Gemeente Utrecht

030 ❤️ Gerrit Rietveld! Dit jaar bestaat het Rietveld Schröderhuis 100 jaar. De invloed van de wereldberoemde Utrechtse architect en meubelontwerper is nog altijd door ons hele stadsie te zien. Lees bij de foto’s waar je ze kan vinden. En eh… dit is nog lang niet alles, vul gerust aan 👇

Wanneer padden van het padje raken belanden ze soms in de put… en dan is daar Wanda! Wanda is vrijwilliger bij de Paddenwerkgroep en redt padden uit kolken en putten. Vanaf nu kunnen padden, kikkers en salamanders die in putten belanden steeds vaker zelf naar boven klimmen en klauteren. Lees verder bij de foto's 👉

Lang leve afsluitingen, in dit geval dan:
De doorgang onder de Domtoren gaat vanaf maandag 12 augustus dicht. En dat is goed nieuws. Want als die onderdoorgang eind deze maand weer open gaat, is de bouwplaats opgeruimd en is de restauratie van de Domtoren zo goed als klaar.❤️🤍

‘Als ik ‘s ochtends mijn bed uitstap, en vanuit mijn slaapkamer op de kleurrijke daken uitkijk, maakt me dat echt heel blij. Ik zie veel bijen, vlinders en vogels tussen de planten zitten.’

→ Lees verder onder de foto’s

Op 1 augustus 1674 trok het Schrickelik Tempeest over Utrecht: deze heftige zomerstorm (code pimpelpaars was dat) deed het middenschip van de Domkerk instorten: een waar drama. We hebben er wél het Domplein aan te danken. En die toren.. die bleef mooi overeind. Kijk m shinen.❤️🤍

Is het een pimpelmees? Een merel… of toch meer een boomklever? 🤔 🐦‍⬛ Kom je er niet helemaal uit, dan kun je vanaf nu in vier parken een QR code scannen om te ontdekken welke vogel je hoort. ‘In het Griftpark, park Transwijk, Amelisweerd en Máximapark, hangen apparaatjes die met AI vogelgeluiden detecteren en herkennen. De QR code leidt je naar een speciale luistervink website. Hier zie je live welke vogels er op dat moment aan het zingen zijn', zegt bedenker Folkert de Boer.
‌
‘In Utrecht zijn de afgelopen 20 jaar wel 309 vogelsoorten gezien. We krijgen door deze Luistervinken nog meer data binnen van al onze vogels’, vertelt stadsecoloog Anne Nijs. ‘En als je die QR code scant kun je ook zien hoe vaak het geluid van een bepaalde vogelsoort gehoord is, per dag, maand en aller tijden.’ De luistervinken, zoals de apparaten heten, registreren alleen vogelgeluiden. Er wordt verder niets opgenomen of bewaard. Dus als je als een echte tortelduif je lief een 'ik hou van jou’ toezingt: komt dat niet op de website.

Napoleon had visie, blijkbaar. Hij gaf 200 jaar geleden de opdracht de ‘Amsterdamsche Straatweg’ aan te leggen. Nou, het bleek een blijvertje. Vol levendigheid en ondernemers: dat is nooit veranderd.

De lange straat heeft al vele transformaties ondergaan. Het komende jaar wordt het deel tussen de Marnixlaan en de Weerdsingel groener en veiliger gemaakt en komt er een nieuw riool.

Utrecht gaat al even mee, zo’n 2000 jaar om precies te zijn. En met zo’n lange geschiedenis blijf je mooie nieuwe dingen ontdekken. In de polder Rijnenburg is Romeins kanaal uit de eerste eeuw ontdekt: 15 meter breed en bijna kilometer lang, kaarsrecht door het veen. Lees verder bij de foto’s 👉

‘Ik ben geboren en getogen in Kanaleneiland en daarom supertrots dat ik Keti Koti in mijn eigen stad kan vieren! Ik kijk erg uit naar dit weekend, maar vind het ook wel spannend.’ Jennifer Ferrier is sinds maart de nieuwe voorzitter van Keti Koti Utrecht, de stichting die de herdenking van het slavernijverleden in Utrecht (30 juni) en de viering van het 'verbreken der ketenen' (1 juli) organiseert. Dat gebeurt bij het monument ‘Vlucht en Verzet’, dat vorig jaar is geplaatst in het Griftpark.

