Lo-GO Gabinet Logopedyczny Ewelina Jakubas

Zapraszamy wszystkich Logopedów!

Serdecznie zapraszamy Was do wstąpienia w szeregi Lubelskiego Oddziału PZL! 🙋‍♀️🙋‍♂️

1. Zapoznaj się ze Statutem PZL oraz Kodeksem Etycznym PZL.

2. Zgromadź wymagalne dokumenty:
🔹dokumenty potwierdzające Twoje uprawnienia do wykonywania zawodu logopedy:
- ksero dyplomu/dyplomów studiów,
🔹dokumenty potwierdzające status zawodowy:
- ksero dokumentu potwierdzającego zawarcie stosunku pracy,
- lub ksero dokumentu potwierdzającego posiadanie statusu emeryta lub rencisty,
- lub ksero zaświadczenia o posiadaniu statusu osoby bezrobotnej,
- lub ksero umowy o wolontariacie, stażu lub innej umowy potwierdzającej świadczenie pracy bez wynagrodzenia,
- lub wyciąg z CEIDG w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej,
- itp.,

🔹pobrane ze strony i wypełnione upoważnienie do przetwarzania danych osobowych:
RODO upoważnienie do przetwarzania danych osobowych znajdziesz tutaj https://logopeda.org.pl/onas_c.php?id=74

🔹dowód opłacenia składki (na konto Bank PKO SA O/Poznań 89 1240 6524 1111 0011 2715 8951 umieszczając w tytule przelewu: składka członkowska, imię, nazwisko, miesiąc i rok),

Składka członkowska wynosi 15,00 zł miesięcznie, może być wpłacana w systemie co miesiąc, kwartalnie, półrocznie lub rocznie. Powinna być opłacona najpóźniej do końca miesiąca, za który jest wnoszona. Pierwszą składkę należy wnieść za miesiąc, w którym nastąpiło wypełnienie deklaracji członkowskiej.
• deklarację członkowskąhttps://logopeda.org.pl/resources/pliki/1068_lubelski_deklaracja_czlonkowska_2023.pdf

⚠️Ważne - wszystkie kserokopie dokumentów
muszą być opatrzone własnoręcznym pełnym podpisem i adnotacją: "Potwierdzam zgodność z oryginałem".
Potwierdzić zgodność z oryginałem może również pracodawca.

3. Wypełnione i podpisane dokumenty zeskanuj i wyślij drogą e-mail
[email protected]
W razie braku potwierdzenia o otrzymaniu dokumentów od admina,
kontaktuj się drogą e-mail lub telefonicznie: 515-243-500.

4. Cały pakiet dokumentów prześlij drogą pocztową (przesyłka polecona za potwierdzeniem odbioru)
Lubelski Oddział
Polskiego Związku Logopedów
ul. Józefa Franczaka „Lalka" 43
ul. 20-325 Lublin

W razie wątpliwości prosimy o kontakt telefoniczny lub e-mail z członkami zarządu właściwego oddziału lub z administratorem.

Zapraszamy! 😊

W dniach od 28.07 do 6.08 będę na urlopie.
Zachęcam do zapisów online, przez stronę:
https://rejestracja.medfile.pl/register/index/?uuid=b2f6802e-b337-ad8b-f3fd-98e8a4f13c19

Pozdrawiam gorąco,
Ewelina

Medfile - EDM - Elektroniczna dokumentacja medyczna - Podanie danych jest niezbędne do dokonania rezerwacji Konsultacji telemedycznej oraz zawarcia Umowy zgodnie z zamieszczonym poniżej Regulaminem. Moje dane przetwarzane będą w tym celu do chwili zawarcia Umowy na podstawie art. 6 ust. 1 lit. b RODO*;

MINISTRZE ZAPRASZALIŚMY NA NASZĄ DEBATĘ!

Chcemy ustawy dla nas. Zgodnej z naszą specyfiką pracy!!!

Tysiące logopedów jest przeciwko proponowanej ustawie

Lada dzień rząd wprowadzi w życie ustawę, która drastycznie zmieni funkcjonowanie logopedów w Polsce, a tym samym życie naszych Pacjentów.
Wejście w życie ustawy sprawi, że dostęp do terapii będzie utrudniony, a setki gabinetów logopedycznych znikną z mapy Polski.
Nie zgadzamy się na przedstawione nam warunki, które będziemy musieli spełniać, aby móc wykonywać pracę, którą wykonujemy z zaangażowaniem i pasją.
Chcemy odrębnej ustawy, która będzie dostosowana do specyfiki naszej pracy. Pracy, która wymaga od nas interdyscyplinarności.

JUŻ JEST!!! 😍 💥

"Powitalnik", czyli narzędzie wsparcia dla rodziców mierzących się z diagnozą niepełnosprawności bądź choroby swojego nowo narodzonego dziecka.

