Psychoterapia, Superwizja, Psycholog - Zofia Domin-Dzikowska d. Zimnoch

Prawda? 🤗

Są jeszcze miejsca🤗

Świetne miejsce i wsparcie dzieciaków🤗

Rozpoczynamy NABÓR do Grupy terapeutycznej dla dzieci w wieku 7-8 lat 👫🧍‍♀️👭🧍👬🧍‍♂️

Terapia grupowa prowadzona będzie w oparciu o autorski program mgr Beaty Kicińskiej „Miasteczko”.
Zajęcia poprowadzą Beata Dzietczyk - terapeutka naszego ośrodka oraz Czesław Kwiatkowski

Zapraszamy! 🧙‍♂️🧜🧚‍♀️🧞🦄🐠🐚🌞🌟

--> http://cetep.pl/publikacje/192.html

Trochę porządku..🙂

"Każdy się może pomylić – rzekł jeż schodząc z ryżowej szczotki. Na pewno był mało usatysfakcjonowany a i może jego wrażliwe miejsca trochę zostały nadwątlone. Tak się możesz poczuć, gdy pomylisz psychoterapeutę z psychologiem albo psychiatrą. Jak to - wykrzyknie większość ludzi - przecież to to samo!....
Brak wiedzy na temat, czym zajmuje się który specjalista z tytułem zaczynającym się na: psy...jest zatrważający. Mniej więcej co drugi mój pacjent rozpoczyna opowieść o sobie od słów: byłem z tym u takiej pani psycholog, ale mi nie pomogła. Tak. Bo nie mogła pomóc. Bo psycholog nie ma kwalifikacji do psychoterapii. ....
A teraz do rzeczy: dlaczego prawdziwy psychoterapeuta to nie psycholog.
Mity. Co jest prawdą a co fałszem, na temat psychoterapii i psychologii.

𝙋𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙞𝙖 𝙩𝙤 𝙨𝙥𝙚𝙘𝙟𝙖𝙡𝙞𝙯𝙖𝙘𝙟𝙖 𝙖𝙡𝙗𝙤 𝙪𝙨ł𝙪𝙜𝙖 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜𝙞𝙘𝙯𝙣𝙖 – 𝙁𝙖ł𝙨𝙯
Psychoterapia to odrębny, wolny zawód, oparty na innej dyscyplinie naukowej – psychoterapii - nabywany w toku specjalistycznego kształcenia, które rozpoczyna się po zakończeniu studiów
wyższych, zwłaszcza w naukach humanistycznych czy społecznych. Psycholodzy nie mają przygotowania do prowadzenia psychoterapii, nawet jeśli im się tak wydaje.

𝙎𝙩𝙪𝙙𝙞𝙖 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜𝙞𝙘𝙯𝙣𝙚 𝙥𝙧𝙯𝙮𝙜𝙤𝙩𝙤𝙬𝙪𝙟ą 𝙙𝙤 𝙯𝙖𝙬𝙤𝙙𝙪 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙚𝙪𝙩𝙮– 𝙁𝙖ł𝙨𝙯
Na studiach psychologicznych nawet przedmioty, które ewentualnie mogłyby być zgodne z wymogami kształcenia psychoterapeuty, najczęściej są nauczane przez naukowców, a nie klinicystów, albo treściowo nie są związane z psychoterapią, więc są zazwyczaj bezużyteczne. Podczas kształcenia psychoterapeutycznego psychologów trzeba uczyć od zera, tak samo jak absolwentów innych studiów.
Jako wieloletni nauczyciel psychoterapii i psycholog z wykształcenia stwierdzam też, że dodatkowo wielu z nich trzeba reedukować w zakresie fatalnych nawyków w kontaktach z ludźmi: używania żargonu psychologicznego, intelektualizacji, wymądrzania się, wywyższania oraz tendencji do pouczania.

