Psikolog Feyza Pehlivan Gençeli

Varoluşsal sorgulamaların tetiklendiği bazı özel anlar vardır.
Sevilen birinin ölümü, hasta olması, mezuniyet, yıldönümleri yani majör yaşam değişiklikleri.
Bazen de hepsi üst üste gelir. Beden bu ağır duyguları dışarı verebilmek için yollar arar. Yoksa çöker.
Sağlıklı bir şekilde duygularını ifade edemezse duyguları dışarı atabilecek yollar arar. Öfke patlamaları, uyku sorunları, madde kullanımı, tahammülsüzlük, sevgiyi hissedememe.
Anlayacağınız her şey birikimle ilgili.
Sevmek eşittir karşıdakinin yükünü hafifletmek. Zor olmasının nedeni budur. Karşıdakini tanımaya, neye ihtiyacı olduğunu görmeye zaman ayırmak ister.
Büyümenin en güzel yanı da sevme çabasını kime verip vermeyeceğini iyi ayırt edebilmek..
Kötü niyet hissettiğiniz, hayatı yarış olarak gören yanında iyi hissedemediğiniz her yerden hemen uzaklaşmak.
Çünkü dil dökerek kimseyi değiştiremezsiniz..

Başkalarının beklentilerini yaşamak çoğu kimseye kolay gelir. Ne var ki çaresizlik nedeniyle başkalarının beklentilerini yaşayan insan derin bir yalnızlığa gömülüdür.
Çünkü kendisiyle ilişkisi kopuktur. Kendisiyle ilişkisi olmayan insanın gerçek anlamda kimseyle ilişkisi olmaz.
-Kişinin kendisiyle ilişkisi olması ne demek?
Yaşamın bilincinde olarak kendi ilke ve değerleri çerçevesinde düşünce,duygu ve davranışlarını anlamlandırması demek..
İnsanın gerçek özgürlüğü şudur: kendi öz ilke ve değerlerini keşfederek, onları duygu, düşünce ve davranışınızda ifade ederek kişisel bütünlülüğü ve yürekliliği geliştirmek..
İnsan acı ve ıstırap çekmenin tam hakkını verirse onları öğretici olarak kullanabilirse kendine özgü iç dünyasını oluşturur..
*Bugünün altı çizilesi kitap notu*

A-b-c bağlanma stilinde birine nasıl davranmalıyım?
Onu kazanmak istiyorsanız ihtiyacı olduğu kadarıyla tutup ihtiyacı olduğu kadarıyla bırakarak..
En önemlisi de bu durumun “karşılıklılık” yani verdiğiniz emeğin karşılığını aldığınız şekilde yapılması..
İhtiyacınız olduğunda sizi tutamayan kişiyle ilişkide olmak size sadece zarar verir.
İlişkiyi tek başına sırtına alıp ilerlemek sadece kendinize olan güveninizi zedeler.
İlişki sorunları yaşayan insanlarda en çok gördüğüm 2 problem; ilk adımı atmak istememeleri ve reddedilmeye karşı aşırı hassasiyet, insanların kendilerine yapılan pozitif yaklaşımları üzerlerine alınmamaları..

Neşeyi ve sevgiyi iliklerime kadar hissettiğim fotoğraflarla poz vermek için gülümsediğim fotoğraflar arasındaki farkı görebiliyorum.
İçtenlik, sahicilik benim için önemli değerler.
Karşımdakinin içten pazarlıklı olduğunu hissettiğimde bundan ötürü güvende hissetmiyorum.
İnsanız bundan ötürü de ilişkilerimizde karşılıklılık ilkesine tabiyiz.
Ama bir de diğer uç var alma verme dengesinde daha fazlasını almayı hak ettiğine inanan insanlar.
İşte narsisizmin çekirdeğinde yatan inanç da budur.
Sağlıklı narsisizm ben de herkes kadar değerli ve özelim duygusunu içerirken patolojik narsisizm çevresindeki herkesten değerli ve özel hissetme ve ayrıcalıklı hissetme halidir.

