Ακριβή Βλάχου Ψυχολόγος - Κλινική Νευροψυχολόγος M.Sc.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας το 1999 όρισε την παιδική κακοποίηση ως εξής: «Η κακοποίηση ή κακομεταχείριση ενός παιδιού περιλαμβάνει όλες τις µορφές σωµατικής ή συναισθηµατικής κακής µεταχείρισης, σεξουαλικής παραβίασης, παραµέλησης ή παραµεληµένης θεραπευτικής αντιµετώπισης ή εκµετάλλευσης για εµπορικούς σκοπούς, η οποία καταλήγει σε συγκεκριµένη ή εν δυνάµει βλάβη της υγείας, της ζωής, της ανάπτυξης ή αξιοπρέπειας του παιδιού, στο πλαίσιο µιας σχέσης ευθύνης, εµπιστοσύνης ή δύναµης».
Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό, είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι το κοινωνικό φαινόμενο της κακοποίησης δεν αφορά μόνο την άσκηση σωματικής βίας αλλά πολύ περισσότερο σχετίζεται με πολλά ειδή κακομεταχείρισης των ατόμων αυτών είτε προς το σώμα είτε προς τη ψυχή. Είναι επιβεβλημένης προσοχής να γνωρίζουμε ότι η βία και η κακοποίηση, που αποτελούν συναφείς έννοιες, υπήρχαν ανέκαθεν ως αναπόσπαστα κομμάτια των κοινωνιών μας, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι επιτρέπεται και η συνέχιση της ανάπτυξης και της αποδοχής τους. Αντιθέτως, σκοπός είναι να εξαλειφθεί οποιαδήποτε μορφή άδικης και κακώς προδιατιθέμενης συμπεριφοράς απέναντι στα ανήλικα θύματα και να προαχθεί έτσι η ΠΡΟΛΗΨΗ και η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ των ψυχικών τραυμάτων, που σχεδόν πάντα υφίστανται ως αρνητική απόρροια των καταστάσεων αυτών. Εξάλλου, όπως αναφέρεται και από τον Π.Ο.Υ., η κακοποίηση δεν αποτελεί μόνο ένα φαινόμενο παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων του παιδιού αλλά πολύ περισσότερο ένα παγκόσμιο πρόβλημα υγείας που επικαλείται την προσέγγιση και την παρεμβατική ενασχόληση όλης της επιστημονικής κοινότητας!!!!

Τι είναι αυτό που προκαλεί τον εμφύλιο πόλεμο μέσα μας; Τον πόλεμο μεταξύ ψυχής και σώματος;

Πολλές φορές θα έρθουν στο γραφείο μας ασθενείς με αυτοάνοσες παθήσεις. Στην ιατρική πρακτική αρκετές φορές περιοριζόμαστε στην αντιμετώπιση των σωματικών συμπτωμάτων με αποτέλεσμα να αμελούμε ποια ήταν η ψυχολογική κατάσταση του ασθενή πριν την εμφάνιση της νόσου ή πώς η ψυχολογική αυτή κατάσταση επηρέασε την εξέλιξη και την τελική διάγνωση. Παίρνουμε φάρμακα για φλεγμονές, για τον πόνο, κάνουμε επεμβάσεις, πάμε σε γιατρούς επαναλαμβανόμενα για να εντοπίσουμε ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ και τελικά κλείνουμε τα αυτιά μας σε αυτό που μας φωνάζει το ίδιο μας το αυτοάνοσο: Μάς φωνάζει για την κακοποίηση, για την εγκατάλειψη, για την απωθημένη λύπη, για τον καταπιεσμένο θυμό, για τον εγκλωβισμό μας ανάμεσα στα «πρέπει», για τις δυσλειτουργικές σχέσεις με τα σημαντικά πρόσωπα για εμάς, για την εξαντλημένη υπομονή μας απέναντι στον «επικριτικό εξεταστή» που νιώθουμε ότι πρέπει να ικανοποιήσουμε με κάθε κόστος !

