Νεκτάρ Τουμανιάν Ψυχολόγος, MSc, Ψυχοθεραπεύτρια

Το "γονεϊκό βλέμμα" ως καθρέφτης στη συγκρότηση εαυτού

«Το βλέμμα του γονέα, είναι ο καθρέφτης της ανάπτυξης του παιδιού» Εδώ και πολύ καιρό έχω συγκρατήσει μια φράση από ένα βιβλίο του Εριχ Φρομ που έλεγε «Τ ο βλέμμα του γονέα, είναι ο καθρέφτης...

Ευγενική υπενθύμιση για το νέο έτος μέσα από τα λόγια της εξαιρετικής Rupi Kaur. 🙏🌷
Ισχύει και αντίστροφα...

Καλή χρονιά με υγεία, φροντίδα και αγάπη ❤️

Τα συναισθήματα υπάρχουν για να μας βοηθήσουν να καταλαβαίνουμε τον εσωτερικό μας κόσμο και να επικοινωνούμε μηνύματα στους άλλους. Μας βοηθούν να συνδεόμαστε με τους άλλους και καθοδηγούν τη συμπεριφορά μας. Η επαφή με τα συναισθήματα, μας βοηθά να έχουμε μεγαλύτερη ενημερότητα για τις ανάγκες μας, για το αν καλύπτονται και για το τι χρειάζεται να κάνουμε ή να επικοινωνήσουμε στον εαυτό μας και τους άλλους.
Δεν είναι πάντα εύκολη η επαφή με τα συναισθήματα. Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να βάλουν τα συναισθήματα τους σε λόγια, άλλοι έχουν μάθει να συμπυκνώνουν τα συναισθήματα τους σε κάποια βασικά - πχ. θυμός, χαρά, λύπη, που για κάποιους λόγους κυριαρχούσαν στο μεγάλωμά τους, ή και να τα μετατρέπουν σε λογική και σε κάτι πρακτικό.

Η παρακάτω εικόνα μπορεί να μας βοηθήσει να δούμε πως ένα συναίσθημα μπορεί να έχει πολλές και διαφορετικές αποχρώσεις. 🎨🖌️

«Πώς νιώθεις;» μας ρωτάνε (καμιά φορά).

Και δεν ξέρουμε να απαντήσουμε.

Λες και είμαστε συναισθηματικά αναλφάβητοι.

Πολλές φορές απαντάμε μόνο 2-3 βασικά συναισθήματα όπως θυμό, στενοχώρια, χαρά.

Δεν ξέρουμε γιατί τα συναισθήματα μαθαίνονται και αναγνωρίζονται από μωρό.

Και οι προηγούμενες γενιές έβαζαν πολλές φορές τα συναισθήματα στο πλάι για να εστιάσουν στα πρακτικά. Νομίζαμε κιόλας ότι δείχνοντας τα συναισθήματα μας, θα είμαστε πιο ευάλωτοι.

Μόνο που γνωρίζουμε πια σίγουρα ότι δεν μπορεί να ευτυχήσει κάποιος αν δεν ξέρει τι συμβαίνει μέσα του.

Και ότι η συναισθηματική νοημοσύνη είναι ίσως αυτή που θα μας σώσει στο μέλλον, τώρα που ήρθε και η τεχνητή νοημοσύνη.

Δεν γίνεται να κρυφτείς από τον εαυτό σου.

Όποτε μπορούμε να εξοικειωθούμε με τις ποικιλίες των συναισθημάτων για να ασχοληθούμε λίγο με το μέσα μας... και να επικοινωνούμε καλύτερα…

Αυτή η ρόδα μπορεί να μας δώσει συναισθηματική τροφή.