⬇️ Do pobrania bezpłatnie tutaj:
https://stowarzyszeniemudita.pl/powitalnik

Przekazujemy Wam 150 stron przystępnej wiedzy psychologicznej i prawnej, wraz z informacjami o dostępnym wsparciu i kartami pracy dla całej rodziny. Do tego lista Przewodniczek, gotowych wesprzeć w okołodiagnozowej sytuacji. 🤝 🤗

Gdy okazuje się, ze wyczekane dziecko mierzy się w wyzwaniami zdrowotnymi, rodzice często pozostawieni są sami sobie. Brakuje wsparcia, dostępu do informacji, przestrzeni do dzielenia się trudnymi emocjami i wymiany doświadczeń. 🌿

Na te potrzeby chcemy odpowiedzieć "Powitalnikiem”. Dzięki niemu rodzice zyskają dostęp do tego, czego mogło im brakować:
🔹pierwszej pomocy psychologicznej, pozwalającej przejść przez emocje towarzyszące diagnozie,
🔹 informatora, który wskaże kroki niezbędne do skorzystania z przysługujących praw,
🔹 sposobów radzenia sobie ze stresem i lękiem,
🔹wskazówek, jak zadbać o siebie i o swoje relacje z najbliższymi,
🔹 sieci wsparcia, składającej się z osób, które przeszły przez doświadczenie diagnozy swojego dziecka i są gotowi towarzyszyć innym rodziom.

💚 "Powitalnik" powstał dzięki wsparciu Fundacja Stocznia i Innowacje społeczne: Innowacja rozwijana w ramach projektu „Innowacje na ludzka miarę 2. Wsparcie w rozwoju mikroinnowacji w obszarze włączenia społecznego”

💜 Dziękujemy Humanity in Action Polska za inspirację do zmieniania świata oraz Magazynowi Integracja za udzielanie głosu rodzicom i opiekunom.

💙 Największe podziękowania należą się: Magdalena Kolczyńska za koordynację projektu i ogrom pracy nad nim, autorkom tekstów: Olga Ślepowrońska, Emilia Więcek, (Ekipa Kazika), Milena Kwiecień (Błażej Kwiecień), Olga Pastuch (Szkoła Świętego Spokoju), Aleksandra Izydorczyk (Dzielny Miś Instytut Terapii Funkcjonalnej), Luiza Dykier za oprawę graficzną, Urszula Lewoc za korektę, Emilia Szmyt Kustra, Marta Wiaderkiewicz, Patrycja Singh, Olga Wojdyńska, Katka Prokopowicz oraz wszystkim innym osobom, bez których "Powitalnik" by nie powstał.

❤️ Ogromnie dziekujemy również grupie konsultacyjnej "Powitalnika" oraz Mamom, które zgodziły się zostać Przewodniczkami i wspierać innych rodziców.

✅ Drukowaną wersję "Powitalnika" w formie segregatora otrzymają rodzice na oddziałach neonatologicznych - wciąż poszukujemy szpitali do współpracy:
📩 [email protected]

⚠️ Zapraszamy do pobierania i udostępniania "Powitalnika" w wersji PDF :) ⬇️⬇️⬇️
https://stowarzyszeniemudita.pl/powitalnik

Tydzień temu zakończyłam kurs Terapii Czaszkowo Krzyżowej pod okiem Barbary Budyn-Galea i stałam się terapeuta tej metody.
Siedem modułów, ogrom wiedzy teoretycznej i ćwiczeń praktycznych, mieszanka skrajnych uczuć i emocji (od zniechęcenia "co ja tutaj robię? Nic z tego nie rozumiem🤷‍♀️🤯", poprzez fascynację "czuję! To na prawdę działa😍" aż do zrozumienia "no tak, to takie logiczne!🥰".
To był wyjątkowy czas, który pokazał mi inne, holistyczne spojrzenie na człowieka, dał narzędzia do pracy z ciałem i emocjami oraz otwartość na nowe doświadczenia. Dał też nowe znajomości, czas spędzony z tymi ludźmi był bezcenny!

Czym jest Terapia Czaszkowo-krzyżowa?

Terapia czaszkowo-krzyżowa, inaczej cranio-sacralna to metoda, gdzie za pomocą delikatnego dotyku terapeuta wyczuwa subtelny pływ płynu mózgowo rdzeniowego, nawiązuje kontakt z tkanką łączną pacjenta i uwalnia powstałe napięcia. Celem tej terapii jest doprowadzenie do ponownej równowagi ciała tzw. homeostazy. Brzmi dziwnie, jednak nie jest to żadna magia, technika ta oparta jest na wieloletnich badaniach wielu naukowców i lekarzy z całego świata.

