Carien van Lankeren Matthes - Praktijk voor Rebalancing

Wownsdag 22 mei van 20.00- 22.00 uur fasciliteer ik weer een vrouwencirkel.

Het is een kleine cirkel met maximaal 6 vrouwen bij mij op de praktijk op de Brink in Deventer.

Het is een open cirkel wat betekent dat het een wisselende groep vrouwen is.

Dus als je nog nooit geweest bent en je vindt het fijn om eens te ervaren hoe het is om in een veilige en fijne setting samen te komen om te ontspannen, tot rust te komen en te voelen wat er in je leeft en daar over te delen, dan ben je van harte welkom.

Ik start eigenlijk altijd met een geleide meditatie of visualisatie zodat je even stil wordt, aankomt op de plek.

Niks moet, het is juist een uitnodiging om te voelen hoe het met je is.

Cadeautje voor jezelf om ontvangen te worden in aandacht, tijd voor jezelf, ontspanning, herkenning. Met humor en soms ook een traan.

Voor meer info of aanmelden: stuur me een DM

Liefs Carien

Over voelen wordt nogal eens ingewikkeld gedaan.

Subjectief gedoe. En bovendien zweverig.

Je ratio, je hersenen, dat is waarmee je problemen kunt analyseren en oplossen.

Hartstikke waar! En super fijn dat we deze capaciteiten hebben.

EN

We hebben een lichaam. Dat lichaam is sensitief en kan dus voelen.
Het is een enorm informatie bron.

Super practisch ook.

Om te weten of je warm genoeg gekleed bent.
Je misschien te lang achter je scherm zit met die verkrampte schouders

Maar ook je emoties die aangeven of je p*s link om iets wordt. Verdrietig als er iets naars geb***t.

Emoties laten je merken dat er iets is wat jou beweegt.

Vaak voelt dat ongemakkelijk en wil je het liever niet voelen of vind je het ongepast. Onderdruk je het. Stopt het weg.

Het is alleen jammer dat het dan niet echt weg is. Het zet zich vast als spanning in je lichaam.

Bovendien gaat dat wegstoppen vaak gepaard met het niet erkennen van je grenzen. Waardoor je daar op den duur last van gaat krijgen.

Voelen helpt je jezelf serieus te nemen.
Grenzen te erkennen en te stellen.
Te weten wat je wilt.

Het zorgt ervoor dat je kunt vertrouwen op jezelf.
Keuzes kunt maken die goed zijn voor jou

Voelen is belangrijk. En zeker niet zweverig.

En we kunnen het echt allemaal!

Beter leren voelen en er naar luisteren?
Ik help je graag.

De hele tijd hoor ik het om me heen: ik ben zo druk, zo aan het racen, ik heb geen tijd om fatsoenlijk te lunchen of om even een klein ommetje te maken in de middag pauze.

De hele tijd aan staan en beschikbaar zijn voor van alles en iedereen… Behalve voor jezelf. Dat je eigenlijk niet eens meer voelt dat je trek hebt. Of dan toch maar even een boterhammetje achter je pc weghapt.
Gewoon doorgaan. Er ligt zoveel werk en de volgende meeting/call meldt zich alweer op je scherm.

Dat je je weekend echt nódig hebt om bij te komen. En alleen dan de tijd hebt om de dingen te doen die je leuk vindt maar dat er dan ook nog wel weer een sociale druk ligt want ook je vriendschappen moeten onderhouden worden, en zo zijn er nog tig dingen die moeten.

De leuke dingen gaan ook als( te )veel voelen. Het maakt je stront chagrijnig.
En dat is niet wat je wilt.

Hoe dan wel? Hoe krijg je weer energie en zin? Voel je je weer uitgerust en heb je weer je creatieve ideeën en bovenal heb je weer ruimte voor wat je echt belangrijk vindt?

De cirkel waar je in bent beland, moet doorbroken worden.
Je lichaam en geest weer tot rust.
Voeden met wat je energie geeft.
Weten waardoor je energie weg lekt.

Alleen al je bewust zijn van wat energie geeft en wat je energie kost, is een goed begin om te veranderen.

Voor je lijf en geest weer ontspannen, voelen wat je lichaam je vertelt, het inzichtelijk maken van je patronen en grenzen: I am your Woman.

Ik kwam hem zaterdag tegen op de markt. Jaren geleden, ontmoette ik hem in de bloemenwinkel waar ik toen werkte voor mijn reintegratie/ revalidatie.