Today’s reminder 💭

Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας, που συνήθως εμφανίζεται από την πρώιμη ενήλικη ζωή και παρουσιάζεται σε διάφορα πλαίσια, όπως στην οικογενειακή ζωή και την εργασία, είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μεγαλειώδη αίσθηση προσωπικής αξίας και σπουδαιότητας για τον εαυτό, παράλληλα με μια υπερευαισθησία στην αξιολόγηση και την κριτική των άλλων. Εκτενέστερα, χαρακτηρίζεται από έντονη ενασχόληση με τον εαυτό, αναζήτηση θαυμασμού από τους άλλους και δυσκολία επίδειξης ενδιαφέροντος για τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων. Ως εκ τούτου τα άτομα αυτά αντιμετωπίζουν συχνά δυσκολίες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις και συνηθίζουν να αποδίδουν την ευθύνη για τα προβλήματα τους στους άλλους. Συγκεκριμένα, έχουν μία αίσθηση ιδιαίτερων δικαιωμάτων, επιθυμούν ευνοϊκή μεταχείριση ή αυτόματη συμμόρφωση των άλλων με τις προσδοκίες τους και αναζητούν τον έπαινο και την αναγνώριση, ενώ επιδιώκουν συνεχώς να διατηρήσουν μια ανώτερης αξίας εικόνα του εαυτού τους καθώς η αυτοεκτίμηση τους είναι ιδιαίτερα εύθραυστη. Ως ένα βαθμό τα ναρκισσιστικά άτομα φοβούνται ότι θα καταρρεύσουν, ότι θα χάσουν την αυτοεκτίμηση τους ή τη συνοχή του εαυτού τους (για παράδειγμα, όταν δέχονται κριτική).

Η θεραπεία της ναρκισσιστικής διαταραχής μπορεί να είναι δύσκολη, καθώς οι άνθρωποι με αυτήν τη διαταραχή συνήθως δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τα προβλήματά τους και να ζητήσουν βοήθεια. Ωστόσο, η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει τα άτομα αυτά να αναπτύξουν μια πιο υγιή συμπεριφορά και σχέσεις με άλλους.
Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους με ναρκισσιστική διαταραχή να αναπτύξουν καλύτερα επίπεδα ενσυναίσθησης, να κατανοήσουν καλύτερα τις σχέσεις τους με άλλους και να βελτιώσουν τις κοινωνικές και συναισθηματικές τους δεξιότητες.

Εξάλλου, «Όσο περισσότερο αγαπάς τον εαυτό σου, τόσο γίνεσαι μεγαλύτερος εχθρός του» αναφερόμενοι φυσικά στην έλλειψη του μέτρου που προσδοκάμε στη ζωή μας!

Η Διπολική Διαταραχή είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από αλλαγές στη διάθεση, στην ενέργεια και στη σκέψη. Οι αλλαγές αυτές είναι απρόβλεπτες και συχνά επηρεάζουν την ικανότητα του ατόμου να λειτουργεί καθημερινά και να διατηρήσει σταθερές κοινωνικές σχέσεις.
Εναλλάσσεται από περιόδους νορμοθυμίας (φυσιολογικής διάθεσης), σε περιόδους μανίας, υπομανίας ή κατάθλιψης. Η Διπολική Διαταραχή διαχωρίζεται σε υποκατηγορίες ανάλογα με την τύπο (πιο πολλά καταθλιπτικά, μανιακά επεισόδια ή μικτά επεισόδια). Προκειμένου κάποιος να διαγνωσθεί με διπολική διαταραχή πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα επεισόδιο μανίας ή μία περίοδο υπομανιακής συμπεριφοράς, δίχως να βρίσκεται υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών.