Düşler, dilekler, iyilikler, kalbimizden geçenler, geçmeye cesaret edemeyenler..
var oluşumuza ait ne varsa.
Gerçeğe dönüşüp parlayalım hep beraber.
Yeni yaş, hoş geldin 🪽⭐️

O kadar sevdim ki bu fotoğrafımı.
O kadar benim o kadar kendim gibiyim ki.
Baktıkça onlarca hikayeyi anlatıyor sanki.
Mutluluğum yorgunluğumu kucaklamış, gözümün kenarındaki çizgilerim her biri hayatın bana öğrettiği yollar sanki.
Anneyim, sevgiliyim, arkadaşım, kardeşim, çocuğum. Kimlikler denizi.. onca sıfatın içinden çekip yalnız kendimi buluyorum burada. Hepsinin dönüştürdüğü, tamamlanmış büyümüş beni. Ne hikayeler yaşayacağım, ne hikayeler yazacağım, hangi hikayelere ortak olacağım kim bilir ✨

Çocuk kitaplarının yetişkinliğe çok güzel mesajları var..📚💐

İnsanın Anlam Arayışı ;

Acıdan kaçabiliyorsan kaçacaksın kaçamıyorsan anlam üreteceksin öyle baş edeceksin.
Bugünün seans notundan bir örnek ;
“Oğlum özel gereksinimli olmasaydı mükemmelliyetçi ve baskıcı bir anne olurdum, başarı odaklı olurdum”
Ama özel bir çocuk sahibi olmak bana koşulsuz sevgiyi öğretti.

Bazı sevgiler çok derin çok anlamlı 🕊️🤍

“Yetebiliyor muyum?”
“Böyle yaptım ama doğru mu?”
“Acaba mutlu mu?”
“Sevgimi hissediyor mu?
Ve daha binlercesine asla cevap bulamadığım bir eksiklik.
Bir yanım da öylesine tamamlanmış, varlığıyla sarıp sarmalanmış.
Uykusuz gözlerime, taramaya fırsat bulamadığım saçlarıma, alınan kilolardan bedenime kalanlara, içine giremediğim tüm kıyafetlerime, süt lekeli pijamalarıma, darmadağın hallerime. Hepsine sarılıp kucaklıyorum. Belli ki bu günleri çok özleyeceğim.
🤍

Kendilerinde özellikle duygusal yoksunluk bulunan bireyler çocukluklarından bahsederken tipik olarak hemen hemen her şeyin yolunda olduğunu ifade ederler.
Ancak bu bireyler nedense herhangi birinin kendilerine gerçek ve şefkatli bir ilgi göstermiş olduğunu hissetmemiş ; güvende, emin ellerde ve sevilmiş oldukları duygusuna sahip olamamışlardır.
Birer yetişkin olarak bu bireylere özellikle acı çektiren pek bir şey yoktur çünkü bireyler temel olarak nelerden yoksun olduklarını bilememektedirler. Bu kişiler kendilerine kötü davranılmış olduğu duygusuna sahip olmamakla birlilte başkaları için gerçekten önemli ve sevilmeye değer olduklarını da hiç hissetmemişlerdir.

Aşka Dair

Aşk sizi çağırdığı zaman onu izleyin… Yolları zorlu ve dik olsa da.

Kanatları sizi sardığı zaman, ona teslim olun. Tüyleri arasına gizlenmiş kılıç sizi yaralayacak olsa da. Hem aşk sizinle konuştuğu zaman, ona inanın. Bahçeyi tarumar eden kuzey rüzgarı gibi darmadağın etse de düşlerinizi sesiyle.

Çünkü aşk taçlandırdığı gibi çarmıha da gerer sizi. Hem besler, büyütür hem de budar sizi.

Yücelerinize tırmanıp okşar, sever güneşte titreyen en körpe dallarınızı. Derken inip köklerinize, sarsar toprağa sıkı sıkıya tutunuşlarını.

Mısır demetleri gibi derer sizi aşk. Harman yerinde dövüp çırılçıplak bırakır. Kabuklarınızı elemek için kalburdan geçirir. Apak edinceye kadar öğütür sizi. Yumuşayana kadar yoğurur; sonra da atar kutsal ateşine, Tanrı’nın kutsal şölenine kutsal ekmek olasınız diye.

Aşk bütün bunları, yüreğinizin sırlarına ermeniz ve bu bilgiyle Hayat’ın yüreğinin bir parçası olabilmeniz için yapacaktır.

