ostępy Syberii

PS Izbuszka na filmie jest w wersji premium. Ale bardzo też lubiłem nocować w bardzo prostych uboższych chatach które wymagały ode mnie o wiele więcej wysiłku.

🧸Tymczasem na Syberii ,misie budzą się z zimowego snu ZZzzZZZ

Kilka lat wstecz miałem przyjemność być gościem w programie "Poranek z TVP Białystok"! 📺

🌅 Opowiadałem tam o mojej przygodzie przemierzając zimową Syberię ❄️🚂

📺Jeśli chcesz zobaczyć, jak to było, sprawdź materia
TVP Białystok. Dzięki za wsparcie i do zobaczenia na trasie!

Materiał video zaczerpnięty ze strony TVP

Na Syberii chleb🍞 darowali mi mieszkańcy okolicznych wiosek ,myśliwi bądź znajdywałem go w izbuszkach (drewniany dom obok rzeki)

🪚Zamiast tradycyjnego noża, używałem piły do drewna. To narzędzie było bardziej efektywne.

🥶❄️ Rano, gdy budziłem się na Syberii, zimno było prawdziwie dotkliwe. 🌨️🏕️

✅Każdego ranka, gdy wychodziłem ze śpiwora, powietrze przeszywało mnie jak tysiąc igieł – było jak imadło, jakby ktoś stanął na klatce piersiowej. Palce były zdrętwiałe, a nos przypominał lodową kulkę.

🌨️ Topienie Śniegu: Każdego ranka, zanim słońce wzejdzie nad horyzontem, wychodzę z namiotu z moim starym, żelaznym garnkiem, czajnikiem.
❄️Śnieg jest moim źródłem wody. Topię go na kuchence benzynowej, czekając, aż stanie się cieczą. To nie tylko dostarcza mi płynu, ale także pomaga w minimalnym stopniu ogrzać namiot. 🔥

Parę stopni w stronę plusa… zawsze to coś.

🌿 Herbata lub kakao, kawa. To była moja chwila relaksu. Kiedy trzymałem kubek w dłoniach, czułem, jak ciepło rozchodzi się po całym ciele. To był mój mały luksus w surowym świecie Syberii. ☕

To była walka z samym sobą, ale jednocześnie niesamowita przygoda.

Syberia nie jest łatwym celem podróży, ale dla tych, którzy odważą się na tę przygodę, czeka tam niezapomniana podróż. 🏔️