Συστήνεται :

1. Να παρακολουθείτε τα συμπτώματά σας: Είναι σημαντικό να καταγράφετε τα συμπτώματα που αντιμετωπίζετε, όπως οι επιθυμίες σας, οι αλλαγές στη διάθεσή σας και οι αλλαγές στο ύπνο. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τον ειδικό να καταλάβει καλύτερα το πρόβλημά σας και να προσαρμόσει τη θεραπεία ανάλογα.
2. Να τηρείτε έναν υγιεινό τρόπο ζωής: Αυτό σημαίνει να τρώτε υγιεινά τρόφιμα, να ασκείστε τακτικά και να κοιμάστε αρκετές ώρες τη νύχτα. Επίσης, να αποφεύγετε την κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών, καθώς αυτά μπορούν να επηρεάσουν τη διαταραχή σας.
3. Να επικοινωνείτε με τους ανθρώπους γύρω σας: Η κοινωνική υποστήριξη μπορεί να βοηθήσει πολύ στη διαχείριση της διαταραχής σας. Μπορείτε να μιλάτε με τους φίλους και την οικογένειά σας, να συμμετέχετε σε ομάδες υποστήριξης ή σε άλλες κοινότητες που μπορεί να σας βοηθήσουν να αισθανθείτε λιγότερο μόνοι σας και να αντιμετωπίσετε τη διαταραχή σας με πιο αποτελεσματικό τρόπο.
4. Να παίρνετε τα φάρμακα που σας έχει συνταγογραφήσει ο ειδικός: Οι φαρμακευτικές αγωγές μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων της διαταραχής.
5. Να αναζητήσετε βοήθεια από ειδικούς: Η διπολική διαταραχή είναι μια σοβαρή ψυχιατρική διαταραχή και μπορεί να απαιτήσει μακροχρόνια θεραπεία. Συμβουλευτείτε έναν ειδικό ψυχίατρο ή ψυχολόγο για να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τη διαταραχή σας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να οδηγηθείτε σε έναν υγιή και ισορροπημένο τρόπο ζωής.

of the day! ✨

Η εμμηνόπαυση είναι μια φυσιολογική διαδικασία που συμβαίνει στη ζωή μιας γυναίκας, όταν η ενδοκρινική λειτουργία των ωοθηκών της σταδιακά μειώνεται και η περίοδος της εμμηνόρροιας σταματάει. Η εμμηνόπαυση συνήθως συμβαίνει στα 45-55 χρόνια της ζωής μιας γυναίκας και ένα από τα πιο συχνά αναφερόμενα προβλήματα κατά τη θεραπεία είναι η επιρροή της σεξουαλικής επιθυμίας.
Ορισμένες γυναίκες μπορεί να αισθάνονται λιγότερο σεξουαλικά ενεργές ή να αντιμετωπίζουν προβλήματα στη σεξουαλική τους λειτουργία, όπως ξηρότητα του κόλπου, απώλεια ενδιαφέροντος για το σεξ, πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή ή δυσκολία στην επίτευξη οργασμού.
Ωστόσο, η εμμηνόπαυση δεν επηρεάζει όλες τις γυναίκες με τον ίδιο τρόπο. Πολλές γυναίκες παραμένουν σεξουαλικά ενεργές και ενδιαφέρονται για το σεξ μετά την εμμηνόπαυση. Επιπλέον, σε κάποιες γυναίκες παρατηρείται ακόμη και αύξηση της σεξουαλικής τους επιθυμίας.
Οι αιτίες της μείωσης της σεξουαλικής επιθυμίας μετά την εμμηνόπαυση είναι πολλές και σύνθετες. Συμπεριλαμβάνουν την έλλειψη ορμονών, την υποτροπή της επιθυμίας λόγω απογοήτευσης από την επίτευξη οργασμού, την κοινωνική αποδοχή της σεξουαλικής διανοητικότητας, το στρες και την κούραση, τον πόνο και την αβολία κατά την επαφή και τις αλλαγές στη σωματική εικόνα.

