LogoBystrzaki

Prawidłowy chwyt można ćwiczyć za pomocą odpowiedniego narzędzia pisarskiego np. trójkątnego ołówka oraz rękawicy grafomotorycznej (tutaj wersja dla dziecka praworęcznego).

KINESIOTAPING TERAPII LOGOPEDYCZNEJ
Kinesiotaping czyli plastrowanie dynamiczne często określane jako taping, najczęściej stosowane w medycynie sportowej. Jest to metoda oklejania specjalnymi plastrami (parametry są zbliżone do parametrów ludzkiej skóry), które nie są nasączone żadnym lekiem. Technika plastrowania dynamicznego pozwala na osiąganie świetnych rezultatów terapeutycznych poprzez działanie sensoryczne plastra. Od kilku lat z doskonałym rezultatem taping stosowany jest również w logopedii, gdzie ma zastosowanie w terapii wielu zaburzeń mowy np.: dysfagii (zaburzenia połykania), dyzartrii (zaburzenia oddechowo-fonacyjno-artykulacyjne), dysfonii (wielopostaciowe zaburzenie głosu), porażeniu nerwu twarzowego, trójdzielnego, rozszczepach warg, zaburzeniach stawów skroniowo-żuchwowych, bruksizmie (zgrzytanie zębami).
Kinesiotaping można stosować zarówno u małych dzieci oraz osób dorosłych. Plastry mogą pozostać na skórze od kilku godzin do kilku dni (7-10), w zależności od tolerancji skóry i zaleceń. Przed aplikacją plastra na twarzy, należy sprawdzić jak reaguje skóra. W przypadku zaczerwienienia, swędzenia lub innych niepożądanych reakcji nie zaleca się aplikacji plastra.
W mojej pracy logopedycznej kinesiotaping stosuję najczęściej przy zaburzeniach motorycznych w obrębie jamy ustnej np. w celu domknięcia ust w przypadku obniżonego napięcia mięśnia okrężnego ust, mięśnia bródkowego, mięśni żuchwy, mięśni policzkowych, w celu zmniejszenia ślinienia. W celu przywrócenia prawidłowych czynności motorycznych, do których należy: oddychanie nosem, prawidłowa pozycja spoczynkowa języka (wertykalno- horyzontalna), dojrzałe połykanie, gdzie język znajduje się na górnych dziąsłach i podniebieniu twardym (poprzez wzmocnienie mięśni dna jamy ustnej).
Muszę jednak podkreślić, że terapia logopedyczna nie powinna oczywiście ograniczać się wyłącznie do kinesiotapingu, ale jest to bardzo dobre uzupełnienie i wsparcie w osiąganiu lepszych i szybszych efektów terapeutycznych.
Rodzicu!
Jeżeli widzisz, że Twoje dziecko ma stale otwartą buzię w ciągu dnia oraz śpi z otwartymi ustami, jest nerwowe, marudne, ponieważ źle sypia (budzi się ponieważ chce mu się pić, ma sucho w buzi), występuje u niego nadmierne ślinienie i stale się przeziębia - skonsultuj się z logopedą lub laryngologiem.

GDZIE WĘDRUJE ROBAK ? ☺
Zabawa polega na tym, aby zielona gąsienica przyczepiona na sznureczku jak najszybciej przeszła przez otwory w jabłku, gruszce czy arbuzie, a następnie wróciła taką samą drogą.
Wydaje się proste, lecz wcale takie nie jest.
„Robak potrafi nieźle namieszać”.☺
Poziom trudności można z czasem podnosić, przeplatając robaka przez wszystkie trzy owoce. Wówczas droga powrotna będzie jeszcze trudniejsza.
Zajmująca zabawa, która uczy cierpliwości i zręczności oraz znakomicie rozwija motorykę ręki. Dziecko kształtuje swoją wyobraźnię przestrzenną, usprawnia również koordynację wzrokowo-ruchową.
Często na zajęciach logopedycznych używam przeplatanek z robakiem, ponieważ maluchy bardzo lubią takie zabawy zręcznościowe.☺

MASAŻ BAŃKAMI W TERAPII LOGOPEDYCZNEJ
Pewnie większość logopedów się ze mną zgodzi, iż nieodzownym elementem terapii jest masaż logopedyczny. Dzisiaj zamieściłam zdjęcie z bańkami, które wykorzystywane są w fizjoterapii, kosmetologii oraz logopedii. Masaż bańkami wspomaga pracę narządów artykulacyjnych, normalizuje napięcie mięśniowe np.: mięśnia okrężnego ust, podnoszących skrzydełka nosa, świetnie rozluźnia mięśnie żwaczy. Masaż bańkami można wykonać jako osobny element lub połączyć z masażem manualnym, w zależności od potrzeb pacjenta. Bańki są bardzo dobrym i wygodnym narzędziem stosowanym w terapii logopedycznej co znacznie przyspiesza i usprawnia pracę nad prawidłową artykulacją.