‘Nog altijd even mooi als vroeger’, roept hij me toe.

Waar ik vroeger zo’n soort opmerking echt super stom vond en ongemakkelijk, kon ik het ontvangen wat hij zei. De intentie was goed en ik moest er een beetje van lachen.

‘Dankjewel’ zeg ik tegen hem.
We kletsten even en toen vroeg hij: wat ben je nou uiteindelijk gaan doen?

Ik vertel dat ik een praktijk heb met als basis AANDACHT. Lichaamswerk is wat ik daarbij gebruik.
Mensen helpen om te voelen.

Binnen een paar seconden hadden we een gesprek wat doorgaans niet op de markt plaatsvindt tussen de appels en bloemkolen.

Over wat denken is.
Wat voelen is.
Of dat wat je voelt, voortkomt uit denken.
Zouden we denken als er geen input was van buitenaf?
Wie zijn we eigenlijk?

Hij zei:’ iedereen is altijd maar onderweg iets te worden.
Maar je bent toch gewoon al.

Beter worden, anders worden, slimmer worden, meer worden.
We drijven juist af van wie we zijn.
En dan moet je weer Jezelf worden.
Dat is dan zeg maar waar jij mensen mee helpt?’

‘En hoe kan je eigenlijk iemand adviseren?
Volgens mij heeft dat geen enkele zin… Want de therapeut zegt iets vanuit zijn perspectief, vanuit wat hij heeft meegemaakt.

Ik zeg: ‘ik adviseer niet.
Ik geef ruimte en aandacht aan iemand met zijn of haar “problemen & issues”
Ik luister. Ik help bij het onderzoeken wat iemand voelt door eenvoudige vragen te stellen. Aan te raken. Aanwezig te zijn.’ De antwoorden komen uit de persoon zelf.‘

Wn ja, wat ik doe is voortgekomen uit mijn ervaringen en mijn behoeften. Wat ik gemist heb in de periode dat ik revalideerde na een ernstig auto-ongeluk.
Aandacht voor wat aandacht nodig heeft.
Zodat het gezien en erkend wordt.
Niet alleen het sterk ontwikkelde hoofd gebruiken maar ook het lichaam betrekken.

Dan komt er ruimte.
Verdwijnt de verkramping.
Verdwijnt de behoefte om te voldoen, te dempen, je anders voordoen dan je je voelt.

Te voelen wie jij nu bent. Te doen wat daar zoveel mogelijk mee in lijn is.

Jouw ritme en de dingen die jij belangrijk vindt te volgen.

Liefs Carien

Ik herinner het me nog als de dag van gisteren…

De woede die uit het niets leek te ontstaan.

Ik was onderweg voor mijn eerste blok van mijn opleiding Rebalancing.
Vol vertrouwen ging ik erheen.
Allerlei nieuwe ervaringen.
Meditaties, oefeningen waarbij ik soms dacht: serieus….moeten we dit doen? Dat ik stiekem onder mijn blinddoekje door keek of ik niet de enige was, die daar zo stond te schudden tijdens een actieve meditatie. Haha

Anyway: wat ik me nog herinner als de dag van gister:
De eerste middag kregen we demo over lichaamswerk technieken voor het hoofd en de nek.

Alleen al toen ik er naar aan het kijken was, merkte ik enorme onrust in mijzelf.
Ik kreeg het warm en koud en ik werd zelfs een beetje misselijk.

Ik sprak mezelf toe:
-Doe niet zo stom, stel je niet aan. Er is niks aan de hand.
-Oké oké,
-Maar…
-Doe niet zo panisch…

Toen kwam het moment dat we deze techniek op elkaar gingen oefenen.

Ik wilde eerst oefenen. Niet liggen.
Alles in mijzelf ging in de weerstand. Stel dat ik haar pijn doe…

Ik vroeg het haar…
Nee hoor, geen pijn, probeer maar lekker uit.
Ik kreeg het nog benauwder…
‘Probeer maar lekker uit’…WTF

En dat gaat dan straks ook met mij gebeuren dacht ik… NO F*ing way!
Weer die stem in mijn hoofd:
-Stel je niet aan…
-Ik stel me gvd niet aan.
Ik heb gewoon heel veel last van mijn nek en hoofd gehad en het is daar nog steeds gevoelig. Ik ben er bang voor. Ik wil geen gedoe aan mijn nek en hoofd.