——————————-

Ο τροχός σχεδιάστηκε από τον Koulanis, και αποτελεί μέρος συγγράμματος από τα σεμινάρια «Επιστροφή στο κέντρο»
Ανάρτηση από το 2021, επίκαιρη όμως και το 2023

———————————

Εσυ πώς νιώθεις τώρα; Διάλεξε ένα συναίσθημα & γράψτο στα σχόλια 💛🙏

🙏

Πως μοιάζει εκείνο το συναίσθημα όταν επιλέγει κάποιος να είναι αόρατος, να περνάει απαρατήρητος, να συρρικνώνεται προκειμένου να αποφύγει αδιάκριτα βλέμματα ή ερωτήσεις για την εμφάνιση του ή τη διαφορετικότητα του.

Αν δείτε έναν άντρα χωρίς μαλλιά, πιο πιθανό είναι να το βρείτε κάπως γοητευτικό ως στυλ. Συμβαίνει το ίδιο αν δείτε μια γυναίκα να κυκλοφορεί χωρίς μαλλιά;
Το διαφορετικό, τρομάζει τους ανθρώπους. Ο τι δεν ανταποκρίνεται στο φυσιολογικό, απομονώνεται. Η διαφορετικότητα δεν είναι ελάττωμα.

Όλοι μεταξύ μας, όμοιοι και διαφορετικοί βλέπουμε τον ίδο ήλιο να ανατέλλει και να δύει καθημερινά. Ονειρευόμαστε, απογοητευόμαστε, ελπίζουμε και προσπαθούμε. Αν προσπαθήσουμε να είμαστε λιγο πιο ευγενικοί και διακριτικοί με ό τι λογίζεται διαφορετικό από τα δικά μας πλαίσια, αν φωτίσουμε λίγο τις σκοτεινές γωνιές του φόβου μέσα μας, αν αποδεχτούμε πως όλα αλλάζουν και είναι ρευστά, τότε ενδέχεται να αλλάξει και η δυναμική της κουλτούρας της διαφορετικότητας και της στερεότυπης «ομορφιάς».

Εμπλοκή με Όρια & Αυτοφροντίδα

Αυτό το καλοκαίρι επέτρεψε στον εαυτό σου να κάνεις μια παύση σε εσωτερικούς και εξωτερικούς θορύβους, να κλείσεις το κινητό σου, να περπατήσεις ξυπόλητος/η στην άμμο, να κοιμηθείς, να περάσεις χρόνο με τον εαυτό σου και να συνδεθείς με φίλους και αγαπημένους σου ανθρώπους, να ερωτευτείς, να διαβάσεις το αγαπημένο σου βιβλίο, να εξερευνήσεις τοπία, να κάνεις βουτιές, να βγάλεις φωτογραφίες, να φας τα αγαπημένα σου φαγητά ή και ακόμα, να μην κάνεις τίποτα απολύτως. Για κάποιους ανθρώπους οι διακοπές του καλοκαιριού δεν είναι περίοδος χαλάρωσης και ανεμελιάς, αλλά μια περίοδος που νιώθουν πως καλούνται να ανταποκριθούν σε μια σειρά από προσδοκίες ("πρέπει να είμαι κάπως για να περάσω ένα ανέμελο καλοκαίρι"). Δεν χρειάζεται να είσαι κάπως. Δικαιούσαι να είσαι όπως είσαι.

Καλό και ξεκούραστο καλοκαίρι σε όλους μας, με όλα όσα ο καθένας και η καθεμία έχει ανάγκη. 🌞🍉⛵

"Χαμογέλα", "Δες το θετικά", "Η ζωή είναι ωραία", "Υπάρχουν και χειρότερα", κλπ.

Φράσεις που ακόμα κι αν λέγονται καλοπροαίρετα, ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΧΩΡΟ, συρρικνώνουν τον ψυχισμό, στριμώχνουν το "είναι" σε "κουτάκια" που ορίζουν και φορτώνουν τον άνθρωπο με τη ταμπέλα του "προβληματικού".

Σαν να έχουμε δυσανεξία στη στεναχώρια. Σαν η ευαλωτότητα να μην έχει θέση στην κοινωνία...