Terapia czaszkowo-krzyżowa znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach medycyny, ponieważ oddziałuje na funkcję układu nerwowego, pokarmowego, oddechowego, limfatycznego, endokrynologicznego oraz kostno-mięśniowego. Może pomóc w wielu problemach zdrowotnych, np.: psychoza, autyzm, kłopoty z koncentracją, zaburzenia osobowości, nadpobudliwość u dzieci i dorosłych, stres, dysleksja, bóle i zawroty głowy, migreny, kłopoty ze wzrokiem i słuchem, nawracające zapalenie uszu, zapalenie zatok, bóle i napięcia w stawie skroniowo-żuchwowym, wady wymowy, zgrzytanie zębami i wady zgryzu, bóle kręgosłupa i pleców, skoliozy, bolesna napięcia barków, wszystkie urazy powypadkowe. Terapia pogłębia także oddech u astmatyków, likwiduje napięcia bólowe brzucha, likwiduje urazy okołoporodowe i wiele innych.

Terapia czaszkowo-krzyżowa nie ma ograniczeń wiekowych, jest odpowiednia dla osób w każdym wieku, od noworodka do seniora 🙂

Zapraszam ! 🙂

Ciągłość anatomiczna i wkurzone dno jamy ustnej

Wprowadzenie siły mechanicznej – trakcji, kompresji czy torsji – w łącznotkankowe struktury ludzkiego ciała (ciągłości anatomiczne) może doprowadzić do pojawienia się wzorca napięciowego, który w konsekwencji da objaw, często w kompletnie innym miejscu ciała.

Prosty przykład

Strzykające lub utykające biodro może przysłowiowo ‘wkurzyć’ przeponę … ‘Ej, co tak mocno ciągniesz!? Boli’.

W jaki sposób biodro może rozdrażnić przeponę?

Za pomocą niewidzialnych dla naszych oczu sznurków i sznureczków pod powierzchnią skóry. Sznurkami stają się więzadła, ścięgna, powięź, mięśnie, krezki a sznureczkami drobne naczynia krwionośne, opona twarda czy gałązki nerwowe.

Zatem kto może wkurzyć dno jamy ustnej?

Niemalże każda ‘sznurkowa’ struktura, która pośrednio przywiązana jest do innego sznureczka, a ten do kolejnego, kolejnego, kolejnego, aż do tego, który kontaktuje się bezpośrednio z dnem jamy ustnej.

W jaki sposób wkurza się dno jamy ustnej?

Jeśli zadziałają na dno jamy, chociażby w rozwoju embrionalnym, wystarczająco duże siły mechaniczne, którym nie są w stanie się przeciwstawić dno wraz z żuchwą, to w konsekwecji pojawia się w tym obszarze tzw. wzorzec napięciowy.

A zatem struktura - włókna mięśniowe, drobne naczynia krwionośne lub tkanki miękkie poprzez zmianę swojej faktury wpływają bezpośrednio na funkcję tego obszaru (najczęściej negatywnie).

Efekty?

Wkurzone dno jamy ustnej (z wzorcem napięciowym) może doprowadzić do trudności w połykaniu, pionizacji języka, ograniczeniu płynnego przenoszenie jedzenia z jednej strony na drugą stronę jamy ustnej, w artykulacji, itd, itd.

W jaki jeszcze inny sposób można wkurzyć dno jamy ustnej?

Chociażby nieprawidłowym torem oddechowym. Dlaczego? Właśnie poprzez istnienie ciągłości anatomicznych. Spójrz proszę na rysunek.

Mieszany lub ustny tor oddechowy jest ściśle powiązany z postawą ciała. Napięte sznurki biegnące od przepony poprzez powięź głęboką przylegającą do wewnętrznej powierzchni mostka zaplątają się z kolejnymi sznurkami biegnącymi na przedniej powierzchni szyi.

Zakończenie jednego sznurka łączy się z kolejnym, który tym razem oplata kość gnykową. Od kości gnykowej do dna jamy ustnej już jest naprawdę bardzo blisko.

Przez tygodnie, miesiące i lata pociągające „od dołu” sznurki i sznureczki mogą w końcu rozzłościć dno jamy ustnej.

Inny sznurek

Powięź nerkowa. W jaki sposób tak bardzo oddalone miejsce od dna jamy ustnej może wpływać na jego samopoczucie? Czy powięź nerkowa ma z nim połączenie?

Tak. Choć niebezpośrednie, ale od sznurka do sznurka, w pewnym momencie zależnosci anatomiczne łączą ją z jamą ustną.

W jaki sposób?

Jeszcze inny mechanizm. Czysto teoretyczny ale również realny. Dziecko z zaburzonym poczuciem bezpieczeństwa, dziecko np. po częstych pobytach w szpitalu, dziecko z niestabilną sytuacją rodzinną – to burza biochemii w jego malutkim ciele.