Fakat eğer korkularınızda sadece aşkın huzurunu ve hazzını aramaksa muradınız… O zaman çıplaklığınızı örtüp aşkın harman yerinden çıkın daha iyi. Girin güleceğiniz ama doyasıya gülemeyeceğiniz, ağlayacağınız ama bütün gözyaşlarınızı dökemeyeceğiniz o mevsimsiz dünyaya.

Kendinden başka bir şey vermez aşk ve kendinden başkasından almaz. Ne sahip olur aşk ne de sahip olunmak ister. Çünkü aşka aşk yeter.

Sevdiğiniz zaman ‘’Tanrı yüreğimde’’ değil, ‘’Tanrı’nın yüreğindeyim’’ deyin. Sanmayın aşkın rotasını çizebileceğinizi, çünkü aşk sizin rotanızı çizer, sizi buna layık bulursa eğer.

Aşkın kendini gerçekleştirmekten başka tutkusu yoktur. Fakat aşıksanız ve arzularınız olacaksa mutlaka şunlar olsun arzularınız: Erimek ve akan bir dere olmak ezgisini geceye söyleyen.

Tanımak haddinden fazla şevkatin sızısını. Yaralanmak kendi aşk idrakinizle; kan ağlamak isteyerek ve sevinçle.

Şafak vakti kanatlanmış bir yürekle uyanmak ve minnet duymak yine aşkla dolu yeni güne; öğleyin dinlenmek ve aşkın vecdini düşünmek derin derin; akşamleyin eve şükranla dolup taşarak dönmek; sonra da uyumak yüreğinizde sevgiliye bir dua ve dudaklarınızda bir övgü şarkısıyla.

Yetişkinle çocuğu ayıran en önemli özellik gerçeği yargısız bir bakış açısıyla tartıp kendini yatıştırabilmek.
Bir çocuk ya siyah ya beyaz düşünür. Kendi istediği olmadığı an bunu ona sağlamayan ebeveyn kötü olur. Bir saat önce ebeveyniyle çok eğlendiğini unutur. Çocuklar sonsuz bir şimdide yaşar.
Duygusal olarak olgunlaşmamış erişkinler de böyledir. Özellikle öfkelendiklerinde..
O güne kadar yaşanan her şeyi unutur ve karşıdaki bir anda bozguna uğraması gereken düşmana dönüşür.
Buna dönüşmek yerine alternatif nedir?
Cevap ilk yazdığım cümlede gizli.
Ne bütün içinde eriyip kimliksiz hale gel, ne de biricik olacağım diye aidiyetsiz kal..

Bazı renkler birbirini tamamlar ayrı ayrı oldukları hallerinden daha etkileyeci görünürler.

Kendin olamamak: her renkle uyum sağlamak adına siyah ya da beyaz olmak renklenmekten korkmak gibidir.

Mükemmel uyumu aramak da kendinle yüzde yüz aynı renkte birini aramak gibidir, bulsan ne katar sana?

Bir ömür aynı renklerde olamam, olmam da gerçekçi değil.

Değişebilir, dönüşebilir, farklı tonlara bürünebilirim.

Kendim aynı kalırken bir başkasının bukalemun gibi renk değiştirmesini beklemek adil olmaz.

İlişkide birlikte dönüşmek demek her ikiniz de eskisinden farklı ton ve dokuda olsanız bile birbirinizi hala tamamlamak demek.

Renkler ayrı ayrı güzel yan yana geldiklerinde birbirinin güzelliğini mi ortaya çıkarıyor yoksa solduruyor mu?

İşte bütün mesele bu..

Bugün doğmuş olmamın anlamı benim için apayrı olsa da aslında doğumu tam anlamıyla hissettiğim asıl zamanlar yorgun gözlerle gelen yaşamların zamanla ışıltılı gözlerle devam ettikleri yaşamlara dönüşmesine ortak olmak..İnsanların zorlu hayat yollarına ortak olup birlikte çabalayıp hayatlarındaki doyumu arttırdıkça mutluluğumu arttırdığım yaşlardayım. Yaşamımda bana değer vermiş, yanımda durmuş, haksızlık etmiş, kandırmış, dürüst davranmış, zorluk çıkarmış herkese çok teşekkür ederim. Bilerek ya da bilmeyerek bana hayat yolculuğumda çok şey öğrettiler. Her gün öğrenmeye, sevmeye, yaşamlara dokunup ortak olmaya devam edeceğim.