Η επικοινωνία με το σύντροφο και η υποστήριξή του μπορεί να βοηθήσει διαρρήδην στην αύξηση της σεξουαλικής επιθυμίας και τη βελτίωση της σεξουαλικής επίδοσης. Ακόμη, η συνεργασία με έναν ψυχοθεραπευτή μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των συναισθηματικών και σωματικών διαστρεβλώσεων. Ο θεραπευτής μπορεί να συζητήσει μαζί σας τους παράγοντες που επηρεάζουν τη σεξουαλική σας επίδοση και να προτείνει αποτελεσματικές θεραπείες και τεχνικές.

Σημαντικό είναι να μην αισθάνεστε ντροπή για την σεξουαλικότητά σας και να ζητήσετε βοήθεια όποτε το έχετε ανάγκη!

Η θεραπεία του τραύματος θέλει χρόνο και υπομονή, αλλά είναι μια διαδικασία που αξίζει τον κόπο ώστε να σε συμφιλιώσει περισσότερο με τον εαυτό σου.
Το κλειδί για τη θεραπεία του τραύματος είναι να μάθεις να σε ακούς. Αναρωτήσου τι ειναι αυτό που πραγματικά έχεις ανάγκη και δώσε το στον εαυτό σου. Μάθε να φέρεσαι στον εαυτό σου με όση αγάπη είσαι ικανός να δώσει. Είναι απαραίτητο να πάψεις να τον κρίνεις, να ντρέπεσαι γι αυτόν και να τον κατηγορείς. Φρόντισε να αρχίσεις να τον επαινείς και να τον αναγνωρίζεις. Η κριτική, ο θυμός, η ντροπή, η πικρία, η ζήλια και οι ενοχές απλά θα επιδεινώνουν τα τραύμα…

Για να γεμίσει η καρδιά σου από ηρεμία είναι απαραίτητο να την ανοίξεις… όχι μόνο στον θεραπευτή αλλά πάνω απ όλα σε εσένα τον ίδιο…!

Καλή Ανάσταση & Καλό Πάσχα με υγεία & λαμπερά χαμόγελα 🐣🐰🌻

6 βασικοί κανόνες ζωής που πρέπει να θυμάσαι! 💭

Θέλω, Μπορώ και Προσπαθώ!
Δεν αρκεί μόνο να ονειρευόμαστε την επίτευξη του στόχου, την επιτυχία μας! Είναι σημαντικό μέσα στο όνειρο των στόχων μας να περιλαμβάνουμε και τη διαδικασία, την πορεία, τις δυσκολίες και τις αναποδιές αλλά και τον κόπο που πρέπει να καταβάλουμε. Και φυσικά να μην ξεχνάμε να απολαμβάνουμε κάθε μικρή επιτυχία προς αυτόν. Να μάθουμε να μας επιβραβεύουμε για να μπορούμε να συνεχίσουμε με βασικό εφόδιο την αυτοεκτίμηση μας!

Η ειδοποιός διαφορά μας από τα υπόλοιπα έμβια όντα είναι ο νους, η σκέψη.
Στην περίπτωση που αυτή τη σκέψη τη χρησιμοποιήσουμε λάθος, δημιουργώντας καταστροφικά ΣΕΝΑΡΙΑ, θα στραφεί εναντίον μας τόσο συναισθηματικά όσο και συμπεριφορικά.
Αν και τις περισσότερες φορές δεν αντιλαμβανόμαστε την παρουσία των αυτόματων αρνητικών σκέψεων μας, με λίγη εξάσκηση μπορούμε εύκολα να μάθουμε να τις παρατηρούμε και να τις επεξεργαζόμαστε.
Οι αυτόματες αρνητικές σκέψεις είναι δυσλειτουργικές, δυσάρεστες συναισθηματικά και/ή παρεμποδίζουν την ικανότητα μας να επιτύχουμε τους στόχους μας. Όταν τις εντοπίσουμε, μπορούμε άμεσα να κάνουμε έναν έλεγχο για να διαπιστώσουμε κατά πόσο αυτές οι σκέψεις αντικατοπτρίζουν ένα πραγματικό πρόβλημα/ κίνδυνο (;)