𝙋𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜 𝙢𝙤ż𝙚 𝙯𝙤𝙨𝙩𝙖ć 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙚𝙪𝙩ą – 𝙋𝙧𝙖𝙬𝙙𝙖
Tak jak inni absolwenci studiów wyższych, pod warunkiem, że będzie miał predyspozycje, dostanie się do szkoły psychoterapii i ukończy specjalistyczne wieloletnie (4-10 lat) kształcenie składające się z własnej psychoterapii, szkolenia praktycznego i teoretycznego, praktyki pod superwizją i stażu klinicznego. Podobnie psycholog może być lekarzem – jeśli tylko ukończy studia medyczne.

𝙋𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙚𝙪𝙩𝙖 𝙥𝙤 𝙨𝙩𝙪𝙙𝙞𝙖𝙘𝙝 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜𝙞𝙘𝙯𝙣𝙮𝙘𝙝 𝙟𝙚𝙨𝙩 𝙡𝙚𝙥𝙨𝙯𝙮𝙢 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙚𝙪𝙩ą 𝙣𝙞ż 𝙥𝙤 𝙞𝙣𝙣𝙮𝙘𝙝 𝙨𝙩𝙪𝙙𝙞𝙖𝙘𝙝 – 𝙁𝙖ł𝙨𝙯
Badania przeprowadzone na ten temat w 2011 roku wykazały, że ani skutecznością ani kompetencjami psychoterapeutycznymi psychoterapeuci-psycholodzy nie różnią się od niepsychologów. Co więcej, istotną statystycznie różnicą było to, że po sesji z nie-psychologiem pacjenci czuli się silniejsi niż po sesji z psychologiem. Ten wynik jest spójny z innymi badaniami (amerykańskimi) prowadzonymi od wielu lat. Dlatego nie powinno być faworyzowania psychologów ani absolwentów innych studiów w dostępie do kształcenia w zawodzie psychoterapeuty.

𝙋𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙚𝙪𝙩𝙖 𝙣𝙞𝙚 𝙢𝙤ż𝙚 𝙥𝙧𝙤𝙬𝙖𝙙𝙯𝙞ć 𝙙𝙞𝙖𝙜𝙣𝙤𝙯𝙮 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜𝙞𝙘𝙯𝙣𝙚𝙟 – 𝙋𝙧𝙖𝙬𝙙𝙖
Chyba że ukończy studia psychologiczne, nauczy się wykonywać testy i ewentualnie uzyska specjalistyczne uprawnienia do np. badania psychometrycznego kandydatów na operatorów suwnic.

𝘿𝙞𝙖𝙜𝙣𝙤𝙯𝙖 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜𝙞𝙘𝙯𝙣𝙖 𝙥𝙤𝙬𝙞𝙣𝙣𝙖 𝙗𝙮ć 𝙥𝙤𝙙𝙨𝙩𝙖𝙬ą 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙞𝙞 - 𝙁𝙖ł𝙨𝙯
Są to dwa różne rodzaje diagnozy wykonywane przez specjalistów o odmiennych, niepokrywających się kompetencjach. Zwięźle: diagnoza psychologiczna jest nieprzydatna w psychoterapii i na odwrót. Wyjątkiem jest diagnoza neuropsychologiczna, gdzie neuropsycholog konsultuje pacjenta
skierowanego przez psychoterapeutę, np. z powodu podejrzenia choroby neurologicznej.

𝙍𝙚𝙖𝙨𝙪𝙢𝙪𝙟ą𝙘: psychoterapeuta to odrębny zawód, polegający na szeroko pojętym leczeniu zaburzeń i problemów psychicznych metodami psychoterapeutycznymi, wymagający około 7 letniego specjalistycznego szkolenia, które zaczyna się po zakończeniu studiów magisterskich, a psycholog to absolwent pięcioletnich studiów magisterskich, zaczynających się po maturze, przygotowany do prowadzenia diagnostyki, badań naukowych, doradztwa i prostych form pomocy ludziom zwanych pomocą psychologiczną.

