Gabinet diagnostyczno-terapeutyczny Piotr Chabros

Gabinet diagnostyczno-terapeutyczny Piotr Chabros oferuje między innymi diagnozę ADHD osób dorosłych.
Zapraszam 😀

Wystarczająco dobrych Świąt Bożego Narodzenia życzy Gabinet diagnostyczno-terapeutyczny Piotr Chabros 😀🌲🌠🎁

Zaburzenia osobowości z wiązki "B" oraz rola właściwej diagnozy psychologicznej.

•czym są?
•jakie zaburzenia do nich zaliczamy?
•dlaczego właściwa diagnoza psychologiczna jest tak ważna?
•co powinno nas zaniepokoić?

https://radio.lublin.pl/2023/09/25-09-2023-licencja-na-zycie/

Zachęcam do wysłuchania audycji w programie Licencja na życie emitowanej w Polskie Radio Lublin w której opowiadałem o zaburzeniach osobowości należących do wiązki "B".

25.09.2023 Licencja na życie Mgr Piotr Chabros (na zdj.)- psycholog, pedagog, psychoterapeuta psychodynamiczny. Pochodzi z miasta Lublin. W trakcie dzisiejszego spotkania mgr Piotr

Gabinet psychoterapii i pomocy psychologicznej Piotr Chabros oferuje diagnozę osobowości testem MMPI-2.

Test MMPI-2 to narzędzie wykorzystywane między innymi w diagnozie klinicznej w celu określenia struktury oraz zaburzeń osobowości. Diagnoza kliniczna pomaga w optymalizacji leczenia psychoterapeutycznego oraz psychiatrycznego.
Więcej informacji na stronie
www.piotrchabros.pl
Zapraszam!

www.piotrchabros.pl 😃💻💪
W związku z rozwojem Gabinetu, z radością informuję o nowo powstałej stronie internetowej. Znajdziecie tam Państwo szczegółowe informacje odnośnie zakresu moich usług oraz możliwości konsultacji. Zapraszam !

Piotr Chabros - Gabinet Psychoterapii, Pomoc Specjalistyczna Piotr Chabros - Gabinet Psychoterapii, Pomoc Specjalistyczna. Specjalizuję się w psychoterapii zaburzeń nerwicowych oraz zaburzeń osobowości.

Z okazji Dnia Matki, Gabinet psychoterapii i pomocy psychologicznej życzy wszystkim mamom wszystkiego najlepszego !🙂👩‍👦❤️👩‍🦰

Zaburzenia osobowości

•czym są?
•które występują najczęściej?
•co powinno nas zaniepokoić?
•czy można je leczyć?

https://radio.lublin.pl/2023/04/24-04-2023-licencja-na-zycie/

Zachęcam do wysłuchania audycji w programie Licencja na życie emitowanej w Polskie Radio Lublin, w której opowiadałem o zaburzeniach osobowości.

24.04.2023 Licencja na życie - Polskie Radio Lublin Mgr Piotr Chabros to psycholog, pedagog, psychoterapeuta psychodynamiczny. Absolwent czteroletniego kursu psychoterapii prowadzonego przez Katedrę

!Grupa terapeutyczna dla dorosłych!

Wraz z Natalia Jachowicz ogłaszamy nabór do grupy terapeutycznej w Lublinie.

Przyjęcie do grupy jest poprzedzone niskopłatnymi konsultacjami (100zł/50min).

Osoby zainteresowane prosimy o kontakt

Piotr Chabros tel. 505 923 913
Natalia Jachowicz tel. 664 929 565

Zapraszamy !

Radosnych i spokojnych Świąt Wielkanocnych życzy Gabinet psychoterapii i pomocy psychologicznej ! ☺️🐣🐰

Oferuję pomoc w zakresie:

• zaburzeń depresyjnych;
• zaburzeń osobowości;
• problemów psychologiczno-seksuologicznych;
• zaburzeń lękowych;
• zaburzeń nastroju;
• kryzysów emocjonalnych.

Z wykształcenia jestem psychologiem, pedagogiem oraz psychoterapeutą. Pracuję w nurcie psychodynamicznym.
Prowadzę psychoterapię krótko oraz długoterminową, zajmuję się także udzielaniem wsparcia psychologicznego. ✅

Gabinet psychoterapii i pomocy psychologicznej Piotr Chabros
📍 ul. Narutowicza 43/5, Lublin
☎ 505 923 193
📩 Istnieje możliwość konsultacji online.

