Marta Fajfer - Psychoterapia

Informuję, że Ewa Liberka w piątkowe dopołudnie ma jedno wolne miejsce na proces psychoterapeutyczny. Zapraszamy.

Bardzo polecam tę rozmowę.

W nowym, przed chwilą opublikowanym odcinku "Czy my się znamy" rozmawiam z psychiatrą i psychoterapeutą psychoanalitycznym, dr Cezarym Żechowskim o neuroróżnorodności, neuroplastyczności i przede wszystkim o ADHD. Temat bardzo aktualny i arcyciekawy w znaczeniu psychoanalitycznym, poznawczym i neurologicznym. zapraszam do wysłuchania.
https://www.spreaker.com/episode/adhd-o-jego-roznych-znaczeniach-i-kontekstach-rozmawiam-z-dr-cezarym-zechowskim--60563560

Jako że nie mam w zwyczaju wieszać na ścianach dowodów na posiadane kwalifikacje, wykorzystam ścianę wirtualną. Postanowiłam, że jeszcze się trochę pocieszę faktem uzyskania specjalizacji i wstawię zdjęcie dyplomu, który niedawno odebrałam. Po pierwsze dlatego, że jest to jednak rzetelna informacja dla obecnych i przyszłych Klientów o tym, że nie spoczywam na laurach i dbam o swój rozwój zawodowy. Po drugie dlatego że trochę wody upłynie (i pracy musi zostać włożone), zanim wstawię tutaj zdjęcie równie „porządnego papieru”. Po trzecie, czasem po prostu potrzebuję się pochwalić;-).
Pozdrawiam serdecznie.

Marta Fajfer

"Człowiek niechętnie opuszcza swe pozycje libidinalne, nawet wtedy, gdy jawi mu się już zastępstwo"
/Freud/

Czyli niełatwo się zmienić, zostawić to co znane i dzięki temu bezpieczne (choć destrukcyjne)?! nawet jeśli mamy na widoku coś w zamian.
Można się fizycznie wyprowadzić z domu, zacząć nowe życie, zmienić pracę, wejść w kolejny związek a w rzeczywistości wewnętrznej dalej być przywiązanym i powielać stare wzorce i schematy.
Dzieje się tak dlatego, że zmiany, straty, pożegnania są bolesne, porzucanie starego budzi lęk, dyskomfort a czasami przeraża tak bardzo, że wolimy kurczowo trzymać się tego, co znajome. Nawet za cenę własnego rozwoju i szczęścia...

Dominika Borowska-Stasica

O tym, o co w tym wszystkim chodzi…

„Kiedy Fredrikson przyszedł o świcie zastąpić mnie przy sterze, wspomniałem mu mimochodem o zadziwiającym i całkowitym braku zainteresowania otoczeniem, jakie przejawiał Jok.
-Hm - zastanowił się Fredrikson - A może wręcz przeciwnie, wszystko go obchodzi? Tak sobie, w miarę. Nas obchodzi wyłącznie jedno: ty chcesz być, ja chcę coś robić, mój bratanek chce mieć. A Jok tylko żyje.
-E tam - powiedziałem. - Żyć potrafi każdy.
-Hm - odparł Fredrikson, a potem pogrążył się, jak zwykle, w milczeniu, z nosem w brulionie, w którym rysował dziwne konstrukcje maszyn wyglądających jak pajęczyny albo nietoperze.

Niemniej postawa Joka wydaje mi się w jakimś sensie nonszalancka. Mam na myśli to, o czym mówiliśmy, że się tylko żyje. Przecież żyje się i tak, niezależnie od wszystkiego. Według mnie chodzi o to, żeby mnóstwo ważnych, bardzo istotnych rzeczy, które każdego z nas stale otaczają, umieć przemyśleć, przeżyć, zdobyć. Tyle jest najrozmaitszych możliwości, że włos mi się jeży na karku, gdy o nich pomyślę. A w samym środku tego wszystkiego siedzę ja - i jestem oczywiście najważniejszy.
Teraz, po latach, martwi mnie, że nie ma już tyle możliwości. Zastanawiam się, na czym to może polegać. W każdym razie ja nadal siedzę w środku i już to samo jest pociechą.”

Tove Jansson; Pamiętniki Tatusia Muminka; w: Muminki Zebrane, Tom I, s. 301

Wczoraj zakończyłam ważny etap na drodze do uzyskania kwalifikacji superwizora psychoterapii uzależnień. Otrzymałam dyplom ukończenia szkolenia teoretyczno- warsztatowego dla superwizorów-aplikantów psychoterapii uzależnień. Taki oto prezent na Dzień Dziecka.
A teraz czas na odpoczynek. Ostatnie miesiące były niezwykle owocne w okoliczności umożliwiające rozwój, porządkowanie wiedzy już nabytej oraz zdobywanie nowej. Wymagało to jednak wiele wysiłku i potrzeba, aby zwolnić i wziąć głębszy oddech jest ogromna. A zatem odpoczywam, oddycham, zwalniam.
Życzę dobrej niedzieli.