7 πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για τις Διατροφικές Διαταραχές

1. Οι διατροφικές διαταραχές δεν εμφανίζονται από τη μια μέρα στην άλλη αλλά «επωάζονται» για καιρό δίνοντας μικρά σημάδια.
2. Τις περισσότερες φορές οι διατροφικές διαταραχές πηγάζουν από πρώιμα δυσλειτουργικά σχήματα που έχουν εγκατασταθεί κατά την παιδική ηλικία και αφορούν την υπερπροστατευτικότητα των γονέων, την ενασχόληση της οικογένειας με το βάρος και τις δίαιτες, την παραμέληση και την τελειοθηρία.
3. Το άτομο χρησιμοποιεί το φαγητό ως μέσο διαχείρισης των λανθασμένων προσδοκιών και των καταπιεσμένων αρνητικών του συναισθημάτων όπως ο θυμός και το άγχος.
4. Τα άτομα με διατροφική διαταραχή συνήθως φοβούνται να ζητήσουν βοήθεια.
5. Έρευνες έχουν αναδείξει ότι τα άτομα με διατροφικές διαταραχές έχουν διαφοροποιήσεις στον υποθάλαμου του εγκεφάλου με αποτέλεσμα τη διαστρέβλωση της αυτοεικόνας τους.
6. Κατά τη θεραπεία είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει διεπιστημονική προσέγγιση από ψυχολόγο, διατροφολόγο και παθολόγο.
7. Ο ρόλος της οικογένειας στη θεραπεία είναι καθοριστικός.

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ αυτό;
ΚΑΙ ΑΝ… αξίζεις την αγάπη που θεωρείς πως δεν αξίζεις; Τότε τι;

Ο μύθος «πίσω» από το επάγγελμα του ψυχολόγου

1. Αντιμετωπίζουμε κι εμείς δυσκολίες και απώλειες στη ζωή μας.
2. Κάνουμε λάθη και δεν έχουμε πάντα τον έλεγχο.
3. Κάνουμε κι εμείς ψυχοθεραπεία.
4. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά μέσα από τη συνεργασία μας, μόνο όταν κι εσυ κανείς δουλειά για τον εαυτό σου.
5. Νοιαζόμαστε για σένα και το πως αισθάνεσαι ακόμα κι αν δε μπορούμε να γίνουμε φίλοι.
6. Τα όρια που σου βάζουμε χρησιμεύουν πάντοτε ως μια εκπαιδευτική τεχνική αλλά και ως εργαλείο να κατανοήσεις καλύτερα τον εαυτό σου.
7. Δεν μπορούμε να «διαβάσουμε» τη σκέψη σου αλλά είμαστε εκπαιδευμένοι να παρατηρούμε στοιχεία που, αν μας βοηθήσεις κι εσύ δίνοντας μας περισσότερες πληροφορίες, μπορούν μα μας ξεκλειδώσουν μια σφαιρική κατανόηση των βαθύτερων πεποιθήσεών σου.

Όταν οι ασθενείς σου γίνονται μεταπασχαλινοί νονοί🤍

Καλό Πάσχα με Σωματική & Ψυχική Υγεία, Ευτυχία και πολλά χαμόγελα ζωγραφισμένα στα πρόσωπα μας 🌼🐣

Πόσο βοηθητικό είναι να «κολλάμε» στο παρελθόν; Τι πιστεύουμε ότι θα μας δώσει ως εφόδιο για το τώρα, για το μέλλον; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ μήπως το κόστος του να αναμοχλεύουμε καταστάσεις είναι πολύ μεγαλύτερο από το να σπάσουμε τις αλυσίδες και να απελευθερωθούμε κοιτάζοντας μπροστά;