✴️ Fragmenty artykułu "Dramat jeża na szczotce, czyli jak nie pomylić psychoterapeuty z psychologiem" Mileny Karlińskiej-Nehrebeckiej

✴️ Autorką grafiki jest pani dr Anna Kieszkowska-Grudny z Minds Of Hope - Instytut BezStresu a zaczerpnięto ją z wpisu na stronie: https://mindsofhope.eu/psycholog-psychoterapeuta-czy-psychiatra-kto-moze-mi-pomoc/

A gdyby ktoś chciał się dać nabrać MZ i innym środowiskom na hasło "(..) regulacja ta jest dla dobra pacjentów", to zapraszam do posłuchania..

Kontrowersje wokół regulacji dotyczących zawodu psychoterapeuty - Aktualności - Radio Nowy Świat Radio Nowy Świat - internetowe radio z doskonałą muzyką i najlepszą publicystyką. Słuchaj online Radia Nowy Świat przez całą dobę!

Ważny dorobek towarzystw i stowarzyszeń zrzeszających psychoterapeutów- tych, które zainicjowały, oraz tych, które do dziś współtworzą forum dialogu i współpracy jakim jest Polska Rada Psychoterapii.
System kontroli jakości szkoleń, weryfikacji kompetencji oraz projekt Ustawy o zawodzie psychoterapeuty.

Ponad dwuletni proces, choć tak naprawdę początek był w 2018r. zakończony. Odbieram dyplom ukończenia szkoły terapii par i rodzin w nurcie Gestalt z rąk Giovanniego Salonia 😀

We wrześniu rusza grupa dla młodzieży 👍

Rozpoczynamy nabór do kolejnej edycji grupy terapeutyczno-rozwojowej dla młodzieży. Zapraszamy młodych ludzi w wieku 14-16 lat.

Konsultacje do grupy prowadzimy w lipcu i sierpniu. Grupa rusza na przełomie września/października. Będzie trwała do czerwca 2023.

Telefon zaufania dla mężczyzn | Instytut Przeciwdzia Jesteś mężczyzną i potrzebujesz rozmowy z psychologiem? Dzwoń: 608 271 402. Dyżur w każdy czwartek, w godzinach 19:00-21:00.

Sztuka psychoterapii 🙂

Refleksja Donalda Winnicotta, który po wielu latach uprawiania zawodu psychoterapeuty, na dwa lata przed śmiercią, tak pisał o swoim stylu funkcjonowania w relacji terapeutycznej:

"Dopiero w ostatnich latach jestem w stanie czekać na naturalną ewolucję przeniesienia, które jest wynikiem pogłębiającego się zaufania pacjenta do sytuacji terapeutycznej.
Jestem w stanie czekać i unikać przełamywania tego naturalnego procesu poprzez interpretowanie.
Mówię tutaj o tworzeniu i przekazywaniu interpretacji pacjentowi, a nie o samym zjawisku istnienia interpretacji ( w umyśle terapeuty – komentarz tłumacza).

Uderza mnie świadomość tego, jak często moja osobista potrzeba interpretowania zatrzymywała lub też znacznie opóźniała głęboką zmianę w niektórych pacjentach.

Jeżeli tylko potrafimy się powstrzymać i poczekać, pacjent samodzielnie jest w stanie kreatywnie i z niezwykłą radością rozumieć siebie. Na obecnym etapie mojej pracy jestem w stanie czerpać z tej radości większą satysfakcję niż z – jak kiedyś - poczucia bycia bystrym i inteligentnym terapeutą.

Myślę, że w tej chwili interpretuję tylko po to, aby zasygnalizować moim pacjentom ograniczenia mojej zdolności rozumienia ich. Moim głównym założeniem pozostaje to, że to pacjent i tylko pacjent zna wszystkie odpowiedzi”

(The Use of an Object and Relating Through Indentifications, 1969).