!Grupa terapeutyczna dla dorosłych!

Wraz z Natalia Jachowicz ogłaszamy nabór do grupy terapeutycznej w Lublinie.

Przyjęcie do grupy jest poprzedzone niskopłatnymi konsultacjami (100zł/50min)

Osoby zainteresowane prosimy o kontakt.

Piotr Chabros tel. 505 923 913
Natalia Jachowicz tel. 664 929 565

Zapraszamy !

W ten wyjątkowy dzień Gabinet psychoterapii i pomocy psychologicznej składa wszystkim Paniom najlepsze życzenia 🌹😀😊

"Miłość prawdziwa zaczyna się wtedy, gdy niczego w zamian nie oczekujesz."

Antoine de Saint-Exupery

/Konsultacje seksuologiczne/

Gabinet psychoterapii i pomocy psychologicznej rozszerza swoją działalność o konsultacje seksuologiczne od lutego bieżącego roku.

Serdecznie zapraszam !

Tel. 505 923 193

„Zamiast ciągle na coś czekać – zacznij żyć, właśnie dziś. Jest o wiele później, niż ci się wydaje."

ks. Jan Kaczkowski

Wystarczająco dobrych Świąt życzy Gabinet psychoterapii i pomocy psychologicznej Piotr Chabros 😀🌲🌠🎁

Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim,

Moja droga Orszulo, tym zniknieniem swoim.

Pełno nas, a jakoby nikogo nie było:

Jedną maluczką duszą tak wiele ubyło.

Tyś za wszytki mówiła, za wszytki śpiewała,

Wszytkiś w domu kąciki zawżdy pobiegała.

Nie dopuściłaś nigdy matce się frasować

Ani ojcu myśleniem zbytnim głowy psować:

To tego, to owego wdzięcznie obłapiając

I onym swym uciesznym śmiechem zabawiając.

Teraz wszytko umilkło: szczere pustki w domu,

Nie masz zabawki, nie masz rośmiać się nikomu;

Z każdego kąta żałość człowieka ujmuje,

A serce swej pociechy darmo upatruje

Jan Kochanowski Tren VIII

W Dniu Nauczyciela Gabinet Psychoterapii i pomocy psychologicznej dziękuje wszystkim nauczycielem za ich pracę, zaangażowanie w wychowywanie i kształcenie młodzieży. Dziękuję, że z nami jesteście ! 😀💪🎒📚

„Podobny bądź do skały, o którą się ciągle fale rozbijają. A ona stoi, a koło niej usypiają bałwany wody, (O ja nieszczęśliwy, że mnie to spotkało). – Ależ nie tak! Lecz: (O ja szczęśliwy, że chociaż mnie to spotkało, żyję bez smutku, nie gnębi mnie teraźniejszość ani nie boję się przyszłości). To bowiem każdemu przydarzyć się mogło, a nie każdy potrafiłby żyć z tym bez smutku. Dlaczegóż więc owo jest bardziej nieszczęściem, jak to szczęściem? Czyż w ogóle nazwiesz to nieszczęściem człowieka, co nie jest odstąpieniem od praw natury człowieka? Czy odstąpieniem od natury ludzkiej zdaje ci się być to, co nie jest niezgodne z wolą jego natury? Jakżeż więc? Wolę znasz. Czyż więc to, co ci się zdarzyło, wzbrania ci być sprawiedliwym, wielkodusznym, roztropnym, rozumnym, ostrożnym, szczerym, obyczajnym, wolnym i inne mieć cechy, przy których natura ludzka swą właściwość zachowuje? Pamiętaj zresztą przy każdym zdarzeniu, które cię do smutku przywodzi, o zasadzie: To nie jest nieszczęściem, owszem, szczęściem jest znosić to wzniośle.”

Marek Aureliusz

Wrzesień to czas zwiększania dawek leków dla młodzieży z kłopotami psychicznymi. Szpitale psychiatryczne są pełne dzieci, które wcale nie powinny się w nich znaleźć. Nie radzą sobie po prostu rodziny, szkoły i poradnie psychologiczno-pedagogiczne – mówi Marta Niedźwiedzka, specjalistka psychiatrii, psychoterapeutka z warszawskiego Ośrodka „Relacje”.