O ciekawości, wyzwaniach i radzeniu sobie z lękiem.

„Dziwna rzecz z tymi rzekami i drogami - rozmyślał Ryjek - widzi się je jak pędzą w nieznane i nagle nabiera się strasznej ochoty, żeby samemu też się znaleźć gdzie indziej, żeby pobiec za nimi i zobaczyć, gdzie się kończą…”
Kiedy Ryjek dotarł do domu, Muminek zawieszał właśnie huśtawkę w ogrodzie.
-Hej! - powiedział Ryjek. - Odkryłem ciekawą ścieżkę. Wygląda niebezpiecznie.
-Jak niebezpieczne? - spytał Muminek.
-Powiedziałbym, że niezwykle niebezpiecznie - odparł poważnie mały zwierzaczek Ryjek.
-W takim razie musimy wziąć ze sobą kanapki i sok - postanowił Muminek.”

Tove Jansson; Muminki. Zebrane; tom I; s.47; wyd. Nasza Księgarnia

„Nagle Muminek chwycił Mamę mocno za łapkę.
-Patrz - szepnął tak wystraszony, że aż ogonek mu zesztywniał. Z cienia za pniem wpatrywało się w nich dwoje oczu. Mama w pierwszej chwili też się wystraszyła, ale zaraz powiedziała uspokajająco:
-To chyba bardzo mały zwierzaczek. Czekaj, poświecę na niego. W ciemności, jak wiesz, wszystko wygląda groźniej. Zerwała wielki jaśniejący kwiat i poświeciła nim w głąb cieni.”

Tove Jansson; Muminki. Zebrane; tom I, s.10, wyd. Nasza Księgarnia

W dniu dzisiejszym zdałam PESoz - Państwowy Egzamin Specjalizacyjny w dziedzinach mających zastosowanie w Ochronie Zdrowia (w tym wypadku w dziedzinie Psychoterapia Uzależnień). To obok uzyskanego w 2011 roku certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych bardzo ważny dla mnie dyplom. Nie ukrywam dumy i zadowolenia. Świętuję.☀️

Pozdrawiam Was serdecznie.

Czasami czytając różne „branżowe” książki, trafiam na jakąś perełkę. 🙃
Fragment i trafny i zabawny.
Dzielę się.

Cytat pochodzi z książki „Systemy psychoterapeutyczne. Analiza transteoretyczna.” autorstwa Johna Norcrossa i Jamesa Prochaski.

„Wedle innej analogii pacjent z zablokowanymi emocjami cierpi na coś w rodzaju emocjonalnego zaparcia. Tym, czego taki pacjent potrzebuje jest emocjonalne poruszenie wewnątrz jego trzewi. Żeby pozostać przy tej analogii - psychoterapia służy za psychiczną „lewatywę”, która pozwala pacjentowi oczyścić się z emocji i uwolnić od opierania się takim uczuciom. Proces terapeutyczny ma więc pomagać pacjentom w przełamywaniu bloków emocjonalnych. Ukazując ciemną stronę swej osoby w czyjejś obecności, pacjent staje się bardziej zdolny do zaakceptowania takich emocji jako normalnego zjawiska, które i w przyszłości nie musi być aż tak rygorystycznie kontrolowane.
Znacznie częściej proces terapeutyczny zachodzi na poziomie indywidualnych przeżyć i pobudzenie prowadzące do katharsis pochodzi z wnętrza samego pacjenta. Tę postać katharsis będziemy nazywać korektywnym doświadczeniem emocjonalnym.” (s.16)

Nasycone kolorem zdjęcie (zamieszczone za zgodą autora) na przekór dzisiejszej aurze.
Życzę dobrego popołudnia.

Ukazał się pierwszy w tym roku numer kwartalnika Terapia Osób Uzależnionych i ich Bliskich. Obok wielu rewelacyjnych artykułów, znajdziecie w nim również mój tekst pt. Stojąc w przedpokoju. Superwizja psychoterapii uzależnień - perspektywa superwizanta i superwizora. Osoby zainteresowane tematem zapraszam do lektury. A terapeutów uzależnień poszukujących superwizora, zapraszam do kontaktu.
Życzę dobrego dnia.