Coś dla ręki :)
Podczas każdych zajęć logopedycznych wplatam ćwiczenia z zakresu motoryki małej. Ktoś może zapytać, co ma ręka do buzi ? Przecież to głównie buzią powinien zajmować się logopeda. Otóż ma i to bardzo wiele, ponieważ ośrodki w mózgu odpowiedzialne za mówienie, jak i ruchy ręki są zlokalizowane w bliskim sąsiedztwie, stąd ich zażyłe relacje.
Usprawniając dłonie, usprawniamy mowę
Ćwiczymy chwyt – pęsetkowy, a więc chwytanie rzeczy niczym pęsetą – palcem wskazującym i kciukiem (tutaj propozycja warzywno-owocowa oraz kilka innych gadżetów).
Poniżej kilka ćwiczeń na domową nudę, które uprawniają motorykę małą np.:
• zabawy paluszkowe,
• wycinanki,
• nawlekanie makaronu,
• sznurowanie,
• darcie, zgniatanie papieru, robienie kulek,
• zabawy z plasteliną, masą solną, lepienie pierogów,
• nawijanie nitki na kłębek,
• segregowanie np. kasztanów, żołędzi, szyszek,
Dobrej zabawy !
Do motoryki małej jeszcze nieraz wrócę :)

Aplikatory wieloigłowe, czyli urządzenia do terapii odruchowej, stosowane są przede wszystkim w akupunkturze, refleksoterapii oraz fizjoterapii. Włączyłam je również do swoich zabiegów logopedycznych, jako końcowy etap masażu manualnego. Uważam, że są one doskonałym elementem uzupełniającym i wspomagającym efekty terapii. Chociaż mają groźną nazwę, to dzieciaki bardzo lubią aplikatory wieloigłowe, często nazywając je „chodzącymi mrówkami”

„METODY ELEKTROSTYMULACJI ZEWNĘTRZNEJ I
WEWNĘTRZNEJ W LOGOPEDII”
Elektrostymulacja jest nowoczesną metodą wspomagającą proces terapii logopedycznej. Polegającą na pobudzaniu i wzmacnianiu uszkodzonych lub osłabionych mięśni podniebienia miękkiego, języka, warg.

JAK WYGLĄDA ZABIEG?
Do zabiegu używany jest specjalistyczny sprzęt, w którym stosowane są dwie elektrody. Jedną z nich umieszcza się np. na przedramieniu pacjenta, a drugą (punktową) dotyka się bezpośrednio miejsca stymulacji. Czas trwania zabiegu to ok. 5 - 15 minut w zależności od wieku i zaburzeń pacjenta. Najlepsze efekty można uzyskać poddając się kilku seriom zabiegów. Skutki mogą zostać zauważone już po pierwszej serii. Zabieg jest bezbolesny. Podczas stosowania elektrostymulacji u pacjenta może wystąpić mrowienie na skórze, wibracja mięśni wokół elektrody lub czasem nie występują żadne odczucia.

ZASTOSOWANIE :
• stymulacji opóźnionego rozwoju mowy,
• zaburzeń artykulacyjnych (rotacyzm, sygmatyzm afazji),
• nawykowym otwieraniu ust,
• infantylnym połykaniu,
• krztuszeniu podczas jedzenia i picia,
• braku pionizacji języka,
• obniżeniu napięcia mięśnia okrężnego ust,
• dyslalii,
• spektrum Autyzmu,
• bruksizmie,
• stymulacji porażonych mięśni
• zaburzeniu napięcia mięśniowego,
• zaburzeniu stawów skroniowo- żuchwowych,
• rozszczepach podniebienia i wargi górnej,
• szczękościsku,
• przodozgryzie, tyłozgryzie,
• dysartrii (zaburzeniu artykulacji),
• rynolalii (mowa nosowa),
• zespole Downa,
• porażeniu nerwu twarzowego,
• porażeniu mózgowym,
• przebytym udarze,
• dolegliwościach bólowych (neuralgiach),
• bólu zatok,
• migrenie.

CZĘSTOTLIWOŚĆ ZABIEGÓW: w zależności od dysfunkcji i potrzeb dobór terapii dla każdego pacjenta tj. ilość, częstotliwość oraz czas trwania zabiegów jest indywidualnie dobierany.

NIEKTÓRE PRZECIWWSKAZANIA DO ELEKTROSTYMULACJI:
• silna arytmia serca,
• epilepsja (wymaga konsultacji z neurologiem),
• aktywny nowotwór złośliwy,
• stany pooperacyjne oraz świeżo po urazie,
• nieuregulowane nadciśnienie,
• gorączka.