Krystyna Romanowska, „Wprost”:
Ostatnio na TikToku robi furorę diagnozowanie u siebie tzw. osobowości wielorakiej (wcześniej była to m.in. depresja, borderline, choroba dwubiegunowa). By tę autodiagnozę uwiarygodnić, „osoby chore” robią wywiad z jedną ze swoich osobowości: z tą, która ma 6 lat, 36 albo 70. Można się z tego śmiać, ale niewątpliwie autodiagnozowanie się w kontekście chorób psychicznych, jest u nastolatków dzisiaj normą.

Marta Niedźwiedzka:
To prawda. Jeszcze 30-40 lat temu nastolatka, która rano płakała, wieczorem się śmiała, była szczęśliwa i nieszczęśliwa jednocześnie – nie potrafiła nazwać tego stanu. I po prostu przez to przechodziła. To jest i było po prostu dojrzewanie, a nie choroba. Większość ludzi przechodzi przez ten okres i nie umiera z tego powodu.
Dzisiaj, kiedy nastolatki jednego dnia są wesołe, a za chwilę płaczą, od razu doszukują się choroby afektywnej dwubiegunowej. Bo się o tym naczytały.
Mamy dostęp do wiedzy, informacji – dzieci i młodzież z tego korzystają. Ogromny kryzys tożsamości dziejący się w czasie dojrzewania, niepokoje, emocje, lęki, zmiany nastroju – to wszystko, co kiedyś było nienazwane, teraz domaga się, żeby to określić. Stąd też sięganie po autodiagnozę.
Mam wielu młodych pacjentów, którzy przychodzą do mnie z autodiagnozą: „depresja”. Potem zaczynają się jakieś poważniejsze objawy. Pacjenci mówią, że słyszą głosy, więc zaczynają podejrzewać u siebie schizofrenię. Sporo nastolatków w którymś momencie swojego życia mówi: „mam dysocjację, depersonalizację, derealizację”. Nie mówiąc o autodiagnozach dotyczących sfery seksualnej, tożsamości seksualnej, tożsamości płciowej. U większości to mija: przeplata się, przemienia, w końcu osobowość zaczyna się krystalizować.

Marta Niedźwiecka w rozmowie z Krystyną Romanowską, dalszy ciąg artykułu w komentarzu.

„Im więcej człowiek ma kontaktu z mediami, tym bardziej skarży się na zagubienie i samotność. Jeszcze na początku lat sześćdziesiątych, kiedy telewizja była ciągle w powijakach, Marshall McLuhan użył terminu „globalna wioska”(…). To określenie McLuhana, powtarzane dziś bez zastanowienia, okazało się jedną z największych pomyłek współczesnej kultury. Bo istota wioski polega na tym, że jej mieszkańcy znają się blisko, obcują ze sobą, dzielą wspólny los. Tymczasem niczego takiego nie można powiedzieć o społeczeństwie naszej planety, które raczej przypomina anonimowy tłum na jednym z wielkich lotnisk pędzących w pośpiechu, wzajemnie obojętnych i nieznających się ludzi.”

(R. Kapuściński)

O wzbudzaniu nadziei

„Wiara w rodzaj leczenia jest sama przez się zawsze skuteczna terapeutycznie – zarówno wtedy, gdy pacjent mocno wierzy w dany rodzaj pomocy, jak i wówczas, gdy terapeuta wierzy w skuteczność swojej terapii. Chociaż wzbudzanie i podtrzymywanie nadziei ma zasadnicze znaczenie we wszystkich formach psychoterapii, rola tego czynnika w sytuacji grupowej jest wyjątkowa”.

(S. Vinogradov, I. Yalom)

Kanadyjski psychoanalityk z lat 60. ubiegłego wieku Elliott Jaques, któremu przypisuje się autorstwo terminu „kryzys wieku średniego", choć wiadomo, że te doświadczenia opisywali przed nim inni, naszkicował to tak: do połowy życia człowiek wspina się na szczyt, ten szczyt go motywuje, a on wyobraża sobie, że jak tam dojdzie, to nie wiadomo, co się wydarzy. W końcu staje na górze i widzi, że droga dalej prowadzi już tylko w dół i nagle się kończy.
– To jest genialny obraz. Przy czym paradoksalnie on się wcale nie różni od tego z lejkiem. Oba opowiadają o tym, że kryzys wieku średniego to jest moment, w którym ty, mając często sporo umiejętności, wiele rzeczy już zrealizowanych, dostrzegasz, że jesteś ograniczona. Te ograniczenia są różnego rodzaju i nie da się ich określić jednym słowem czy tweetem. Gdybyśmy jednak chcieli to zrobić dość brutalnie, to można powiedzieć tak: nagle zdajesz sobie sprawę, że umrzesz. I nie jest to już abstrakcja.