Chcąc najtrafniej nazwać to, co w pierwszym tegorocznym numerze kwartalnika mnie zatrzymuje, to obecna w każdym prawie artykule refleksja nad tym, jak to ważne i trudne zarazem BYĆ W RELACJI. Szczególnie wtedy, gdy traumatyczne doświadczenia stworzyły zapis generujący odruchy przeciwstawne dążeniu do bliskości, ufności, współdziałania. Gdy ciało mówi NIE. Nasi Autorzy z różnych perspektyw patrzą na wielorakie sytuacje, w których te trudy się rodzą, uwidaczniają i tworzą bariery uniemożliwiające pójcie dalej. Piszą też, co najważniejsze, jak to robić, żeby skutecznie pomagać naszym pacjentom wychodzić z TEJ STRASZNEJ TRWOGI.
Czytajcie i dzielcie się swoimi refleksjami.
J.B

Link: https://touib.pl/kwartalnik/nr-1-24/

Czy obchodzicie czy też nie, życzę dobrego czasu.☀️

Drodzy, w marcu zawsze świętuję urodziny Gabinetu. Aż trudno uwierzyć, że to już pięciolatek.
Od marca ubiegłego roku poszerzył się zakres usług. Mam na pokładzie Ewę Liberkę, która przyjmuje swoich klientów w piątki, ponadto poza pomocą psychologiczną i psychoterapią istnieje również możliwość skorzystania z superwizji psychoterapii uzależnień (to oferta kierowana do instruktorów i specjalistów psychoterapii uzależnień). Intensywnie szkolę się w tym obszarze, nabieram doświadczenia i coraz lepiej się w nim odnajduję.
W drugiej połowie ubiegłego roku Gabinet po raz kolejny przewędrował pod inny adres. Jeśli kiedyś dojdę do wniosku, żeby nadać mu jakieś imię, będzie to chyba Wędrówka. Wędrujemy bowiem z Klientami nie tylko po mapach wewnętrznych światów, ale również po mapie Chorzowa. Jestem już od sześciu miesięcy w nowym miejscu i nadal je oswajam.

Jest dobrze. Mam też ogromną nadzieję, że tworzymy i nadal będziemy tworzyć dobre miejsce. Bezpieczną bazę i bezpieczną przystań.
Serdecznie zapraszamy do kontaktu.

Na zdjęciu poniżej stosik książek Tiny Oziewicz. I „Co robią uczucia” otwarte na odpowiedniej stronie 😉.

Czasem trudno jest odpuścić to staranie się.
Głównie dlatego, że to przede wszystkim pożegnanie nadziei, że ktoś ważny NAPRAWDĘ nie ma do zaoferowania tego czego potrzebujemy.

Czy to jest mama, mąż, kochanka, brat, szefowa, przyjaciel, gubi nas myślenie, że może jak zrobimy lepiej, bardziej więcej, to tym razem się uda i udowodnimy - sobie przede wszystkim - że jednak zasługujemy na miłość, ciepło, szacunek, wsparcie (dopisz do listy swoją ważną potrzebę).
Wtedy dopiero będziemy mieć poczucie, że możemy i mamy prawo to mieć.

To prawo mamy ZAWSZE, pytanie czy same_sami je dla siebie uznamy i sięgniemy tam gdzie jest. Bo w świecie nie ma tylko tak, że nic nie ma albo że tylko dostatek, tylko potrzeba spojrzeć szerzej.

Kto czuje o czym mówię? Już sięga tam gdzie jest, albo dopiero się uczy odpuszczać bezowocne starania? Jak sobie radzicie?

Informuję, że Ewa Liberka dysponuje wolnymi terminami na psychoterapię w piątki o godz. 12:00, 13:00 oraz 14:00.
Osoby zainteresowane proszę o bezpośredni kontakt telefoniczny lub mailowy do Ewy (696 775 558; [email protected]).
Zapraszamy.

💚

Po prostu… 🌱🌱🌱 💚

A jak Twój życiowy ogród? Rozkwita karmiony Twoją uwagą i miłością czy energia raczej idzie na zaglądanie za płot?

Zachęcamy do wysłuchania 10 podcastów pt. RODZICU, WSZYSTKO CHCIAŁEŚ WIEDZIEĆ O GRACH KOMPUTEROWYCH ALE WSTYDZIŁEŚ SIĘ ZAPYTAĆ.