Het was tijd om te wisselen.
Ik zei:
-Ik ben bang. Je kan niet zomaar uitproberen met mijn nek. Ik heb nekletsel gehad…
-Oh, maar hoe kan ik dan oefenen…

Een docent kwam erbij en zei:
-Ga heel goed voelen wat er kan Carien, wat jij wil.
-Is het oke als je hoofd alleen wordt vastgehouden?
-Dat was oké hoewel het me wel spanning opleverde maar dat zakte.
-Is het oke als je nek alleen wordt vastgehouden?
-Ja dat kan
-Is het oke als je hoofd heel langzaam naar rechts wordt gedraaid?
-Doe maar



Lees verder in reacties

Nee! Dit ben ik toch niet?? Deze uitgebluste vrouw in de spiegel?

Van je uitgeblust en verwaarloosd voelen naar energie, positiviteit en jezelf weer zien! 🤩

Vooral als je in de spiegel kijkt wordt het beeld wat je van jezelf hebt nog eens bevestigd.
Je baalt en een verdrietig gevoel
bekruipt je.
Je vraagt jezelf: Is dit werkelijk de vrouw die ik ben? Deze vermoeide vrouw in deze kleding?

Wat is er gebeurd? Waar is het mis gegaan?

De aandacht voor jezelf is verloren gegaan.
Dat is het grote geheim!
AANDACHT!

Er huist een ongelooflijke kracht in aandacht geven aan jezelf op een positieve manier!

Wanneer heb je jezelf echte aandacht gegeven?
Heel lang geleden!
Je bent blij als je weekdag voorbij is, je op de bank kan ploffen en je kop kan leegmaken door tv te kijken.
Dat is wat je jezelf geeft.
Totaal wat anders dan aandacht.

Het kan snel anders!

*Door jezelf en wat je voelt serieus te nemen.
*Kiezen en doen waar je behoefte aan hebt!
*Een besluit nemen!

Het besluit om één ochtend onverdeelde aandacht te geven aan jezelf met:

Cake Candles and Colour!

Een héle ochtend word je in de watten gelegd en is er onverdeelde aandacht voor jou! Met iets lekkers op een heerlijke plek, met een kleuren analyse. Er is alle ruimte om te voelen en je te uiten.

We gaan samen op een positieve manier kijken naar jou.
Je spiegelbeeld wordt matching met wie jij van nature bent met kleuren en stijl die helemaal bij jou passen.

Zo lekker dat je gaat zien en ervaren waarvan jij gaat stralen!

*Your fire is on! Je sprankelt weer en het geeft je een enorme boost
*Je voelt je eigen natuurlijkheid en kracht in jezelf.
*Je ziet jezelf in al je kleurrijkheid.
*Je weet waar je je aandacht op wil richten en voelt moed om daar stappen in te zetten.

Cake Candles & Colour is zo’n groot cadeau aan jezelf om weer te zien en te voelen wie je echt bent.
Ik ben er voor je.

Liefs Carien

7 jaar geleden ging ik op missie. Een belangrijke missie voor mij om een verloren deel van mezelf terug te halen.

Ik vloog naar de andere kant van de wereld.
Ongelooflijk spannend of liever doodeng wat ik ging doen. En toch voelde ik in elke cel in elke vezel van mijn lichaam dat het tijd was.

Tijdens het opstijgen kwam er een stewardess tegenover mij zitten. Ze maakte contact met mij en vroeg me wat ik ging doen. Ik vertelde haar mijn missie. Het was zo bijzonder deze ontmoeting. Ik voelde me zo gesteund en gesterkt in mijn missie. Zij had toen nog geen idee hoe belangrijk het was wat zij mij gaf met haar aandacht en aanwezigheid.

Halverwege de vlucht kwam ze naar me toe met een klein cadeautje. Een armbandje. Voor mij werd het een kracht bandje.

Vandaag is het 7 jaar geleden dat ik aankwam op de bestemming waar ik gedaan heb wat ik moest doen. Het was haar verjaardag en zij had haar reden waarom ze juist met haar verjaardag aan de andere kant van de wereld zou zijn.

Elk jaar kan ik niet anders dan denken aan deze bijzondere vlucht, waarbij ik me echt zo gesteund heb gevoeld. De bijzondere missie die ik had en oog in oog heb gestaan waar ik al vanaf mijn vroege jeugd zoveel angst voor had.