Zmieścił się pan w 280 znakach.
– Z tym że tu chodzi o coś więcej niż o świadomość własnej śmiertelności. Mówiąc po platońsku, nagle uprzytamniasz sobie, że znajdujesz się w więzieniu. To więzienie stanowi twoje ciało, twój umysł, twoja przeszłość, twój charakter, temperament. Wszystko, co dla 17-latki było okazją, teraz staje się kratami. Ty już wiesz, co możesz, czego nie, i zaczynasz odczuwać bolesny, przyprawiający wręcz o panikę dysonans, rozziew pomiędzy swoimi pragnieniami i możliwościami a tym, co rzeczywiście zrobiłaś. I zdajesz sobie sprawę z tego, że pewnych rzeczy już nie zrobisz nigdy.

Pewne drzwi już się zamknęły, jak to się mówi.
– Właśnie. Myśl, która budzi moją największą grozę, a która często się w tym momencie pojawia, brzmi tak: „To tylko tyle". Nie ma nic więcej.

Oczywiście to „to tylko tyle" może dotykać różnych rzeczy. Może dotknąć twojego rozumienia samej siebie: „Nie będę inna. I muszę się z tym pogodzić". Może dotknąć twoich osiągnięć: „Nie napiszę powieści, o jakiej marzyłem, żebym nie wiem jak się wysilił, bo muszę spłacać kredyt i zasuwać na to w korpo", albo, co gorsza, „Brak mi do tego wystarczających zdolności", „Nie pojadę w podróż dookoła świata, bo mam chorą matkę, którą chcę się zająć".

Bartłomiej Dobroczyński w rozmowie z Agnieszką Jucewicz

„Żadna zmiana terapeutyczna nie nastąpi, dopóki uczestnicy grupy nie zintegrują tego, czego się dowiedzieli tu i teraz, i nie przeniosą tej nauki do swojej realnej sytuacji życiowej. I podobnie-prowadzący, który koncentruje się wyłącznie na wyjaśnieniach i na integracji intelektualnej, tłumi w efekcie wszelką ekspresję spontanicznych uczuć i tworzy grupę pozbawioną życia i bezproduktywną.”

(S. Vinogradov, I. Yalom)

„Lęki związane z problematyką ciała są też lękami samotności. Człowiek staje wówczas sam wobec otaczającego świata, który może go bez litości zniszczyć. Świat symboli wprowadza nas we wspólną ludzką przestrzeń; już nie jesteśmy tak samotni, bo odczuwamy, cierpimy, cieszymy się i myślimy jak inni ludzie. Pomoc psychiatry polega w znacznej mierze polega na tym, by chorego uwolnić z jego samotności, by to, co było najbardziej własne i odizolowane, wprowadzić do wspólnego świata symboli.”

A. Kępiński „Lęk”

Gdy mózg nie działa tak, jak powinien
🤯🧠
https://www.ted.com/talks/vs_ramachandran_3_clues_to_understanding_your_brain

Vilayanur Ramachandran'dan zihnimiz üzerine Vilayanur Ramachandran üç şaşırtıcı yanılsama örneğiyle beyin hasarlarının beyin dokusu ile akıl arasındaki ilişkiyle ilgili neleri ortaya çıkarabileceğini anlatıyor.

„Niepokazywanie własnych uczuć może dawać człowiekowi poczucie siły w związkach, ale jednocześnie wyklucza możliwość zaufania. W ten sposób samokontrola, która wydaje się cechą godną podziwu, jest przejawem strachu przed miłością."

Alexander Lowen „Miłość, seks i serce"
Fot unsplash

"Człowiek powinien mieć takiego
swojego człowieka.
Do kochania, do przytulania.
Na spacer i żeby napić się herbaty w chłodny wieczór.
Powinien mieć takiego "swojaka",
któremu powierzy tajemnice, rozterki,
podzieli z nim radość i łzy.
Człowiek powinien mieć do kogo otworzyć usta i serce.
Wtedy to życie ma sens."
Kaja Kowalewska