Σαν να μην έχουμε το δικαίωμα να μας απασχολούν πράγματα, σαν να μην έχουμε το δικαίωμα να πονάμε, να υποφέρουμε, να είμαστε ευάλωτοι και ανθρώπινοι. Σαν να πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα κάτω από μια σκιά του "γρήγορα ", μην αφήνοντας χώρο, τόσο εσωτερικά όσο και σχεσιακά, στα δύσκολα.

ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Κατάθλιψη:

Η Κατάθλιψη ΔΕΝ είναι αδυναμία.
Η Κατάθλιψη δεν είναι ένα συνεχόμενο πένθος!
Η Κατάθλιψη δεν είναι η παντελής απώλεια ικανότητας να διαχειριστεί ο άνθρωπος τα πρακτικά κομμάτια της ζωής του.
Η Κατάθλιψη ΔΕΝ είναι έλλειψη προσπάθειας για να ανέβει και να βιώσει χαρά.
Η Κατάθλιψη δεν είναι αδιαφορία για τους άλλους ανθρώπους και ας μοιάζει να έχει κλειστεί "εγωιστικά" προς τα μέσα
Η Κατάθλιψη ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ!
Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ δεν είναι πάντα εμφανής!

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!

Η Κατάθλιψη είναι η αντίδραση του σώματος και της ψυχής να πατήσει PAUSE σε μια συνεχόμενη προσπάθεια κατάκτησης στόχων και ικανοποίησης αναγκών των άλλων!
Η Κατάθλιψη είναι ένα μη συνειδητό κλείσιμο προς τα μέσα σε μια προσπάθεια να δει επιτέλους ο άνθρωπος ΚΑΙ τις δικές του ανάγκες.
Η Κατάθλιψη είναι μια κατάσταση που κυριαρχεί η λύπη μα και η κούραση να ανέβει και να βρει τα πατήματα του ξανά και ξανά.
Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ δεν είναι κληρονομική μα η τάση για κατάθλιψη επηρεάζεται από τις απόλυτες κατασκευές στο Γενεογραμμα μας για την επιτυχία εις βάρος της ευτυχίας, του αγώνα ως ένδειξη αξίας και το καλό του συνόλου ως προτεραιότητα μας!
Η Κατάθλιψη ΔΕΝ είναι σημάδι αδυναμίας μα σημάδι ότι ο άνθρωπος παρέμεινε δυνατός για πολύ καιρό.Και είναι ο μόνος τρόπος να επιτρέψει στον εαυτό του να αφήσει για λίγο τον αγώνα.
Η Κατάθλιψη καμουφλάρεται πίσω από χαμόγελα και περιποιημένα πρόσωπα που λένε : προσπαθώ!

Αν ξέρετε ένα άνθρωπο που πιθανόν να βιώνει συμπτώματα κατάθλιψης, μην δώσετε συμβουλές, μόνο δώστε του τη παρουσία σας και το χρόνο να συνέλθει! Θυμηστε του όχι απλά την δύναμη του μα την ικανότητα του να χαρεί τη ζωή!

Αν περνάτε συμπτώματα κατάθλιψης: Μιλήστε, εκφράστε τις ανάγκες και τα συναισθήματα σας.Εκει που αισθάνεστε ασφαλής! Και σε ένα θεραπευτικό πλαίσιο που θα σας δώσει ξανά την αποδοχή για τη κούραση σας μα και την δύναμη να διεκδικήσετε αυτή τη φορά τις δικές σας ανάγκες!

Άντρη Χριστουδια
Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπευτρια

Μια αγκαλιά που σε χωράει ολόκληρο/η 🌸

Ευγενική υπενθύμιση:

Να θυμάσαι πως ο τρόπος με τον οποίο λειτουργείς σήμερα, ακόμα κι αν σου κοστίζει, διαμορφώθηκε κάποτε ως απάντηση, ως ένας μηχανισμός αυτοπροστασίας για τη συναισθηματική σου επιβίωση, στις τότε συνθήκες - ακόμα κι αν αυτός ο τρόπος σε απομάκρυνε από τον εαυτό και τις ανάγκες σου. Σήμερα, ενδεχομένως να πληρώνεις το τίμημα αυτής της αποσύνδεσης, το οποίο (τίμημα) δεν είναι τίποτα, πέρα από μια πρόσκληση για επανασύνδεση. 🌸

Διευρύνοντας το χώρο μέσα μας 🌸

Συχνά λέω σε θεραπευόμενους μου "μείνε για λίγο σ' αυτό που νιώθεις"...