Mamo i Tato…

Mamo,
Ten konflikt, w którym się teraz znajdujemy, potrzebuję go. Potrzebuję tej walki. Nie potrafię tego wytłumaczyć, ponieważ nie mam słów, aby to wyrazić, a to, co powiem i tak nie miałoby sensu. Ale potrzebuję tej walki. Desperacko.
Muszę cię teraz nienawidzić i musisz to przetrwać. Musisz przetrwać fakt, że cię nienawidzę, a ty mnie.
Potrzebuję tego konfliktu, nawet jeśli go nienawidzę. Bez względu na to, o co się kłócimy: pora spać, praca domowa, brudne pranie, bałagan w pokoju,, zostać w domu, wyjść z domu, nie wychodzić, życie rodzinne, chłopak, brak przyjaciół, złe towarzystwo. Nieważne. Muszę walczyć z tobą o te rzeczy i chcę, żebyś mi się przeciwstawiała.
Desperacko potrzebuję, żebyś trzymała drugi koniec liny. Trzymaj go mocno, a ja będę Cię atakować. Próbuję znaleźć wsparcie w tym nowym świecie, do którego czuję, że należę.
Kiedyś wiedziałam kim jestem, kim ty jesteś, kim my jesteśmy. Ale teraz już nie wiem.
Obecnie szukam swoich granic i czasami mogę je znaleźć tylko przez naciskanie na ciebie i przesuwanie granic. Przekraczanie granic pozwala mi je odkryć. Czuję, że istnieję i przez chwilę mogę oddychać.
Wiem, że pamiętasz, jak byłem słodkim dzieckiem. Wiem to, bo też tęsknię za tym dzieckiem i czasami ta nostalgia jest dla mnie najbardziej bolesna.
Potrzebuję tej walki i przekonać się, że bez względu na to, jak okropne lub przesadne są moje uczucia, to nie zniszczą ani ciebie, ani mnie. Chcę, żebyś mnie kochała nawet wtedy, gdy wylewam z siebie wszystko co złe, nawet gdy wydaje się, że cię nie kocham. Teraz potrzebuję, żebyś pokochała siebie i mnie, dla nas obojga.
Wiem, że to do bani być nie lubianym i być naznaczonym jako ten zły. Czuję to samo w środku, ale musisz to tolerować i uzyskać pomoc dla siebie od innych dorosłych. Bo ja nie mogę ci teraz pomóc. Jeśli chcesz spotkać się ze swoimi dorosłymi przyjaciółmi i utworzyć „grupę wsparcia, aby przetrwać wściekłość swojego nastolatka”, to dla mnie w porządku. Albo mówić o mnie za moimi plecami, nie obchodzi mnie to. Tylko mnie nie opuszczaj. Nie poddawaj się tej walki. Potrzebuję tego.
Ten konflikt nauczy mnie, że mój cień nie jest większy niż moje światło. Ten konflikt nauczy mnie, że negatywne uczucia nie oznaczają końca relacji. Ten konflikt nauczy mnie słuchać samego siebie, nawet jeśli może rozczarować innych.
I ten konkretny konflikt się skończy. Jak każda burza, ucichnie. I zapomnę o nim ja i Ty też. A potem wróci. I będę potrzebował, żebyś znów złapała linę. Będę tego potrzebować przez lata.
Wiem, że w tej roli nie ma nic satysfakcjonującego. Wiem, że prawdopodobnie nigdy ci za to nie podziękuję, albo nigdy nie uznam roli, którą odegrałaś. Właściwie, za to wszystko prawdopodobnie będę cię krytykować. Może wydawać ci się, że nic, co robisz, nigdy nie jest wystarczające. A jednak całkowicie polegam na Twojej zdolności do pozostania w tym konflikcie. Nieważne, jak bardzo się sprzeciwiam, nie ważne jak bardzo się dąsam. Nieważne, jak bardzo zamknę się w ciszy.
Proszę, trzymaj się drugiego końca liny. I wiedz, że wykonujesz najważniejszą pracę, jaką ktoś może dla mnie teraz wykonać.
Z miłością, twój nastolatek

Autor: Jaione Badiola

Rozwój czy amputacja?