Çok sevdiğim pura vida mottosu der ki ;
Yarına dair hiçbir karamsarlık içermeyen, sahip olduklarından tatminkar, sahip olmadıklarına ihtiyaç hissetmeyen bir yaşam
🫶🏻💐

Seanslarda bazen cümleler öyle anlamlı bir yerden geliyor ki, üzerine tonlarca anlam çıkarılıp yazılabilir..
Bugünün seans notu : “ Sevgisizlikten kış’ı sevmediğimi öğrendim” cümlesi ne çok duygu barındıran bir cümle. En temelde cümlenin aktardığı erken dönemdeki fiziksel sevgi yoksunluğu. Bu durumu ise soğuk bir mevsimde iliklerine kadar hissettiği..
İnsan olarak hiç bilmediğimiz bir dünyaya doğarız. Bu yabancısı olduğumuz tehlikeli dünyada tutunabilmemiz için “ güvenli bağ” kurmaya ihtiyaç duyarız. Bunun içinse fiziksel olarak sarılmaya, sevilmeye, ait hissetmeye, kabul edilmeye, onaylanmaya, ihtiyaçlarımızın giderilmesine, tehlikelere karşı desteğe ihtiyaç duyarız.
Birincil sevgi dili fiziksel temas olan biri içinse sevgiyi hissetmenin tek yolu budur..

İnsan başına gelen her türlü ilişki ile yeniden doğar, çocuk olur ve sonra tekrardan büyür.

Çoğu zamansa anne-baba ile kurduğunuz ilişkiler romantik ilişkilerinizde yeniden kendini göstermeye başlar.

Siz olmadan hiçbir şey yapamayan sürekli destek bekleyen partner mutlaka her yaptığını anne-babasına sürekli bildirmesi gerektiği yönünde uyarılmış olabilir.

Sürekli kızdın mı, kızmadıysan gülümse diyen partner çocukluğunda gülen yüzlerden mahrum bırakılarak cezalandırılmış olabilir.

Sizinle yeterince duygu paylaşımı sağlamayan bir partner aile içinde duygusunu ifade ettiğinde cezalandırılmış, ağladığında ailesi tarafından başka odaya kovulmuş olabilir.

Çoğu zaman kişinin bilinçli olarak fark edemediği bu durumlar terapi odasında “direnç” ile kendini saklar. Konuşulmak istenmez, detay verilmez üstten bahsedilmeye çalışılır.

Bazen karşınızdaki kişi aslında sandığınız yaşta konuşmayabilir. Hayatınızdaki kişilerden empatik yaklaşımınızı esirgemediğiniz anlam dolu bir hafta olsun 🌼

Çocukluktaki yaşantılarımızın yansımasını, yetişkin hayatımızda görürüz.

Ailesi tarafından sevgi ihtiyacı karşılanmamış incinmiş çocuk büyür ve yalnız kalmaktan çok korkar. Yalnız kalmaktan korktuğu için kendisine acı veren, keyif almadığı bir ilişkiyi devam ettirmek için uğraşır da uğraşır.

Varlığının dikkate alınmadığı bir evde büyüyen kızgın çocuk büyür ve mükemmeliyetçi bir kişi olur. Tüm sınavlarda o birinci olmalı, hayatında hiç hata yapmamalıdır. Belki de varlığını bu şekilde kanıtlayabileceğine inanmıştır.

İhmal eden ve iyi rehberlik etmemiş ebeveynlerle yaşayan dürtüsel çocuk büyüyünce kural tanımaz, kendisinin öncelikli olduğunu düşünür ve kendi ihtiyaçlarını diğer kişilerinkinden üstün görür. Böylece etrafı tarafından bencil, kendini beğenmiş, sorunlu, egoist, narsist gibi sıfatlarla adlandırılır.

Gözlerinizi kapatıp içinizdeki çocuğu düşündüğünüzde ona ne söylemek istersiniz? Ona iyi hissettirecek bir kaç cümle söylemek, ona sarılmak, belki başını okşamak istemez misiniz?