Oś hormonalna podwzgórze - przysadka mózgowa - kora nadnerczy, jak pioruny i grzmoty atakuje komórki i tkanki dziecka.

Wydzielanie nadmiernej ilości hormonów stresu – kortyzolu na drodze chemicznej wprowadza na poziomie mikroskopowym również siły mechaniczne w komórce, które będą miały swój wpływ na napięcie tkanki łącznej...
.. chociażby powięzi, która otacza nerki wraz z nadnerczami.

Konsekwencje?

Pierwszy sznurek, który już został nadmiernie napięty może pociągnąć kolejne - tylną ścianę jamy brzusznej, klatki piersiowej. Poprzez sznureczki więzadeł mocujących osierdzie z kręgosłupem a dalej z powięzią przedtchawiczą i ponownie … w kierunku żuchwy.

Dno jamy ustnej może wkurzyć również wzorzec napięciowy opony twardej, chociażby w wyniku przedłużającego się porodu i nadmiernego napięcia sznurków i sznureczków wokół kości potylicznej czy kości skroniowej noworodka.

Przykładów ciągłości anatomicznych jest nieskończenie wiele. Można odnaleźć zapewne kilkanaście zależności anatomicznych dna jamy ustnej z resztą ciała.

Czy właśnie ta konkretna jest przyczyną problemów naszego małego pacjenta?

Może tak, może nie. Ale poznając zależności anatomiczne jesteśmy bliżej poznania przyczyny problemu dziecka a nie tylko objawu.

Źrodło: Atlas anatomiczny Prometeusz

Kochani, chwilowo jestem poza zasięgiem. Jestem w trakcie długo wyczekiwanego urlopu, spędzam czas z rodziną, wietrzę głowę, wdycham jod, czytam, ładuje akumulatory na cały rok.
Na wszystkie wiadomości, smsy, telefony odpowiem po 19.09. W sprawach pilnych, noworodki i niemowlaki, proszę o SMS, przekieruje do koleżanki.
Dajcie mi jeszcze chwilę na odpoczynek. Wypoczęty logopeda to bardziej efektywny logopeda 😉

Pozdrawiam!

Last minut! Dziś o 16.00

✨ A może wszystko zaczyna się od stopy…? ✨

Uważam (uwaga: kolejny raz świadomie wsadzam kij w mrowisko 🙈), że jedną z największych zbrodni jakie zostały dokonane w szeroko pojętych naukach medycznych to odłączenie logopedii od fizjoterapii i wsadzenie jej na wydziały humanistyczne, co zaczęło równać się z odłączeniem głowy od ciała i myśleniem głównie o logopedii jako nauce o kompetencjach językowych i programowaniu języka. I to jest racja jednak tylko w małym procencie tym jest logopedia ☝️.

Głowa, czaszka, twarzoczaszka, aparat
artykulacyjny, mózg, zmysły … to wszystko obszar pracy logopedy ☺️.

ALE
Teraz uwaga…
…być może są to oczywistości, ale chyba warto je przypomnieć…

❗️ głowa utrzymywana jest na szyi
❗️ szyja jest nierozłączna z klatką piersiową
❗️ klatka piersiowa jest integralnie złączona z przeponą i brzuchem (w tym układ trawienny)
❗️ brzuch jest połączony z miednicą, a ona zaś z kończynami dolnymi
❗️ a to wszystko podparte jest na dwóch stopach, które odpowiadają za stabilność i rozkład obciążenia.

Jeżeli nie będziemy łączyć informacji z całego ciała pacjenta nie dowiemy się dlaczego dane zaburzenie występuje, od czego rozpocząć terapię oraz kogo jeszcze zaprosić do zbudowania zespołu interdyscyplinarnego 🙌. Jeżeli będziemy obserwować wybiórczo jeden nieprawidłowo funkcjonujący obszar nie możemy mówić o tym, że pracujemy holistycznie ✨.

Kilka słów od dr Moniki Żbikowskiej
To zaszczyt współpracować z takim Specjalistą! 😍

Siedzieliśmy na spotkaniu u znajomych, a rozmowa jakoś tak stoczyła się na zabieg usuwania trzeciego migdała u dzieci. Znajomi opowiadali, że nikt nie zdiagnozował im przerośniętego migdała u syna, mimo, że symptomy były wyraźne.
- Rodzice moich pacjentów czasem patrzą na mnie bardzo dziwnie, kiedy proszę ich dzieci o zjedzenie żelków czy płukanie buzi wodą z kubeczka na fotelu - wymamrotałam z zakłopotaniem - O migdały pytam zawsze. Badam czynność i funkcje na fotelu… Ale rodzice czasem patrzą dziwnie, sceptycznie słuchają tego, co mam im do powiedzenia. Np: Państwa syn oddycha ustami, sprawdźcie to. Albo: mięsień okrężny ust jest niekompetentny. To nie jest coś, do czego jesteśmy przyzwyczajeni na wizycie u stomatologa.
- A widzisz. My dużo byśmy dali, żeby usłyszeć coś takiego rok wcześniej - odparł mi znajomy z szeroko otwartymi oczami, w których malowało się przejęcie.