Πολλοί άνθρωποι, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, έχουν μάθει, μέσα από πρώιμες εμπειρίες και αλληλεπιδράσεις, να αγνοούν και να καταπιέζουν αυτά που νιώθουν. Έχουν μάθει, να αποφεύγουν την εσωτερική τους εμπειρία και να τη συγκαλύπτουν, καθώς αντιλαμβάνονται την έκφραση συναισθήματος ως "αδυναμία" ή/και απειλή.

Μένω στο συναίσθημα μου, σημαίνει κάνω χώρο σε αυτό που νιώθω. Του επιτρέπω να καθίσει απαλά δίπλα μου, χωρίς να το κρίνω. Δεν προσπαθώ να το διώξω. Δεν προσπαθώ να το αποβάλλω ή να απαλλαγώ από αυτό, προκειμένου να είμαι αποδεκτός/ή ή/και να ταιριάζω.

Μένω στο συναίσθημα μου, σημαίνει κάνω χώρο και προσπαθώ να το φιλοξενήσω, ως μέρος, ως κομμάτι του εαυτού μου. Μόνο αν το αποδεχτώ και το χωρέσω ολόκληρο όπως είναι, μόνο αν το ακούσω με συμπόνια, θα καταφέρω να δημιουργήσω μια συνθήκη ασφάλειας, που θα μου επιτρέψει να το εξερευνήσω και να το φροντίσω, απαντώντας ενδεικτικά κάποια από τα παρακάτω ερωτήματα:
Τι αισθάνομαι; Σε ποιο σημείο του σώματος μου το εντοπίζω; Τι μορφή έχει αυτό που νιώθω; Πώς μοιάζει; Από τι αποτελείται; Τι το προκάλεσε; Μοιάζει με κάτι που έχω ξανανιώσει στο παρελθόν; Τι έχει να μου πει για τον εαυτό, τις επιλογές και τις σχέσεις μου με τους άλλους; Τι χρειάζομαι;

Η επαφή με το συναίσθημα στην ψυχοθεραπεία Θυμάμαι πως με τους γονείς μου δεν είχαμε ιδιαίτερη επαφή. Ο καθένας ήταν αποκομμένος στο χώρο το...

Καλημέρα σε όλους μας από το The Healing Garden. Ας ρίξουμε μια ματιά τώρα σε αυτά τα "σ' αγαπώ" υπό όρους που συναντάμε μέσα στην οικογένειά μας. Πολλές φορές στο θεραπευτικό δωμάτιο έρχονται ιστορίες με ιδιαίτερο άγχος και οδύνη από ενήλικες αυτόνομους ανθρώπους που αρκετές φορές έχουν και δική τους οικογένεια αλλά παρόλα αυτά αντιμετωπίζουν απίστευτα ελεγκτικές συμπεριφορές χειραγώγησης από τους γονείς τους. Στο όνομα της αγάπης και της ανησυχίας λογοδοτούν, πιέζονται και κρίνονται για τη ζωή και τις επιλογές τους. Είναι καλό λοιπόν να θυμόμαστε κάποια πράγματα πολύ γενικά σχετικά με αυτά τα "σ΄αγαπώ" που κυρίως αφορούν τον έλεγχο και την άρνηση του γονέα να κατανοήσει ότι το παιδί του είναι πλέον ενήλικο. Θα αναφέρω επίσης ότι κάθε περίπτωση είναι σίγουρα διαφορετική και στην ανάρτηση αναφέρονται κάποιες από τις περιπτώσεις που μπορεί να αντιμετωπίζει κάποιος ενήλικας με τους γονείς του. Να υπογραμμίσω ακόμη ότι όλα όσα αναφέρονται αφορούν οικογένειες με δυσλειτουργικά πρόσημα που προξενούν δυσφορία και έντονο άγχος και θλίψη στα μέλη τους. Με χαρά όπως πάντα θα ακούσω και τις δικές σας απόψεις !