Çocuklar travmatize olduklarında bununla başa çıkma yollarından biri kendilerini yatıştırmaktır.
Ve bu noktada “bağımlılıklar”başlar.
Ama başka bir başa çıkma yolu şudur:
Eğer “yeterince iyi olmadığın”
“Yeterince değerli olmadığın” mesajını alırsan (aile, okul..vb. kişiler tarafından) o zaman hayatının geri kalanında “iyi, yeterli..” olduğunu kanıtlamaya harcayabilirsin.
Bunu nasıl kanıtlamaya çalışırsın?
-Herkese “fazla iyi olarak”
-Nasıl hissettiğini hiç söylemeyerek
(Çünkü nasıl hissettiğinden hoşlanmayabilirler..)
-Biri sınırlarına girdiğinde sağlıklı öfkeyi ifade edemediğinde
-Çok fazla çalışarak

Duygu, istek ve ihtiyaçlarınızı ifade edememekse birçok ruhsal bozukluğun ve sebebi biyolojik açıklanamayan ağrı-acıların yansımasıdır.

Hayatında hiç pembe rengini görmemiş birine bu rengi nasıl tarif edersiniz?
İstediğiniz kadar anlatın detay verin, kırmızının açığı deyin, istediğinizi anlatamazsınız.
Fakat o rengi bir gün bir yerde görürse tanır ve birdaha asla hafızasından çıkmaz.
Saf sevgi de böyledir.
Koşul sunulmadan, kendiliğinden gelişen ve güvenli.
Yani istediğiniz kadar tarif edin yaşamadan anlatıp anlayamazsınız.
Sevgiyi koşullu aldıysanız ne olur?
Birileri ona sevgi vermek için çabaladığında korkar, kaçar, kendini yük hisseder, altında bir şeyler arar, karşıdakini küçümser, ufak bir sebeple ilişki bitirir, mükemmel olmayana tahammülü olmaz..
Kısaca ilişki inşa etmeyi bilemez. Kendisini de çok yükseklerde ulaşılamaz altın bir tepside görür. Kimse onu istemediğinde de o tepsideki kişiyi nasıl daha çekici hale getirebilirim diye çabalar durur.
Oysa sorun kendini nasıl sunduğunda değil de sevgiye ve bağlanmaya olan yanlış yaklaşımındadır.
Sevgi almayı öğrenmek çok zor bir yolculuk, ama yolun sonu her şeye değer..

Sevgi dolu pazarlar 🌸

Gittiğin yolun sana ne sunacağını nelerle karşılaşacağını bilemezsin. Engebeleri, takılacağın taşları kontrol edip önlem alamazsın.
Aman canım acımasın diye o yolda ilerlemezsen de aynı yerde aynı olayları yaşar durursun.
Terk edilme şemasına sahipseniz o yolda ilerlemeye ödünüz kopar.
İlişkide karşıdaki kişiyi kaybedeceğin gün yaşayacağın kaygı ve korkudan olabildiğince uzak durabilmek için ilişkiyi sabote edersin.
Her şeyin yolunda ilerleyişi seni kaygılandırır, mutlaka ilişkide bir sürü sorun ve kusur bulursun, ilişkiyi ulaşılmayacak olan kriterlerle sınarsın. İlişkini sürekli analiz ettiğin döngünün içinde kaybolursun.

Çözüm: sevemeyen birini bulun ve o kişiyi yargılarınızdan uzak bir şekilde gözlemleyin.

İnsanları acımasızca eleştiriyor mu? Her şey iyi gitse de mutlaka kusur buluyor mu? Sahip olduğu şeyleri nasıl olsa elimde diye önemsizleştiriyor mu? İnsanları takdir konusunda cimri mi davranıyor? İçten içe insanları kendinden altta mı görüyor?
Tanıdınız mı?
Dışa dönük bir kimlik evcimen olamaz, evcimen bir kimlik dışa dönük olamaz.
“Gerçekçi bir beklenti” ile sevmek karşıdaki kişiyi olduğu rengiyle sevmek ve farklı bir renge dönüştürmeye çalışmamaktır.
Özetle;
Karşıdakini sahip olduğu rengin her özelliğiyle sevme becerisini geliştirmek hayatı anlamlı kılmak için ilk adım..