Steun die ik had van mijn familie en mensen die dicht bij mij staan.
Maar zeker ook deze vrouw!

Women empowerment!

Women empowerment

7 jaar geleden ging ik op missie. Een belangrijke missie voor mij om een verloren deel van mezelf terug te halen.

Ik vloog naar de andere kant van de wereld.
Ongelooflijk spannend of liever doodeng wat ik ging doen. En toch voelde ik in elke cel in elke vezel van mijn lichaam dat het tijd was.

Tijdens het opstijgen kwam er een stewardess tegenover mij zitten. Ze maakte contact met mij en vroeg me wat ik ging doen. Ik vertelde haar mijn missie. Het was zo bijzonder deze ontmoeting. Ik voelde me zo gesteund en gesterkt in mijn missie. Zij had toen nog geen idee hoe belangrijk het was wat zij mij gaf met haar aandacht en aanwezigheid.

Halverwege de vlucht kwam ze naar me toe met een klein cadeautje. Een armbandje. Voor mij werd het een kracht bandje.

Vandaag is het 7 jaar geleden dat ik aankwam op de bestemming waar ik gedaan heb wat ik moest doen. Het was haar verjaardag en zij had haar reden waarom ze juist met haar verjaardag aan de andere kant van de wereld zou zijn.

Elk jaar kan ik niet anders dan denken aan deze bijzondere vlucht, waarbij ik me echt zo gesteund heb gevoeld. De bijzondere missie die ik had en oog in oog heb gestaan waar ik al vanaf mijn vroege jeugd zoveel angst voor had.

Steun die ik had van mijn familie en mensen die dicht bij mij staan.
Maar zeker ook deze vrouw!

Women empowerment!

Wat jou helpt om in 5 minuten tot rust te komen.

Je bent veel te druk, je voelt je opgejaagd, gestresst en prikkelbaar. Het liefst zou je NU ergens op een onbewoond eiland zitten. Alleen. Gek word je van alles en iedereen die aanspraak op je doet.
Overwhelmed.

Dit is wat je kunt doen:

Stap één : zoek een rustige plek (desnoods het toilet) om je even af te zonderen.

Stap twee: sluit je ogen en leg je handen op je buik en focus op je ademhaling.
Haal diep adem en voel je handen meebewegen. Houd een paar seconden vast en adem dan langzaam uit. Sta jezelf toe je spieren steeds een beetje meer te ontspannen bij elke uitademing. Steeds een beetje zwaarder.

Stap drie: voel welke sensaties er zijn in je lijf en volg de behoefte om bijv te rekken, te bewegen en vooral uit te ademen. Voel
hoe het nu met je is als de aandacht helemaal bij jou is. Je jezelf weer voelt. Je energie weer terug voelt komen. Zo kom je snel in een rustigere staat.

Wil je nou een hééle ochtend ervaren hoe het is om alle aandacht voor jou te hebben. Geen pinggetjes van je telefoon, kids die je nodig hebben, werk dat een beroep op je doet en so on.

Alle aandacht voor jou, waarin we gaan kijken naar jou! Met cake candles and colour.
Een ochtend met ontspanning, plezier, positiviteit, jezelf zien op een manier die je al lang niet meer hebt gezien! Stralend, open en opgeladen met positiviteit en energie!

Meer weten over deze ochtend met kleur en stijl iets lekkers en alle aandacht voor jou?
I am one message away.

Liefs en sparkles Carien

Liefs Carien

Kan en wil je ècht zo doorgaan?

De wekker gaat,
Ohhhhh wat ben je nog moe…nog helemaal niet klaar om wakker te worden. Je hoort ook al gerommel op de gang van een van de kinderen.
Snel spring je je bed uit. Tijd om te douchen is er nu niet.

Een plens water over je gezicht. Je werpt jezelf een korte blik toe in de spiegel. Je baalt van wat je ziet. De wallen onder je ogen lijken elke dag een randje dieper te worden.

Alleen de stomme dingen vallen je op… Je haar dat al lang een knipb***t nodig heeft en ook van je lijf vind je van alles.

Waar moet je de tijd en energie vandaan halen om gewoon wel weer naar de sportschool te gaan?
Laat staan een bezoek aan de kapper brengen.