Είναι δύσκολο, πολλές φορές χρονοβόρο και άλλες μη επιθυμητό να ξεφύγουμε από τις αναμνήσεις μας γιατί αυτές μας δίδαξαν ο, τι είμαστε τώρα. Φοβόμαστε να ζήσουμε χωρίς αυτές γιατί φοβόμαστε το «άγνωστο» που μας επιφυλάσσει αυτό το τόσο αβέβαιο μέλλον. Το να απαγκιστρωθούμε από το παρελθόν δε σημαίνει ότι το διαγράφουμε, αντιθέτως μπορούμε να το αφήσουμε να κάθεται δίπλα μας, να το κοιτάμε, να το παρατηρούμε αλλά στρέφοντας αυτήν την φορά τον προβολέα της προσοχής μας προς το μέλλον και πολύ περισσότερο στο «εδώ και τώρα» μας. Σε αυτό το εδώ και τώρα που έχουμε μάθει τόσο εύκολα να προσπερνάμε και που σε ελάχιστα δευτερόλεπτα γίνεται το παρελθόν που αργότερα θα λαχταρήσουμε.

#ψυχολογία #ψυχοθεραπεία #ψυχολόγος #ψυχικήυγεία #παρελθον #μελλον

There is no way to peace, peace is the way 🕊

Welcome March 🌸

#ψυχολογία #ψυχοθεραπεία #ψυχολόγος #ψυχικήυγεία #άνοιξη

Η αξία σου δε θα κριθεί από το πώς θα φανείς στους άλλους αλλά από το ποσό αποδέχεσαι και αγαπάς εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου ώστε να του δίνεις το περιθώριο να δείχνει και τις ευάλωτες πλευρές του. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να καταλάβεις ότι ένα όμορφο και περίτεχνο περιτύλιγμα δεν αποτελεί ποτέ εγγύηση για το περιεχόμενο του και πως οι άνθρωποι μπορούμε να αγαπιόμαστε ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ!

Βρες την ευκαιρία σήμερα να ΣΕ φροντίσεις!
Happy ☀️ day!

Η “Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (PTSD) αποτελεί μία σύνθετη αγχώδη διαταραχή που μπορεί να εμφανιστεί έπειτα από ένα πολύ στρεσογόνο, τρομακτικό ή θλιβερό γεγονός ή έπειτα από μία παρατεταμένη τραυματική εμπειρία, όπως η έκθεση του ατόμου σε κάποιον πραγματικό ή επαπειλούμενο θάνατο, σε κάποιο σοβαρό τραυματισμό ή σεξουαλική βία.

Η διαταραχή αυτή μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ξεκινώντας από το πρώτο έτος της ζωής. Τα συμπτώματα αρχίζουν συνήθως εντός των πρώτων 3 μηνών μετά το τραύμα, αν και μπορεί να υπάρξει καθυστέρηση μηνών ή ακόμη και χρόνων μέχρι να πληρούνται τα κριτήρια διάγνωσης. Το άτομο μπορεί να εκτεθεί σε αυτά τα γεγονότα μέσα από διάφορες συνθήκες, όπως μέσω άμεσης βίωσης κάποιου τραυματικού γεγονότος, όντας αυτόπτης μάρτυρας ενός γεγονότος που συνέβη σε άλλους, όπως για παράδειγμα ένα θανατηφόρο δυστύχημα, ή με το να μαθαίνει ότι το τραυματικό γεγονός συνέβη σε κάποιο μέλος του στενού περιβάλλοντός του (πχ βαριάς μορφής νοσήση ή θάνατος από Covid-19) , όπως οικογένεια, συγγενείς, φίλοι, καθώς και μέσω συνεχούς ή εξεσημασμένης έκθεσης σε δυσάρεστες και αποκρουστικές λεπτομέρειες του τραυματικού γεγονότος, όπως συμβαίνει για παράδειγμα σε άτομα άμεσης βοήθειας που συχνά χρειάζεται να μαζεύουν ανθρώπινα μέλη έπειτα από τροχαία δυστυχήματα.