Bardzo mnie to uderzyło i utwierdziło w przekonaniu, że lepiej wyjść na wariata niż nie dobadać pacjenta.

Słuchajcie, bardzo dużo pomożecie swojemu pacjentowi, jeśli będziecie go na fotelu bacznie obserwować. Oddychanie ustami jest u dzieci bardzo częste i niesie za sobą szereg niekorzystnych konsekwencji, od zwiększonego ryzyka rozwoju próchnicy po niekorzystny kierunek wzrostu twarzy. Może występować nawykowo (pacjent może oddychać nosem, ale nawykowo oddycha ustami) lub w związku z niedrożnością w drogach oddechowych (pacjent oddycha ustami bo nie może nosem np. z powodu przerośniętego trzeciego migdała właśnie). Proponuję zatem na początek pamiętać o jednym prostym teście - teście kubka wody. Prosicie dziecko, żeby nabrało wody w usta i przepychało ją policzkami, bez połykania przez około 30 sekund.
Po co?
Żeby zobaczyć czy dziecko w ogóle może oddychać nosem. Jeśli nie może, to raczej nie wytrzyma tych 30-sekund 😉. Jeśli już na fotelu widzicie, że dziecko oddycha ustami, powiedzcie rodzicom, że wskazana jest konsultacja u laryngologa oraz alergologa 🙂. Potem zaś u neurologopedy.

Wakacje? Sobota? Idealny czas na zdobycie nowej wiedzy! 🙂

LAST MINUTE!
Zwolniło się miejsce jutro na konsultacje o 16.00 i 17.00
Zapraszam do kontaktu 🙂

Lo-GO Gabinet Logopedyczny Ewelina Jakubas Send a message to learn more

Dawno nic tu nie pisałam, bo w Lo-GO! zdecydowanie nie ma czasu na nudę.
Końcówka maja i początek czerwca są bardzo intensywne szkoleniowo.
Na początku maja Ola brała udział w szkoleniu z masażu logopedycznego.
Od piątku Ewelina zaczęła intensywny maraton szkoleniowy: projekt Innowacyjny Logopeda oraz kolejne moduły Terapii Czaszkowo Krzyżowej.
Trzymajcie kciuki, żebym dała radę 🤞
I już niebawem w gabinecie pojawią się nowości 🙂

Terapia goni terapię, a buzia wciąż otwarta.

Noworodki, 10 w skali Apgar, ciąża najczęściej prawidłowa, niekiedy tarczyca mamy wsparta Letroxem lub Euthyroxem. Od pierwszych dni życia uchylona jama ustna.

Niektóre z nich mają trudności w karmieniu, niektóre są już po frenotomii, wśród nich maluszki z rozpoczętą wczesną interwencją – masaże dna jamy ustnej, domykanie buźki podczas snu, stymulacje, instruktarze pielęgnacyjne. A buzia nadal nie chce się domknąć.

Niemowlęta. Kilkumiesięczne. Kamienie milowe osiągają na piątkę, czasami na czwórkę z minusem. Niektóre potrzebują wsparcia, gdyż niechętnie leżą na brzuszkach, jeszcze mniej chętnie raczkują.

Opiekują się nimi fizjoterapeuci, osteopaci oraz neuro/logopedzi. Jama ustna wciąż uchylona. Może już nie tak znacznie, jak w pierwszych dniach życia, ale to wciąż nie norma.

Dwu/trzy/czterolatki. Te mniej lub bardziej rozgadane. Te chętniej lub mniej chętnie gryzące, żujące, wybierające twarde konsystencje. Niekiedy wsparte jeszcze opieką fizjoterapeutów, terapeutów SI, pedagogów, lekarzy.

Niezmiennie otoczone opieką neuro/logopedów. Masaże i masażyki, ćwiczenia, terapia goni terapię – a buzia nadal otwarta.

Dlaczego?

Dlaczego wśród naszych małych pacjentów, tak wiele dzieci pomimo dobrze dobranej terapii, tej podjętej wcześnie, ale też tej podjętej później (ale intensywnej, różnorodnej, na wysokim poziomie) nie osiągają upragnionego celu?

Dlaczego wciąż buzia jest uchylona, a język jakby w ogóle nie wiedział, że powinien ‘pokochać’ i przytulić się do podniebienia?
Terapia jest systematyczna, różnorodna, holistyczna, a efekty są tak mizerne, powolne, nieadekwatne, a buzia wciąż nie chce się domykać.