‘Het is voor mij de eerste keer dat ik als voorzitter voor zo’n grote groep met mensen ga spreken. Op dit moment schaaf ik nog een beetje aan mijn speech. Maar ik heb er alle vertrouwen in. Keti Koti betekent voor mij kunnen zijn wie ik ben, met al mijn talenten. Het betekent gezien en gehoord worden. Ik kijk het meeste uit naar het samenkomen. Ik wil Utrechters, het verleden en het heden met elkaar verbinden.’

Er was eens… een draak 🐉 In het hartje van het land in de allermooiste mooiste stad ligt een draak. Niet zomaar een draak, niet zo’n ding dat vuur spuwt, nee: een lieve draak. Je kunt er op spelen, mee spelen en lol hebben. De draak ligt er al even, tot voor kort in een soort woestijn van steen. Maar dát is veranderd. Want iedereen weet: draken houden nou eenmaal van een groene omgeving. En mensen ook trouwens. Ria woont al sinds 1967 in Rivierenwijk en is nauw betrokken geweest bij de metamorfose van het plein. ‘Het is echt heel mooi geworden, maar ik zie ook nog wel wat verbeterpuntjes.’

‌Lees Ria's verhaal en verbeterpuntjes bij haar foto.

Schatgraven aan de Kromme Nieuwegracht! Een paar weken geleden begonnen we hier met het uitgraven en leeghalen van een mysterieuze kelder 🕵️ Hij stond niet op de kaart en je kon er ook niet in vanaf het water of de straat. Lees bij de volgende foto’s wat we vonden 👉

Het waait lekker vandaag! Mooie dag om te slagen: Proficiat!🥳

En mocht je gezakt zijn of een her hebben, b***n. Heel veel sterkte en succes.

‘Ik loop hier geregeld een vos of een ree tegen het lijf. We hebben hier een hele mooie wildstand en veel natuur die we proberen zo goed mogelijk te beschermen. Dat is extra belangrijk in de lente, wanneer er veel jonge dieren geboren worden.’ Voor Yannick, boswachter op landgoederen Amelisweerd en Rhijnauwen, is het een mooie maar ook drukke tijd. ‘Er komen hier dagelijks veel bezoekers om te wandelen, de hond uit te laten of om te picknicken. Dit lijkt misschien onschuldig, maar voor jonge dieren kan het al snel storend zijn.’

Het verhaal gaat verder bij de foto’s 👉

‘Het blijft voelen als een dorp. Gezellig en altijd in voor een feestje. Dat maakt Utrecht zo mooi.’ Gewapend met zonnebrand, poncho’s en krentenbollen in de tas voor wie honger heeft, waakt Tante Ger tijdens de Utrecht Canal Pride over ons stadsie, nou ja: in ieder geval over de boot van de gemeente. Daar is Tante Ger niet te missen. Ze heeft het hart op de tong, zorgt dat niemand iets te kort komt en is gehuld in een rode mantel (een mooie knipoog naar Sint Maarten). Kom zwaaien zaterdag! Tante Ger zwaait terug!

Joris loopt een stuk langs de Oudegracht en probeert zich voor te stellen hoe het er hier zaterdag uit gaat zien. ‘Het is voor mij de eerste keer dat ik meevaar. Toch best spannend! En ondanks dat dit echt mijn stad en mijn thuis is, ben ik -niet alleen als Tante Ger- maar ook als Joris er bewust van dat mensen iets van mij vinden.'