A w środku rozmowy z ekspertami:
🔸 Magdalena Rowicka z Akademia Pedagogiki Specjalnej o kampanii "Pierwsze kroki w cyberświecie" oraz o profilaktyce wśród małych dzieci,
🔸 Dorota Jablońska psycholożką, o tym jak rodzice mogą sobie radzić jeśli ich dziecko gra zbyt często,
🔸 Bartłomiej Śliwiński z Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych opowie o e-sporcie,
🔸 Mateusz Felczak z Uniwersytetu SWPS opowie o historii gier,
🔸 Bernadeta Lelonek-Kuleta z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego opowie o hazardzie w grach komputerowych,
🔸Żaneta Mamroń-Leśniak specjalistka psychoterapii uzależnień z Monaru opowie o pilotażu terapii e-uzależnień, realizowanego na zlecenie Ministerstwa Zdrowia,
🔸Sylwia Pawlowska z Magazynu Remedium wydawanego przez Fundację ETOH opowie o profilaktyce zdrowego uprawiania gier komputerowych wśród nastolatków, 🔸Damian Gałuszka z Akademii Górniczo-Hutnicza w Krakowie opowie o kobiecym zaangażowaniu w gry.

https://open.spotify.com/show/7FF4S3l1UZRoIQI44TgqKG?si=d5e4d9e3c2c74fd4/show/7FF4S3l1UZRoIQI44TgqKG?fbclid=IwAR39EDK38dGBDJj7S3j2Cp9o9FYMEI47wwWpBhvuYc53yBouNPD6gY6nubk

Projekt zrealizowany przez Fundacja Inspiratornia

Drodzy,

Ponieważ wszyscy wiemy, że czas świąt często nie jest ani wesoły ani spokojny, chcę Wam życzyć, abyście po prostu byli przy sobie - z łagodnością i troską.

Pozdrawiam Was serdecznie.

Marta Fajfer

W dniu dzisiejszym w centrum Krakowa odbył się XI Zjazd superwizorów psychoterapii uzależnień.
Ogromnym zaszczytem i wyróżnieniem było dla mnie zaproszenie do przedstawienia na nim wystąpienia na temat znaczenia dla relacji superwizyjnej stylów przywiązania superwizora i superwizanta.
Bardzo dziękuję Agnieszce Litwie-Janowskiej za zaproszenie i tę możliwość. Dziękuję również Wszystkim za kibicowanie mi.
Dzięki uprzejmości mojej koleżanki pozyskałam zdjęcie, którym się dzielę.

Niebieski kamyk na pochmurny dzień. 🍁

Warto uczyć się patrzenia na siebie jak na „wielobarwną nitkę”.

„„Nie chcę spędzić życia, bujając się pomiędzy „jestem zajebista” a „jestem beznadziejna”: chcę sobie mówić „widzę cię” we wszystkim, czym jestem.” W świecie „albo-albo” często kończy się na jednowymiarowym opisie; to wypełnia nasze życie napięciem. W świecie „jedno i drugie” jest mi spokojnie z tym, że dzisiaj jestem taka, jutro taka, codziennie inna: w wielobarwnej nitce może być miejsce na popielaty smutek i porcelanową biel nowego dnia, na złotą nitkę, kiedy zadzwoni moja przyjaciółka.
(…)
Przez tyle lat myślałam o sobie, że jestem lękliwa, ale czy nie bywałam też odważna? Żeby to dojrzeć, wkraczam do świata „Jedno i Drugie”.”

Natalia de Barbaro; Przędza. W poszukiwaniu wewnętrznej wolności.

Cieszę się, że…

Zachęcamy do zapoznania się z poradnikiem skierowanym do rodziców i opiekunów, a także nauczycieli i wychowawców pracujących z przedszkolakami. Ma ona na celu propagowanie zasad i wzorów zachowań, które służą bezpiecznemu i kreatywnemu używaniu nowych mediów (takich jak smartfon, tablet, laptop czy komputer)

Broszura została podzielona na dwie części.
W pierwszej zamieszczono informacje na temat tego, co sprzyja nadmiernemu używaniu urządzeń cyfrowych przez dzieci. Opisano także sposoby chronienia dzieci przed zagrożeniami związanymi z nadużywaniem cybermediów. Przedstawiono ponadto zasady korzystania z Internetu i mediów elektronicznych przez przedszkolaki.
Część drugą poświęcono omówieniu przykładów trudnych sytuacji związanych z używaniem nowych mediów przez dzieci oraz podpowiedzi, co w takich sytuacjach można zrobić i jak im zaradzić.
https://pierwszekroki.net/wazne/pomyslownik-na-trudne-sytuacje.pdf

Takie słowa na dzień dobry.🍁

„Nawet najbardziej wytrwały wewnętrzny krytyk w końcu się znudzi powtarzaniem w kółko tego samego, jeśli widzi, że wbrew jego głosowi uparcie stajemy przy sobie samej.”

Natalia de Barbaro; Przędza; s.36

W punkt.

Niektórzy przychodzą do psychoterapeuty z nadzieją, że pomoże im w spektakularnej zmianie stawania się kimś innym.
Tymczasem psychoterapia jest procesem stawania się sobą.

Grafika: Marcos Alvarado Art