Może takie porównanie.

Wyobraźmy sobie drzewa rosnące wzdłuż linii wybrzeża. Przypływy i odpływy oceanu, pojawiający się wiatr i jego charakterystyczny, jednolity kierunek.

Rosnące w pobliżu drzewa, przez tygodnie, miesiące i lata „czują” ten kierunek. Ich korony drzew, ich forma ukształtowane są w kierunku, w którym wiatr je „doświadcza”. Ugina.

Czy ten sam gatunek drzew będzie wyglądał tak, samo w środku lasu, w środkowej części Polski?

Najprawdopodobniej nie. Dlaczego? Gdyż ŚRODOWISKO (w tym przypadku wiatr), wpłynęło na kształt drzew z nadmorskiego klimatu. W lesie tego wiatru nie ma, tego specyficznego kierunku nie ma.

Czy uda się powrócić drzewom z wybrzeża do ‘prostego’ kształtu?

Niestety nie. Ich struktura została zmieniana ‘od urodzenia’. Czy przesadzone 'do lasu' zmienią kształt? Prawdopodobnie nie lub w niewielkim stopniu. Ich struktura została już ugruntowana. Nastąpiła transformacja. Nie ma powrotu.

Czym jest ŚRODOWISKO dla naszych dzieci, które pomimo terapii nie mogą osiągnąć pełnej poprawy stanu jamy ustnej?

ŚRODOWISKIEM może być coś, co doświadczyło embrion jeszcze na poziomie jego rozwoju, przez co z nieznanych nam jeszcze przyczyn wpływa na stan napięcia mięśniowego dziecka, na jego odbiór sensoryczny, na jego spoczynkową pozycję jamy ustnej po urodzeniu.

ŚRODOWISKIEM może być składnik diety – białko mleka krowiego, gluten, orzechy, laktoza, konserwanty i pewnie jeszcze wiele innych składników dziecięcego jedzenia oraz napojów, które wpływają na stan chociażby jelit - drugiego mózgu.

ŚRODOWISKIEM może być „coś” na poziomie mikroskopowym, na poziomie komórkowym, co osłabia układ immunologiczny i doprowadza do ciągłych infekcji górnych dróg oddechowych dziecka.

ŚRODOWISKIEM może być czynnik psychologiczny, emocjonalny, traumatyczny, który nie pozwolił układowi nerwowemu funkcjonować na pełnych, fizjologicznych obrotach.

ŚRODOWISKIEM może być …. ?

Jeszcze tyle istotnych danych nie posiadamy, jeszcze tak wielu czynników nie widzimy, jeszcze tak wielu rzeczy nie zbadaliśmy.

Dlaczego pomimo terapii, buzia nadal jest otwarta?

… gdyż bardzo często to właśnie ŚRODOWISKO wpłynęło lub wpływa na całą sytuację małego pacjenta ... a to na niego mamy najmniejszy wpływ, my terapeuci.

Źródło inspiracji: seminarium JP Hoppner

When you say ‘Ahh’ your uvula should stay in the middle of the throat.

If it deviates to one side, then your vagus nerve could have low tone on one side.

Increasing your vagal tone activates the parasympathetic nervous system, and having higher vagal tone means that your body can relax faster after stress.

Other symptoms of low vagal tone could be:
• Dizziness
• Vertigo
• Swallowing difficulties
• Hearing is off
• Migraines
• Clicking popping in the neck
• Neck stiffness
• Vision issues.

Then look in the mirror and say ‘Ah’.

Why would the Uvula deviate?

The Vagus nerve is a critical cranial nerve that provides movement functions for the muscles in the neck responsible for swallowing and speech.

If the levati veli palatini muscle is not elevating the uvula on one side. It means it has less vagus tone on the left side.

So what to do? We need to start looking for the cause. In severe cases vagus nerve dysfunction can be due to a lesion in the nerve.

The causes can be upper cervical instability related to:

1) Forward head posture can compress the vagus nerve, blocking nerve impulses to one side.
2) If you have postural rotation of the C2 then the nerve can be blocked on one side.
3) Stretching or compressing the nerve through traumatic injury.

Ancient techniques used chanting to activate this important nerve.

"Om” is the simplest and arguably the most profound and powerful mantra, according to Hindu mythology.

How to activate the vagus nerve with chanting 'Om''

• The first syllable is A, pronounced as a prolonged "awe." The sound starts at the back of your throat and you stretch it out. You will start feeling your solar plexus and chest vibrating.
• The second syllable is U, pronounced as a prolonged "oo," with the sound gradually rolling forward along your upper palate. You'll feel your throat vibrate.
• The third syllable is M, pronounced as a prolonged "mmmm" with your front teeth gently touching. You will now start to feel the top of your mouth vibrate.

Did you notice movement in the uvula with this exercise?