Τα άτομα με PTSD παρουσιάζουν επαναλαμβανόμενες, ακούσιες και παρεισφρέουσες οδυνηρές αναμνήσεις (flashbacks) ή και όνειρα, αποσυνδετικές αντιδράσεις (αναβιώσεις, αποπροσωποποίηση, αποπραγματοποίηση), κλινικά σημαντική ψυχολογική καταπόνηση, έκπτωση στη λειτουργικότητα και σημαντικές σωματικές αντιδράσεις κατά την έκθεση σε εσωτερικά ή εξωτερικά σημεία που συμβολίζουν ή προσομοιάζουν σε χαρακτηριστικά του τραυματικού γεγονότος. Σημαντική είναι και η επίμονη αποφυγήερεθισμάτων, όπως εξωτερικές υπενθυμίσεις (άνθρωποι, τόποι, δραστηριότητες, αντικείμενα) που διεγείρουν οδυνηρές αναμνήσεις, σκέψεις ή συναισθήματα.

Όπως έλεγε και ο Σωκράτης:

Οποίος δεν είναι ευχαριστημένος με αυτό που έχει δεν θα είναι…και με ότι θα ήθελε να έχει!

Η «υπερανάλυση» (overthinking) περιγράφεται ως μια αλυσίδα από σκέψεις και εικόνες που αφορούν είτε το παρελθόν είτε το μέλλον και θεωρείται μία προσπάθεια «τσεκαρίσματος» ήδη πεπραγμένων συμπεριφορών, αποφυγής αρνητικών γεγονότων ή προετοιμασίας για το χειρότερο δυνατό σενάριο. Αναφορικά με τη διαδικασία της, η υπερανάλυση περιγράφεται ως ένας επίμονος μηρυκασμός σκέψεων σχετικών με επερχόμενο κίνδυνο και μία αέναη ενασχόληση με τα αρνητικά γεγονότα που μοιάζει περισσότερο με ανάλυση προβλήματος παρά με επίλυση αυτού.

Σχετικές έρευνες έχουν επιδείξει πως αυτή η διαδικασία συμβάλλει στη δημιουργία του άγχους καθώς επίσης εχει ενεργό ρόλο τόσο στην εξέλιξη όσο και στη διατήρηση του άγχους στο παρόν.

Ακόμη, είναι σημαντικό να αναφέρω ότι υπάρχουν μελέτες που έχουν δείξει ότι η υπερανάλυση παίζει έναν αιτιώδη ρόλο στη δραστηριότητα του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Συγκεκριμένα, οδηγεί σε αύξηση της δραστηριότητας του συμπαθητικού νευρικού συστήματος και κατά συνέπεια λόγω αύξησης της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας προκαλείται και μειωμένη παρασυμπαθητική δραστηριότητα.

Με λίγα και απλά λόγια, έχει αποδειχθεί πως η υπερανάλυση είναι μία διαδικασία σκέψης που ενεργοποιεί αρνητικά συναισθήματα προκαλώντας αντίστοιχες σωματικές και νευρολογικές αντιδράσεις.

Αποτελεί έναν τρόπο υποβολής του εαυτού μας σε μια επίπονη διαδικασία που στόχο έχει να μας καταπιέσει παρά να μας απελευθερώσει από τα προβλήματα μας.

Για σκεφτείτε: όσο πιο πολύ πιέσετε ένα ελατήριο τόσο πιο πολύ δεν θα πηδήξει στον αέρα; Έτσι λοιπόν και με τον εαυτό μας: όσο πιο πολύ μας πιέσουμε τόσο πιο πολύ θα αντιδράσουμε! 🧠

Για σκεφτείτε: όσο πιο πολύ πιέσετε ένα ελατήριο τόσο πιο πολύ δεν θα πηδήξει στον αέρα; Έτσι λοιπόν και με τον εαυτό μας: όσο πιο πολύ μας πιέσουμε τόσο πιο πολύ θα αντιδράσουμε! 🧠

Εξάλλου αν δε ξέρετε τι να δώσετε στον εαυτό σας για τα Χριστούγεννα, δώστε του αγάπη!