"Często wykorzystujemy duchowość, żeby unikać niechcianych uczuć, konfliktów i … życia.
Gdy poszukujemy stanu duchowej obojętności – błędnie określanej mianem transcendencji – doprowadzamy tylko do duchowego rozwodu z samym sobą. (…)
Człowiek nie może jednak przestać być sobą, tak jak woda nie może przestać być mokra. Myśli i odczucia powstają w nas bez naszej wiedzy i zgody.
Nie uciekniemy od siebie samych, bo nie jesteśmy miejscem, które możemy opuścić, ani rzeczą, którą można przerobić.
Tymczasem, nie chcąc radzić sobie z naszym życiem wewnętrznym, wolimy je po prostu odciąć.
A taki zabieg nie jest ani terapią, ani duchowym doskonaleniem, to po prostu amputacja."

- Jon Frederickson, „Kłamstwa, którymi żyjemy”

🌻🌻🌻Dla nas wszystkich w tym trudnym czasie 💞💞💞

4 FAZY REAKCJI NA NAGŁY GLOBALNY KRYZYS
Opis na podstawie badań i wiedzy psychotraumatologów.

Wklejam tekst, który pojawił sie na jednej z grup pomocowych. Warto się zapoznać!

"Wojna w Ukrainie trwa już 12 dni i dopiero 12 dni – aktualny spontaniczny zryw ludzi w Polsce wpisuje się w proces znany i dobrze opisywany przez psychotraumatologów jako pierwsza faza reakcji na nagłe wydarzenia (klęski żywiołowe, katastrofy).

Jest to FAZA HEROICZNA w które następuje działanie i mobilizacja wszelkich sił i środków, żeby przetrwać.
I taka FAZA HERIOCZNA trwa zarówno na Ukrainie jak i w Polsce, dotyczy osobiście setek tysięcy ludzi, jeśli nie milionów. Jest to potężny ładunek emocji i energii działania.
Szczegóły opisu wydarzeń tej fazy są aktualnie dostępne powszechnie.

Druga to FAZA „MIESIĄCA MIODOWEGO” – uczucia radości z przetrwania, ulga, radość, wspólnie przeżywany smutek, żal po stratach (do kilku tygodni po wystąpieniu wydarzenia przeżywanego jako katastrofa)
W tej sprawie w obecnej sytuacji możemy mówić raczej o jednostkowych, choć licznych, przeżyciach osób, którym udało się zatrzymać w naszym aktualnie bezpiecznym kraju. Ulga, że udało się uciec od bezpośredniego zagrożenia wojny, znaleźć pomoc. Ulga u osób pomagających, że udało się pomóc.

Jednak musimy być wszyscy przygotowani na TRZECIĄ FAZĘ, która nieuchronnie nadejdzie wcześniej, czy później
FAZĘ ROZCZAROWANIA I UTRATY ZŁUDZEŃ w której następuje uzmysłowienie sobie strat, uczucie bezradności, indywidualne rozwiązywanie problemów, kryzysy tożsamości, poczucie osamotnienia, depresje, niemożność uzyskania szybkiej pomocy od urzędników, złość, krytyka urzędników, państwa, często też osób bliskich, czy także paradoksalnie tych które niosły/ niosą pomoc.

Kiedy opadają emocje dwóch pierwszych faz, pojawia się wyczerpanie fizyczne i psychiczne zarówno pomagających, jak i straumatyzowanych odbiorców pomocy. Trzeba wtedy szukać w sobie szczególnej mądrości, aby nie dać się ponieść poczuciu krzywdy i rozczarowania, że wszystko jest „nie tak” i żeby w rozładowywaniu swoich, często nieświadomych, napięć nie szukać „kozła ofiarnego”. Być w dialogu z realnością, która często jest niezgodna z indywidualnymi wyobrażeniami. Mimo napięć i frustraci szukać WSPÓLNIE NOWYCH ROZWIĄZAŃ w dialogach. O ile to możliwe….