Shhh, je spuit wat deo , snel een likje crème op je gezicht en een beetje mascara. De kids drentelen om je heen. Je loopt snel naar je kast om er wat schoons uit te pakken. Pffff wat zal je nu weer aan doen? Het is allemaal even suf…
Gewoon maar weer een zwart shirtje en een spijkerbroek en het jasje van gister.
Geen tijd om verder over na te denken maar je realiseert je dat je al zo lang niks nieuws meer hebt gekocht voor jezelf.

En dan verder met de kids terwijl je hoofd bezig is met alles wat er vandaag gedaan moet worden. Je auto-pilot staat aan. Er moet niks mis gaan. Geen kind wat even de kont tegen de krib gooit en pertinent niet de kleren aan wil die je klaar had gelegd. Strijd. Dat merk je steeds vaker. Totaal niet gezellig en ook helemaal geen fijne start van de dag.

En dan zijn dit pas de eerste 20 minuten van de dag…

Wat baal je hier van.
De tijdsdruk.
Het gebrek aan aandacht en tijd voor je kinderen en voor jezelf…

Wat kan je hier nou aan doen?
Iets veranderen.
*lees verder in de comments

Ik fietste vanmorgen naar mijn praktijk.
Er fietste een dame voor me. Een beetje onzeker. Ze remde en het leek alsof ze aan het zoeken was.
Ik passeerde haar rustig, wat echt prima kon.
Sorry, sorry zei ze.
Ik zei: geeft niks, geen sorry nodig.

Ik bedacht me dat SORRY zeggen heel makkelijk geb***t.
Dat mensen sorry zeggen waar dat totaal niet nodig is.
Deze vrouw deed niets verkeerd. Ze vulde blijkbaar in dat ze me lastig viel ofzo ( en dat vul ik op mijn b***t ook weer in ;) )

Ik merk het soms ook bij mezelf.
Laatst nog met een vriendin…
Ik schreef een antwoord op een appje van de dag ervoor en zij begreep even niet waar het over ging.
Sorry…typte ik
Alsof ik iets verkeerd had gedaan.
Een hoofd wat meteen begint met: Oh wat stom dat ik niet even wat context geef, wat onhandig dat ik ervan uitga dat… wat dom… schieten dan in een flits door mijn kop.
Totaal onnodig.

Blijkbaar is het iets wat veel mensen geleerd hebben om te doen als iets niet perfect gaat. Als er ergens een opmerking over komt of whatever.

Je hoeft niet meteen in de sorry -stand. Want het impliceert dat je iets fout doet. Anders hoef je je niet te verontschuldigen. En het impliceert ook dat je de schuld op je wilt nemen van iets… maar waarom?
Doe jij dit ook wel eens? Terwijl een sorry niet nodig is?

Goed om je er bewust van te worden, want onbewust geef je jezelf een signaal dat je iets fout hebt gedaan. Onnodig en jammer van je energie.

Dit is maar een heel klein voorbeeldje wat onschuldig lijkt en het misschien ook wel is, maar meestal is het niet een op zichzelf staand ding wat maar 1x geb***t. Interessant om te kijken welk patroon of gewoonte erachter zit.
Zodat je het kunt veranderen als je dat wilt.

Liefs Carien

Hoe? Hoe moet het dan anders?!

Je wordt wakker en staat op. Je lichaam voelt gespannen. Daar begint de riedel.
De riedel van verantwoordelijkheden die je hebt.
Alle todo’s die al te wachten staan.
De vragen waarop je moet reageren
Verzoeken waaraan je moet voldoen.

De zorg en aandacht voor je kids, je man, en je huishouden. De vragen van je collega’s en leidinggevende.
Je ouders die een beroep op je doen, je vriendin met haar problemen…

Overal heb je een plek die onmisbaar lijkt geworden. Iedereen verwacht wat van je, althans dat is in ieder geval wat jij voelt. Want als je die rol niet vervult dan komt het niet goed. Wie doet het dan? Het komt toch echt op jou neer…
Heel sneaky zijn deze taken erin geslopen. Je hebt ze toegeëigend tot jouw verantwoordelijkheid. En daarbij heb je ook nog (onbewust) een standaard bedacht waarop het uitgevoerd moet worden.
Altijd je best doen.
In de diepte zit er bewijsdrang… Laten zien dat je het echt allemaal wel kunt, dat je slim en sterk genoeg bent.
Maar je voelt je zooo moe. Dingen gaan door elkaar heen lopen in je hoofd. Je weet eigenlijk niet meer hoe je het allemaal voor elkaar moet krijgen. Je slaapt onrustig en wordt vermoeid wakker. Je lijf voelt zwaar en je hebt lichamelijke klachten.
Je wil het anders, maar HOE?
HOE?