‘Er zijn momenten geweest waarop ik op straat ben uitgescholden, zowel als Joris door hand in hand te lopen en als Tante Ger. En ik stond een keer in een queerkroeg voor het raam waar allemaal mannen op begonnen te bonken en schreeuwden. Zo hard dat het raam bijna barstte. Dat was best intimiderend. De boodschap van de prideboot van de gemeente dit jaar is ‘Samen Uit, Samen Thuis’, daarmee willen we zeggen: let een beetje op elkaar. Dat geldt ook voor ons. Wij zijn er voor alle Utrechtenaren en Utrechters. Dus kun je zaterdag wel een krentenbol of een poncho gebruiken, wuif dan eens naar tante Ger!’

Ze doen het! Alle vier de klokken van de Dom. Sinds vorige week is de Enige Echte Utrechtse Tijd terug: de vier klokken van de Domtoren lopen weer op tijd.

Dat gaat natuurlijk niet zomaar: Simon Laudy is onze man. “Ik ben geboren achter de Dom, in de wieg hoorde ik de klokken al en ik was erdoor gefascineerd als kind.” And the rest is history: Simon zorgde ervoor dat het uurwerk van de Domtoren uit 1859, gemaakt in Parijs, weer weer op rolletjes, nou ja radertjes, loopt. Maar dat is niet alles. Lees verder bij de foto’s 👇

Er was eens… een kelder op de Kromme Nieuwegracht. Hij was er wel, maar niemand zag ‘m. De kelder was niet toegankelijk vanaf de gracht, niet vanaf de straat, en niet vanaf de huizen erboven. De kelder is in het verleden volgestort met puin. Wanneer is 'ie volgestort? Geen idee. Waarmee? Ook geen idee. Maar daar komen we achter. Lees verder bij de foto’s. 👇

Op 7 mei 1995, precies 50 jaar naar de bevrijding van de stad Utrecht, waren de Polar Bears weer even in Utrecht. De Polar Bears was het Canadees-Britse legeronderdeel dat Utrecht bevrijdde. De stoere Canadese jongens en Engelse jochies uit 1945 waren in 1995 fiere mannen op leeftijd geworden.

Via De Biltstraat liepen ze, net als in 1945, de stad in. Langs de Maliebaan waar de NSB haar hoofdkwartier had. Over het spoor, waarover vele Utrechters waren afgevoerd om vermoord te worden. Ze wandelden richting het stadhuis waar het rood-wit-blauw weer trots wapperde. Net als vandaag. Opdat wij nooit vergeten.

"Honey, we're home!" Ze zijn weer thuis: de originele wijzerplaten van de Dom. Opgepoetst, gerestaureerd & verguld met bladgoud werden ze op maandag 6 mei naar boven getakeld.

Om ze goed te kunnen bevestigen en laten werken zijn de steigers natuurlijk nog even nodig: eind deze maand zijn de steigers waarschijnlijk ver genoeg gezakt dat je de klokken ook weer kunt zien.

‘Het mooiste vind ik dat gevoel van kameraadschap. Je staat er nooit alleen voor.’ Utrechtse Veteraan Susan Jansen besloot in 1996 het leger in te gaan. ’Mijn toenmalige vriendje was militair en kwam altijd thuis met de meest fantastische verhalen. Toen dacht ik: dit wil ik ook! Sinds de jaren 90 kwamen vrouwen in aanmerking voor meerdere functies binnen defensie. Daar heb ik meteen gebruik van gemaakt.’

Susan staat vandaag, 4 mei samen met 59 andere veteranen in de erehaag bij de Nationale Dodenherdenking op de Dam in Amsterdam. ‘Dat is echt een eer maar ook best spannend. Ieder jaar zie je het op TV, nu sta ik er zelf tussen. Ik vind het heel belangrijk om een moment te nemen om stil te staan bij alle gevallen collega’s en narigheid in de wereld. Het zijn ook die momenten waarop je beseft wat vrijheid nou echt betekent. Voor mij is dat het gevoel dat je kunt zijn wie je wil zijn en je dromen kan najagen.’