Tylna taśma – otwarta buzia, kortyzol i niechęć do jedzenia.

Ilość konsultacji dzieci z problemami niedomkniętej jamy ustnej, obniżonym napięciem tułowia, zaburzeniami integracji sensorycznej, niechęcią do jedzenia, alergiami, nietolerancjami rośnie w zastraszającym tempie. Nie widać końca.

Nagroda Nobla, temu, który prawidłowo połączy kropki i znajdzie przyczynę tego stanu rzeczy. Oczywiście przyczyna nie jest jedna, kropek jest wiele – ale może gdzieś jest ukryty algorytm, tłumaczący, dlaczego tak wiele dzieci połączyły podobne objawy.

Osteopatia również próbuje połączyć te kropki.

Mówi między innymi o aktywności, a dokładniej hiperaktywności tylnej taśmy mięśniowo-powięziowej naszych małych pacjentów.

Gdzie rozpoczyna swój bieg tylna taśma?

Otula czaszkę, zwłaszcza tylną część - potylicę, następnie ześlizguje się niżej, by jej dalszą ciągłość stworzyły mięśnie podpotyliczne. Kolejny fragment biegnie wzdłuż kręgosłupa, obejmując bocznie „mackami” żebra oraz łopatki.

Następnie taśma zaczyna troszkę grubieć. Niefortunnie robi to w okolicy dolnych żeber, tam gdzie tworzy powięź nerkową, otaczającą nerki oraz nadnercza, jakby siedziały one w powięziowych kieszonkach.

Co dalej?

Taśma biegnie niżej – tworzą ją mięśnie kulszowo – goleniowe, łydki, ścięgna Achillesów oraz rozcięgno podeszwowe stopy.

Każdy z nas posiada tylną taśmę, tylko w pewnych sytuacjach taśma ta, w specyficznych sobie miejscach staje się mniej elastyczna, twardsza, napięta, mniej podatna na rozciąganie.

Pierwsze miejsce jej napięcia to mięśnie podpotyliczne.

W jakich sytuacjach taśma ta skraca się akurat w tym miejscu u naszych dzieci?

Kiedy nasz mały pacjent, siedzący przed komórką, tabletem, telewizorem wysuwa głowę do przodu i garbi swoje plecy. Mięśnie podpotylicznie zabarykadowane pomiędzy szyją a czaszką nie mają szansy na swobodne funkcjonowanie. Taśma zaczyna być coraz mniej elastyczna właśnie tu.

Kolejne miejsce to okolica talii, z tyłu – powięź nerkowa.

Otacza ona nerki, ale przede wszystkim nadnercza. Małe „czapeczki” na nerkach, które zalewają dziecko kortyzolem w sytuacjach stresu. Jakiego?

Nowe przedszkole, pojawienie się rodzeństwa, wizyty lekarskie, odwiedziny rodziny, która w pandemii prawie w ogóle się nie pojawiała – niemalże każda sytuacja, która wymaga od dziecka wyjścia ze strefy komfortu.

Dodatkowo ilość bodźców słuchowych, wzorkowych, dotykowych, zapachowych, którymi nasze dzieci bombardowane są z każdej strony – przestymuowalnie układu nerwowego też stwarza stres – nadwyżkę kortyzolu.

A zatem nadnercza pracują na pełnych obrotach, gdyż to one są miejscem powstawania kortyzolu i adrenaliny, jak rozgrzana do czerwoności fabryka - napięta, przekrwiona, palpacyjnie twarda i sztywna okolica.

I na koniec nogi.

Dzieci przedszkolne mają coraz większą trudności dotknąć podłogi palcami dłoni przy wyprostowanych nogach w kolanach. Test palec - podłoga, to standardowy test sprawdzający elastyczności tylnej taśmy nóg.

Norma, jaka została „narzucona” wiele lat temu, to dotknięcie paluszkami podłogi – dziś w gabinecie ponad połowa dzieci nie jest wstanie tego testu wykonać.

Konsekwencje?

Jeśli tylna taśma jest często nadmiernie napięta, to czy przednia taśma (od mięśni nadgnykowych, poprzez mięśnie szyi, mostek, klatkę piersiową aż do mięśni brzucha) będzie w normie? Czy będzie nadmiernie rozciągana?

Niechęć do jedzenia?

Jeśli taśma tylna jest nadmiernie napięta, to czy opona twarda (struktura nerwowa) nie będzie również napięta od czaszki, aż przez kręgosłup do kości krzyżowej – oczywiście, że będzie!

Unerwienie narządów wewnętrznych przygotowujących się do trawienia to domena nerwu błędnego, a nie nadmiernie stymulowanego układu współczulnego i pni współczulnych leżących w sąsiedztwie taśmy tylnej.