Reveal your true nature. Onthul en maak contact met je ware natuur met je eigen ritme. Maak keuzes aangepast aan jouzelf!

In mijn Reveal Your True Nature Traject leer je:
-luisteren naar je werkelijke behoefte
-de signalen van je lijf te herkennen en te vertrouwen
-luisteren naar je lichaam
-bewust worden van je patronen en daarmee je valkuilen
-met compassie kijken naar jezelf
-keuzes maken vanuit jou

Zodat je:
-je energie terug krijgt
-lekker in je vel voelt
-weer in contact komt met jouw eigen ritme en met wat je werkelijk wilt en past bij wat je kan en wil (bij)dragen.
-je grenzen voelt en aan kan geven
-dingen doet waar je plezier in hebt
-zin hebt in de dingen die je graag wilt doen.

Wil je meer weten of een keer thee drinken en vertellen wat er bij jou speelt waardoor je niet weet hoe?

Stuur me een berichtje.
Liefs Carien

Ik haat sarcasme

Ik kan niet anders dan het K** vinden. Sarcasme. Ik vind het een agressieve manier van communiceren. Ik vind het gemeen. De toon is nasty en spottend. Onderuit halend, kwetsend en soms echt pijnlijk.

Alsof degene die sarcasme gebruikt, niet gewoon durft te zeggen wat hij of zij bedoelt of voelt. Zelf lekker achter een muurtje gaat staan en ten koste van de ander dingen zegt die precies het tegenovergestelde zijn van wat er bedoeld wordt. Want dat is het: je zegt iets anders dan je bedoelt. Honend. Belachelijk makend. Minachtend. Vanuit een soort arrogantie.
Echt K** gewoon!

Ik herken bij mijzelf als er sarcastische opmerkingen gemaakt worden naar mij, dat ik me aangevallen of belachelijk gemaakt voel. Ik voel dat ik in elkaar krimp en me eigenlijk terug trek. Dat ik uit contact ga. Mezelf moet beschermen.
Of mezelf moet herpakken en te gaan ‘vechten’ door hetzelfde terug te doen. Sarcastische opmerkingen maken. Het is niet dat ik het niet kan.
Maar ik wíl dat helemaal niet. Ik vind het naar en liefdeloos. Het vraagt nl om jezelf te beschermen. Niet kwetsbaar te zijn, want dat is onveilig in de buurt van sarcastische opmerkingen.

Ik begrijp het ook gewoon niet: want wat is de intentie? Iemand anders belachelijk maken en wellicht te kwetsen. Waarom? Om grappig gevonden te worden?

Super grappig! Echt humor! Om er maar een sarcastische opmerking tegen aan te gooien!

Ik vind dat sarcasme, cynisme en ironie helemaal niets met humor te maken hebben.
Het is geen humor.
Humor is niet vernederend en brengt de ander niet in verlegenheid. Humor vraagt niet om een dikke huid en moeten vechten/vluchten.
Humor is voor mij vrolijkmakend, lachwekkend, grappig en gaat niet ten koste van iemand.

Wat er volgens mij achter zit wanneer je sarcastisch doet is:

* Boosheid, irritatie of frustratie
* Machteloos voelen, geen grip hebben op de ander of een situatie
* Afgewezen, gepasseerd of gekrenkt voelen
* Je aangevallen voelen.
* Jezelf beter willen voelen door een ander onderuit te halen ( soort macht)

Zoals ik zei: af en toe maak ik me er zelf ook schuldig aan. En daar baal ik van.

Sarcasme is K*T. IK HAAT HET.

Liefs Carien

Voelen doe je met je lichaam

Met je lijf kun je voelen. Zo zijn we gemaakt. Heel fysiek voelen. Dat gaat van temperatuur voelen en weten wat je aan moet trekken zodat je op de juiste temperatuur blijft, tot voelen dat er iets niet helemaal pluis is. En alles wat daar tussen in zit.