🧘🏼‍♀️
Vücut senin tapınağın; onu saf ve temiz tut, böylece ruh içinde yaşar.
🧘🏼‍♀️

Dışarıda olanları kontrol edemezsiniz, ama içerde olanları her zaman kontrol edebilirsiniz.

“ Kişisel iyilik halimizi desteklemek rahatsız ve huzursuz yaşam yerine mutlu bir yaşama giden yoldur. Çocukluk yaşantılarının üzerine inşa edilen yetişkin zamanları güncellemek mümkündür. Çünkü, örneğin; duygusal olarak ihmalkâr ebeveyn varlığının sebep olduğu şema benzeri yaşantılar eğer üstesinden gelinmezse kendini tekrar etmek ister. Adeta “Çocukluğumuzun geçtiği köyün haritasıyla dünyada yolumuzu bulmaya çalışırız.”(Psikonet, Aforizmalar). O harita her zaman doğruyu göstermeyebilir, bazı yerleri yıpranmış olabilir ya da haritadaki bazı yerler değişmiş olabilir. Onu güncellemek için de bir yerden başlamak, biraz emek vermek, sabır göstermek ve zaman zaman huzursuzluğu göze almak gerekir. Yüzleşmek kısa vadede sancılı, uzun vadede iyileştirici ve sağlıklı bir süreçtir; dizinizden ameliyat olduktan bir süre sonra daha iyi yürümek gibi.”

🧘🏼‍♀️🌞🌿

Zor bir çocukluk geçirdiyseniz, geçmişin yükleri hala sırtınızdaysa ; bu yaşantılara düşünüp anlam vermeye çalışmak- farkına varmak , aynı olumsuz ilişki kalıplarını kendi çocuğunuzla sürdürmenin önüne geçer..

🦋
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat’ın oğulları ve kızları.
🦋
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller.
🦋
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
🦋
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil.
Çünkü ruhlar yarındadır,
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
🦋
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez, dünle de bir alışverişi yoktur.
🦋
Siz yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar.
Okçunun önünde kıvançla eğilin
Çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.

-Halil Cibran

İlişki varoluş anlamına gelir. İnsan kendisine dair bilgileri kitaplardan toplayamaz ama günlük ilişkilerinde arkadaşlarıyla, eşiyle, annesiyle, babasıyla, patronuyla olan ilişkisinde kendini gözlemleyebilir. Bir başkasıyla olan ilişkinizde kendinizin farkına vararak zihninizin çalışma biçimini keşfedersiniz. Terapi tam da böyle işliyor. Terapistle kurduğunuz ilişkide kendinizi fark etmeye, bakmayı hep ertelediğiniz karanlık yanları görmeye, gördükçe de haritada zorlu yeni yollara girme cesaretini kendimizde bulup güneşli son’a ulaşmak..

Güzel bir manzara izlerken, yıldız kayarken, bir meyveyi ilk kez tadarken tutulan dilekler umudu ve yaşama sevincini canlı tutmak değil de nedir 🧡

Bugünün seans notu;
Seçeneklerimiz korkularımızla sınırlıdır..Zihnimizde yarattığımız tüm felaket senaryoları “Ya kötü olursa?” ile başlayan cümleler bizi ileriye adım atmaktan alıkoyar. Peki ya işler yolunda giderse ? 💫

Ah şu çağa denk gelen hayatlarımız…Savaş,ekonomi, kaygı sardı küçükten büyüğe tüm yaşamları. Hızlandırılmış video kaydı gibi hayatlarımız. Ofis odamdaki tablo uzun zamandır orada.. ama bu telaşa kendimi verip o kadar anlamını görememişim ki. 17 yaşında bir danışanım kendime getirdi beni. Terapi böyle bir yolculuk her yaştan öğretisi öğrenimi olan süregiden bir yolculuk. Tabloyu şu şekilde yorumladı : “Kendine zırh örsen dahi başka birisi senin zırhını kırıp seni iyileştirebilir”. Nasıl derin bir yorum. Ve ne güzel bir an’da kalma hali. Uzun zamandır hala beni etkilemeye devam ediyor. Ve odama her girdiğimde o tabloya artık çok daha anlamlı bakıyorum.