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ:

Οι φορείς που παρέχουν ψυχολογική υποστήριξη σε θύματα και συγγενείς θυμάτων του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη:

⭕️ Στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ από την Ψυχιατρική Κλινική του Νοσοκομείου.

⭕️ Στο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Γ. Γεννηματάς» από κλιμάκιο του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης.

⭕️ Στα νοσοκομεία υποδοχής τραυματιών της Λάρισας, συγκροτήθηκαν κλιμάκια από την Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, καθώς και φορέων Ψυχικής Υγείας Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα, εποπτευόμενων από το υπουργείο Υγείας, που λειτουργούν στη Θεσσαλία (ΘΕΨΥΠΑ, ΕΠΑΨΥ, Αποστολή, Συνειρμός).

Διαβάστε περισσότερα, εδώ:

Οι φορείς που παρέχουν ψυχολογική υποστήριξη σε θύματα και συγγενείς θυμάτων του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη Κλιμάκια επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας, αποτελούμενα από ψυχιάτρους, ψυχολόγους και κοινωνικούς λε...

Με αφορμή την ημέρα και όχι μόνο...

Η αγαπητική σχέση, το αγαπητικό βλέμμα, το γνήσιο αγαπητικό άγγιγμα
ως αντίδοτο ❤️

Morandi - Angels (Love Is The Answer) iTunes: http://umusic.ly/morandiitunesFacebook: https://www.facebook.com/MorandiOfficialPageTwitter: http://www.twitter.com/MorandiMusicContact Artist: booki...

Συμπεριφορές όπως η χρήση "μάσκας", ο έλεγχος, η δίψα για αποδοχή, η υπερβολική τάξη, η ανάγκη για τελειότητα, η απόκρυψη πολλών αποχρώσεων εαυτού, κ.α., έρχονται συχνά και εγκαθίστανται, ως απάντηση, στην προσλαμβανόμενη απειλή που αφήνει, ως αποτύπωμα, κάποιο τραυματικό βίωμα.
Το ερέθισμα που πυροδοτεί τέτοιες συμπεριφορές δεν χρειάζεται να είναι μεγάλο ή και εξίσου τραυματικό. Συνήθως αρκεί ένα ελάχιστο ερέθισμα για να μετατοπιστεί ο άνθρωπος από μια συνθήκη ασφάλειας και σταθερότητας σε μια συνθήκη ανασφάλειας και αστάθειας.
Η επούλωση απαιτεί ένα σταθερό πλαίσιο ασφάλειας που προσφέρει τουλάχιστον κατανόηση και αποδοχή, για να καταγραφούν σταδιακά νέες εμπειρίες, πάνω σε παλαιότερες, που θα προσφέρουν στον άνθρωπο μεγαλύτερο βαθμό ελευθερίας και μια ζωή με περισσότερη απόλαυση και λιγότερο κόστος.

Tiger parenting is rooted in trauma and perpetuates trauma.
✨
“Trauma says: Put on a mask. Control yourself. Hide. Find the things that win you any amount of praise and belonging and make them the focus of your personality. No nuance. No messiness. You need to find a place in the world and stick to it. There is no room for you to be your whole self. No one would like you if you did.

Healing says: You don’t have to keep up the performance to be accepted. Yes, there have been people who have only loved you for the masks you wore, but there are other people out there who will love you for YOU. Messy, flawed, paradoxical, YOU. Create a space for yourself to practice being the full version of yourself. And slowly, let others see.“

Credit: on IG
✨
Do you have safe spaces where you can show up as your full self and begin untigering and healing?