Po to, aby w miarę własnych możliwości dotrwać? dożyć?
do FAZY CZWARTEJ - REKONSTRUKCJI I ODBUDOWY w której możliwy jest powrót do uczuć solidarności, wiary w sens działania na przemian ze złością, że nie da się zrobić tyle, ile by się chciało, jest to następna faza działania i zmiennych uczuć.

I jeszcze na zakończenie „wykaz” ostrych reakcji stresowych w których kluczową sprawą jest pozostawanie umysłu w stanie SZOKU, mogą one pojawiać się zarówno u osób, które pomagają, jak i u tych, które są odbiorcami tej pomocy.
1/ dezorientacja
2/ oszołomienie
3/ odrętwienie lub brak emocjonalnej reakcji
4/ względnie adaptacyjne zachowania
5/ intensyfikacja uczucia zmartwienia
6/ panika
7/ czasami symptomy psychotyczne lub halucynacyjne

Jednym ze sposobów na wychodzenie z szoku jest ROZMOWA i UREALNIANIE, które pomaga stres odreagować i odzyskać przynajmniej subiektywnie poczucie kontroli.
Przypominam tę prostą wiedzę. Może komuś poprzez samoświadomość pomoże poradzić sobie z własnym kryzysowym stanem, ale zapobiegnie mu."

Za Marta Myszkowska-Litwa

Jak sobie pomóc?

Po pomoc..

Jak rozmawiać z dzieckiem o tym co się dzieje.. 🇺🇦

Jak przestać być utrapieniem dla siebie i innych… 🍀

Zwyczajność
Prostota
Prawdziwość
Połączenie
Płynięcie
Bycie

💚

Moc Miłości,
Moyocoyani
www.malwinastach.pl

Jak zacząć? 😌

PortalYogi

A to niespodzianka 😊

43% badanych rodziców sądzi, że ich dziecko jest w stanie dzielić się z innymi przed ukończeniem 2 roku życia. W rzeczywistości zdolność ta rozwija się między 3 a 4 rokiem.

36% rodziców uważa, że ich dziecko przed ukończeniem 2 roku życia jest w stanie opanować się przed zrobieniem czegoś zabronionego, 56% ankietowanych twierdzi, że potrafią to 3-latki. W rzeczywistości dziecko jest do tego zdolne mniej więcej około 3,5–4 roku życia.

24% rodziców twierdzi, że ich dzieci potrafią kontrolować emocje w wieku poniżej roku. 42% jest przekonanych, że 2-latki posiadają tę umiejętność. Tak naprawdę zaczyna się to dziać w okolicach 4 roku życia.

Ta książka pomoże zrozumieć twoje małe dziecko ---> https://bit.ly/MALE_DZIECKO_natuli

(autorką grafiki jest Melissa Balmain, a autorką polskiego tłumaczenia Edyta Zając- dziękujemy!)

Ważna wiadomość, poniżej 👇

📣UWAGA📣

Mamy bardzo ważną informację dla wszystkich nastolatków i młodych dorosłych w kryzysie psychicznym. Dzięki współpracy z marką Reserved od czerwca prowadzimy dla Was wsparcie w ramach Telefonu Zaufania Młodych. Pamiętajcie, że poza rozmowami telefonicznymi i czatami, możecie skorzystać z nieodpłatnego pakietu sesji z psychologiem on-line. Pakiet to pięć sesji, z których każda trwa 50 minut.

Zapisy na sesje prowadzone są pod numerem 22 484 88 04.

Więcej informacji na stronie www.stopdepresji.pl