Voelen is de taal van het lijf. Het weten van het lijf. En dan is het aan jou om er naar te willen en kunnen luisteren en er een actie aan verbinden. Een actie die klopt bij wat je voelt.
Natuurlijk heb je daar ook je hoofd bij nodig. Maar niet alléén je hoofd.
Naar je lijf luisteren en er gehoor aan geven is voor mij de gezonde weg.

Op het moment dat de actie die klopt bij wat je voelt wordt onderdrukt, stap je weg van je gevoel. Stap je weg van jezelf.

Wat ik dan ervaar is dat ik mezelf verlaat en mezelf niet serieus neem. Het is gebeurd dat ik mezelf onveilig ging voelen door het negeren of wegduwen van de signalen door bijvoorbeeld te bedenken dat ik het vast niet goed zag.

Ik ben benieuwd wat jouw ervaringen zijn als je je gevoel en de daarbij horende actie ( die je dus eigenlijk voelt) wegdenkt/ wegduwt.

Liefs Carien

Ik had gister een gesprek dat ging uiteindelijk over:

Wat doe je of wat geb***t er waardoor de ander ruimte krijgt en jij jezelf daarmee in een lastige of zelfs schadelijke situatie brengt.

Wat maakt dat je op die plek terecht komt?

Het heeft te maken met programmeringen.
Hoe je jezelf overlevingsmechanisme hebt aangeleerd vanuit wat werkte voor je toen je kind was. Veilig blijven!
Geaccepteerd worden.
Niet uitgestoten of afgewezen worden.
Geen reden geven tot triggers voor anderen die je mogelijk in gevaar brengen.

Zelfs voelsprieten hebt gecreëerd om het zelf haarfijn aan te voelen. Of in te vullen.

Het gaat over de ander niet willen triggeren. Beleefdheidsvormen. Pleasen.
Ondertussen jezelf wegcijferen…

Het gaat ook ergens over de aanname dat de ander jouw signalen ook kan oppikken. Zeker als je dat naar jouw gevoel al behoorlijk duidelijk uit.

In de praktijk blijkt dat dat lang niet bij iedereen zo werkt.

Als je hier last van hebt en dit wilt veranderen, dan is het tijd om echt te kijken wat je doet. Voelen wat er in jou geb***t, wat er getriggerd wordt. Compassievol zijn. Jezelf serieus nemen. Stappen zetten.

https://www.instagram.com/reel/CkDXaYWDaWw/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

Carien body & soul worker on Instagram: "Oktober vibes, Het vroege ochtend licht kust de douwbedekte oppervlakken. Diamanten fonkelen in ragfijne weefsels. Gekleurde bladeren glanzen in de zon. De kleurenpracht luidt een periode in van vruchten... Carien body & soul worker shared a post on Instagram: "Oktober vibes, Het vroege ochtend licht kust de douwbedekte oppervlakken. Diamanten fonkelen in ragfijne weefsels. Gekleurde bladeren glanzen in de zon. De kleurenpracht luidt een periode in van vruchten plukken, verzamelen en kijken welke schat...

Ze was bij mij en vertelde dat ze zich ziek had gemeld op haar werk.
Het ging niet meer, alle ballen hooghouden, veel onzekerheid in haar leven en chaos in haar hoofd.

Grip krijgen. Dat is de grote wens. Gewoon grip en overzicht.

Om grip te krijgen was het volgens haar nodig om te weten waar dit allemaal vandaan komt. Want als je dat weet….

Toen viel het stil… en vervolgens zei ze : ‘dan weet je waar het vandaan komt….’
‘En dan?’, vroeg ik haar.

Weer een lange stilte…
‘Dan weet ik het, maar dan is er misschien nog steeds niets verandert…?’

Nee dat is zo. Dan is er meer begrip. En wellicht compassie naar jezelf om wat minder streng te zijn en het minder weg te stoppen.
Maar het gevoel is daarmee niet weg.

Het is echt belangrijk om gevoelens die je hebt, die ontstaan doordat er iets getriggert wordt, te doorvoelen.
Doorvoelen van gevoelens is wat anders dan het analyseren, maar ook wat anders dan de hele situatie te moeten herbeleven. Sterker nog, het gaat eigenlijk helemaal niet om het verhaal. Het gaat om het gevoel wat daaronder zit. Het gaat om het gevoel dat zich nu aandient. Om je daar bewust van te zijn en het te erkennen.