Układ sympatyczny służy do ‘walki lub ucieczki’, a nie do delektowania się jedzeniem i późniejszym prawidłowym jego trawieniem.

A tu taśma tylna mówi ciału „walcz”. Wciąż walcz.

Źródło inspiracji: gabinetowy poniedziałek.
Źródło informacji:A.Klie, MSc Paed Ost

Przedstawiam Aleksandrę - nowa terapeutkę w Lo-Go!

Ola już kilka miesięcy temu dołączyła do zespołu Lo-GO. Pacjenci bardzo ją polubili 🙂
Ukończyła studia licencjackie na kierunku Logopedia z audiologią na Uniwersytecie Marii Curie – Skłodowskiej.Obecnie jest na ostatnim roku studiów drugiego stopnia.

Swoje doświadczenie zawodowe w pracy z dziećmi zdobyła wyjeżdżając do pracy jako animator z biurami podróży czy prowadząc różne zajęcia dla najmłodszych. Następnie pracowała w żłobku jako logopeda. Obecnie prowadzi również terapię z dziećmi w Studenckiej Poradni Logopedycznej.
Jak sama mówi: "Praca z dziećmi jako logopeda daje mi wyjątkową satysfakcję i w całości się jej poświęcam"

W wolnym czasie bardzo lubi podróżować zabierając ze sobą namiot w lecie, a snowboard w zimie.

Ola jest bardzo zaangażowana w pracę i bardzo chce się dokształcać i ciągle podnosić swoje kwalifikacje.

‼️Zapraszam do zapisów na zajęcia do Oli!

‼️ Są jeszcze wolne miejsca w poniedziałki i wtorki w godzinach popołudniowych 🙂

21.03 to nie tylko pierwszy dzień wiosny 🌳🌸🌷 To także Światowy Dzień Osób z Zespołem Downa. Na znak solidarności zakładamy dziś różnokolorowe skarpetki 🧦

Data Światowego Dnia Zespołu Downa nie jest przypadkowa: wada genetyczna powodująca Zespół Downa związana jest z występowaniem w 21. parze trzeciego chromosomu – stąd 21 marca. Natomiast kolorowe skarpetki nie do pary stały się symbolem Światowego Dnia Zespołu Downa z powodu kształtu chromosomu. Ich różnorodność i wielobarwność są wyrazem tolerancji i znakiem, że mimo odmienności możemy w pełni cieszyć się życiem.

Zespół Downa (trisomia 21. chromosomu) to nie choroba, a zespół pewnych cech, powodowanych obecnością dodatkowego chromosomu poza prawidłowym zestawem 23 par chromosomów w komórkach ciała.
Zespół Downa składa się z pewnych cech (cechy dysmorficzne), które wyróżniają osoby z tym zespołem na tle innych ludzi. Są to przede wszystkim cechy wyglądu, widoczne zwłaszcza na twarzy - skośnie w górę ustawione szpary powiekowe, zmarszczka nakątna, gwiaździście, regularnie ułożone jasne plamki na tęczówce oka, krótki grzbiet nosa, nisko położone, małe, hypoplastyczne małżowiny uszu, zwężony przewód słuchowy zewnętrzny. Osoby z zespołem Downa mają także krótsze dłonie i stopy, poprzeczny przebieg linii głównej na dłoniach, duży odstęp pomiędzy paluchem i drugim palcem obustronnie u stóp czy obecność tak zwanej bruzdy sandałowej na podeszwach. takich cech jest naprawdę dużo, ale nie wszystkie występują w takich samych zestawach i u wszystkich osób dotkniętych zespołem.
Większość osób z zespołem Downa jest niepełnosprawna intelektualnie, zazwyczaj w stopniu lekkim lub umiarkowanym. Kiedyś uważano, że zespół Downa jest najczęstszą przyczyną upośledzenia umysłowego. Jednak dziś wiadomo, że zdolności intelektualne i rozwój społeczny osób z zespołem Downa w dużej mierze mogą być kształtowane przez warunki środowiskowe. Wcześnie wdrożona terapia, odpowiednia opieka, specjalna pomoc pedagogiczna i dbanie o potrzeby psychiczne i fizyczne w istotny sposób poprawiają funkcjonowanie osób z zespołem Downa.
Zwykle obserwuje się także zaburzenia rozwoju psychoruchowego, co znaczy, że dzieci z zespołem Downa potrzebują więcej czasu na naukę i poznawanie pewnych umiejętności, mają większe problemy z zapamiętywaniem i rozwojem mowy. Mocną stroną osób z zespołem Downa jest natomiast tzw. inteligencja praktyczna i rozwiązywanie problemów. Słabiej radzą sobie z matematyką czy myśleniem abstrakcyjnym, ale osoby zdrowe również mają takie problemy.

Świetujcie razem z nami i załóżcie skarpetki nie do pary 🙂