Binnen defensie volgde ze een medische opleiding maar werd uiteindelijk verliefd op de vrachtwagen. ‘Heerlijk, lekker in eigen je cabine, muziekje aan en gaan. Tijdens de uitzending in voormalig Joegoslavië zorgde ik onder andere voor de bevoorrading van onze collega’s. Ik ging er in 2001 even tussenuit. Maar... die liefde voor rijden is nooit weg gegaan. Inmiddels werk ik weer een aantal jaar bij defensie en dat voelt goed. Ik ben hier echt op mijn plek.’

‘Mijn werk heeft me veel geleerd. Over mezelf, de maatschappij, de wereld. Soms denk ik: we worden allemaal wel erg individualistisch. Het zou goed zijn als we wat meer aan een ander denken, iets voor een ander doen. Dat vind ik mooi aan mijn baan. Het gevoel dat er mensen altijd voor me klaarstaan. En ik voor hen.'

Zo! Dat was leuk. Dank voor een toffe Koningsdag Utrecht! En dan nu: hopperdepop de Hopakker op, ons dream team is begonnen met je stadsie schoonmaken. ❤️

Lintjes! Burgemeester Dijksma had vandaag de eer en het plezier om 27 lintjes uit te reiken aan 27 bijzondere Utrechters. Lees bij de foto's de inspirerende verhalen van Taco, meester opa, Carin, Gineke en de oudste decorandus van het Koninkrijk dit jaar👇

En bekijk hier de hele lijst: https://www.utrecht.nl/bestuur-en-organisatie/onderscheidingen/koninklijke-onderscheidingen/

Bijna 20 jaar woont Coen Mobach in Kanaleneiland. Het voormalig stenen plein aan de Alexander de Grotelaan was hem al jaren een doorn in het oog. ‘Niemand wil een onveilig voelend stenen plein uit de jaren ’60 vol zwerfafval. Je kunt klagen, maar je kunt ook iets doen. ‘Ik zoek dan graag de verbinding met anderen om samen iets te doen.' Dus stapte hij naar het wijkbureau Zuidwest met het idee om het plein aan te pakken. Daarna ging het balletje rollen, met als gevolg een fijne groene plek in de wijk.

Dat groen verbindt, weet Coen als geen ander. ‘Met de buurt hebben we eerder mooie plantvakken in de straat laten maken. Als ik daarin bezig ben, maak je snel een praatje.’ Hij stond dan ook niet alleen met zijn idee voor het plein. ‘De buurt dacht mee over de plannen en de plantjes. De buurtpastor kwam met het idee voor de moestuinen voor buurtkinderen. De woningcorporatie doet ook mee en neemt een deel van het onderhoud van de tuin op zich. Het wijkbureau ondersteunde en maakte de tuin mogelijk met een bijdrage vanuit de buurtagenda Kanaleneiland. De tuin is gezamenlijk gemaakt voor en door bewoners. Zo is de Alexandertuin dus van iedereen.’

Wanneer de Alexandertuin echt gelukt is? ‘Het plan is voor mij echt geslaagd als we met nog meer buurtbewoners de tuin adopteren. Bijvoorbeeld door een keer per maand samen de tuin te onderhouden. Liefst met een gezellige picknick erna aan de picknicktafels. Zo moet de tuin meer gaan leven!’

Dé vlag is terug op de Neude, op z'n paasbest. Met een nieuwe gaffel van eikenhout uit Amelisweerd. Gaffel: "rondhout (...) waaraan een bezaan of ander zeil gevoerd wordt". Anyway: wapper away stadsvlag.❤️

Monumentaal zijn we, al sinds de Romeinen. Utrecht is vanaf nu 36 jonge monumenten uit de periode 1970-2008 rijker. Plaatjes zijn het, en stuk voor stuk met een uniek Utrechts verhaal. Door ze monument te maken blijven ze behouden voor de huidige en toekomstige generaties. Lees bij de foto’s meer over 5 van de 36 nieuwe Utrecht monumenten 👉

Als de lente begint, herinnert Utrecht ons weer even extra aan haar verzetsheld. Hoi Truus.