Ooit heb je het weggestopt omdat het op dat moment niet veilig voor je was om het te doorvoelen of om het überhaupt aan te kunnen.
Maar nu, kan dat wel. Nu kun je het dragen. Het is nu niet meer acuut.

Het vraagt wel moed om bij je gevoel te zijn, alle rauwheid ervan te voelen. Pas als het echt gevoeld is, kan het los. Kan het doorbewegen en komt er weer ruimte en ben je niet langer slachtoffer van je gevoelens of de situatie die je triggert.

Herken je dit bij jezelf en kan of wil jij niet langer je gevoelens onderdrukken? Ik help je graag. Voor meer info, stuur me een DM.

In je eigen energie zijn is zooo belangrijk!

Waarom?
Omdat dit ervoor zorgt dat jij in contact bent met wat je echt voelt, je intuïtie en je ingevingen. Je bent dan echt het kanaal waardoor alle informatie heen stroomt die belangrijk is voor jou.

In je eigen energie zijn betekent dat je gegrond bent, weinig energie lekt, goed voor jezelf zorgt doordat je in contact bent met wat goed is voor jou of je bewust bent van wat je graag anders wilt en daar actie op onderneemt.

Je kunt het eigenlijk zien als je innerlijk vuurtje dat steeds gevoed wordt doordat je goed voor jezelf zorgt.

Het is belangrijk om je eigen energie te prioriteren omdat het heeeeel makkelijk is om je af te laten leiden, mee te laten slepen, te laten verleiden door externe prikkels. Helemaal niet raar dat dit geb***t, want er zijn er nogal wat! Mensen die een beroep op je doen, externe verleidingen zoals social media, nieuws, ping geluidjes en piepjes. (En soms voelt het heerlijk om daar in te verblijven).

De keerzijde is dat deze prikkels kunnen aanhaken, en je zo weghalen bij je eigen energie. Of dat je zelfs energie gaat lekken en zo minder het contact met jezelf ervaart en letterlijk minder stevig en minder gegrond voelt. En vooral dat je niet meer goed voelt wat je zelf nodig hebt. De innerlijke informatie die in je eigen energie makkelijk stroomt, raakt dan verstoord.

Dit is niet erg zolang je je er bewust van bent en jezelf ook weer disconnect van deze externe prikkels.

Hoe bewaak je je eigen energie?
Bewust zijn van je eigen energie.
Je eigen energie kun je bewaken door heel bewust contact te maken met je eigen lichaam door bijvoorbeeld diepe ademhalingen te doen. Je handen op je buik of hart te leggen.
Je zelf voor te stellen hoe groot jouw energieveld is ( je aura) en deze af te bakenen en schoon te maken.
Maar vooral door je voor te stellen dat je je eigen energie terug haalt maar jezelf en de energie van anderen retour afzender stuurt.
Elk contact weer bewust afronden en je eigen energie terug halen naar jezelf!

Je eigen energie is goud waard!
Treat it like gold!

“THE BODY IS AMAZING”, zei een dierbare vriend ooit tegen mij.

Ik kon het toen eigenlijk helemaal niet horen omdat ik vond dat mijn lichaam niet functioneerde. Het deed niet wat ik er van verwachtte en verlangde. Ik had er vooral last van door pijn en beperkingen.

Inmiddels vind ik ook (ondanks de fysieke klachten die ik heb) dat het lichaam geweldig is. Het is magisch mooi met alles wat het in zich heeft en hoe het werkt. We kunnen bewegen, ademen, zien, ruiken proeven. En vooral voelen! Voelen op zoveel lagen. Van verdriet tot intense liefde, van angst tot geluk en alles wat er maar tussen ligt. Fysieke aanrakingen, interne gevoelens. Verbinden, communiceren.

Het lichaam dat altijd zijn of haar uiterste best doet om naar beste kunnen te functioneren.... Ook als je slecht voor je lijf zorgt en je niet luistert naar de signalen die het geeft om welke reden dan ook.

Ik wil je graag uitnodigen om je meer open te stellen voor de signalen die je lichaam je geeft door meer aandacht te geven aan je lichaam. Het is jouw kompas. Er is zoveel weten in jou als je leert luisteren.

Ik heb een Bodyscan gemaakt die je kan helpen om een eerste stap te zetten jou meer in contact te laten zijn met je lichaam.
Je kunt hem aanvragen op de homepage van mijn website.

www.carienvanlankerenmatthes.com